vrijdag, september 08, 2006

Raf De Rycke: over evoluties in de psychiatrie



De bronzen poort aan de Stropkaai is indrukwekkend en het lokaal waar we ontvangen worden lijkt wat op een kabinet voor een burgemeester. Als een aangename ruimte het spreken gemakkelijker maakt dan was dit een aanvullend element op de gedegenheid waarmee we antwoord kregen op onze vragen. Raf De Rycke, gedelegeerd bestuurder provincialaat der Broeders Van Liefde, staat ons te woord.

"Ik zou willen waarschuwen voor de afbouw van bedden in de psychiatrie, niet dat ik er tegen ben, maar wel tegen de wijze waarop de afbouw zou kunnen verlopen. In België hebben we een lange traditie van residentiële gezondheidszorg die heel kwalitatief mag genoemd worden. Ik ben dan ook bang voor een ondoordacht afbouwproject, omdat we toestanden zouden kunnen meemaken zoals die al in het buitenland zijn gebeurd. Patiënten zouden het risico kunnen lopen om in metrostations en onder bruggen terecht te komen, misschien zelfs in gevangenissen. De vraag gaat hem niet over de totaalcapaciteit van de bedden maar wel of de zorg al of niet kan geflexibiliseerd worden. Het gaat erom dat we nagaan of de zorg al of niet verder kan vermaatschappelijkt worden. We hebben een goede evolutie meegemaakt op dat vlak de laatste jaren. We moeten dat verder stimuleren, maar dan moeten er eerst een aantal voorwaarden vervuld zijn. Eén van die voorwaarden is dat de maatschappij er moet klaar voor zijn en ik denk dat er nu juist op dat vlak nog heel wat te doen is."

Kiosk: "Volgens U is de wereld van de psychiatrie nog altijd zeer onbekend voor de maatschappij?"
Mr. De Rijcke: "Ja, het is een onbekende wereld. De sector van de geestelijke gezondheid speelt een grote rol om daar iets aan te verhelpen, maar het is niet altijd éénvoudig. Werken aan het imago en de beeldvorming is een heel moeilijk opgave en dat heeft slechts slaagkansen als daar ook vanuit andere sectoren wordt meegewerkt. Als de gemeenschapsgeöriënteerde psychiatrie wil slagen dan lukt het alleen als er voor psychiatrische patiënten toegang is tot arbeid en tot cultuur. Dat vraagt natuurlijk de samenwerking tussen verschillende partners en dan pas is er een kans tot slagen. Dat parcours is voor een belangrijk deel al afgelegd maar het is zeker niet af."

(het volledige interview, ondermeer de bevindingen rond "gedwongen opname" leest U in de papieren Kiosk)



Geen opmerkingen: