Geïnterneerden zijn mensen die iets justitiëel fout hebben gedaan maar niet verantwoordelijk zijn voor hun daden. In het verleden belandden ze vaak in gevangenissen zonder dat er voor hen begeleiding werd voorzien.
In de Kamercommissie Justitie kreeg het wetsontwerp over de geïnterneerden zware tegenwind van de experts. Psychiaters uit alle hoeken van het land menen dat de interneringen voorlopig het best uit de handen blijven van de nieuwe strafuitvoeringsrechtbanken. Vanaf 1 februari worden de geïnterneerden - geesteszieke gedetineerden - toevertrouwd aan de gloednieuwe strafuitvoeringsrechtbanken. Dat zou moeten zorgen voor meer en betere therapieën. Het is een oud zeer dat geïnterneerden bijna systematisch in gevangenissen terechtkomen, zonder aangepaste hulp. Maar psychiaters, advocaten, magistraten, de FOD Justitie en directeurs van verzorgingsinstellingen zijn er absoluut niet van overtuigd dat het nieuwe systeem een oplossing biedt.
(info uit de Morgen, via PopovGGZ, wil u meer lezen klik dan hier)
woensdag, januari 31, 2007
Sleidinge: zangkoor brengt Valentijnsconcert
het zangkoor Sint-Cecilia Sleidinge zingt een Valentijnsconcert
Dit alles gebeurt onder leiding van Paula Roegiest. De soliste is Martine De Craene.
U kan komen luisteren op woensdag 14 februari om 15.00u en op vrijdag 16 februari om 20.00u
Plaats: 't Klokhuis, Schoolstraat 7 te Sleidinge.
Meer info bij Paul De Walsche, tel. 09/357.32.90 klik ook hier
Dit alles gebeurt onder leiding van Paula Roegiest. De soliste is Martine De Craene.
U kan komen luisteren op woensdag 14 februari om 15.00u en op vrijdag 16 februari om 20.00u
Plaats: 't Klokhuis, Schoolstraat 7 te Sleidinge.
Meer info bij Paul De Walsche, tel. 09/357.32.90 klik ook hier
Evergem: stedenband met Guaranda in Ecuador
Gisterenavond brachten in Psychiatrisch Centrum Sleidinge vier Evergemnaars het verhaal van hun reis naar Ecuador.
Romain Hulpia, Luc Eyerman, Christiane Persan en Rita Van Rentergem waren begin april 2006 met nog een aantal andere inwoners van Evergem in Ecuador. De gemeente Evergem doet daar aan ontwikkelingssamenwerking. Ze bezochten een aantal plaatsen in Ecuador (Quitto, Guayaquil...) en verbleven zelfs een drietal dagen bij de allerarmsten, de Indiginas, de oorspronkelijke bevolking. Het hutje waarin ze woonden bestond uit stenen aarde met wat gras aaneengestampt. De kleine stenen toiletten, een vroeger project van een andere groep blijft door de bewoners daar ongebruikt. Zomaar beginnen bouwen blijkt vaak ondoeltreffend. De groep uit Evergem hielp bij het aanplanten van bomen zodat de erosie van de grond wordt tegen gegaan. Ze aten aardappelen in alle kleuren en vormen. Een ander plaatselijk gerecht is cavia. De natuur van het Andesgebergte is prachtig maar het is er lastig leven. Door de grote hoogte, 3000 meter, waren ze onpasselijk en hadden ze hoofdpijn. Er is uit noodzaak veel kinderarbeid. Ecuador is een landbouwland en heeft geen grondstoffen aan te bieden. In Ecuador is nu wel olie, die zeer belangrijk is voor de export, maar voorlopig weinig voordeel biedt aan de plaatselijke bevolking
De mensen uit Evergem verkochten gisteren allerlei handwerk en speelgoed door de plaatselijke bevolking gemaakt: alles erg kleurrijk. En zo zijn de mensen ginder blijkbaar ook: ondanks hun armoede zijn ze zeer opgewekt en vrolijk.
De ontwikkelingssamenwerking bestaat in het oprichten van een internetcafé in de armste streek zodat er kans is voor opleiding en de jeugd ter plaatse blijft en niet naar de stad verhuist. Er wordt hulp geboden om een school op te richten en volgende week worden vanuit Evergem 100 rolstoelen naar Ecuador verscheept.
Vandaag beslist de gemeenteraad over het aanstellen van een tweede halftijds ontwikkelingssamenwerker, naast Koen De Baets die dit werk al langer doet. De stedenband bestaat reeds zes jaar en de bedoeling is dat we leren van elkaar. Het geld komt van De Vlaamse overheid. In 2008 trekt er weer een groep van jonge mensen uit Evergem naar ginder. Wie nog mee wil wacht best niet te lang om contact te nemen.
voor meer info: eyerman.persan@skynet.be
of tel. 09/253.16.96 (na 18.00u)
of ook bij romainhulpia@hotmail.com
GSM 0474 290 385
Romain Hulpia, Luc Eyerman, Christiane Persan en Rita Van Rentergem waren begin april 2006 met nog een aantal andere inwoners van Evergem in Ecuador. De gemeente Evergem doet daar aan ontwikkelingssamenwerking. Ze bezochten een aantal plaatsen in Ecuador (Quitto, Guayaquil...) en verbleven zelfs een drietal dagen bij de allerarmsten, de Indiginas, de oorspronkelijke bevolking. Het hutje waarin ze woonden bestond uit stenen aarde met wat gras aaneengestampt. De kleine stenen toiletten, een vroeger project van een andere groep blijft door de bewoners daar ongebruikt. Zomaar beginnen bouwen blijkt vaak ondoeltreffend. De groep uit Evergem hielp bij het aanplanten van bomen zodat de erosie van de grond wordt tegen gegaan. Ze aten aardappelen in alle kleuren en vormen. Een ander plaatselijk gerecht is cavia. De natuur van het Andesgebergte is prachtig maar het is er lastig leven. Door de grote hoogte, 3000 meter, waren ze onpasselijk en hadden ze hoofdpijn. Er is uit noodzaak veel kinderarbeid. Ecuador is een landbouwland en heeft geen grondstoffen aan te bieden. In Ecuador is nu wel olie, die zeer belangrijk is voor de export, maar voorlopig weinig voordeel biedt aan de plaatselijke bevolking
De mensen uit Evergem verkochten gisteren allerlei handwerk en speelgoed door de plaatselijke bevolking gemaakt: alles erg kleurrijk. En zo zijn de mensen ginder blijkbaar ook: ondanks hun armoede zijn ze zeer opgewekt en vrolijk.
De ontwikkelingssamenwerking bestaat in het oprichten van een internetcafé in de armste streek zodat er kans is voor opleiding en de jeugd ter plaatse blijft en niet naar de stad verhuist. Er wordt hulp geboden om een school op te richten en volgende week worden vanuit Evergem 100 rolstoelen naar Ecuador verscheept.
Vandaag beslist de gemeenteraad over het aanstellen van een tweede halftijds ontwikkelingssamenwerker, naast Koen De Baets die dit werk al langer doet. De stedenband bestaat reeds zes jaar en de bedoeling is dat we leren van elkaar. Het geld komt van De Vlaamse overheid. In 2008 trekt er weer een groep van jonge mensen uit Evergem naar ginder. Wie nog mee wil wacht best niet te lang om contact te nemen.
voor meer info: eyerman.persan@skynet.be
of tel. 09/253.16.96 (na 18.00u)
of ook bij romainhulpia@hotmail.com
GSM 0474 290 385
dinsdag, januari 30, 2007
Psychiatrisch Centrum Sleidinge: directeur gehuldigd voor drugspreventieproject
Politie bereikt ruim 400 kinderen met drugspreventie
Omdat de politie van de zone Assenede-Evergem voor haar drugspreventieproject de medewerking krijgt van het Psychiatrisch Ziekenhuis Sleidinge (PZS), werd Roel De Cuyper, de directeur van die instelling, gehuldigd door korpschef Willy Lanssens. ,,Met ons drugspreventieproject bereikten we vorig jaar 24 klassen in twintig scholen. Die waren samen goed voor 438 leerlingen'', rekende Lanssens uit. ,,De kinderen werden in verschillende fases voorgelicht. Daarvoor stelde PSZ-directeur De Cuyper lokalen en personeel ter beschikking. Hij maakte zelfs confrontaties mogelijk tussen de leerlingen van de zesde klas en ex-drugsverslaafden. Heel efficiënt om kinderen te waarschuwen voor de gevaren van drugs'', meent Lanssens. Dat het preventieproject niet overbodig is, bleek uit de resultaten van drugsacties van de politie. ,,Bij acht grote en 211 kleinschalige drugsacties stelden we in 2006 liefst 206 processen-verbaal op. Dat is ten opzichte van 2005 precies een verdubbeling'', rekende de korpschef uit.
(bron Ivan Van Hove- het Nieuwsblad)
Omdat de politie van de zone Assenede-Evergem voor haar drugspreventieproject de medewerking krijgt van het Psychiatrisch Ziekenhuis Sleidinge (PZS), werd Roel De Cuyper, de directeur van die instelling, gehuldigd door korpschef Willy Lanssens. ,,Met ons drugspreventieproject bereikten we vorig jaar 24 klassen in twintig scholen. Die waren samen goed voor 438 leerlingen'', rekende Lanssens uit. ,,De kinderen werden in verschillende fases voorgelicht. Daarvoor stelde PSZ-directeur De Cuyper lokalen en personeel ter beschikking. Hij maakte zelfs confrontaties mogelijk tussen de leerlingen van de zesde klas en ex-drugsverslaafden. Heel efficiënt om kinderen te waarschuwen voor de gevaren van drugs'', meent Lanssens. Dat het preventieproject niet overbodig is, bleek uit de resultaten van drugsacties van de politie. ,,Bij acht grote en 211 kleinschalige drugsacties stelden we in 2006 liefst 206 processen-verbaal op. Dat is ten opzichte van 2005 precies een verdubbeling'', rekende de korpschef uit.
(bron Ivan Van Hove- het Nieuwsblad)
Ertvelde: teveel eenden?
Een gemeentebestuur heeft het druk met de planning rond het welzijn van de inwoners maar soms moeten er ook beslissingen genomen worden over dieren die op de gemeente verblijven. Het Nieuwsblad brengt een bericht over de vijver in de Reigerstraat in Ertvelde. Omdat er teveel eenden op zitten die de oevers van de vijver beschadigen moeten er een aantal gedood worden. Daar is de oppositie (Groen! en VLD) het niet mee eens. Ondanks het protest zullen de dieren toch gedood worden. Burgemeester De Wispelaere beloofde om de euthanasie op de uit de hand lopende eendenpopulatie op de meest diervriendelijke manier te laten plaatsvinden.
Misschien toch de bemerking dat de term "euthanasie" wat ongelukkige gekozen is. Er kan slechts van euthanasie sprake zijn als de betrokkene zijn instemming heeft gegeven. Niet zo simpel als het om eenden gaat natuurlijk...
Misschien toch de bemerking dat de term "euthanasie" wat ongelukkige gekozen is. Er kan slechts van euthanasie sprake zijn als de betrokkene zijn instemming heeft gegeven. Niet zo simpel als het om eenden gaat natuurlijk...
Meetjesland: Oostwinkel en Ronsele
Het Heemkundig Genootschap van het Meetjeslanden de Stichting Achiel De Vos nodigen U uit op de voorstelling van
Het jaarboek 57 van Appeltjes van het Meetjesland en de toponymie van Oostwinkel en Ronsele. Dit gaat door op op zaterdag 17 februari 2007 om 14.30 in de parochiezaal van Oostwinkel, Veldhoek.
De verwelkoming gebeurt door voorzitter Hugo Notteboom. Er is ook een lezing door prof. Dr. Magda Devos over plaatsnamen in Oostwinkel en Ronsele.
Het jaarboek 57 van Appeltjes van het Meetjesland en de toponymie van Oostwinkel en Ronsele. Dit gaat door op op zaterdag 17 februari 2007 om 14.30 in de parochiezaal van Oostwinkel, Veldhoek.
De verwelkoming gebeurt door voorzitter Hugo Notteboom. Er is ook een lezing door prof. Dr. Magda Devos over plaatsnamen in Oostwinkel en Ronsele.
zaterdag, januari 27, 2007
Boeken (fictie) en de geschiedenis van de psychiatrie (1)
Het lijkt een periode te zijn waarin romanschrijvers veel interesse hebben voor de geschiedenis van de psychiatrie. De laatste twee jaren verschenen drie interessante romans. Ik heb voorlopig nog geen enkel ervan gelezen maar ik ben vast van plan dit goed te maken. Hieronder leest U alvast een korte voorstelling van de drie boeken.
Per Olov Enquist: Blanche en Marie (2005)
Blanche en Marie is een roman over mogelijke en vooral ook, onmogelijke liefde en speelt zich af in Parijs aan het begin van de twintigste eeuw. Centraal staan Blanche Wittmann, ooit een van de bekendste zenuwpatiënten ter wereld, en Marie Curie die tweemaal de Nobelprijs won maar vanwege een verboden liefde een verschoppeling werd in wetenschappelijke kringen.Blanche Wittmann werd als jonge patiënte opgenomen in de psychiatrische kliniek van het Salpètrière-ziekenhuis in Parijs. Haar arts was J.M. Charcot, wereldwijd bekend als de eerste arts die hypnose toepaste bij de bestrijding van wat toen bekend stond als hysterie bij vrouwen. Onder de bezoekers van zijn publieke séances bevonden zich August Strindberg en de jonge Freud. Nadat Charcot was overleden werd Blanche assistente van de Pools-Franse Nobelprijswinnares Marie Curie.Blanche en Marie raakten innig bevriend. Blanche wist van Maries onfortuinlijke liefdesaffaire met haar getrouwde collega Paul Langevin. Deze affaire leidde tot een enorm schandaal op het moment waarop Marie haar tweede Nobelprijs ontving voor haar ontdekking van radium.
Per Olov Enquist, Blanche en Marie, 264 pagina'sgebonden € 19,95ISBN 978 90 263 1895 5
Per Olov Enquist: Blanche en Marie (2005)
Blanche en Marie is een roman over mogelijke en vooral ook, onmogelijke liefde en speelt zich af in Parijs aan het begin van de twintigste eeuw. Centraal staan Blanche Wittmann, ooit een van de bekendste zenuwpatiënten ter wereld, en Marie Curie die tweemaal de Nobelprijs won maar vanwege een verboden liefde een verschoppeling werd in wetenschappelijke kringen.Blanche Wittmann werd als jonge patiënte opgenomen in de psychiatrische kliniek van het Salpètrière-ziekenhuis in Parijs. Haar arts was J.M. Charcot, wereldwijd bekend als de eerste arts die hypnose toepaste bij de bestrijding van wat toen bekend stond als hysterie bij vrouwen. Onder de bezoekers van zijn publieke séances bevonden zich August Strindberg en de jonge Freud. Nadat Charcot was overleden werd Blanche assistente van de Pools-Franse Nobelprijswinnares Marie Curie.Blanche en Marie raakten innig bevriend. Blanche wist van Maries onfortuinlijke liefdesaffaire met haar getrouwde collega Paul Langevin. Deze affaire leidde tot een enorm schandaal op het moment waarop Marie haar tweede Nobelprijs ontving voor haar ontdekking van radium.Per Olov Enquist, Blanche en Marie, 264 pagina'sgebonden € 19,95ISBN 978 90 263 1895 5
Boeken (fictie) en de geschiedenis van de psychiatrie (2)
Clare Dudman: 98 redenen om te zijn (2006)
Ook dit boek staat op mijn lijstje van nog te lezen. Het lijkt me al de moeite waard voor de mooie cover.
De van oorsprong levenslustige Hannah Meyer is opeens stil en apathisch geworden. Er gaan geruchten dat ze leidt aan nymfomanie. Hannahs bezorgde moeder brengt haar voor behandeling naar de psychiatrische kliniek van Dr. Heinrich Hoffmann. In 1852 wel te verstaan, en dus passeert een aantal behandelmethoden de revue die gelukkig niet allemáál op de patiënt worden toegepast. Met de joodse Hannah betreedt de lezer een wereld van 98 patiënten en hun verzorgers. Clare Dudman focust op de ongeveer tien personen direct rond Hannah, patiënten en verzorgers. Maar dat aantal is nog te groot om elk van diepgang en een duidelijke functie in het verhaal te voorzien. Hun gedachten krijgen desalniettemin veel ruimte. Zij het niet zo veel als die van de dokter. Dr. Hoffmann worstelt met privéproblemen, die hij meeneemt naar zijn werk. Hij begint ze te delen met Hannah, in de hoop haar zo uit haar introversie te lokken en haar over zichzelf aan het praten te krijgen. Praten (door de patiënt) als psychotherapie moest toen nog worden uitgevonden, want Freud werd pas geboren in 1856. Voor het verhaal is het evenwel essentieel dat Hoffmann degene is die praat, want zo komen we veel over zijn jeugd, studententijd, politieke en geneeskundige idealen, zijn zwakheden en talenten aan de weet. En daarover valt ook veel te weten te komen, want Dr. Hoffmann heeft (als enige in dit boek) echt bestaan (1809-1894). Hoffmann was behalve een actief op het welzijn van zijn patiënten gerichte psychiater ook auteur van het beroemde kinderboek Piet de Smeerpoets (Struwwelpeter). In met name de Westerse wereld is dit boek een handig hulpmiddel voor ouders en onderwijzers gebleken om kinderen normen en waarden bij te brengen. In 98 redenen om te zijn heeft de openhartige benadering van Hoffman stilaan effect. Stukje bij beetje begint Hannah delen van haar eigen leven prijs te geven. Vooral haar zonden en intense liefdesaffaire spelen Hannah parten, zo blijkt. Dudman schreef eerder de veelgeprezen historische roman Wegener’s Jigsaw, over de Duitse meteoroloog Alfred Wegener. Hij stelde als eerste dat de continenten ooit aan elkaar hebben gezeten en op drift zijn geraakt. Een hypothese die pas vele jaren na zijn dood werd erkend.
Clare Dudman, 98 redenen om te zijn, Vertaling: Auke Leistra Ambo Prijs: € 19,95 ISBN 90 236 1974 6
Ook dit boek staat op mijn lijstje van nog te lezen. Het lijkt me al de moeite waard voor de mooie cover.
De van oorsprong levenslustige Hannah Meyer is opeens stil en apathisch geworden. Er gaan geruchten dat ze leidt aan nymfomanie. Hannahs bezorgde moeder brengt haar voor behandeling naar de psychiatrische kliniek van Dr. Heinrich Hoffmann. In 1852 wel te verstaan, en dus passeert een aantal behandelmethoden de revue die gelukkig niet allemáál op de patiënt worden toegepast. Met de joodse Hannah betreedt de lezer een wereld van 98 patiënten en hun verzorgers. Clare Dudman focust op de ongeveer tien personen direct rond Hannah, patiënten en verzorgers. Maar dat aantal is nog te groot om elk van diepgang en een duidelijke functie in het verhaal te voorzien. Hun gedachten krijgen desalniettemin veel ruimte. Zij het niet zo veel als die van de dokter. Dr. Hoffmann worstelt met privéproblemen, die hij meeneemt naar zijn werk. Hij begint ze te delen met Hannah, in de hoop haar zo uit haar introversie te lokken en haar over zichzelf aan het praten te krijgen. Praten (door de patiënt) als psychotherapie moest toen nog worden uitgevonden, want Freud werd pas geboren in 1856. Voor het verhaal is het evenwel essentieel dat Hoffmann degene is die praat, want zo komen we veel over zijn jeugd, studententijd, politieke en geneeskundige idealen, zijn zwakheden en talenten aan de weet. En daarover valt ook veel te weten te komen, want Dr. Hoffmann heeft (als enige in dit boek) echt bestaan (1809-1894). Hoffmann was behalve een actief op het welzijn van zijn patiënten gerichte psychiater ook auteur van het beroemde kinderboek Piet de Smeerpoets (Struwwelpeter). In met name de Westerse wereld is dit boek een handig hulpmiddel voor ouders en onderwijzers gebleken om kinderen normen en waarden bij te brengen. In 98 redenen om te zijn heeft de openhartige benadering van Hoffman stilaan effect. Stukje bij beetje begint Hannah delen van haar eigen leven prijs te geven. Vooral haar zonden en intense liefdesaffaire spelen Hannah parten, zo blijkt. Dudman schreef eerder de veelgeprezen historische roman Wegener’s Jigsaw, over de Duitse meteoroloog Alfred Wegener. Hij stelde als eerste dat de continenten ooit aan elkaar hebben gezeten en op drift zijn geraakt. Een hypothese die pas vele jaren na zijn dood werd erkend.
Clare Dudman, 98 redenen om te zijn, Vertaling: Auke Leistra Ambo Prijs: € 19,95 ISBN 90 236 1974 6
Boeken (fictie) en de geschiedenis van de psychiatrie (3)
Sebastian Faulks: Human Traces (2006)
Ik las eerder van hem Het lied van de loopgraven. In dit meeslepende boek spelen soldaten van WO I de hoofdrol. Human Traces staat op mijn verlanglijstje, niet alleen omdat Faulks een zeer goed verhalend schrijver is maar ook omdat de geschiedenis van de psychiatrie hier het onderwerp is.
We bevinden ons aan het einde van de negentiende eeuw. Jacques Rebière, afkomstig uit Frankrijk en Thomas Midwinter, een Engelsman, zijn goede vrienden. Beiden zijn van jongs af aan geïntrigeerd door de werking van de menselijke geest in het algemeen en psychische ziekten in het bijzonder, beiden zijn er van overtuigd dat er voor deze ziekten een genezing te vinden moet zijn. Als psychiaters wijden ze hun leven aan dit doel en zetten samen een sanatorium op in Carinthië, het huidige Oostenrijk. Maar hoe langer ze samenwerken, hoe meer ze ontdekken dat hun opvattingen niet altijd dezelfde zijn en soms zelfs ronduit met elkaar botsen. Uiteindelijk moet ieder van hen op zijn eigen manier onder ogen zien dat de genezing van psychische aandoeningen nog een verre droom is en dat de menselijke geest uiteindelijk een raadsel blijft.
Van dit 600 pagina's tellende boek is op dit ogenblik nog geen Nederlandse vertaling.
Ik las eerder van hem Het lied van de loopgraven. In dit meeslepende boek spelen soldaten van WO I de hoofdrol. Human Traces staat op mijn verlanglijstje, niet alleen omdat Faulks een zeer goed verhalend schrijver is maar ook omdat de geschiedenis van de psychiatrie hier het onderwerp is.We bevinden ons aan het einde van de negentiende eeuw. Jacques Rebière, afkomstig uit Frankrijk en Thomas Midwinter, een Engelsman, zijn goede vrienden. Beiden zijn van jongs af aan geïntrigeerd door de werking van de menselijke geest in het algemeen en psychische ziekten in het bijzonder, beiden zijn er van overtuigd dat er voor deze ziekten een genezing te vinden moet zijn. Als psychiaters wijden ze hun leven aan dit doel en zetten samen een sanatorium op in Carinthië, het huidige Oostenrijk. Maar hoe langer ze samenwerken, hoe meer ze ontdekken dat hun opvattingen niet altijd dezelfde zijn en soms zelfs ronduit met elkaar botsen. Uiteindelijk moet ieder van hen op zijn eigen manier onder ogen zien dat de genezing van psychische aandoeningen nog een verre droom is en dat de menselijke geest uiteindelijk een raadsel blijft.
Van dit 600 pagina's tellende boek is op dit ogenblik nog geen Nederlandse vertaling.
Sebastian Faulks, Human Traces, Uitgever: Hutchinson (import: Van Ditmar)Prijs: Ca. € 21,95 (gebonden)624 bladzijdenISBN 0091794552.
vrijdag, januari 26, 2007
Evergem in Het Nieuwsblad
In de kolom hiernaast kan U onder de rubriek Het Nieuwsblad doorklikken naar berichten over ondermeer de start van de bouw aan de nieuwe treinhalte in Evergem en over de reactie van de partij Groen op de prikkaart voor het containerpark.
Evergem: Abonnementen voor het nieuwe sportseizoen zijn aan te vragen
Zowel sportclubs als particulieren die wekelijks willen sporten of trainen op een vaste dag kunnen sportterreinen reserveren voor een heel jaar. Aanvragen voor een jaarabonnement voor het volgende sportseizoen, van augustus 2007 tot en met juni 2008, kunnen nu reeds ingediend worden
InformatieSport, Guldensporenlaan 34, 9940 Evergem - Ertvelde,
tel. 09 218 58 09, fax. 09 218 58 11, e-mail sport@evergem.beContact: erick.poppe@evergem.be
Open: Maandag tot vrijdag van 8.45 tot 11.45 uur en van 14 tot 16 uur, op dinsdag tot 19 uur
InformatieSport, Guldensporenlaan 34, 9940 Evergem - Ertvelde,
tel. 09 218 58 09, fax. 09 218 58 11, e-mail sport@evergem.beContact: erick.poppe@evergem.be
Open: Maandag tot vrijdag van 8.45 tot 11.45 uur en van 14 tot 16 uur, op dinsdag tot 19 uur
Evergem: Zone 30 met variabele borden aan zeven schoolomgevingen
Maandag 29 januari worden er aan zeven schoolomgevingen in Evergem variabele borden geplaatst ter aanduiding van de zone 30.
De borden werken op zonne-energie dus zodra de borden geplaatst zijn, zijn ze ook actief en mag men in de straat dus maar dertig kilometer per uur meer rijden.
De variabele borden worden geplaatst (maandag 29 januari, als de weersomstandigheden het toelaten) in de volgende zeven schoolomgevingen:
Gemeentelijke Basisschool Belzele (Oosteindestraat)
Gemeentelijke Basisschool Evergem (Kapellestraat en Reibroekstraat)
Gemeentelijke Basisschool Wippelgem (Droogte)
Basisschool De Regenboog (Pastorijstraat)
Middenschool Gemeenschapsonderwijs (Hofbilkstraat)
Vrije Basisschool Belzele (Kuitenbergstraat)
Vrije Basisschool Ertvelde (Eeklostraat)
De borden werken op zonne-energie dus zodra de borden geplaatst zijn, zijn ze ook actief en mag men in de straat dus maar dertig kilometer per uur meer rijden.
De variabele borden worden geplaatst (maandag 29 januari, als de weersomstandigheden het toelaten) in de volgende zeven schoolomgevingen:
Gemeentelijke Basisschool Belzele (Oosteindestraat)
Gemeentelijke Basisschool Evergem (Kapellestraat en Reibroekstraat)
Gemeentelijke Basisschool Wippelgem (Droogte)
Basisschool De Regenboog (Pastorijstraat)
Middenschool Gemeenschapsonderwijs (Hofbilkstraat)
Vrije Basisschool Belzele (Kuitenbergstraat)
Vrije Basisschool Ertvelde (Eeklostraat)
Evergem: Meer dan 2.000 handtekeningen tegen sluiting postkantoren
Begin december 2006 vernam het gemeentebestuur van de bedrijfsleiding van De Post dat vanaf maart 2007 twee Evergemse postkantoren, in Ertvelde en Sleidinge, zouden sluiten. Het gemeentebestuur is daar fel tegen gekant en startte daarom onmiddellijk een petitie om de bewoners op te roepen te helpen de sluiting tegen te gaan. Niet minder dan 2.169 mensen hebben de petitie getekend.
De petitie wordt nu verstuurd aan de staatssecretaris voor overheidsbedrijven Bruno Tuybens en aan de gedelegeerd-bestuurder van de Post, de heer Johnny Thijs. In de begeleidende brief wordt er gepleit voor het behoud van de kantoren. Er wordt ook met aandrang gevraagd om vooral voor de niet-mobiele burgers te allen tijde een uitgebreide dienstverlening te garanderen.
datum van het geposte bericht
De petitie wordt nu verstuurd aan de staatssecretaris voor overheidsbedrijven Bruno Tuybens en aan de gedelegeerd-bestuurder van de Post, de heer Johnny Thijs. In de begeleidende brief wordt er gepleit voor het behoud van de kantoren. Er wordt ook met aandrang gevraagd om vooral voor de niet-mobiele burgers te allen tijde een uitgebreide dienstverlening te garanderen.datum van het geposte bericht
Kiosk: interview met Dirk en Claude van AA
Alleen al het feit dat je samen met lotgenoten aan de tafel zit geeft rust.
Ze winden er geen doekjes om als ze over alcoholisme praten. Ex-verslaafden bestaan niet volgens hen. Eens verslaafd dan blijf je verslaafd en wegblijven van de alcohol doe je dag per dag; 24u per keer. Dirk leest al gedurende 38 jaar iedere morgen zijn AA-gebed in de hoop van de volgende 24 uur nuchter te kunnen blijven. De dag erna ziet hij dan wel weer. AA is voor hen een levensprogramma en als je het laat schieten is de kans op hrval zeer groot. Ze geven toe dat 3 tot 4 procent van de deelnemers aan AA erin slaagt om nuchter te blijven. Ook voor henzelf, na al die jaren, blijft het gevaar op herval. Ondertussen zetten ze zich zeer gedreven in om anderen te helpen, op één voorwaarde, dat die anderen zelf willen stoppen met drinken.
Ze werken niet op vraag van familie, vrienden of justitie. De vraag naar hulp moet van de verslaafde zelf komen.
Claude en Dirk komen net als andere AA-leden voordrachten geven in scholen, ziekenhuizen en nu ook bij de vakbond. Alcoholgebruik op de werkvloer is een probleem.
Dirk zet zich al 38 jaar in voor andere alcoholisten. Hij zette zelf de eerste stap naar onthouding op het ogenblik dat hij in contact kwam met een man van 27 die al twee jaar gestopt was met drinken. Dirk is op dat moment zelf 25 jaar. Door zijn alcoholgebruik zijn er zware gezinsproblemen. Zijn valiezen hebben herhaaldelijk klaar gestaan omdat zijn vrouw het niet met hem uithield. Hij is nu 38 jaar zonder alcohol.
Claude gaat in de jaren '80 voor het eerst naar AA. Hij wou zijn gezinsleven redden maar is op dat moment nog niet overtuigd dat hij alcoholist is. Hij blijft 5 jaar nuchter. Hij staat droog maar is ontevreden. Hij verlaat zijn vrienden en zijn groep en kan nog twee jaar zonder AA nuchter blijven. Dan komt de herval. Hij drinkt gedurende tien jaar en geraakt alles kwijt. Hij gaat weg bij zijn vrouw en kind. Ook zijn tweede huwelijk mislukt. Uiteindelijk kruipt hij moe gedronken, verbitterd en éénzaam terug naar AA. Hij zegt dat het lichamelijke niet zozeer het probleem is, maar wel het geestelijke. In zijn groep zitten zowel ongeschoolde als geschoolde mensen van alle leeftijden. Alcoholisme vind je overal terug.
Voor inlichtingen kan U altijd terecht op het Algemeen Dienstbureau, Grote Steenweg 149, 2600 Berchem (Antwerpen)
Ze winden er geen doekjes om als ze over alcoholisme praten. Ex-verslaafden bestaan niet volgens hen. Eens verslaafd dan blijf je verslaafd en wegblijven van de alcohol doe je dag per dag; 24u per keer. Dirk leest al gedurende 38 jaar iedere morgen zijn AA-gebed in de hoop van de volgende 24 uur nuchter te kunnen blijven. De dag erna ziet hij dan wel weer. AA is voor hen een levensprogramma en als je het laat schieten is de kans op hrval zeer groot. Ze geven toe dat 3 tot 4 procent van de deelnemers aan AA erin slaagt om nuchter te blijven. Ook voor henzelf, na al die jaren, blijft het gevaar op herval. Ondertussen zetten ze zich zeer gedreven in om anderen te helpen, op één voorwaarde, dat die anderen zelf willen stoppen met drinken.
Ze werken niet op vraag van familie, vrienden of justitie. De vraag naar hulp moet van de verslaafde zelf komen.
Claude en Dirk komen net als andere AA-leden voordrachten geven in scholen, ziekenhuizen en nu ook bij de vakbond. Alcoholgebruik op de werkvloer is een probleem.
Dirk zet zich al 38 jaar in voor andere alcoholisten. Hij zette zelf de eerste stap naar onthouding op het ogenblik dat hij in contact kwam met een man van 27 die al twee jaar gestopt was met drinken. Dirk is op dat moment zelf 25 jaar. Door zijn alcoholgebruik zijn er zware gezinsproblemen. Zijn valiezen hebben herhaaldelijk klaar gestaan omdat zijn vrouw het niet met hem uithield. Hij is nu 38 jaar zonder alcohol.
Claude gaat in de jaren '80 voor het eerst naar AA. Hij wou zijn gezinsleven redden maar is op dat moment nog niet overtuigd dat hij alcoholist is. Hij blijft 5 jaar nuchter. Hij staat droog maar is ontevreden. Hij verlaat zijn vrienden en zijn groep en kan nog twee jaar zonder AA nuchter blijven. Dan komt de herval. Hij drinkt gedurende tien jaar en geraakt alles kwijt. Hij gaat weg bij zijn vrouw en kind. Ook zijn tweede huwelijk mislukt. Uiteindelijk kruipt hij moe gedronken, verbitterd en éénzaam terug naar AA. Hij zegt dat het lichamelijke niet zozeer het probleem is, maar wel het geestelijke. In zijn groep zitten zowel ongeschoolde als geschoolde mensen van alle leeftijden. Alcoholisme vind je overal terug.
Voor inlichtingen kan U altijd terecht op het Algemeen Dienstbureau, Grote Steenweg 149, 2600 Berchem (Antwerpen)
telefoon 03/239 14 15
donderdag, januari 25, 2007
Bezoek van studenten Zomergem aan PC Sleidinge
Valérie en Arno, twee studenten uit St.-Lutgardis in Zomergem, kwamen tijdens de kerstvakantie voor een driedaags bezoek aan de instelling. (zie ook bericht van woensdag 20 december) Ze schreven ons het volgende
Hallo,
wij zijn Arno en Valérie. Van 27 tot 29 december waren wij te vinden in Sleidinge, meer bepaald het Mater Dei. Daar volgden we op deze drie dagen een inleefstage, als sociaal project voor school. De bedoeling was om een beeld te krijgen van hoe het leven in een psychiatrie (en/of een rehabilitatieafdeling) eruit ziet en zo een meer realistisch beeld hiervan te creëren.
In die drie dagen hebben we enkele activiteiten kunnen meedoen met de bewoners van afdeling 2D. We volgden de ochtendvergadering en de weekplanning, maakten de muziektherapie mee, hielpen de groenten snijden voor het middageten en hadden met zowel groep A als groep B een groepsgesprek. Daarnaast kregen we ook een rondleiding op de andere afdelingen.
Niet alles verliep altijd even vlot en in het begin was het wel wat wennen aan de omgeving. Er waren (vooral ’s middags) ook wel wat lege momenten, maar dit kon ook met de vakantieperiode te maken hebben.
Ondanks de lege momenten en het onwennige gevoel, vonden we het een interessante stage, die we naar volgend jaar toe aan anderen kunnen aanraden om een reëel beeld te krijgen van een psychiatrie.
Hallo,
wij zijn Arno en Valérie. Van 27 tot 29 december waren wij te vinden in Sleidinge, meer bepaald het Mater Dei. Daar volgden we op deze drie dagen een inleefstage, als sociaal project voor school. De bedoeling was om een beeld te krijgen van hoe het leven in een psychiatrie (en/of een rehabilitatieafdeling) eruit ziet en zo een meer realistisch beeld hiervan te creëren.
In die drie dagen hebben we enkele activiteiten kunnen meedoen met de bewoners van afdeling 2D. We volgden de ochtendvergadering en de weekplanning, maakten de muziektherapie mee, hielpen de groenten snijden voor het middageten en hadden met zowel groep A als groep B een groepsgesprek. Daarnaast kregen we ook een rondleiding op de andere afdelingen.
Niet alles verliep altijd even vlot en in het begin was het wel wat wennen aan de omgeving. Er waren (vooral ’s middags) ook wel wat lege momenten, maar dit kon ook met de vakantieperiode te maken hebben.
Ondanks de lege momenten en het onwennige gevoel, vonden we het een interessante stage, die we naar volgend jaar toe aan anderen kunnen aanraden om een reëel beeld te krijgen van een psychiatrie.
woensdag, januari 24, 2007
Ertvelde: Sleutelverantwoordelijke gezocht voor begraafplaats
De gemeente heeft een aantal bewoners aangesteld als 'sleutelverantwoordelijke'.
Die personen staan in voor het bewaren van de sleutels en het dagelijks openen en sluiten van de hekkens en poorten van de gemeentelijke begraafplaatsen, volgens de vastgelegde openingsuren. Voor de begraafplaats in Ertvelde (Engelenhof) is de gemeente op zoek naar een nieuwe sleutelverantwoordelijke, vanaf 1 februari 2007
Wie sleutelverantwoordelijke wil worden voor de begraafplaats Egelenhof kan contact opnemen met Arsène Welvaert van de Dienst Gemeentewerken (gemeentehuis, Fortune De Kokerlaan 11, 9940 Evergem, tel. 09 216 05 30, gsm: 0477 209 315, gemeentewerken@evergem.be).
Die personen staan in voor het bewaren van de sleutels en het dagelijks openen en sluiten van de hekkens en poorten van de gemeentelijke begraafplaatsen, volgens de vastgelegde openingsuren. Voor de begraafplaats in Ertvelde (Engelenhof) is de gemeente op zoek naar een nieuwe sleutelverantwoordelijke, vanaf 1 februari 2007
Wie sleutelverantwoordelijke wil worden voor de begraafplaats Egelenhof kan contact opnemen met Arsène Welvaert van de Dienst Gemeentewerken (gemeentehuis, Fortune De Kokerlaan 11, 9940 Evergem, tel. 09 216 05 30, gsm: 0477 209 315, gemeentewerken@evergem.be).
Sleidinge Cultuurcentrum
AARDVARK in CC Evergem
Op 27 januari 2007 neemt Aardvark een live-cd "Kassejbrand" op in CC Evergem. Dit is ook de gelegenheid waarop ze hun mini cd "De keizer van 't schuone Vloamse lied" voorstellen.
Kaarten 12€ en kortingsprijs voor - 26j.
Voorprogramma: B.A.R.D.
Reservatie 09/358 51 00
Op 27 januari 2007 neemt Aardvark een live-cd "Kassejbrand" op in CC Evergem. Dit is ook de gelegenheid waarop ze hun mini cd "De keizer van 't schuone Vloamse lied" voorstellen.
Kaarten 12€ en kortingsprijs voor - 26j.
Voorprogramma: B.A.R.D.
Reservatie 09/358 51 00
dinsdag, januari 23, 2007
Kiosk: deze morgen in het dierenasiel...
Etiënne, Jürgen en Tony waren deze ochtend op pad. Ze hadden een gesprek met Jean, Johan en Marie-Louise
Kiosk: Hoe zijn jullie ertoe gekomen om hier vrijwillig te komen werken in dit dierenasiel? En wat is zo jullie daginvulling?
Jean: Mijn zoon Danny heeft hier vele jaren gewerkt. Wanneer hij een aantal jaren geleden gestorven is, heb ik zijn taak hier overgenomen en zijn werk verdergezet. Ik kom hier elke dag van de week. ’s Morgens begin ik al om 7u15 met het uitkuisen en schoonspuiten van de hokken. Daarna laat ik de dieren buiten en zet ik het eten en drinken klaar. De rest van de dag blijf ik tot een uur of vijf aanwezig en doe ik ook wat werk op het bureel. Ook in het weekend werk ik hier maar dan enkel in de voormiddag.
Johan: Ik ben in contact gekomen via een advertentie in de krant, in 1988 bij de opening van het asiel. Ik heb toen gebeld, ben komen kijken en sindsdien werk ik hier. Vroeger werkte ik volledige dagen maar tegenwoordig enkel nog in de voormiddag. Ik ben onder meer verantwoordelijk voor het uitkuisen van de kattenbakken.
Marie-Louise: Wel, in 1983 bracht iemand een hond bij mij thuis. Daarna bracht iemand anders nog zo’n verlaten dier en voor ik het wist werd mijn huis te klein. Ik ben dan op zoek gegaan naar een geschikte locatie en in 1988 zijn we hier begonnen. Ik ben voorzitter van het dierenasiel en probeer alles wat in goede banen te leiden. Ik ben ook veel bezig met de ophaling van de dieren. Vroeger moest ik alles zelf doen, ook het opkuisen van de koten. Ondertussen is alles wat geëvolueerd en bestaan we volgend jaar al 25 jaar.
Kiosk: En van waar komt jullie motivatie?
Bijna in koor: De dankbaarheid van de dieren. En als wij het niet doen wat gebeurt er dan met de dieren? We doen het zeker niet voor de mensen want sommige mensen begrijpen niet waarom we er zo veel tijd insteken.
Kiosk: Welke dieren zijn hier allemaal?
In principe is dit een asiel voor honden en katten. Soms steken de mensen echter al eens een varkentje, geit, eend of kalkoen binnen. We trachten die beesten ook te verzorgen en ze indien mogelijk ook een nieuwe thuis te bezorgen.
Kiosk: Hoeveel dieren kunnen jullie opvangen en zijn er wettelijke beperkingen?
Katten kunnen we houden zoveel we willen. Voor honden is het maximum hier op tien bepaald. In het asiel in Waarschoot kunnen er dertig honden verblijven. We zijn lid van de Nationale Raad voor de Dierenbescherming en ook die leggen normen op die gevolgd moeten worden.
Kiosk: Wat is het verschil tussen de opvangplaats in Waarschoot en hier in Belzele?
Er is geen verschil. Ook in Waarschoot zitten er katten en honden. Alleen is de capaciteit wat groter. Zo gaan alle katten die hier binnengebracht worden eerst voor drie weken naar Waarschoot in carantaine. Ze krijgen daar ook een onderzoek door de dierenarts. Als ze volledig gezond zijn kunnen ze terug naar hier komen.
Kiosk: Wordt er gewandeld met de dieren en wie doet dat en hoe dikwijls?
Hier in Belzele kunnen de honden binnen en buiten lopen. Verder gaan alle vrijwilligers met de honden wandelen. Op vrijdag komen er altijd enkele mensen speciaal om met die beesten naar buiten te gaan. In Waarschoot wordt elke dag gewandeld. Daar zijn er soms minder honden dan vrijwilligers.
Kiosk: Worden alle dieren ingeënt en waar gebeurt dit?
Alle dieren worden ingeënt bij de dierenarts. Sinds 1998 is dat voor ons bij wet verplicht. We hebben twee vaste dierenartsen met wie we samenwerken. Bij hen kunnen we in feite dag en nacht terecht, zeker in noodgevallen.
Kiosk: Welke kosten zijn er verbonden als je hier een dier wilt afstaan of een wilt adopteren?
Als mensen een dier willen afstaan rekenen we voor een kat 5 Euro en voor een nestje katten 10 Euro. Het afstaan van een hond kost, afhankelijk van de leeftijd, tussen de 12,5 en 50 Euro. Wanneer mensen een dier willen adopteren betalen ze minstens 5 Euro voor een kat en tot 65 Euro voor een hond. Alle honden zijn voorzien van een chip (om latere identificatie gemakkelijker te maken) en hebben een Europees paspoort waar onder meer de inentingen instaan.
Kiosk: Waarom worden dieren afgemaakt en hoe dikwijls? En wat is jullie mening hierover als vrijwilliger?
Marie-Louise: Als ze agressief zijn, want een agressieve hond kan niet worden geplaatst. Dat zou niet fair zijn en bovendien gevaarlijk voor diegenen die de hond in huis nemen. Ook oude dieren die worden binnengebracht laten we soms inslapen. Als het moet dan moet het en verder kan ik daar weinig over zeggen. Het is trouwens goedkoper om een hond te plaatsen dan om in te laten slapen, er zijn dus zeker geen financiële overwegingen.
Jean: Bij aankomst worden nieuwe honden eerst een aantal dagen goed geobserveerd. Als blijkt dat ze agressief zijn is er geen andere mogelijkheid dan ze te laten inslapen. Mensen zijn soms niet eerlijk wanneer ze zo’n beest binnenbrengen. Ze zouden beter open kaart spelen en zeggen dat hun hond bijt bijvoorbeeld. Soms worden wij zelf gebeten. Tja, je kan toch niet boos zijn, die beesten kunnen er ook niet aan doen. Sommige zijn gewoon heel slecht behandeld geweest vroeger en zijn bang.
Kiosk: Is er een kost verbonden aan het doen inslapen van dieren?
Er wordt 50 Euro gerekend aan mensen die hun dier willen doen inslapen. Deze prijs dekt de kosten van de dierenarts en het vervoer achteraf naar het Vilbeluik.
Kiosk: Kunnen dieren in een asiel psychisch ziek worden en zo ja, hoe herkent men dit?
Zeker, als je ziet dat een hond continu rondjes loopt dan mag je zeggen dat hij waarschijnlijk zot begint te worden. Ook sommige mensen verdragen het niet om opgesloten te worden. Als men er snel genoeg bij is en de hond kan alsnog een goede thuis krijgen kan het nog goed komen.
Kiosk: Hartelijk dank voor dit interessante interview.
Graag gedaan. Neem gerust ook een kijkje op onze website want daarop staan ook de openingsuren van het asiel en staan er foto’s en gegevens van alle dieren die hier verblijven. De website wordt dagelijks geupdate. dierenasielmeetjesland
Kiosk: Dit zullen we zeker doen!
Kiosk: Hoe zijn jullie ertoe gekomen om hier vrijwillig te komen werken in dit dierenasiel? En wat is zo jullie daginvulling?
Jean: Mijn zoon Danny heeft hier vele jaren gewerkt. Wanneer hij een aantal jaren geleden gestorven is, heb ik zijn taak hier overgenomen en zijn werk verdergezet. Ik kom hier elke dag van de week. ’s Morgens begin ik al om 7u15 met het uitkuisen en schoonspuiten van de hokken. Daarna laat ik de dieren buiten en zet ik het eten en drinken klaar. De rest van de dag blijf ik tot een uur of vijf aanwezig en doe ik ook wat werk op het bureel. Ook in het weekend werk ik hier maar dan enkel in de voormiddag.
Johan: Ik ben in contact gekomen via een advertentie in de krant, in 1988 bij de opening van het asiel. Ik heb toen gebeld, ben komen kijken en sindsdien werk ik hier. Vroeger werkte ik volledige dagen maar tegenwoordig enkel nog in de voormiddag. Ik ben onder meer verantwoordelijk voor het uitkuisen van de kattenbakken.
Marie-Louise: Wel, in 1983 bracht iemand een hond bij mij thuis. Daarna bracht iemand anders nog zo’n verlaten dier en voor ik het wist werd mijn huis te klein. Ik ben dan op zoek gegaan naar een geschikte locatie en in 1988 zijn we hier begonnen. Ik ben voorzitter van het dierenasiel en probeer alles wat in goede banen te leiden. Ik ben ook veel bezig met de ophaling van de dieren. Vroeger moest ik alles zelf doen, ook het opkuisen van de koten. Ondertussen is alles wat geëvolueerd en bestaan we volgend jaar al 25 jaar.
Kiosk: En van waar komt jullie motivatie?
Bijna in koor: De dankbaarheid van de dieren. En als wij het niet doen wat gebeurt er dan met de dieren? We doen het zeker niet voor de mensen want sommige mensen begrijpen niet waarom we er zo veel tijd insteken.
Kiosk: Welke dieren zijn hier allemaal?In principe is dit een asiel voor honden en katten. Soms steken de mensen echter al eens een varkentje, geit, eend of kalkoen binnen. We trachten die beesten ook te verzorgen en ze indien mogelijk ook een nieuwe thuis te bezorgen.
Kiosk: Hoeveel dieren kunnen jullie opvangen en zijn er wettelijke beperkingen?
Katten kunnen we houden zoveel we willen. Voor honden is het maximum hier op tien bepaald. In het asiel in Waarschoot kunnen er dertig honden verblijven. We zijn lid van de Nationale Raad voor de Dierenbescherming en ook die leggen normen op die gevolgd moeten worden.
Kiosk: Wat is het verschil tussen de opvangplaats in Waarschoot en hier in Belzele?
Er is geen verschil. Ook in Waarschoot zitten er katten en honden. Alleen is de capaciteit wat groter. Zo gaan alle katten die hier binnengebracht worden eerst voor drie weken naar Waarschoot in carantaine. Ze krijgen daar ook een onderzoek door de dierenarts. Als ze volledig gezond zijn kunnen ze terug naar hier komen.
Kiosk: Wordt er gewandeld met de dieren en wie doet dat en hoe dikwijls?
Hier in Belzele kunnen de honden binnen en buiten lopen. Verder gaan alle vrijwilligers met de honden wandelen. Op vrijdag komen er altijd enkele mensen speciaal om met die beesten naar buiten te gaan. In Waarschoot wordt elke dag gewandeld. Daar zijn er soms minder honden dan vrijwilligers.
Kiosk: Worden alle dieren ingeënt en waar gebeurt dit?
Alle dieren worden ingeënt bij de dierenarts. Sinds 1998 is dat voor ons bij wet verplicht. We hebben twee vaste dierenartsen met wie we samenwerken. Bij hen kunnen we in feite dag en nacht terecht, zeker in noodgevallen.
Kiosk: Welke kosten zijn er verbonden als je hier een dier wilt afstaan of een wilt adopteren?
Als mensen een dier willen afstaan rekenen we voor een kat 5 Euro en voor een nestje katten 10 Euro. Het afstaan van een hond kost, afhankelijk van de leeftijd, tussen de 12,5 en 50 Euro. Wanneer mensen een dier willen adopteren betalen ze minstens 5 Euro voor een kat en tot 65 Euro voor een hond. Alle honden zijn voorzien van een chip (om latere identificatie gemakkelijker te maken) en hebben een Europees paspoort waar onder meer de inentingen instaan.
Kiosk: Waarom worden dieren afgemaakt en hoe dikwijls? En wat is jullie mening hierover als vrijwilliger?
Marie-Louise: Als ze agressief zijn, want een agressieve hond kan niet worden geplaatst. Dat zou niet fair zijn en bovendien gevaarlijk voor diegenen die de hond in huis nemen. Ook oude dieren die worden binnengebracht laten we soms inslapen. Als het moet dan moet het en verder kan ik daar weinig over zeggen. Het is trouwens goedkoper om een hond te plaatsen dan om in te laten slapen, er zijn dus zeker geen financiële overwegingen.
Jean: Bij aankomst worden nieuwe honden eerst een aantal dagen goed geobserveerd. Als blijkt dat ze agressief zijn is er geen andere mogelijkheid dan ze te laten inslapen. Mensen zijn soms niet eerlijk wanneer ze zo’n beest binnenbrengen. Ze zouden beter open kaart spelen en zeggen dat hun hond bijt bijvoorbeeld. Soms worden wij zelf gebeten. Tja, je kan toch niet boos zijn, die beesten kunnen er ook niet aan doen. Sommige zijn gewoon heel slecht behandeld geweest vroeger en zijn bang.
Kiosk: Is er een kost verbonden aan het doen inslapen van dieren?
Er wordt 50 Euro gerekend aan mensen die hun dier willen doen inslapen. Deze prijs dekt de kosten van de dierenarts en het vervoer achteraf naar het Vilbeluik.
Kiosk: Kunnen dieren in een asiel psychisch ziek worden en zo ja, hoe herkent men dit?
Zeker, als je ziet dat een hond continu rondjes loopt dan mag je zeggen dat hij waarschijnlijk zot begint te worden. Ook sommige mensen verdragen het niet om opgesloten te worden. Als men er snel genoeg bij is en de hond kan alsnog een goede thuis krijgen kan het nog goed komen.
Kiosk: Hartelijk dank voor dit interessante interview.
Graag gedaan. Neem gerust ook een kijkje op onze website want daarop staan ook de openingsuren van het asiel en staan er foto’s en gegevens van alle dieren die hier verblijven. De website wordt dagelijks geupdate. dierenasielmeetjesland
Kiosk: Dit zullen we zeker doen!
125 jaar psychiatrisch centrum Sleidinge
David, onze administratief-economisch directeur, belde me vorige week op met de vraag of er mij in het boek "Geschiedenis van Sleidinge" niets was opgevallen bij het gedeelte over onze instelling. Hij vroeg me om de data die daar vermeld staan nog eens na te lezen.
Op pagina 858 van dit monumentale werk staat een document afgebeeld waarin Bisschop Bracq de stichting toestaat van het Sint-Jozefinstituut. De datum is 31 augustus 1881.
Dit betekent dat eind augustus vorig jaar onze instelling 125 jaar bestond. Blijkbaar was het niemand opgevallen. We denken er heel sterk aan deze belangrijke datum alsnog te gedenken. Ideeën zijn welkom...
Op pagina 858 van dit monumentale werk staat een document afgebeeld waarin Bisschop Bracq de stichting toestaat van het Sint-Jozefinstituut. De datum is 31 augustus 1881.
Dit betekent dat eind augustus vorig jaar onze instelling 125 jaar bestond. Blijkbaar was het niemand opgevallen. We denken er heel sterk aan deze belangrijke datum alsnog te gedenken. Ideeën zijn welkom...
film in het psychiatrisch centrum
Etiënne organiseert om de veertien dagen op vrijdag een filmnamiddag
Op 2 februari kan U op groot scherm komen kijken in de vroegere kapel van Mater Dei naar de filmklassieker "The Ten Commandments".
Tijdens de film geen ijspralines zoals in de cinema maar wel overheerlijke dame-blanche. U komt toch ook?
Op 2 februari kan U op groot scherm komen kijken in de vroegere kapel van Mater Dei naar de filmklassieker "The Ten Commandments".Tijdens de film geen ijspralines zoals in de cinema maar wel overheerlijke dame-blanche. U komt toch ook?
Kiosk: interview in dierenbescherming Meetjesland
Deze keer ging het interview met de mensen van de Meetjeslandse dierenbescherming wel door. U ziet hieronder enkele foto's van onze reporters ter plaatse. De tekst volgt later.
Kiosk: interview met Anonieme Alcoholisten
vrijdag 26 januari om 10.00u
Volgende vrijdag volgt een interview met Claude en Dirk van A.A. Deze vereniging zal wel één van de meest gekende zelfhulpgroepen zijn in Vlaanderen. Mensen met een alcoholprobleem kunnen er terecht om steun te krijgen. De enige vereiste voor lidmaatschap is een verlangen op te houden met drinken.
Iedereen is welkom op dit Kiosk interview, PC Sleidinge, St.-Jozef, zaal 1 (beneden in de gang), Weststraat 135.
Volgende vrijdag volgt een interview met Claude en Dirk van A.A. Deze vereniging zal wel één van de meest gekende zelfhulpgroepen zijn in Vlaanderen. Mensen met een alcoholprobleem kunnen er terecht om steun te krijgen. De enige vereiste voor lidmaatschap is een verlangen op te houden met drinken.Iedereen is welkom op dit Kiosk interview, PC Sleidinge, St.-Jozef, zaal 1 (beneden in de gang), Weststraat 135.
Sleidinge: Aardvark
Je stem uitbrengen voor Slense muziek op radio 1
In het programma "Zo is er maar één" is momenteel een tornooi aan de gang voor liedjesschrijvers die zich willen meten met de meester.
Aardvark deLux waagt zich aan een eigenzinnige Slejnse interpretatie van de Louis Neefs klassieker "Laat ons een bloem".
In het Slejns wordt dat "Loat ons een Blomme".
De versie die je te horen krijgt is een opname rond één micro. De eerste take met de nodige bijgeluiden.
Nu al een collectors item!
Zaterdag wordt de uiteindelijke versie opgenomen in het CC te Sleidinge voor levend publiek en dan verdwijnt de voorgaande voor eeuwig in de archieven.
Je kan supporteren voor Aardvark deLux door je stem uit te brengen op www.een.be (- zo is er maar één - de Zieme-Rally )
en reacties te deponeren op de site
Het nummer staat onder de noemer Michel Goessens, bij de meest recente
In het programma "Zo is er maar één" is momenteel een tornooi aan de gang voor liedjesschrijvers die zich willen meten met de meester.
Aardvark deLux waagt zich aan een eigenzinnige Slejnse interpretatie van de Louis Neefs klassieker "Laat ons een bloem".
In het Slejns wordt dat "Loat ons een Blomme".
De versie die je te horen krijgt is een opname rond één micro. De eerste take met de nodige bijgeluiden.
Nu al een collectors item!
Zaterdag wordt de uiteindelijke versie opgenomen in het CC te Sleidinge voor levend publiek en dan verdwijnt de voorgaande voor eeuwig in de archieven.
Je kan supporteren voor Aardvark deLux door je stem uit te brengen op www.een.be (- zo is er maar één - de Zieme-Rally )
en reacties te deponeren op de site
Het nummer staat onder de noemer Michel Goessens, bij de meest recente
vrijdag, januari 19, 2007
Stormwind richt ook in Evergem heel wat schade aan
De stormwind van donderdag 18 januari heeft ook in Evergem heel wat schade aangericht met tal van omgevallen bomen en beschadigde daken. 
In Wippelgem is er een boom op de turnzaal van de Gemeentelijke Basisschool gevallen en in Evergem viel er een boom op de begraafplaats. In de Holstraat in Ertvelde zijn er elektriciteitspalen omgewaaid en op het wegdek terecht gekomen. De diverse hulpdiensten en heel wat medewerkers van de Dienst Gemeentewerken zijn in de hele gemeente in de weer geweest om de ergste nood te ledigen. Gelukkig zijn er nergens (zwaar)gewonden gevallen.
In Wippelgem is er een boom op de turnzaal van de Gemeentelijke Basisschool gevallen en in Evergem viel er een boom op de begraafplaats. In de Holstraat in Ertvelde zijn er elektriciteitspalen omgewaaid en op het wegdek terecht gekomen. De diverse hulpdiensten en heel wat medewerkers van de Dienst Gemeentewerken zijn in de hele gemeente in de weer geweest om de ergste nood te ledigen. Gelukkig zijn er nergens (zwaar)gewonden gevallen.
BETER EEN GOEDE BUUR DAN EEN VERRE VRIEND
Wat betekent het om naaste buur te zijn van het Psychiatrisch Centrum van Sleidinge?
Een korte schets (door Bert Florizoone)
Toen wij hier in 1976 kwamen wonen was er nog sprake van een aparte vrouwen- versus mannen-psychiatrie, respectievelijk gerund door zusters en broeders( en ook dan reeds heel veel leken). Er was zelfs nog een klein intern hospitaal in de Weststraat voor patiënten maar ook voor dorpsbewoners. Aanvankelijk begrepen we niet waarom de toenmalige geneeskundige instituten geassocieerd werden met de Knip en de Knippers totdat het verhaal van de waterkuren van Dr. Kneipp ons bekend raakte. Jammer overigens dat van de installaties daarvoor niets is bewaard gebleven. Ons huis is het ouderlijke huis van mijn schoonvader, en in vroegere tijden zijn er menige verbindingen geweest met St.-Jozef. Broeder Augustinus ( tevens koster-orgelist en op een bepaald moment ook overste) was een grootoom en in het oude waskot van het toenmalige huis waren er nog restanten te zien van kookfornuizen. Deze dienden o.a. om de was te doen van de broeders. De netjes gestreken was werd dan afgeleverd via een bruggetje over de gemeenschappelijke gracht.
Het park van St.- Jozef was in vroegere tijden opgefleurd met grote vogelkooien ( doodjammer dat die verdwenen zijn), een namaakgrot, twee serres. In de boomgaard kwamen naderhand schapen,moddereenden en kippen, de immense groententuin leverde constant een rijke oogst op, er werden nog varkens gekweekt van het keukenafval. Afval werd deels geselecteerd in open lucht en grotendeels verbrand ( gelukkig is dit reeds lang gestopt , de dioxines hebben zich toen welig kunnen verspreiden). Kortom het park was toch een aantrekkingspool voor ons gezin en voor vele dorpsbewoners. Mettertijd werd er zelfs een fit-o-meter geplaatst ( tot tweemaal toe, maar er blijft nu niets meer van over), en werden er bolbanen aangelegd ( jammer dat deze zo weinig gebruikt worden). Ik heb het altijd vreemd gevonden dat de patiënten ten vrijwillige titel niet meer ingeschakeld werden/worden bij het onderhoud van de tuin.Ook tuinarbeid kan de geest immers zuiveren…Het straatbeeld van Sleidinge was deels gelieerd aan de psychiatrie. Toen ik hier kwam wonen was ik verbaasd over de breedte van sommige voetpaden en de vele rustbanken. Patiënten wandel(d)en veel en konden regelmatig rusten. Bij de heraanleg van straten verdwenen geleidelijk alle banken!
In die 30 jaren wonen hebben we uiteraard als onmiddellijke buur wel één en ander meegemaakt.
De meeste ervaringen zijn ronduit neutraal of positief of plezant. Zo was er ooit een oude verwarde man in streepjespyjama die tussen haag en afsluiting vastraakte. Hij was ontsnapt en wist niet meer waarheen. Of een andere oude man die op z’n knieën zat en niet meer recht kon. Ik dacht verkeerdelijk dat het om een patiënt ging, maar het bleek een buurtbewoner te zijn die verlammingsverschijnselen vertoonde na een hartinfarct!
Een vrouw lag ooit op het gras in onze tuin en dacht dat ze bij haar dochter was. Bij één van de eerste bezoeken van mijn latere schoonzoon was een vrijend koppeltje vlakbij behoorlijk luidruchtig. Hij was toch even uit z’n lood geslagen, net als mijn zonen die destijds botsten op andere vrijende koppels. Mijn vrouw liet destijds de trein traag voorbijrijden omdat ze verkeerdelijk dacht dat een meisje klaar zat om suicide te plegen. Jaren na elkaar kwam een zogenaamde langblijver mij (een niet roker) telkens opnieuw een sigaretje vragen, etc.
Er waren ook enkele minder positieve zaken. De branden van de oude gebouwen bijvoorbeeld; de eerste keer hadden we ’s nachts niets gemerkt terwijl de hele omgeving in rep en roer stond! De tweede maal ( de vroegere ontspanningsruimten) was ik één van de eerste amateurblussers. En bovenal de tragische moorden aan de frituur uiteraard; ik hoorde de geweerschoten maar dacht aan schoten om vogels te verjagen of bij een nakend huwelijk.
Sleidinge stond nadien op z’n kop, maar gelukkig is de rust teruggekeerd en is er ondertussen een constructieve dialoog op gang gekomen tussen buurtbewoners en het psychiatrisch centrum via het overlegplatform en het meldpunt.
Uiteindelijk is de balans als naaste buur van het psychiatrisch centrum zondermeer positief. We genieten mee van de groene ruimten rond het centrum en hebben leuke en boeiende contacten met mensen ( o.a. de tuinmannen). De evolutie om het centrum weer meer toegankelijk te maken ( via Vlaanderen Feest, via bezoeken op aanvraag, via zwerfvuilacties, via de blogspot en Kiosk, etc.) kunnen we alleen maar toejuichen.
Een korte schets (door Bert Florizoone)
Toen wij hier in 1976 kwamen wonen was er nog sprake van een aparte vrouwen- versus mannen-psychiatrie, respectievelijk gerund door zusters en broeders( en ook dan reeds heel veel leken). Er was zelfs nog een klein intern hospitaal in de Weststraat voor patiënten maar ook voor dorpsbewoners. Aanvankelijk begrepen we niet waarom de toenmalige geneeskundige instituten geassocieerd werden met de Knip en de Knippers totdat het verhaal van de waterkuren van Dr. Kneipp ons bekend raakte. Jammer overigens dat van de installaties daarvoor niets is bewaard gebleven. Ons huis is het ouderlijke huis van mijn schoonvader, en in vroegere tijden zijn er menige verbindingen geweest met St.-Jozef. Broeder Augustinus ( tevens koster-orgelist en op een bepaald moment ook overste) was een grootoom en in het oude waskot van het toenmalige huis waren er nog restanten te zien van kookfornuizen. Deze dienden o.a. om de was te doen van de broeders. De netjes gestreken was werd dan afgeleverd via een bruggetje over de gemeenschappelijke gracht.
Het park van St.- Jozef was in vroegere tijden opgefleurd met grote vogelkooien ( doodjammer dat die verdwenen zijn), een namaakgrot, twee serres. In de boomgaard kwamen naderhand schapen,moddereenden en kippen, de immense groententuin leverde constant een rijke oogst op, er werden nog varkens gekweekt van het keukenafval. Afval werd deels geselecteerd in open lucht en grotendeels verbrand ( gelukkig is dit reeds lang gestopt , de dioxines hebben zich toen welig kunnen verspreiden). Kortom het park was toch een aantrekkingspool voor ons gezin en voor vele dorpsbewoners. Mettertijd werd er zelfs een fit-o-meter geplaatst ( tot tweemaal toe, maar er blijft nu niets meer van over), en werden er bolbanen aangelegd ( jammer dat deze zo weinig gebruikt worden). Ik heb het altijd vreemd gevonden dat de patiënten ten vrijwillige titel niet meer ingeschakeld werden/worden bij het onderhoud van de tuin.Ook tuinarbeid kan de geest immers zuiveren…Het straatbeeld van Sleidinge was deels gelieerd aan de psychiatrie. Toen ik hier kwam wonen was ik verbaasd over de breedte van sommige voetpaden en de vele rustbanken. Patiënten wandel(d)en veel en konden regelmatig rusten. Bij de heraanleg van straten verdwenen geleidelijk alle banken!
In die 30 jaren wonen hebben we uiteraard als onmiddellijke buur wel één en ander meegemaakt.
De meeste ervaringen zijn ronduit neutraal of positief of plezant. Zo was er ooit een oude verwarde man in streepjespyjama die tussen haag en afsluiting vastraakte. Hij was ontsnapt en wist niet meer waarheen. Of een andere oude man die op z’n knieën zat en niet meer recht kon. Ik dacht verkeerdelijk dat het om een patiënt ging, maar het bleek een buurtbewoner te zijn die verlammingsverschijnselen vertoonde na een hartinfarct!
Een vrouw lag ooit op het gras in onze tuin en dacht dat ze bij haar dochter was. Bij één van de eerste bezoeken van mijn latere schoonzoon was een vrijend koppeltje vlakbij behoorlijk luidruchtig. Hij was toch even uit z’n lood geslagen, net als mijn zonen die destijds botsten op andere vrijende koppels. Mijn vrouw liet destijds de trein traag voorbijrijden omdat ze verkeerdelijk dacht dat een meisje klaar zat om suicide te plegen. Jaren na elkaar kwam een zogenaamde langblijver mij (een niet roker) telkens opnieuw een sigaretje vragen, etc.
Er waren ook enkele minder positieve zaken. De branden van de oude gebouwen bijvoorbeeld; de eerste keer hadden we ’s nachts niets gemerkt terwijl de hele omgeving in rep en roer stond! De tweede maal ( de vroegere ontspanningsruimten) was ik één van de eerste amateurblussers. En bovenal de tragische moorden aan de frituur uiteraard; ik hoorde de geweerschoten maar dacht aan schoten om vogels te verjagen of bij een nakend huwelijk.
Sleidinge stond nadien op z’n kop, maar gelukkig is de rust teruggekeerd en is er ondertussen een constructieve dialoog op gang gekomen tussen buurtbewoners en het psychiatrisch centrum via het overlegplatform en het meldpunt.
Uiteindelijk is de balans als naaste buur van het psychiatrisch centrum zondermeer positief. We genieten mee van de groene ruimten rond het centrum en hebben leuke en boeiende contacten met mensen ( o.a. de tuinmannen). De evolutie om het centrum weer meer toegankelijk te maken ( via Vlaanderen Feest, via bezoeken op aanvraag, via zwerfvuilacties, via de blogspot en Kiosk, etc.) kunnen we alleen maar toejuichen.
donderdag, januari 18, 2007
Kiosk organiseert voordracht over Ecuador
Op dinsdag 30 januari om 18.30u in de polyvalente zaal van het Psychiatrisch Centrum, St.-Jozef, Weststraat 135, Sleidinge.
Evergem heeft al enkele jaren een stedenband met de Ecuadoriaanse stad Guaranda. Een aantal officiële delegaties zijn al naar ginder geweest of naar hier gekomen om zo kennis en ervaringen over hoe een gemeente te besturen uit te wisselen. Ook een groep jongeren en een groep volwassenen hebben met Guaranda reeds kennisgemaakt.
Enkele mensen die daar op bezoek geweest zijn laten ons aan de hand van filmbeelden iets zien over het leven daar.
Evergem heeft al enkele jaren een stedenband met de Ecuadoriaanse stad Guaranda. Een aantal officiële delegaties zijn al naar ginder geweest of naar hier gekomen om zo kennis en ervaringen over hoe een gemeente te besturen uit te wisselen. Ook een groep jongeren en een groep volwassenen hebben met Guaranda reeds kennisgemaakt.Enkele mensen die daar op bezoek geweest zijn laten ons aan de hand van filmbeelden iets zien over het leven daar.
Buurtactiviteit
We zijn er gisterenavond in geslaagd het bij één idee te houden en dit verder uit te werken. De ontstane nevenideeën werden genoteerd en zullen ten gepaste verder uitgewerkt worden. Enkele buurtbewoners willen alvast graag met een aantal patiënten naar de cinema in Gent.
De activititeit die we samen met de buurt zullen organiseren zal een huifkartocht worden en gekoppeld zijn aan een sneukeltoer. We hebben nog heel wat voorbereiding voor de boeg en houden jullie langs deze weg op de hoogte.
De activititeit die we samen met de buurt zullen organiseren zal een huifkartocht worden en gekoppeld zijn aan een sneukeltoer. We hebben nog heel wat voorbereiding voor de boeg en houden jullie langs deze weg op de hoogte.
woensdag, januari 17, 2007
Het tijdschrift Psychè van de Vlaamse Vereniging Geestelijke Gezondheid
Een driemaandelijks tijdschrift
Sinds 1988 geeft de VVGG het blad Psyche uit. Deze uitgave is bedoeld om alle geledingen van de Vlaamse geestelijke gezondheidszorg te informeren over en te betrekken bij wat bij de andere gebeurt. Er wordt ingehaakt op nieuwe tendensen in binnen- en buitenland, er is ruime aandacht voor informatie en vorming met de uitgebreide boekenrubriek en de uitvoerige agenda over studiedagen, congressen en opleidingen. De oplage van dit driemaandelijks tijdschrift over geestelijke gezondheid bedraagt 4000 exemplaren. Een jaarabonnement kost € 10.00.
In de volgende uitgave van dit tijdschrift zal een artikel verschijnen over de buurtwerking en het overlegplatform van onze instelling.
Sinds 1988 geeft de VVGG het blad Psyche uit. Deze uitgave is bedoeld om alle geledingen van de Vlaamse geestelijke gezondheidszorg te informeren over en te betrekken bij wat bij de andere gebeurt. Er wordt ingehaakt op nieuwe tendensen in binnen- en buitenland, er is ruime aandacht voor informatie en vorming met de uitgebreide boekenrubriek en de uitvoerige agenda over studiedagen, congressen en opleidingen. De oplage van dit driemaandelijks tijdschrift over geestelijke gezondheid bedraagt 4000 exemplaren. Een jaarabonnement kost € 10.00.
In de volgende uitgave van dit tijdschrift zal een artikel verschijnen over de buurtwerking en het overlegplatform van onze instelling.
Sleidinge en het psychiatrisch centrum
Deze avond om 20.00u is er overleg rond het plannen van een buurtactiviteit
Er hebben reeds heel wat mensen toegezegd om deze avond langs te komen in vergaderzaal 5, St.-Jozef. We gaan een activiteit plannen waaraan buurtbewoners, patiënten en personeelsleden van de instelling kunnen deelnemen. U bent welkom.
Er hebben reeds heel wat mensen toegezegd om deze avond langs te komen in vergaderzaal 5, St.-Jozef. We gaan een activiteit plannen waaraan buurtbewoners, patiënten en personeelsleden van de instelling kunnen deelnemen. U bent welkom.
dinsdag, januari 16, 2007
Sleidinge: Bezoek aan tentoonstelling Voorbij Goed en Kwaad
De Slense socio-culturele vereniging De Pompe organiseert een bezoek aan het museum Dr. Guislain op zondag 4 februari
Voorbij Goed en Kwaad is een tijdelijke tentoonstelling in het museum Dr. Guislain te Gent. Aan de hand van oude en hedendaagse kunstwerken, maar ook voorwerpen en documenten wordt de tegenstelling goed en kwaad in beeld gebracht. Wil je het namaakpistool van Freddy Horion zien, het oude schoolreglement van Reningelst lezen, de eerste filmkus meemaken,… dan moet je mee!
De Pompe zorgt voor een gids die ons dingen vertelt die voor anderen verborgen blijven.
praktisch:
Verzamelen: aan de pompe te Sleidinge om 14.00u
of : aan het museum Dr.Guislain om 14.30u
Inschrijven bij één van de bestuursleden is noodzakelijk voor 30 jan.
Deelname 8 euro (gids inbegrepen)
Bert en Lieve Florizoone-De Wispelaere 09/357.49.08
Peter en Hilde Dewit-Lissens 09/357.62.22
Arsène en Gerda Pauwels-Mortier 09/357.33.95
Frank en Christine Callens-Lippens 09/357.62.52
Voorbij Goed en Kwaad is een tijdelijke tentoonstelling in het museum Dr. Guislain te Gent. Aan de hand van oude en hedendaagse kunstwerken, maar ook voorwerpen en documenten wordt de tegenstelling goed en kwaad in beeld gebracht. Wil je het namaakpistool van Freddy Horion zien, het oude schoolreglement van Reningelst lezen, de eerste filmkus meemaken,… dan moet je mee!De Pompe zorgt voor een gids die ons dingen vertelt die voor anderen verborgen blijven.
praktisch:
Verzamelen: aan de pompe te Sleidinge om 14.00u
of : aan het museum Dr.Guislain om 14.30u
Inschrijven bij één van de bestuursleden is noodzakelijk voor 30 jan.
Deelname 8 euro (gids inbegrepen)
Bert en Lieve Florizoone-De Wispelaere 09/357.49.08
Peter en Hilde Dewit-Lissens 09/357.62.22
Arsène en Gerda Pauwels-Mortier 09/357.33.95
Frank en Christine Callens-Lippens 09/357.62.52
Geestelijke gezondheid Nederland
Internettoepassingen doen het goed in de geestelijke gezondheid
Nederland is internationaal een voorloper op het gebied van internettoepassingen in de geestelijke gezondheidszorg. Het aanbod is indrukwekkend en de reactie van patiënten en hulpverleners is over het algemeen positief. Dat zei Heleen Riper van het Trimbos-instituut op 11 januari op het congres ‘Log in’, over ggz en nieuwe media. Riper bekeek vijfenzestig internetinterventies in de ggz en concludeerde dat met name bij preventie en behandeling van depressie en angststoornissen internettoepassingen een effectief hulpmiddel kunnen zijn.
(lees meer op de site van het Trimbos)
Nederland is internationaal een voorloper op het gebied van internettoepassingen in de geestelijke gezondheidszorg. Het aanbod is indrukwekkend en de reactie van patiënten en hulpverleners is over het algemeen positief. Dat zei Heleen Riper van het Trimbos-instituut op 11 januari op het congres ‘Log in’, over ggz en nieuwe media. Riper bekeek vijfenzestig internetinterventies in de ggz en concludeerde dat met name bij preventie en behandeling van depressie en angststoornissen internettoepassingen een effectief hulpmiddel kunnen zijn.(lees meer op de site van het Trimbos)
Regionaal nieuws
Vanaf nu kan U van uit deze blog (zie rechterkolom) alle berichten volgen die in het Nieuwsblad (Het Volk) verschijnen over Evergem. Het regionale nieuws wordt hier voor U gefilterd en U kan doorklikken naar de site van het Nieuwsblad zelf.
maandag, januari 15, 2007
Sleidinge: Eric Collier stapt uit VLD
Minder dan een week na de installatie van de gemeenteraad verlaat de 62-jarige huisarts Eric Collier uit Sleidinge de VLD.
Vanaf de eerstvolgende gemeenteraad zetelt hij als onafhankelijke. ,,De particratie vanuit Brussel, het overlopen van politici en de ruk van VLD naar links ben ik beu'', zegt de voormalige schepen van sport en middenstand. ,,Die partij is niet meer blauw, maar nog enkel paars. Tevergeefs hoopte ik dat Evergem van die evolutie zou gespaard blijven. De spreekwoordelijke druppel is de verkiezing van Philippe Rossie tot OCMW-raadslid. Hoewel hij op 8 oktober slechts 178 stemmen behaalde, zit hij ook nog in het vast bureau van het OCMW. Nog vandaag stuur ik mijn lidkaart terug. Ik vind me beter thuis in de Cassandragroep van professor Bouckaert. Later sluit ik aan bij de nieuwe partij van Jean-Marie Dedecker. Vele VLD'ers zullen mijn voorbeeld volgen'', voorspelt Collier.
(bron IVH, Het Volk)
Vanaf de eerstvolgende gemeenteraad zetelt hij als onafhankelijke. ,,De particratie vanuit Brussel, het overlopen van politici en de ruk van VLD naar links ben ik beu'', zegt de voormalige schepen van sport en middenstand. ,,Die partij is niet meer blauw, maar nog enkel paars. Tevergeefs hoopte ik dat Evergem van die evolutie zou gespaard blijven. De spreekwoordelijke druppel is de verkiezing van Philippe Rossie tot OCMW-raadslid. Hoewel hij op 8 oktober slechts 178 stemmen behaalde, zit hij ook nog in het vast bureau van het OCMW. Nog vandaag stuur ik mijn lidkaart terug. Ik vind me beter thuis in de Cassandragroep van professor Bouckaert. Later sluit ik aan bij de nieuwe partij van Jean-Marie Dedecker. Vele VLD'ers zullen mijn voorbeeld volgen'', voorspelt Collier.
(bron IVH, Het Volk)
Sleidinge: kunstwerkplaats De Verfplek stelt tentoon in het cultuurcentrum
Cultuurcentrum Evergem brengt met de hulp van Kunstwerkplaats De Verfplek een nieuwe tentoonstelling in de foyer van het cultuurcentrum. Het cultuurcentrum heeft met de werken van kunstenaars van De Verfplek een waardige vervanging gevonden voor de tentoonstelling van Gawayne Le Gal die werd afgelast. De expo is nog te zien tot zondag 4 februari.
De Verfplek is een atelier voor kunstenaars met een verstandelijke beperking en maakt deel uit van de werking van Bezigheidshome Den Dries vzw uit Evergem, een voorziening voor volwassenen met verstandelijke beperkingen. Er wordt door De Verfplek geregeld samengewerkt en tentoongesteld met kunstenaars uit het reguliere kunstcircuit.
De Verfplek is ook de naam van hun Artotheek, waar men zorgvuldig geselecteerde werken van de verschillende kunstenaars kan ontlenen. De werken die er te zien zijn, zijn een greep uit het aanbod. Men kan alle werken bekijken op http://www.artotheek.be/: selecteer er 'De Verfplek' voor het overzicht van de kunstenaars en hun werken. Klik op een afbeelding om het beeld uit te vergroten en de afmetingen, titel en het materiaal te zien. Op de website staat ook meer info over hoe men een werk kan ontlenen. Tijdens de openingsuren van de Artotheek kan men ook altijd in De Verfplek terecht. Daar kan men rustig zelf een werk uitkiezen en enkele van de kunstenaars ontmoeten en aan het werk zien.
De illustratie bij dit bericht is het werk 'Masker IV' van Pascal Laverge
InfoDe Verfplek, Kapellestraat 18, 9940 Evergem (loods achter huis 18), tel. 09 253 94 16, deverfplek@dendries.be, http://www.artotheek.be/ Open: dinsdag, donderdag en vrijdag van 9.30 tot 11.45 uur en van 13.30 tot 16.30 uur (of na telefonische afspraak).
De Verfplek is een atelier voor kunstenaars met een verstandelijke beperking en maakt deel uit van de werking van Bezigheidshome Den Dries vzw uit Evergem, een voorziening voor volwassenen met verstandelijke beperkingen. Er wordt door De Verfplek geregeld samengewerkt en tentoongesteld met kunstenaars uit het reguliere kunstcircuit.De Verfplek is ook de naam van hun Artotheek, waar men zorgvuldig geselecteerde werken van de verschillende kunstenaars kan ontlenen. De werken die er te zien zijn, zijn een greep uit het aanbod. Men kan alle werken bekijken op http://www.artotheek.be/: selecteer er 'De Verfplek' voor het overzicht van de kunstenaars en hun werken. Klik op een afbeelding om het beeld uit te vergroten en de afmetingen, titel en het materiaal te zien. Op de website staat ook meer info over hoe men een werk kan ontlenen. Tijdens de openingsuren van de Artotheek kan men ook altijd in De Verfplek terecht. Daar kan men rustig zelf een werk uitkiezen en enkele van de kunstenaars ontmoeten en aan het werk zien.
De illustratie bij dit bericht is het werk 'Masker IV' van Pascal Laverge
InfoDe Verfplek, Kapellestraat 18, 9940 Evergem (loods achter huis 18), tel. 09 253 94 16, deverfplek@dendries.be, http://www.artotheek.be/ Open: dinsdag, donderdag en vrijdag van 9.30 tot 11.45 uur en van 13.30 tot 16.30 uur (of na telefonische afspraak).
Evergem: huwen in 2007: zaterdag 7 juli 2007 bijna volzet
Heel wat mensen blijken in 2007 te willen huwen op zaterdag 7 juli (07-07-07). In Evergem is die dag bijna 
helemaal volgeboekt. Uitzonderlijk zullen er op 7 juli ook in de namiddag tussen 14 en 16 uur huwelijksplechtigheden plaats vinden, maar er zijn dus maar enkele plaatsen meer over.
Wie wil trouwen dient zich, samen met de partner, aan te bieden in het gemeentehuis van de woonplaats van een van beiden (de zogenaamde 'ondertrouw'). De gemeente waar men de aangifte doet, is uiteraard ook de gemeente waar men trouwt.
helemaal volgeboekt. Uitzonderlijk zullen er op 7 juli ook in de namiddag tussen 14 en 16 uur huwelijksplechtigheden plaats vinden, maar er zijn dus maar enkele plaatsen meer over.Wie wil trouwen dient zich, samen met de partner, aan te bieden in het gemeentehuis van de woonplaats van een van beiden (de zogenaamde 'ondertrouw'). De gemeente waar men de aangifte doet, is uiteraard ook de gemeente waar men trouwt.
Vierdezaterdagwandeling van januari, extra bus wegens grote interesse
Elke vierde zaterdag van de maand organiseert de Sportdienst met de gangmakers van Evergem Sport! vzw een wandeling. Op zaterdag 27 januari 2007 vertrekt de wandeling in Merelbeke en gaat het vervolgens naar Munte en Baaigem. De interesse voor deze wandeling is zo groot dat er een extra bus wordt ingelegd om alle deelnemers naar de vertrekplaats te kunnen brengen. Inschrijven kan nog tot en met vrijdag 26 januari.
(meer info zie hieronder)
(meer info zie hieronder)
programma Cultuurcentrum Evergem: wijzigingen
Er zijn een aantal wijzigingen in het programma van Cultuurcentrum Evergem: de voorstelling van Raf Coppens op 9 februari is volzet, de Frivole Framboos was al uitverkocht, maar de voorstelling is verplaatst naar zondag 18 februari (een dag later dan voorzien). In het vormingsaanbod is de extra cursus digitale fotografie volzet (start voorzien op 28 februari). De cursus webdesign (start voorzien op 15 januari) is afgelast.
vrijdag, januari 12, 2007
psychiatrie of anti-psychiatrie: film, bezoek, theater...
Van 22 januari tot 7 maart kan U elke maandagavond info krijgen over psychiatrie in Infomania: A.C. (ASSEZ) - Sparrestraat 1a (wijk Brugse Poort), Gent. Deuren om 20u, aanvang om 20u15. Inkom gratis. Contacttelefoon Infomania: 0472/252907
In 1995 ontstond binnen het Anarchistisch Centrum (ASSEZ) het idee om wekelijks een info-activiteit te organiseren. Zo gezegd, zo gedaan. Zoveel jaar later is Infomania op maandag een vaste traditie geworden. Allerlei actiegroepen zijn er al komen spreken, (min of meer) politieke films van allerlei slag zijn er vertoond en eminente professoren gaven hier hun wijsheden prijs.
In de loop van de volgende maanden loopt een interessant programma over psychiatrie.
woensdag 07 maart 2007 - 20u30
4:48 Psychosis
Een rauwe wanhoopsmonoloog. Liesa Naert vertolkt op aangrijpende wijze een van de meest schokkende, aangrijpende en vervreemdende stukken uit de theatergeschiedenis. Sarah Kane schreef de tekst in 1999, vlak voor ze zichzelf op 28-jarige leeftijd van het leven beroofde. Het scènebeeld is uitermate sober: zwart en wit overheersen, de belichting is ijskoud en strak. Het zorgt ervoor dat de focus compleet gericht blijft op de tekst en op Liesa Naert, die Kanes rauwe poëzie uitschreeuwt, uitademt, uitwasemt. Boven alles is deze psychose over existentiële angsten, verterende zelfhaat en een obsessieve liefde een pijnlijk relaas. Een wanhopige schreeuw om hulp, om liefde ook. Naerts personage sleept ons hardhandig mee doorheen de klinische beschrijvingen over haar ziekte, haar encounters met clueless psychiaters en de warrige poëzie van de psychoses zelf. (Nederlandstalige versie) Een aangrijpende getuigenis via een ijzersterke theatervertolking, niet te missen dus. Bij' de Vieze Gasten, Reinaertstraat 125 - 3,5 euro - reserveren: 09/2370407
zondag 18 februari 2007 - 20u15
Bezoek aan Museum Dr. Guislain
Infomania komt uit zijn kot. We brengen een bezoek aan het Guislain-museum. Dat museum maakte naam met verrassende tentoonstellingen en een boeiende collectie 'outsider-kunst'. Als rode draad loopt door het museum een fascinatie voor 'het andere'. De waanzin stelt ons de vraag hoe we omgaan met de andere maar ook en vooral met het andere in onszelf. Het Museum Dr. Guislain wil deze brandend actuele vragen wakker houden met bijzondere tentoonstellingen waarin waan en wetenschap, kunst en cultuur een aparte belichting krijgen. Momenteel loopt in het museum de tentoonstelling 'Voorbij goed en kwaad'. Goed en Kwaad is een tegenstelling die elke samenleving beheerst en intrigeert. Er zijn altijd verboden en geboden. Er zijn scheidingslijnen tussen wat niet mag en wat moet. Moraal is een onderwerp dat ook ieder mens bezighoudt, doet nadenken en bij momenten zelfs doet huiveren. Wie is ‘psychopaat’? Wat was een ‘moreel krankzinnige’? Bestaan er ‘gemene gezichten’? Aan de hand van oude en hedendaagse kunstwerken, maar ook voorwerpen en documenten wordt ‘moraal en misdaad’ in beeld gebracht. Speciaal voor Infomania wordt de tentoonstelling 'Voorbij goed en kwaad' vakkundig van tekst en uitleg voorzien. Na de rondleiding hebben we ruim de tijd om ook de permanente collectie te bekijken. Een buitenkans! Afspraak om 13u30 aan de hoofdingang van het museum (tram 1 richting Evergem, halte Guislainstraat). Bijdrage in de kosten: 3,5€.
maandag 12 februari 2007 - 20u15
Vrijheidsberoving en dwangmaatregelen in de psychiatrie
Bart Thomas (UZ Gent)Er zijn verschillende bronnen die de toelaatbaarheid en de niet toelaatbaarheid van vrijheidsberoving en dwangmaatregelen beschrijven. Deze geven vooral uitleg over de juridische rechtvaardigheidsgronden voor vrijheidsbeperking. Er wordt een overzicht gegeven van de wetgeving en regels ter zake. De beschrijving van de dwangmaatregelen zal gekaderd worden in een al of niet therapeutische noodzaak. Op basis van de uitzondering en op het principe van de niet-toelaatbaarheid van elke vorm van vrijheidsberoving wordt snel duidelijk dat alles zal draaien rond de appreciatie van de feitelijke situatie. Daarom moeten we elke afzondering afzonderlijk beoordelen en kan op de vraag naar de toelaatbaarheid van een afzondering slechts antwoord gegeven worden nadat de feiten zich hebben voorgedaan. Kan het opstellen van een gedragscode en het verwerken van registratie gegevens ons een beeld geven van 'good practices'. Is het afzonderen nog therapie of het eindpunt van behandeling?
maandag 05 februari 2007 - 20u15
La Clinique de La BordeMarc Ledoux (La Borde)Marc Ledoux werkt al dertig jaar als psychoanalist in de Franse Clinique de Cour-Cheverny (La Borde). Die psychiatrische instelling, waar ook Félix Guattari lange tijd werkte, is de bakermat van de Institutionele Psychotherapie. In de Clinique de La Borde wordt een ruimte geschapen waar de bewoners zelf weer vorm geven aan hun leven. Men probeert er de hiërarchische verhouding tussen arts en patiënt neer te halen. Vanuit de ideeën van de Institutionele Psychotherapie, en vanuit de dagdagelijkse ervaring in La Borde, zet Marc Ledoux kritische vraagtekens bij de klassieke psychiatrie.
maandag 29 januari 2007 - 20u15
De man die zichzelf voor Don Quichot hield - docu
Dominique Van Malder (regisseur)Een rauw poëtische documentaire. Over een repetitieproces in het Guislain Instituut, een psychiatrische instelling in Gent. Een verstoord domein. Patiënten en non-patiënten repeteren aan 'De man die zichzelf voor Don Quichot hield', een muzikale toneelbewerking rond de komi-tragische dolende ridder met droevig gelaat die de gangbare norm doorbreekt. Over de zin en onzin van de waan. Een kroniek van mensen die vechten tegen de waanzin en de zin van theater in het leven omarmen als een laatste strohalm in een geesteszieke tijd. Of hoe sommigen hun dagdagelijkse psychotische realiteit bestrijden met een portie fictie. Over schijn en zijn. Over waarheid en zwaarheid. Don Quichot als bindmiddel, als enige vriend in eenzaamheid. We zien een Mentaal Dorp veranderen in La Mancha. Het decor is hun harde realiteit. Hun fantasie de ideale schuilplaats en een reddingsboei in een wereld die overloopt van treurnis. Een ontroerend en beroerend document. Na de projectie is er een nabespreking samen met regisseur Dominique Van Malder.
maandag 22 januari 2007 - 20u15
Psychiatrie en SamenlevingEric RosseelTwee evoluties worden in het bijzonder belicht: evoluties die internationaal merkbaar zijn maar zeker in Vlaanderen goed aanwijsbaar. Ten eerste: de tendens dat steeds meer belevingen en gedragingen hetzij als 'psychische stoornis' hetzij als criminaliteit worden geduid en in die zin medisch of politioneel-juridisch worden 'behandeld'. Ten tweede: de om zich heen grijpende 'filosofie' waarbij mensen gezien worden als dieren (de biologische psychiatrie) hetzij als machines die geprogrammeerd moeten worden (de cognitieve gedragstherapie). Dat de mens een wezen is dat iets over zichzelf en zijn/haar samenleven te zeggen heeft, wordt in die kringen dan ook verdacht gemaakt. De twee evoluties weerspiegelen de tanende kwaliteit van onze democratie.
In 1995 ontstond binnen het Anarchistisch Centrum (ASSEZ) het idee om wekelijks een info-activiteit te organiseren. Zo gezegd, zo gedaan. Zoveel jaar later is Infomania op maandag een vaste traditie geworden. Allerlei actiegroepen zijn er al komen spreken, (min of meer) politieke films van allerlei slag zijn er vertoond en eminente professoren gaven hier hun wijsheden prijs.
