zaterdag, december 14, 2013

Kiosk op bezoek bij Doortje Kal in Utrecht

                                                                                                                                                                  


                                                                                                                                                                                                                                                                                                              

                          



Het was een hartelijk weerzien met Doortje Kal, gisteren in Utrecht. Ze gaf er haar afscheidsrede als speciale lector van de Hogeschool. Na een lange reis met het busje (dank trouwens aan Nico om te rijden) waren we nog net op tijd voor een tas koffie met de hoogsteigen koekjes van de Hogeschool. Muziektheater "As I left my Fathers House" door de New Dutch Connections was een aangrijpend stuk over onderdrukking en maatschappelijke geweld doorheen alle tijden en over alle continenten. Dan was er de verwelkoming door Anton Franken (lid college van bestuur van Hogeschool Utrecht). De hoofdmoot was uiteraard het college van Doortje Kal. Ze gaf een overzicht van het werk dat ze in anderhalf jaar tijd had verzet en dat was toch heel wat. Ze deed het aan de hand van enkele kritische dialogen over onderwerpen als onder meer kunst, burgervriendschap, wijkgericht werken, inclusieve economie en hoe uitsluiting ziek maakt. De rode draad telkens weer is het reïntegreren van al wie met uitsluiting heeft te maken en dat zijn onder meer ook mensen met een psychische kwetsbaarheid.


Voor ons een toch wel een emotioneel en leuk moment toen Peter door Jean-Pierre Wilken (lector Participatie, Zorg en Ondersteuning en voorzitter Kenniscentrum Sociale Innovatie) op het podium werd gevraagd om één van de eerste exemplaren van het nieuwe boek van Doortje "Verder met Kwartiermaken" in ontvangst te nemen. Wilken kondigde ons aan als de Kwartiermakers die België vertegenwoordigen. We kregen het boek uit handen van Doortje zelf en ze voegde er nog eens aan toe hoe mooi ze onze bijdrage, de tekst "Allemoale tuupe tegoare" (Gents voor "allemaal samen") over onze buurtwerking vanuit het psychiatrisch centrum in Sleidinge en Gent, vond.

De verrassingsact was een optreden van "de fanfare van de eerste liefdesnacht". Het is de groep waarin Doortje Kal trombone speelt. Zeer swingend gezelschap dat heel veel stijlen aankan.

En nadien nog een receptie met bitterballen. Nog wat bijpraten met Doortje en dan de avond in, heel tevreden weer terug naar Gent.

Geen opmerkingen: