De dagen ervoor vreesde ik dat zo'n bezoek aan een radio-studio nefast kon zijn voor de magie van het medium. Ik herinner me nog dat ik als klein kind gefascineerd naar het groene oog van de radiospeler keek. Ik snoof de ietwat stoffige geur op van het doek waarachter de luidspreker zich bevond en tegelijkertijd vroeg ik me af hoe groot die studio wel moest zijn om er zo'n orkest in onder te kunnen brengen. Ik leerde al snel dat ieder stukje muziek niet life werd gebracht en dat platenspelers een belangrijk onderdeel waren van een radiostudio maar toch bleef iets van dat magisch moment van het kind op de vloer voor de radio in mij hangen. Door het bezoek aan de studio gisteren is de magie voor wat radio doet niet verdwenen, integendeel. Het intieme van radio-maken is heel reëel. Slechts één presentatrice en één technicus zijn samen in de weer. Marc, de technicus van dienst werkt al meer dan 30 jaar voor de VRT. Hij heeft al heel wat evoluties meegemaakt. Evita, de presentatrice, springt in voor haar collega die op kerstverlof is. Beiden genieten ervan om een praatje te maken tussendoor, al is het maar om hun gasten, wij dus, op hun gemak te stellen. Ze luisteren zelf ook naar de gespeelde muziek en genieten ervan.
Het presentatiegedeelte lijkt een gastvrije leefplaats, kerstboom inbegrepen. Het rustige gebaar met de hand waarmee de presentatrice aan de andere kant van het raam de technicus aangeeft dat hij de plaat mag starten zorgt ervoor dat hij een aantal toetsen op zijn indrukwekkende computer indrukt waarop de muziek weerklinkt. Aan de bindteksten zelf is heel wat voorbereidend werk voorafgegaan. Dit is geen instant-radio, maar een goed voorbereid werkstuk.
Het voorstellen van onze buurtwerking aan de hand van zelf gekozen klassieke muziek gaf ons opnieuw de gelegenheid een aantal mensen: buurtbewoners, patiënten en personeelsleden van de instelling samen te brengen rond een project. Het mooie aan dit project was dat er nu mensen aan bod kwamen die het niet zo erg hebben voor volksfeesten en voor huifkartochten zoals we dit deze zomer hebben georganiseerd. We bereikten dus mensen die voordien tot een grote maar stille groep van sympathisanten behoren. De uitzending gaf ons ook de mogelijkheid om verenigingen waar we mee samenwerken eens in de bloemetjes te zetten en dan denk ik ondermeer aan het Cultuurcentrum Stroming, Klassiek op maat van de Krekenlandconcerten, de Rode Pomp...
Een aantal gekozen componisten, zoals Schumann en Wolf, gaven aan dat opname in psychiatrie niets te zien heeft met onkunde, onwil, incompetentie of lage intelligentie maar dat zelfs sterk getalenteerde en geliefde mensen het soms psychisch moeilijk kunnen hebben. Kortom dit was voor ons een geslaagd project.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten