Ode aan mijn ouders

Soms kan een gedicht tegelijkertijd veel pijn en hoop en doorzetting uitdrukken...



ODE AAN MIJN OUDERS

Uit jullie schoot ontsproten,
hadden jullie
het toen al besloten?
Om mij het recht te ontnemen,
te bestaan
me enkel te geven,
illusies, verdriet en pijn,
tot ik niet meer wist
wie ik mocht zijn....
toch kwamen er uitgereikte handen...
Die me in mezelf deden geloven,
me de kracht gaven,
zodat ik, jullie vuur van pijn,
kon doven
Uit jullie schoot ontsproten,
heb IK besloten,
Om te bestaan, om te kunnen,
om te mogen ZIJN ....


Maggy