vrijdag, december 30, 2011

Een nieuwe bijeenkomst in het nieuwe jaar: de voorbereiding

U zal het hier al gelezen hebben en U zal er nog meer van horen volgend jaar. We zijn bezig met de voorbereidingen voor een samenkomst met de buurtbewoners van onze instelling. Het project heet dan ook EEN HART VOOR DE BUURT.

Het is een familiesamenkomst voor de hele buurt met patiënten en personeel van pcsleidinge.
We kregen de afgelopen weken al enkele buurtbewoners over de vloer die mee hielpen met het voorbereiden van het feest. We willen in de eerste plaats Christiane vermelden die het startsignaal gaf voor het maken van een klein aandenken dat we aan elke bezoeker zullen meegeven. We gaan hier nog niet verklappen wat het zal worden. Er wordt in de loop van de volgende maand hieraan verder gewerkt. Verschillende personeelsleden en patiënten worden steeds enthousiaster om de samenkomst te doen slagen.
Guy en zijn dochter kwamen langs om mee te werken aan het samenstellen van de folder die U binnenkort in Uw bus zal vinden. We zullen ook affiches verspreiden.

Ik zou graag al de lezers van deze blog en aan de sympathisanten van onze werking een zeer mooi nieuw 2012 willen toewensen. We hopen jullie in de loop van het volgend jaar te mogen ontmoeten.

donderdag, december 29, 2011

Buddywerking voor ex-psychiatrische patiënten breidt uit naar heel Vlaanderen

Vlaams minister van Welzijn Jo Vandeurzen (CD&V) breidt de buddywerking voor mensen met psychische problemen uit naar heel Vlaanderen. Bij zo'n buddywerking worden ex-psychiatrische patiënten gekoppeld aan een vrijwilliger met wie ze allerlei activiteiten doen. Nu lopen er al op dertien plaatsen buddyprojecten. Vandeurzen wil nu dergelijke projecten in alle werkingsgebieden van de twintig Centra voor Geestelijke Gezondheidszorg (CGG) van Vlaanderen.

Mensen met een psychiatrisch verleden zien vaak alleen maar psychiaters en lotgenoten en riskeren in een sociaal isolement te geraken. Buddy's of maatjes engageren zich om met deze mensen leuke dingen te doen: wandelen, winkelen, scrabbelen of naar de film gaan. "Wij willen de ex-patiënt een contact in het 'echt leven' bieden. Geen hulpverlener die analyseert, maar iemand die er gewoon is, al is het maar om te zeggen of je das goed geknoopt is. Als een brug naar de buitenwereld", legt minister Vandeurzen uit. De buddywerking bestaat sinds 2007. Nu bestaan er al dertien projecten. Alles samen ontmoeten bijna 200 duo's elkaar. Minister Vandeurzen wil de buddywerking nu uitbreiden naar heel Vlaanderen. Wie via de "buddy's" zelf iemand wil helpen, kan zich melden via www.buddyproject.be . (MVL)

woensdag, december 21, 2011

lieve kleine...

Gino geeft me een briefje met onderstaande tekst. Ik lees en ben me weer bewust hoe mooi het is...

Als de nacht komt wil ik dat je blijft.
Want ik ben bang dat de wereld zal vergaan. Jij drinkt mijn bloed dat alleen voor jou stroomt. Jij breekt mijn hart dat alleen voor jou slaat. Ik denk aan jou en alles wat je deed.
Ik huil een beetje en roep je naam...

vrijdag, november 25, 2011

Vier jaar geleden was ze een doodnormale tiener...

Veertien jaar was Charlie Bee toen ze een zware depressie kreeg. Na drie jaar pillen slikken en therapie deelde ze haar verhaal met de wereld in een boek. Een jaar later heeft ze haar tweede boek uit, 'de moeilijkheidsgraad van goed', over hoe moeilijk het is terug te zijn in de 'normale' wereld. Meer over Charlie Bee leest U hier

"De moeilijkheidsgraad van goed", Charlie Bee, uitgeverij Scriptum, 170 blz, 16,95 euro.

Een voorsmaakje

Als de bijeenkomst tussen buurtbewoners, (ex-)patiënten en personeelsleden van de instelling gisteren een voorsmaakje was van de grotere bijeenkomst in februari dan wordt het een heel gezellige boel.
Patiënten zorgden voor cakes en gebak in zo'n hoeveelheid en variatie dat we er even spijt van hadden dat we onze gasten niet hadden verwittigd geen avondmaal te gebruiken vooraleer ze naar ons afzakten. Ze namen dan na de bijeenkomst ook nog heel wat lekkers mee naar huis. We werden overtuigd om het gebak niet via de keuken van onze instelling te bestellen maar de catering door de twee mensen te laten doen die gisteren in de keuken hadden gestaan. Patiënten zorgden gisteren voor de ontvangst van buurtbewoners en sommigen hadden daarvoor zelfs hun allerbeste kledij aangetrokken.
Buurtbewoners zijn gretig om een deel van het werk te doen en zullen daarvoor ook af en toe naar de afdeling komen om in kleinere groepjes, of één op één, samen te werken met patiënten. Op deze manier is de voorbereiding van de grotere bijeenkomst op zich al een deel van ons project.

"Een hart voor de buurt" zal de bijeenkomst heten en die zal doorgaan op zondag 26 februari van 14.30u tot 17.30u in de cafétaria van de instelling. We hopen op de die dag de buurtbewoners van de instelling te mogen verwelkomen. U hoort er nog van...

zaterdag, november 19, 2011

Nieuwe inwoners van Sleidinge

Burgemeester Erik De Wispelaere zal in de bijeenkomst voor nieuwe inwoners op de gemeente telkens kort wat uitleg geven over het bestaan van het Overlegplatform. Op die manier proberen we nog meer werk te maken van de bekendheid van onze bijeenkomsten. In een vorige vergadering bleek dit een probleem. Nogal wat buurtbewoners zijn of waren nog niet op de hoogte van dit samenwerkingsverband.

namiddag met koffie en gebak...



Afgelopen donderdag was er een bijeenkomst van het Overlegplatform. Buurtbewoners en personeelsleden van psychiatrisch centrum komen samen om te praten over de contacten tussen buurt en instelling. We hadden het vooral over onveiligheid en onveiligheidsgevoelens. Voor buurtbewoners die voorbijkomen aan de instelling zit dit in wat onmidellijk zichtbaar is. Als één van de patiënten op de stoep zit dan is dat toch een verschil met iemand die op de stoep ligt. Hoe afwijkender het gedrag van wat men gewend is hoe groter het gevoel van onveiligheid. "Afwijkend gedrag" is ook voor buurtbewoners onderling verschillend. Sommige vinden het zeer ok dat mensen op de stoep zitten en anderen vinden het geen zicht. De gesprekken verlopen dus niet alleen tussen personeelsleden en buurtbewoners maar ook tussen buurtbewoners onderling. er worden ervaringen uitgewisseld. Men leert van elkaar. Wij vanuit de instelling willen de veiligheid optimaal houden maar willen ook het onveiligheidsgevoel kunnen verminderen. Mekaar beter leren kennen is daarbij een zeer belangrijk element is en daar willen we nog meer werk van maken. We voorzien eind januari of begin februari een zondagnamiddag met koffie en gebak voor alle buurtbewoners, personeelsleden en patiënten van de instelling. We willen zeer graag deze mix van deelnemers ook in de organisatie terugvinden.
Op donderdag 24 november 2011, om 19.00u zijn personeelsleden, patiënten en buurtbewoners welkom op afdeling 2D van onze instelling om samen deze namiddag voor te bereiden.

zaterdag, november 12, 2011

Dakloze, stinkende, geesteszieke...

In De Standaard Weekblad kan U vandaag een reactie lezen op een artikel van Kristof Hoefkens. De man had vorige week in hetzelfde weekblad een poging gedaan om een onderscheid te maken tussen zwervers. Hij nam het op voor de niet-psychiatrische patiënten in deze groep. De anderen noemde hij ondermeer "dakloze, stinkende, geesteszieke, schurftige oude mannen die al hun problemen aan zichzelf te wijten hebben"...

De reactie van Professor Guido Pieters, voorzitter van de Vlaamse Vereniging voor Psychiatrie luidt ondermeer: stigmatisering van mensen met mentale stoornissen is een complex samenspel van gebrekkige kennis, negatieve vooroordelen en discriminerend gedrag op vlak van wonen, tewerkstelling en gezondheidszorg. Ondanks hoopgevende Te Gek-activiteiten op Canvas en in De Standaard blijft er nog veel werk aan de winkel".

dinsdag, november 08, 2011

Overlegplatform

Het overlegplatform bestaat nu een zestal jaar. We, buurtbewoners en personeelsleden van PC Sleidinge, komen vier keer per jaar samen om de contacten tussen buurt en instelling zo optimaal mogelijk te maken en te houden. In een vorige vergadering bleek dat nog steeds buurtbewoners niet afweten van het bestaan van dit overleg. Dit is zeer jammer. We blijven zoeken hoe we die bekendheid kunnen vergroten. Dit is één van de punten op de agenda voor de volgende vergadering. Deze gaat door op donderdag 17 november om 20.00u. U bent zeer welkom.

vrijdag, oktober 21, 2011

recht op woonst

Gisteren hebben personeelsleden van Rehab2 hun afdeling voorgesteld aan de collega's van andere afdelingen. Onderstaande zin is een citaat:

"De laatste tijd zijn we op onze afdeling echt meer en meer overtuigd geraakt van het belang van een woning. We zien het als een basisrecht. Iets dat essentieel is en noodzakelijk om hen niet nodeloos lang in de rol van patiënt vast te houden. Langdurig verblijf in een ziekenbed zonder het recht buiten de instelling te wonen zorgt ervoor dat iemand zich helemaal zal identificeren met de ziekte. Een langdurige opname kan ervoor zorgen dat de patiënt zich alleen nog maar patiënt kan voelen en geen andere identiteiten meer heeft.
Aangezien het niet meer uit te maken is wat oorzaak is of gevolg wat betreft de praktische problemen en de ziektebeelden, starten we met een tweesporen-werking. De twee sporen: praktische hulp bij het zoeken naar woonst en praten over de achterliggende problematiek, vullen elkaar aan.

dinsdag, oktober 18, 2011

Op bezoek bij K.A.A. Gent




Vandaag werden we, reporters van Kiosk, ontvangen door commerciëel directeur van K.A.A. Gent, Patrick Lips.
Zijn taak is het vinden van sponsors en het zoeken van bedrijven die de loges willen huren. Hij ondervindt dat het makkelijker is om sponsors te vinden als de resultaten van de ploeg beter zijn. Hij heeft het (terecht) trots over het nieuwe stadion dat plaats zal bieden voor 20.000 toeschouwers. Dat is het dubbel van de huidige capaciteit. Er zal parkeerplaats zijn voor 1000 wagens en er zal een shuttle naar het stadion worden voorzien. Het stadion moet rekening houden met het nabijgelegen ziekenhuis. Er worden in het stadion geen concerten voorzien en één van de tribunes werd zo aangelegd dat er geen geluidsoverlast voor het ziekenhuis zal zijn. In augustus 2012 zou het nieuwe terrein bespeelbaar moeten zijn.
Gent staat nu al een vijftal jaar aan de top van het Belgisch voetbal. De positieve trend werd ingezet door trainer Leekens en dan verder gezet door Preud'homme en ook door Dury. Preud'homme kon zijn spelers zeer goed motiveren. Dury zorgde vorig jaar voor zeer goede prestaties in de competitie tot het foutliep bij de play-offs.
We hebben het over de toenemende invloed van het geld op het voetbal. Vroeger kon een club als Lierse of Mechelen kampioen spelen. Dit lijkt nu onmogelijk geworden. Het budget van deze clubs is te beperkt geworden in vergelijking met de topclubs. De duurdere en betere spelers komen in de topclubs terecht.
In de winter komt er alweer een nieuwe transferperiode aan. Het is logisch dat spelers naar een andere club willen als ze daar meer geld kunnen verdienen. Door het nieuwe stadion zullen er meer inkomsten zijn waardoor Gent wellicht de kans zal krijgen om de betere spelers een grotere vergoeding te geven waardoor ze langer bij Gent zullen blijven. Voor Gent is een goede scouting zeer belangrijk. Er wordt voortdurend naar nieuwe en dus nog relatief goedkoop talent gezocht. Uiteindelijk worden die spelers dan doorverkocht als hun talent tot uiting is gekomen. Gent zou heel graag eens een getalenteerde Turkse speler willen kopen zodat de Gentse supporters van Turkse origine hun weg naar het Ottenstadion vinden. Goede Turkse spelers zijn echter duur.
Gent is ambitieus en wil de beker winnen en zou ook heel graag weer Europees spelen.

Aan het eind van het gesprek laat Patrick ons het stadion zien. We bekijken de loges en we bekijken de kleedkamer van de spelers. Patrick voorziet dat ook die in het nieuwe stadion wat meer uitstraling zullen hebben. We zien het bord waarop Sollied zijn tactiek voor de match toont.

Volgende zaterdag, op 22-10-2011, is er K.A.A. Gent-Lokeren.

zondag, oktober 16, 2011

artikel 107: vermaatschappelijking van zorg

Onze reporter Tony, een ervaringsdeskundige, schreef het verslag van de studiedag die op 24 juni dit jaar werd georganiseerd door PC Sleidinge samen met PC Sint-Amandus Beernem. De studiedag kende een grote opkomst.
Van bij de aanvang was het duidelijk dat de werkconferentie zou slagen en dit reeds door hetgeen de dagvoorzitter, Dr. Meesen, naar voor bracht.
Volgens Dr. Meesen is er wat betreft de huidige evolutie geen weg terug mogelijk en dit is het beste, volgens hem. Eveneens bracht hij naar voor dat er voldoende financiële middelen ter beschikking staan voor het welslagen van de vermaatschappelijking van de psychische zorg , althans voor de aanvang.
De meeste presentaties zou , voor het welslagen van deze conferentie , gedeeltelijk besproken worden en geleid door Nederlandse professionelen. Zij hebben immers ruime ervaring inzake de toepassing van deze vermaatschappelijking van de psychische zorg.
Zoals medegedeeld startte de conferentie met het voorstellen van de stand van zaken van het eerste goedgekeurde artikel 107-project en dat betrekking heeft op de projectregio Leuven + zorgregio Tervuren.
De voorstelling van dit project was positief , zeker hetgeen betrekking heeft op de ambulante zorg van de personen die (sociaal?) psychische zorg nodig hebben en die moeilijk te bereiken zijn. Het betreft hier bemoeizorg: een woord dat dikwijls tijdens de conferentie naar voor komt.
Wat betreft de toepassing van interventie - en crisisteams , staat men nog in de kinderschoenen en behoudens dat men het opgericht heeft , werd er weinig concreets over medegedeeld.
Het "FACT" bord wordt voorgesteld als hulpmiddel voor de professionele zorgverstrekkers die aan thuiszorg doen vanuit bemoeizorg. Dit is een soort raamwerk waardoor het werk overzichtelijk kan worden ingedeeld.
Twee zaken vielen tijdens dit betoog op en dit is enerzijds dat men problemen heeft met de contacten en dit door het reeds naar voor gebrachte bemoeizucht en anderzijds hetgeen werd naar voor gebracht als dat op het "FACT"bord iedereen vermeld wordt die één of andere handeling stelt die niet overeen komt met de normen van de maatschappij.
Hierbij kan men zich afvragen "Wat met de privacy en de vrijheid van handelen van de modale burger"?
Ook werd in één van de plenaire presentaties de forensische psychiatrie niet vergeten en als voorbeeld werd de situatie van de stad Drenthe naar voor gebracht.
Men heeft 2 jaar de tijd gekregen om tot resultaten te komen en tot heden kan men stellen dat men positieve uitslagen heeft.
Men werkt met signaliseringsplannen en crisiskaarten. Wat ook genoemd wordt in de Nederlandse rechtleer , de "positieve voorafgaande wilsverklaring".
Hierin wordt over een bepaalde patiënt beschreven hoe hij zich gedraagt als er een crisis opkomt en wat de patiënt en de beroepsbeoefenaar kunnen doen om te voorkomen dat de crisis uit de hand loopt. Meestal zijn er bij toepassing van deze mogelijkheid geen dwangmaatregelen meer nodig.
Een andere belangrijke presentatie was de getuigenis van de heer Hans Spekman , die wethouder was in Utrecht en verantwoordelijk voor Sociale zaken ,Maatschappelijke Opvang en Verslavingszorg.
In die materie was en is hij , nu als lid van de Tweede Kamer, gemotiveerd voor het oplossen van die problematieken. Zijn motivatie ontstond doordat hij een zus had die opgenomen was met zware psychische problemen. Hij zag de tekortkomingen in de instelling. Het is juist die ervaring die maakt dat hij op positieve wijze mee kan werken aan het oplossen van de problematiek voor diegene die psychische zorg nodig hebben. Ook van belang bij die getuigenis was het feit dat hij verklaarde dat in Utrecht er een nauwe samenwerking is tussen de sociale woningmaatschappijen en de psychiatrie , maar waarbij men echter (zoals in Zeeuws Vlaanderen) opteerde v oor de vorm van woonblokken.
Op de vraag van omstanders of dit het stigma hetzij de negatieve beeldvorming niet verergde , gaf hij toe dat dit een zwaar probleem was. Als voorbeeld van een preventieve werking werd trouwens verwezen naar het meldpunt van PC Sleidinge.
Ter beëindiging van dit alles werd er per regio nog de mogelijkheid geboden aan de deelnemers , hun plannen en ideeën naar voor te brengen voor het opstarten van de verschillende types van mobiele teams.
Gezien dit alles mogen we spreken van een succesvolle dag voor iedereen en dat werd afgesloten met een receptie.

Te Gek in Gent afgelopen donderdag




De organisatie Te Gek waarin Bekende Vlamingen aandacht vragen voor de negatieve kijk op mensen die beroep doen op geestelijke gezondheidszorg kwam aan in Gent. Ze hadden er al een tournee doorheen de andere Vlaamse provincies opzitten. Volgens Kristien Hemmerechts had Gent het meest enthousiaste publiek maar de grotere opkomst kan natuurlijk ook aan het mooie weer hebben gelegen. Patiënten en personeelsleden van PC Sleidinge waren goed vertegenwoordigd en maakten er een gezellig feestje van tijdens de optocht doorheen de stad.
Daarna mochten we genieten van ondermeer optredens van Hannelore Bedert, Guy Swinnen, Kommil Foo, Klaas Delrue (Yevgueni), Koen Buyse (Zornik), Guy Swinnen (Scabs). Het hoogtepunt van de avond was voor mij toch het optreden van Helmut Lotti met Walter De Buck met het lied "Ik zou zo gere wille leve". Toch mooi als De Buck dan na het nummer zegt: "Ik die samen met Helmut Lotti kan optreden, wie had dat nog gedacht".
Even een aparte vermelding voor Bougez Bougez dat het voorprogamma deed, een bont koor vanuit de emancipatorische groepen van het OCMW. Ze hadden het op een ludieke manier over armoede.
Proficiat aan organisator Marc Hellinckx.

Deze week op tv (1)

Hij is een muzikaal genie en ook geestesziek. Ik mocht hem vorig jaar nog ontmoeten voor een interview in de AB te Brussel. Deze week kan u een zeer mooie documentaire over hem bekijken

donderdag 20 oktober 2011: Canvas om 00.00u

The devil and Daniel Johnston

In deze documentaire krijgt U een inkijk in het leven van deze singersongwriter en ook een beeld van zijn gevecht met zijn ziekte. Hij wordt ondermeer bewonderd door Bowie en Tom Waits. Daniel werd vooral beroemd toen Kurt Cobain zijn beeltenis op t-shirt begon te dragen tijdens optredens van Nirvana.
Daniel Johnston

deze week op tv (2)

De derde aflevering van de reeks "Te Gek" op Canvas gaat over het brein.
Dinsdag 18 oktober: Canvas om 22.05u

ZIJN WE ONS BREIN?
Sommige wetenschappers zijn ervan overtuigd dat psychische aandoeningen puur chemische processen in de hersenen zijn. Annick Ruyts onderzoekt in deze derde aflevering of die hersenwetenschap ondertussen voor nieuwe inzichten heeft gezorgd in de behandeling van psychische aandoeningen. Ze praat daarover met verschillende getuigen en experten. Simonne lijdt aan een chronische depressie en kreeg elektroshocktherapie. Peter kreeg een elektrode ingeplant in de hersenen om zijn dwanggedrag een halt toe te roepen. Een andere Peter kreeg jaren geleden de diagnose schizofrenie. Experten Patrick Allegaert, Trudy Dehue, Loes Gabriëls en Jim Van Os lichten toe.

Hersenwetenschap is alom tegenwoordig. Neurotransmitters, frontale kwabben, limbische systemen, enz. ‘Wij zijn ons brein’: dat is het refrein. Waarom is hersenwetenschap de nieuwe religie in de psychiatrie?
Wetenschappers vandaag zoeken en masse naar biologische verklaringen voor psychische problemen maar dat is niet altijd zo geweest. Patrick Allegaert van het Dr. Guislain Museum schetst de verschillende stromingen binnen de psychiatrie van de afgelopen eeuw.

Ook in deze aflevering praat Annick Ruyts met diverse getuigen en experten. De Nederlandse professor en wetenschapsfilosofe Trudy Dehue schreef het ophefmakende boek ‘De depressie-epidemie’. Met een uiterst kritische blik benadert zij de hele ‘hersenhype’ en het biologische gedachtegoed dat vandaag onderwezen wordt aan onze universiteiten.

Annick ontmoet ook Simone, die al vele jaren depressief is. Ze volgde een lijdensweg van de ene therapie naar de andere, waarbij elke behandeling zijn voor- en nadelen bleek te hebben. En dan blijkt elektroshocktherapie, een behandeling die haar oorsprong heeft in de jaren ’30, het meest effectief. Maar wat weten we na al die jaren eigenlijk over onze hersenen?

Psychiater Loes Gabriëls is een pionier in hersenbehandelingen. Zij begeleidt 28 patiënten met een obsessieve-compulsieve stoornis die een elektrode kregen ingeplant in het brein. De behandeling lijkt futuristisch en controversieel maar blijkt bij sommigen toch te werken. Peter leed 22 jaar lang aan een dwangstoornis en leefde in een hel. Sinds bij hem zo’n elektrode werd ingebracht, functioneert hij opnieuw normaal en is het dwanggedrag verdwenen. Maar ook Loes Gabriëls benadrukt dat de hersenwetenschap nog maar in haar kinderschoenen staat.

Annick praat ook met een andere Peter: hij kreeg jaren geleden de diagnose ‘schizofrenie’: een moeilijk te begrijpen aandoening die vele vormen kan aannemen. Algemeen wordt aangenomen dat de oorzaak van deze aandoening ergens in de hersenen te vinden moet zijn. Jim van Os, een wereldwijd gerespecteerde autoriteit op het gebied van schizofrenie, denkt tegen de stroom in en trekt die stelling in twijfel.

Aanloophuis Poco Loco wint...


Aanloophuis Poco Loco (Gent) is al jaren lang de plaats waar psychiatrische patiënten en ex-patiënten welkom zijn voor ontspanning maar ze timmeren ook aan de weg om die mensen meer inspraak te geven en om hen te laten praten over hun eigen ervaringen. Dit weekend wonnen ze dus de prestigieuse prijs... In augustus dit jaar hadden we de eer en het genoegen al hen bij ons in het Overlegplatform aan het woord te laten. Van hier uit een dikke proficiat aan Jochen Vandensteen en zijn ervaringsdeskudigen. Doe vooral zo verder...

Aanloophuis Poco Loco wint met het WED project de hoofdprijs en de publieksprijs van de VVGG Reintegration Award!

vrijdag 14/10 werd de elfde VVGG reïntegration-award uitgereikt. Een jury bestaande uit vertegenwoordigers van de zorgverstrekkers, de zorggebruikers en mantelzorgers en familieverenigingen beoordeelde de veertien ingediende projecten. Het project samen deskundig van het AZ St Jan AV Brugge Oostende mocht de tweede prijs in ontvangst nemen. Verdiend, want een project waar ervaringsdeskundigen op de werkvloer staan en hun samenwerking met 'ups en downs' en 'Similes' toont dat het in de praktijk mogelijk is. Tot onze grote verrassing en stille hoop mochten we de hoofdprijs in ontvangst nemen, tot grote vreugde van alle aanwezigen van het aanloophuis en van de werkgroep. Opnieuw een project dat de waarde onderstreept van ervaringsdeskundigheid. Alsof dat niet genoeg was werd de publieksprijs de kers op onze taart. Beide prijzen zijn erkenning voor het vele werk van de leden van de WED, en een hart onder riem voor de niet altijd evidente keuze van de ingeslage! n weg. De daaraan verbonden geldprijs ter beschikking gesteld door Eli Lilly Benelux en de Vlaamse Vereniging voor Geestelijke Gezondheid ( www.vvgg.be) geeft ons het vooruitzicht op de uitwerking van de vele projecten binnen de werkgroep

zaterdag, oktober 15, 2011

Einstein had gelijk...

Als u 's nachts alleen op straat loopt en een man komt U tegemoet uit de tegenovergestelde richting voelt U zich dan minder op U gemak als blijkt dat degene die dichterbij komt van Turkse afkomst lijkt te zijn? En haalt U opgelucht adem als hij even vriendelijk glimlacht terwijl hij U voorbij loopt?
Ik kom langs bij iemand die ik enkel via mail heb gecontacteerd. Hij kent mijn naam en mijn functie als psycholoog. Ik ben in het gezelschap van twee patiënten. Iemand laat ons binnen en vraagt even te wachten op de man waarvoor we komen. We gaan zitten en praten wat met elkaar. Als onze gastheer binnenkomt kijkt hij ons heel even aan, een fractie van een seconde. Hij stapt op mijn metgezel af, geeft hem de hand en zegt vriendelijk vragend mijn achternaam met Meneer ervoor. De patiënt in kwestie draagt een donker kostuum dat hem past alsof hij net een modeshow voor Dries Van Noten heeft gelopen. Hij wijst mij: halflang haar, t-shirt, zomerbroek, aan als de psycholoog en hij voegt eraan toe dat hij zelf patiënt is. De gastheer schudt mij even vriendelijk de hand. Het duurde allemaal maar heel heel even en terwijl het gebeurt denk ik dat de gastheer verwacht had dat de man in het strakzittende pak de psycholoog moest geweest zijn en niet die met de eerder nonchalante kledij.

Onderzoekspsychologen hebben ontdekt dat mensen een onbekend gezicht onmiddellijk allerlei karaktertrekken toeschrijven en dat we die toeschrijvingen naarmate we de persoon leren kennen steeds meer aanpassen en ook herzien. Mooie vrouwen worden over het algemeen als intelligenter beoordeeld dan minder mooie vrouwen. Mensen gaan bij een eerste ontmoeting op het uiterlijk af. Dat lijkt zeer logisch. Je probeert je van bij het begin een beeld te vormen van wie je voor je hebt. Als je tegelijk twee mensen ontmoet dan zal je er misschien van uitgaan dat degene in het kostuum de psycholoog is en de andere de psychiatrische patiënt. Je gist, maar die gissing gebeurt nooit helemaal vanuit het niets. Je hebt beelden in je hoofd, beelden die bij de ene mens passen en niet bij de ander. Dat heb je met scha en schande geleerd. Het heeft een tijd geduurd vooraleer je die beelden kende en eens je ze kent lijkt de wereld een heel stuk voorspelbaarder. Je kan al die onbekende mensen netjes een plaats geven. Je splitst hen op mooi/lelijk, slordig/net... en je gaat verder naar vriendelijk/onvriendelijk, aangenaam/onaangenaam tot je uiteindelijk uitkomt bij betrouwbaar/onbetrouwbaar, gevaarlijk/niet-gevaarlijk.

Het beeld dat mensen van psychiatrische patiënten hebben is vooral negatief. Geen nood zou je denken: we passen ons beeld geleidelijk aan naarmate we de persoon beter leren kennen. Dus dat eerste oordeel zal vrij snel gecorrigeerd worden. Degene die eerst als onbetrouwbaar werd bestempeld omdat hij vermeldde dat hij psychiatrisch patiënt is blijkt na langduriger contact heel erg goed mee te vallen en komt in de categorie betrouwbaar terecht. Dit zou de ideale situatie zijn. De vooroordelen die ons allen eigen zijn en die noodzakelijk zijn voor ieder van ons omdat ze de wereld tot een herkenbare plaats maken, deze vooroordelen worden aangepast als we de persoon leren kennen.

Blijkt echter dat we in de meeste gevallen niet de moeite doen om die vooroordelen bij te sturen omdat we met iemand die ons in de eerste plaats als onbetrouwbaar overkomt liefst niet veel willen te maken hebben. We geven onszelf niet de kans om die vooroordelen aan te passen. Het is zoveel makkelijker te blijven leven in de wereld zoals we denken dat die is dan ons beeld van die wereld aan te passen. Einstein benoemde het gezond verstand als de vooroordelen die we hebben opgebouwd vanuit leerervaringen tot ons 18de levensjaar. We zijn nauwelijks nog bereid deze leervaringen aan te passen.

Ik denk dat het belangrijk is dat mensen die in psychiatrische instellingen werken inspanningen doen om de vooroordelen rond psychiatrische patiënten in vraag te laten stellen. Hoe dat dan best gebeurt is niet vanzelfsprekend. Het is een zoektocht met vallen en opstaan, maar zeker de moeite waard om het te proberen.

maandag, oktober 03, 2011

Brief van organisator Te Gek!?

Deze brief zat in mijn mailbox en ik wil hem graag met U delen Wij nemen alvast deel aan de optocht in Gent op donderdag 13 oktober. Wil U met ons mee opstappen geef dan een seintje naar peter.dierinck@pcsleidinge.be...

Beste,

Van 5 tot 13 oktober trekt de Te Gek!? Karavaan, gekoppeld aan de werelddag geestelijke gezondheid van 10 oktober, langs de 5 Vlaamse Provincies.

De Te Gek!? Karavaan houdt in:
-een optocht/voettocht in elke provinciehoofdstad waarbij de boodschap van Te Gek!? wordt uitgedragen, de voettocht vertrekt en eindigt op een openluchtplein in de stad.
-nadien een groot event op dit plein met een grote infomarkt over welzijn en geestelijke gezondheid, een Te Gek!? concert met De Laatste Showband en tal van artiesten (oa Koen Buyse, Guy Swinnen, Hannelore Bedert, Klaas Delrue, Helmut Lotti en Walter De Buck, Kommil Foo (enkel Leuven en Gent), Wannes Cappelle (enkel Brugge), Axl Peleman (enkel Antwerpen). Meter Kristien Hemmerechts presenteert.
-Verder kan men hier voor het eerst de nieuwe Te Gek!? soep van Jeroen Meus bekomen (foto zie bijlage)

De locaties van de Karavaan:
Antwerpen: Antwerpen woensdag 05/10 Groenplaats 14u
Vlaams-Brabant: Leuven donderdag 06/10 Ladeuzeplein 16u
West-Vlaanderen: Brugge vrijdag 07/10 Grote markt 16u
Limburg: Hasselt woensdag 12/10 Kolonel Dusartplein 14u
Oost-Vlaanderen: Gent donderdag 13/10 Vrijdagmarkt 16u

Voor de optocht/voettocht wordt bij de brede bevolking opgeroepen om mee te stappen en de boodschap van Te Gek!? uit te dragen nl psychische problemen: praat erover, luister ernaar, laat ons wat gewoner doen over psychische problemen, allemaal mensen allemaal kwetsbaar, niemand is gevrijwaard, zoek hulp indien nodig zonder schaamte of schuldgevoel enz...
In de optocht stappen, naast meter Kristien Hemmerechts, per provincie een 2-tal ambassadeurs mee
In Antwerpen zijn dat al Tine Embrechts en Ware Borgmans.
In Leuven Rutger Beke en gedeputeerde Karin Jiroflee
In Brugge Lieven Verstraete
In Gent de 2 mascottes - buffalo's van voetbalploeg AA Gent
In Hasselt al Marc De Bel

Kortgezegd is de oproep:
Hoog tijd om normaal te doen over geestelijke gezondheid. Spreek je uit voor een zorgzame samenleving en stap mee in de Te Gek!? Karavaan tussen 5 en 13 oktober, in elke Vlaamse provincie.
Proef nadien van de nieuwe heerlijke Te Gek!? soep van Jeroen Meus, neem een kijkje op de infobeurs en geniet van het Te Gek!? concert met De Laatste Showband en tal van artiesten.


Overal wordt samengewerkt met tal van organisaties en scholen.
In Hasselt bvb tracht men met de studenten het wereldrecord 'De luidste schreeuw om hulp' te halen, met 3200 studenten.


Nog kort over Te Gek!?:
Te Gek!? tracht psychische problemen in Vlaanderen bespreekbaar te maken en te komen tot een juiste kijk tav mensen met psychische problemen. Ondanks het feit dat één op vier ooit zelf te maken krijgt met geestelijke gezondheidsproblemen bestaat nog een groot taboe en tal van vooroordelen.
Een negatieve beeldvorming houdt mensen tegen om over hun problemen te praten of tijdig hulp te zoeken.
Te Gek!? bracht 4 cd's uit, 6 krantendossiers, gaat op muzikale en literaire tournee, toert met een infomobiel langs de Vlaamse scholen en zet schoolvoorstellingen op. Na Tous fous du Tour (een kleine Te Gek!? Tour de France) is er nu in oktober in elke Vlaamse provincie de Te Gek!? Karavaan, gekoppeld aan een 6-delige reeks op Canvas over geestelijke gezondheid. Kristien Hemmerechts is meter en Guy Swinnen is peter van Te Gek!?


In de bijlage vindt u de flyers van de Karavaan per provincie.

Te Gek Canvasreeks
In dezelfde periode start op Canvas een 6-delige reeks 'Te Gek' over geestelijke gezondheid,
gemaakt door productiehuis Kultuur van Canvas, dit vanaf dinsdag 4 oktober, 6 afleveringen van 50 minuten.
Het verhaal van de reeks begint bij de constatering dat de Vlaming massaal antidepressiva slikt, dat de wachtlijsten bij psychologen nog nooit zo lang geweest zijn en dat het zelfmoordcijfer in ons land schrikwekkend hoog is.
Annick Ruyts maakt zich dan ook zorgen en gaat op zoek naar antwoorden op haar vragen tijdens een reis door Vlaanderen, die tegelijkertijd een reis door ons hoofd zal zijn. Ze gaat langs bij psychiaters en psychologen die de vinger aan de pols houden van ons psychisch welzijn. Maar ze legt ook haar oor te luisteren bij ervaringsdeskundigen die haar getuige laten zijn van hun eigen verhaal.

Beide initiatieven (Te Gek Canvasreeks en Te Gek!? Karavaan) zullen mekaar versterken.

Vriendelijke groeten,
Marc Hellinckx
Te Gek!?
0494 843154
www.tegek.be

vrijdag, september 30, 2011

te Gek op Canvas

In de zesdelige documentaire reeks Te Gek gaat Annick Ruyts op zoek naar de psychische problemen van vandaag. Hoe is het gesteld met de geestelijke gezondheid in Vlaanderen?

Meer info? Klik hier

dinsdag, augustus 23, 2011

O sterretjes aan de hemel

O sterretjes aan de hemel
die flonkerend staan op wacht
toe zeg mij ziet ge deze avond
niemand die droomt van mij vannacht.

A. Gino

maandag, augustus 01, 2011

Geesteszieke mensen steeds vaker in sociale woningen

In de Vlaamse sociale woningen is er volgens de Vlaamse Maatschappij voor Sociaal Wonen (VMSW) een 'ongecontroleerde toestroom' van mensen met een psychische ziekte. Die toestroom zorgt soms voor overlast en zelfs ernstige problemen tussen buren. Daarom krijgen psychiatrische patiënten binnenkort hulp aan huis. Dat schrijven Gazet van Antwerpen en Het Belang van Limburg maandag.

Bovenstaande bericht staat vandaag in De Standaard. Het hele bericht zelf kan U hier lezen.

Ik zou toch graag enkele kritische bemerkingen willen maken bij het artikel. Er staat dat meer mensen met psychische problemen terecht komen in een sociale woning omdat er minder plaatsen zijn in de psychiatrische inrichtingen. De redenering gaat evenzeer op dat wanneer iemand na zijn opname in de psychiatrie terug naar de maatschappij wil daar plots geen plaats meer lijkt te vinden omdat men is opgenomen geweest in de psychiatrie. Patiênten en personeelsleden moeten het opnemen tegen vooroordelen van verhuurder van huizen en tegen vooroordelen van sommige immo-kantoren.
Het idee dat psychiatrische ziekenhuizen sociale woningen kunnen huren en dat de huurders verder begeleiding krijgen vanuit de instelling lijkt me een zeer goed idee. Vanuit onze instelling bieden we deze begeleiding al bij een aantal patiënten sowieso. Door artikel 107 zal er trouwens meer personeel worden vrijgemaakt om die thuisbegeleiding nog meer op te nemen.

dinsdag, juli 19, 2011

Te Gek!?


Misschien zag U gisteren de uitzending van "Vive Le Vélo" waarin Helmut Lotti aandacht vroeg voor de beeldvorming rond geestelijke gezondheid. Heel even werd ook verwezen naar de initiatiefnemer Marc Hellinckx. Die man zet zich al jaren in om vooroordelen rond psychiatrie bij te sturen. Prachtig werkt dat steeds meer lijkt te lonen. Ik ontdek net dat je in de Standaard de hele rit van de fietsende Te Gekkers kon volgen. Lees hier meer.

woensdag, juli 13, 2011

overlegplatform 31 augustus (deel 2)

Voor de bijeenkomst van 31 augustus zijn we blij beroep te kunnen doen op de werkgroep ervaringsdelen ( Aanloophuis Poco Loco. Deze werkgroep ontstond in 2008. Verschillende bezoekers van het Aanloophuis wilden iets doen met hun ervaringen in de Geestelijke Gezondheidszorg. Na verschillende binnen – en buitenlandse bezoeken werd er voor het uitwerken van de levensverhalen gekozen. Aan de hand van hun levensverhaal en hun ervaring in de geestelijke gezondheidszorg willen de leden van de werkgroep vorming en voorlichting geven. Dit vooral aan scholen en professionelen. Vanuit hun eigen invalshoek belichten zij psychische en emotionele problemen.
Anderzijds wordt er op beleidsniveau gewerkt. Ervaringsdeskundigen gaan mee nadenken over de huidige trends in de zorgvernieuwing en vermaatschappelijking van de zorg. Ze brengen hun expertise in op de verschillende overlegmomenten om zo de zorg meer op maat van de patiënt te maken.

overlegplatform op 31 augustus

Op woensdag 31 augustus is U als inwoner van Sleidinge (Evergem) welkom voor een speciale bijeenkomst van het Overlegplatform. Er zal een uiteenzetting gegeven worden door Rik Rigolle (directeur patiëntenzorg) over de vermaatschappelijking van de psychiatrie. Er zijn een aantal veranderingen op komst die de integratie van patiënten en ex-patiënten zouden moeten verbeteren. Een opname in een instelling kan misschien voorkomen worden door een betere thuiszorg. Opnames zijn minder vanzelfsprekend.

Patiënten, ex-patiënten maar ook familieleden worden betrokken in dit
hele proces. Op de bijeenkomst in augustus laten we hen dan ook zelf aan het woord. Het woord ervaringsdeskundige wordt niet langer meer alleen gebruikt als het over armoede gaat. Ook van patiënten kunnen we leren waar de moeilijkheden schuilen bij de reïntegratie. Ze hebben het over hun ervaringen op vlak van wonen, werk en vrije tijd.

Op de bijeenkomst van 31 augustus is het de bedoeling dat buurtbewoners, personeelsleden maar ook patiënten en ex-patiënten met elkaar in gesprek gaan. We kunnen rekenen op de aanwezigheid van patiënten en ex-patiënten uit de werkgroep ervaringsdelen. (zie kader) We hopen op deze manier te kunnen werken rond oordelen en vooroordelen die de integratie kunnen bevorderen of in de weg staan. Er zullen ook kunstwerken van patiënten te zien zijn en U kan er proeven van
door hen gemaakt gebak. Kortom het zou een aangename en leerrijke ontmoeting kunnen worden. Na de bijeenkomst is er mogelijkheid tot informeel contact bij een drankje in de cafetaria van de instelling

zaterdag, juni 18, 2011

Mozaïek in het Pierkespark in Gent



Het Pierkespark is een vrij recent park in Gent. Het ligt in de Brugse Poort. Een deel van Gent dat ontstond door de industrialisering, vooral textiel, in de 19de eeuw. In dit park kan je naar optredens gaan kijken bij Vuile Mong en de Vieze Gasten (herinner je je nog "'t school dat is een apekot"?) en kan je er winkelen in de Kringwinkel, een koffie drinken bij buurthuis Trafiek of eens iets gaan eten in het Marokkaans restaurant Safi Safi. Kortom een zeer gezellige plaats.

Je kan er ook aan de slag als vrijwilliger. Scheherazade Bourahli is ontwerpster van een uitgebreid mozaïek dat doorheen het hele park loopt en de verschillende gebouwen met elkaar verbindt. Ze liet zich in haar ontwerp inspireren door de golven van de Middellandse Zee. We, personeelsleden en patiënten van onze instelling, gingen gisteren een handje toesteken, of een steentje bijdragen. (oeps, vrij flauw grapje). Ook als het regent kan je doorwerken. In een sneltempo wordt een tent aangedragen waaronder het aangenaam droog is. We smeren voegcement tussen de steentjes en maken die steentjes daarna weer proper. Het is een zeer arbeidsintensief werk. Scheherazade kan zeker nog vrijwilligers gebruiken in de komende zomermaanden.
Wil je wat tijd doorbrengen op één van de meest aangename parken in Gent en je daarbij ten dienste stellen van een mooi project dan kan ik iedereen aanraden om hier aan mee te werken.

X/Een oefening in verdwijnen


X / Een oefening in verdwijnen is een samenwerking tussen theatermakers Peter Aers, Tijs Ceulemans en Leentje Vandenbussche.
Ze interviewen mensen met verschillende achtergronden en verschillende opleidingen over het onderwerp de dood. Ze zijn op zoek naar persoonlijke getuigenissen, maar laten zich ook bijstaan door wetenschappers. Hun bedoeling is een toneelstuk te maken uit al de informatie die ze opdoen en ook een driedimensionaal beeld. Peter zegt dat er misschien wel drie toneelstukken zullen uit voort komen. Hij is van plan ook nog naar India te reizen om de cultuur rond de dood daar mee te maken. De kunstenaars volgen ook iemand die in palliatieve is opgenomen.


Gisteren kwamen Peter en Tijs langs voor een gesprek met enkele patiënten van onze instelling. "Hebben jullie al doden gezien?", "Hebben jullie al mensen zien sterven?", "wat zijn jullie opvattingen rond de dood?", "Hoe stel je je eigen dood voor?". Zeker geen makkelijke vragen om bij stil te staan. Iemand vindt de dood zeer rechtvaardig omdat het zonder onderscheids des persoons is: arm of rijk, blank of zwart, iedereen gaat dood. Iemand anders vindt dat niemand het verdient om dood te gaan. Tussendoor verschuift er in de ernst ook iets naar relativering en wordt de dood echt deel van het leven als iemand zegt: "Mocht ik nog een maand te leven hebben dan zou ik bij iedereen proberen aan geld te geraken om er nog eens goed van te profiteren. Ik zou in Frankrijk rondreizen en naar de mooiste hotels te gaan." Het idee aan je sterfelijkheid kan ervoor zorgen dat je intenser leeft. Dood en leven vormen een geheel. Psychiatrische patiënten zijn daarin niet zoveel anders dan niet-psychiatrische patiënten.
We zullen door Peter en Tijs op de hoogte worden gehouden van hun vorderingen in hun zoektocht en zijn nieuwsgierig naar het resultaat van dit project.
Wil je meer info over dit bijzondere project dan kan je hier terecht.

dinsdag, mei 03, 2011

helmut Lotti en psychiatrie

Helmut Lotti, Kristien Hemmerechts en Guy Swinnen nemen deel aan een mini-Tour de France, georganiseerd door Te Gek?! Die organisatie uit Diest tracht al jaren het stilzwijgen rond psychische problemen te doorbreken.
Te Gek?! kent u allicht van de jaarlijkse bijlage bij De Standaard of van de concertreeks met bijhorende cd.

Het zijn allemaal pogingen van het psychiatrisch ziekenhuis Sint-Annendael Diest om psychische problemen uit de taboesfeer te halen. Eén op vier personen in ons land krijgt ermee te maken en toch praten we er nauwelijks over. Te Gek?! wil psychische aandoeningen bespreekbaar maken en de hardnekkige vooroordelen of de schaamte hierrond doorbreken.

Dit jaar heeft de organisatie iets bijzonders in petto: een fietstocht.

Van 12 tot 18 juli rijdt een groep van 25 fietsers - psychiatrische patiënten, begeleiders en enkele bekende Vlamingen - naar St-Rémy de Prvence. Daar staat het ziekehuis waar Vincent Van Gogh in 1889 werd opgenomen. In dit ziekenhuis wordt nog steeds gewerkt rond kunst en psychiatrie.

Hoogtepunt van deze mini-Tour wordt de beklimming van de Galibier.

Bij de bekende deelnemers zijn Helmut Lotti en zijn vrouw Jelle Van Riet, Serge Baguet, Guido Belcanto, Kristien Hemmerechts, Guy Swinnen en Jim Van De Laer.

Ook Vive le vélo, de talkshow van Karl Vannieuwkerke, zal aandacht besteden aan het evenement. en Helmut Lotti uitnodigen in de show.

zondag, maart 06, 2011

Kiosk sprak met Franky Dury (trainer AA Gent)

Drie Kioskreporters hadden de eer om op bezoek te gaan bij één van de beste trainers uit de Belgische competitie. Dury sprak met ons in zijn gekende enthousiaste en eerlijke stijl.

Kiosk: Hoelang loopt uw contract nog hier bij A.A.Gent?
Frank Dury: Dat loopt nog tot 2013. Ik hoop dat ik hier nog langer kan blijven natuurlijk. Ik kon op Zulte Waregem nog jaren blijven en ik kreeg Genk aan de lijn maar dat voelde niet zo goed aan. Niet dat ik dat een slechte ploeg vind, verre van. Gent was voor mij interessant. Het was een uitdaging na het succes van Preud'homme en we gaan ervoor. Ik vind dat we een hele mooie kern hebben. Er is het vooruitzicht op een nieuw stadion. Noem maar op. Gent heeft een mooi budget en we willen tweede of derde spelen.

Kiosk: 2006 was tot hiertoe je hoogtepunt denk ik. Je werd trainer van het jaar bij Zulte Waregem.
Franky Dury: Ik heb daar mooie momenten beleefd. Je mag niet vergeten dat ik in derde provinciale ben begonnen. Ik ben in iedere reeks gepromoveerd. In 2006 wonnen we dan ook nog de beker en als amateur werd ik toch maar coach van het jaar. Ik ben 53 jaar en ik heb echt zin om nog beter en meer te werken.

Kiosk: Wat gaat er gebeuren als je dit jaar weer de beker van België wint?
Franky Dury: Het zou kunnen, we gaan er zeker voor gaan. Je moet daar iedere dag voor werken. Bernd Thijs is naar Barcelona en naar Atletico Madrid geweest en hij heeft daar gepraat met Maxwell, een speler die daar linksback speelt. Maxwell zegt ongelofelijk welke professionele attitude al die profs hier hebben. Wij hebben hier nooit problemen gehad en als er een individualist zou tussen zitten dan vliegt hij er uit. Zie je, je moet als team denken en al de rest komt vanzelf. Het is moeilijk om dat uit te leggen tegen die mannen. Ik ben al wat ouder en kan er rustiger over praten. Ik kom ook van heel ver. Ik heb al die etappes moeten nemen en eigenlijk ben ik ook wat psycholoog.

Kiosk: Wat spelers als Lepoint doen, dat onthutst U?
Franky Dury: Het is een spijtige zaak. Ik vind dat heel spijtig. Ik vind dat de club, het voetbal en in het bijzonder de speler daar niet goed uitkomen. Waarom denkt een voetballer dat hij een ganse nacht kan gaan stappen? De opmerking dat je wat wil als je jong bent gaat er bij mij niet in. Als je voetballer bent dan doe je dat niet. Je ben consequent en draagt de gevolgen van je keuze om voetballer te worden. Als je kiest om profvoetballer te worden en het veelvoudige verdient van vijftienhonderd euro dan moet je daar ook de consequentie van dragen.

op bezoek in Den Dries


Op vrijdag 11 februari mochten we op bezoek bij “Den Dries”,een organisatie die zich richt tot volwassenen met een verstandelijke beperking en eventueel bijkomende fysieke beperking.

De directeur, Luc Verbeke, stond ons te woord.

Bewoners van “Den Dries” kunnen er terecht voor zowel residentieel wonen als beschermd wonen. Er wordt een aangepaste dagbesteding voorzien zoals bv. een kunstwerking in Wippelgem,..In sommige gevallen helpt men de mensen ook verder in begeleid werken dmv een jobcoach. Zo kunnen ze werken in de Oxfam-wereldwinkel te Evergem, in de cafetaria van het bejaarden tehuis in Ertvelde enz.
Er is een 24u/24u permanentie voorzien.
De grote passie van Luc is toch wel de jaarlijks terugkerende “Rock voor Specials”, het muziekfestival voor mensen met een verstandelijke beperking. Het is een “echt” festival dat 2 dagen duurt, waar men kan kamperen, hamburgers en frieten eten en waar alcohol wordt geschonken. Het festival wil zo min mogelijk afwijken van andere festivals. Zo is het een pop – en rock festival waar de beste groepen op de affiche prijken.

De laatste jaren trekt het festival zo’n 7000 muziekliefhebbers. Door sponsoring van bedrijven is het mogelijk om de toegangsprijs laag te houden (25 euro voor 2 dagen). Er worden ook allerlei randactiviteiten voorzien (standen met kraaltjes, massage, fotografie…) Om rolstoelpatiënten de nodige voorzieningen te bieden, worden er 20 grote tenten van’t leger gebruikt. Om dit alles mogelijk te maken, doet men beroep op zo’n 250 vrijwilligers.

Ons bezoek was leerrijk, aangenaam en uitnodigend om nog meer te weten te komen over de vele projecten waar “Den Dries” mee bezig is. Daarom : bedankt Luc voor jouw uitleg vol passie en misschien tot de volgende…

Hilde

dinsdag, februari 01, 2011

Afscheid van Carlos

Gisteren gaven we een afscheidsreceptie voor Carlos en zijn vrouw Hilde. Gedurende bijna dertig jaar hielden ze een lokale winkel open in de buurt van onze instelling. Meer kan U lezen hier.