In de loop van de volgende maanden loopt een interessant programma over psychiatrie.
woensdag 07 maart 2007 - 20u30
4:48 Psychosis
Een rauwe wanhoopsmonoloog. Liesa Naert vertolkt op aangrijpende wijze een van de meest schokkende, aangrijpende en vervreemdende stukken uit de theatergeschiedenis. Sarah Kane schreef de tekst in 1999, vlak voor ze zichzelf op 28-jarige leeftijd van het leven beroofde. Het scènebeeld is uitermate sober: zwart en wit overheersen, de belichting is ijskoud en strak. Het zorgt ervoor dat de focus compleet gericht blijft op de tekst en op Liesa Naert, die Kanes rauwe poëzie uitschreeuwt, uitademt, uitwasemt. Boven alles is deze psychose over existentiële angsten, verterende zelfhaat en een obsessieve liefde een pijnlijk relaas. Een wanhopige schreeuw om hulp, om liefde ook. Naerts personage sleept ons hardhandig mee doorheen de klinische beschrijvingen over haar ziekte, haar encounters met clueless psychiaters en de warrige poëzie van de psychoses zelf. (Nederlandstalige versie) Een aangrijpende getuigenis via een ijzersterke theatervertolking, niet te missen dus. Bij' de Vieze Gasten, Reinaertstraat 125 - 3,5 euro - reserveren: 09/2370407
zondag 18 februari 2007 - 20u15
Bezoek aan Museum Dr. Guislain
Infomania komt uit zijn kot. We brengen een bezoek aan het Guislain-museum. Dat museum maakte naam met verrassende tentoonstellingen en een boeiende collectie 'outsider-kunst'. Als rode draad loopt door het museum een fascinatie voor 'het andere'. De waanzin stelt ons de vraag hoe we omgaan met de andere maar ook en vooral met het andere in onszelf. Het Museum Dr. Guislain wil deze brandend actuele vragen wakker houden met bijzondere tentoonstellingen waarin waan en wetenschap, kunst en cultuur een aparte belichting krijgen. Momenteel loopt in het museum de tentoonstelling 'Voorbij goed en kwaad'. Goed en Kwaad is een tegenstelling die elke samenleving beheerst en intrigeert. Er zijn altijd verboden en geboden. Er zijn scheidingslijnen tussen wat niet mag en wat moet. Moraal is een onderwerp dat ook ieder mens bezighoudt, doet nadenken en bij momenten zelfs doet huiveren. Wie is ‘psychopaat’? Wat was een ‘moreel krankzinnige’? Bestaan er ‘gemene gezichten’? Aan de hand van oude en hedendaagse kunstwerken, maar ook voorwerpen en documenten wordt ‘moraal en misdaad’ in beeld gebracht. Speciaal voor Infomania wordt de tentoonstelling 'Voorbij goed en kwaad' vakkundig van tekst en uitleg voorzien. Na de rondleiding hebben we ruim de tijd om ook de permanente collectie te bekijken. Een buitenkans! Afspraak om 13u30 aan de hoofdingang van het museum (tram 1 richting Evergem, halte Guislainstraat). Bijdrage in de kosten: 3,5€.
maandag 12 februari 2007 - 20u15
Vrijheidsberoving en dwangmaatregelen in de psychiatrie
Bart Thomas (UZ Gent)Er zijn verschillende bronnen die de toelaatbaarheid en de niet toelaatbaarheid van vrijheidsberoving en dwangmaatregelen beschrijven. Deze geven vooral uitleg over de juridische rechtvaardigheidsgronden voor vrijheidsbeperking. Er wordt een overzicht gegeven van de wetgeving en regels ter zake. De beschrijving van de dwangmaatregelen zal gekaderd worden in een al of niet therapeutische noodzaak. Op basis van de uitzondering en op het principe van de niet-toelaatbaarheid van elke vorm van vrijheidsberoving wordt snel duidelijk dat alles zal draaien rond de appreciatie van de feitelijke situatie. Daarom moeten we elke afzondering afzonderlijk beoordelen en kan op de vraag naar de toelaatbaarheid van een afzondering slechts antwoord gegeven worden nadat de feiten zich hebben voorgedaan. Kan het opstellen van een gedragscode en het verwerken van registratie gegevens ons een beeld geven van 'good practices'. Is het afzonderen nog therapie of het eindpunt van behandeling?
maandag 05 februari 2007 - 20u15
La Clinique de La BordeMarc Ledoux (La Borde)Marc Ledoux werkt al dertig jaar als psychoanalist in de Franse Clinique de Cour-Cheverny (La Borde). Die psychiatrische instelling, waar ook Félix Guattari lange tijd werkte, is de bakermat van de Institutionele Psychotherapie. In de Clinique de La Borde wordt een ruimte geschapen waar de bewoners zelf weer vorm geven aan hun leven. Men probeert er de hiërarchische verhouding tussen arts en patiënt neer te halen. Vanuit de ideeën van de Institutionele Psychotherapie, en vanuit de dagdagelijkse ervaring in La Borde, zet Marc Ledoux kritische vraagtekens bij de klassieke psychiatrie.
maandag 29 januari 2007 - 20u15
De man die zichzelf voor Don Quichot hield - docu
Dominique Van Malder (regisseur)Een rauw poëtische documentaire. Over een repetitieproces in het Guislain Instituut, een psychiatrische instelling in Gent. Een verstoord domein. Patiënten en non-patiënten repeteren aan 'De man die zichzelf voor Don Quichot hield', een muzikale toneelbewerking rond de komi-tragische dolende ridder met droevig gelaat die de gangbare norm doorbreekt. Over de zin en onzin van de waan. Een kroniek van mensen die vechten tegen de waanzin en de zin van theater in het leven omarmen als een laatste strohalm in een geesteszieke tijd. Of hoe sommigen hun dagdagelijkse psychotische realiteit bestrijden met een portie fictie. Over schijn en zijn. Over waarheid en zwaarheid. Don Quichot als bindmiddel, als enige vriend in eenzaamheid. We zien een Mentaal Dorp veranderen in La Mancha. Het decor is hun harde realiteit. Hun fantasie de ideale schuilplaats en een reddingsboei in een wereld die overloopt van treurnis. Een ontroerend en beroerend document. Na de projectie is er een nabespreking samen met regisseur Dominique Van Malder.maandag 22 januari 2007 - 20u15
Psychiatrie en SamenlevingEric RosseelTwee evoluties worden in het bijzonder belicht: evoluties die internationaal merkbaar zijn maar zeker in Vlaanderen goed aanwijsbaar. Ten eerste: de tendens dat steeds meer belevingen en gedragingen hetzij als 'psychische stoornis' hetzij als criminaliteit worden geduid en in die zin medisch of politioneel-juridisch worden 'behandeld'. Ten tweede: de om zich heen grijpende 'filosofie' waarbij mensen gezien worden als dieren (de biologische psychiatrie) hetzij als machines die geprogrammeerd moeten worden (de cognitieve gedragstherapie). Dat de mens een wezen is dat iets over zichzelf en zijn/haar samenleven te zeggen heeft, wordt in die kringen dan ook verdacht gemaakt. De twee evoluties weerspiegelen de tanende kwaliteit van onze democratie.
PC Sleidinge en psychiatrische ziekten (3)
In dit laatste deel hebben we het over de behandeling in de instelling.
3. Waarmee komen mensen in opname ?
Mensen die gekozen hebben voor een opname hebben deze keuze gemaakt vanuit een noodwendigheid, vanuit de ervaring dat het zó niet meer verder gaat met dit leven.
Het is ook niet zo dat iedereen die hier komt ook psychiatrische stoornissen heeft.
Mensen komen in opname omdat de oplossingen die zij hadden om in het leven te kunnen staan niet meer toereikend zijn, of zelf problemen geven.
De aanleiding daartoe kan een psychiatrische ziekte zijn die doorbreekt of dreigt door te breken.
Er komen ook mensen die omwille van psychische problemen hun toevlucht gezocht hebben tot het gebruik van medicatie, alcohol of drugs en het gebruik ervan nog moeilijk in toom kunnen houden.
Het kan ook zijn dat men komt naar aanleiding van een groot verlies : een belangrijke persoon, een familielid die gestorven is, verlies van werk, verlies van inkomsten en onbetaalde rekeningen die zich opstapelen.
Het kan ook dat men in opname komt omdat het samenleven met de partner, ouders of familie zo problematisch verloopt dat een andere omgeving nodig is.
Mensen komen in opname wanneer zij in een moeilijke situatie leven en de mogelijkheden om zelf richting beterschap te gaan, heel beperkt zijn geworden.
4. Wat doen wij ?
Wij pogen de mensen te helpen.
Wij luisteren, onbevangen, naar de patiënt en kijken, samen met hem of haar, naar de problemen die er zijn en naar de oplossingen die zij of hij heeft gezocht om goed in het leven te staan.
Wij zijn getuige van het feit dat mensen zeer creatief kunnen zijn in het organiseren van het eigen leven en in het bieden van weerstand tegen psychische bedreigingen en angst.
Wat op het eerste zicht vreemd overkomt, vreemd gedrag, vreemde gedachten, een vreemde manier van contact leggen, verliest na respectvol luisteren zijn vreemdheid.
Zodoende kan ook de herstellende kant herkend worden in de psychische en psychiatrische symptomen die worden waargenomen, zoals deze ook herkend wordt bij het lichamelijk symptoom ‘koorts’ wanneer men griep heeft.
De symptomen die men op psychisch gebied ontwikkelt hebben een oorzaak en een betekenis. Een waan ontstaat niet altijd zomaar, en vertelt ook iets over de dieper liggende oorzaak van het psychisch lijden. Door met respect te luisteren kan men zien dat het ook een poging is om aan het lijden te verhelpen, een poging om schade te beperken.
Bijvoorbeeld mensen die psychiatrisch ziek zijn en geen duidelijk onderscheid kennen tussen ‘ ik ‘ en ‘ niet- ik ‘ ervaren ook minder de bescherming die van dit onderscheid uitgaat.
Men is als het ware zonder vel, versmolten met het ‘al’ rond zich. Vanuit dergelijke situatie gaat men begrijpelijk ook op zoek naar bescherming, een afscherming.
Er zijn mensen die dit doen door zich een onderscheid in het leven te roepen, een afstand te creëren, en duidelijk maken dat men niet met de anderen is, niet met deze wereld is, dat men er apart van staat, eventueel erboven staat. “Ik ben de redder van de wereld”, of “Ik ben Napoleon”, of “Ik ben diegene die de lucht zuivert”.
Dit zijn voorbeelden van symptomen die, diegene die ze ontwikkeld heeft, toelaten zich te onderscheiden van de anderen, waardoor ook een contact mogelijk wordt zonder direct verzwolgen te worden of compleet op te gaan in de ander die veel te dicht komt.
Het is dus van het grootste belang om de functie van de symptomen na te gaan en ook te weten dat deze functie bij elkeen anders is.
Naast het luisteren, dat steun en erkenning geeft, is er ook het luisteren dat helpt te onderzoeken. “ Wat blijkt mij steeds opnieuw te overkomen en welke zijn mijn mogelijkheden om in wat mij overkomt, of schijnbaar overkomt, toch eigen keuzes te maken ? “. “ Laat ik verder toe dat de vrouwen in mijn leven er altijd met al mijn geld vandoor gaan, of wil ik iets anders ? “. “ Zoek ik verder soelaas in alcohol of kan ik kiezen voor een leven zonder ? “.
Dit steunen en met de patiënt zoeken naar mogelijkheden gebeurt niet uitsluitend in de spreekkamer maar ook in het dagdagelijks samenzijn van patiënten en mensen van het behandelend team : de geneesheer, de psycholoog, de verpleegkundigen, therapeuten, sociaal assistente en verzorgenden.
Ook medicatie helpt.
Naast het zoeken wat er van de kwestie is op psychisch gebied met de patiënt zelf, wordt ook gekeken wat er is rond de patiënt. Hoe de mens het in zijn of haar sociaal leven stelt en of daar voldoende waarborgen zijn voor een goed leven na de periode van opname.
Heeft de patiënt familie, vrienden, enz ... iemand die, indien nodig, op een of andere manier kan zorgen dragen voor de patiënt, wie moet gecontacteerd worden bij opname, ...?
Ook : heeft de patiënt een inkomen (vb. : is men in orde met de mutualiteit, heeft men een loon of een uitkering, moet er eventueel een leefloon worden aangevraagd aan het OCMW, ... ); hoe zit het met het beheer van de eigen financiën, gaat de patiënt daar zorgzaam mee om, is hier begeleiding voor nodig ? ...
Heeft de patiënt werk, of studeert zij of hij, heeft de patiënt een plaats om te wonen, ... ?
5. Hoe benaderen wij de patiënt ?
Wij dragen er zorg voor om de patiënt op de meest respectvolle manier te benaderen.
Daarbij weten wij dat respect hebben niet iets is dat vanzelf komt of vanzelf gebeurd. Het is vooral een actieve daad.
Respect hebben voor de mens, en voor zijn lijden is verdragen dat er een lijden is, zonder het te willen overnemen, zonder te willen meelijden en zonder het betonen van mede-lijden. Met medelijden wordt een mens niet geholpen.
Respect hebben is verdragen dat een ander mens anders is dan uzelf, met andere normen en waarden. Het is de andere erkennen in zijn anders zijn en ook pogen iets van dat anders zijn te begrijpen en tegelijk ook verdragen dat dit begrijpen dikwijls ook niet lukt
Het is weten dat diegene die om hulp bij u komt, niet om uw raad vraagt, en niet komt om van u te leren, ook al lijkt dat wel zo.
Respect hebben is weten dat je de lijdende mens niet via therapieën kunt kneden naar het beeld dat u voor haar of hem voor ogen had, in een poging er een andere mens van te maken. Integendeel, het gaat er om de patiënt op weg te helpen naar een maximaal deelnemen in het maatschappelijk leven met een maximaal eigen verantwoording hierin.
Als behandelaar ontmoet je de patiënt als mens, en begeleidt je deze naar de hoogst mogelijke vrijheid in het maken van eigen keuzes, uiteraard binnen de beperkingen die de samenleving, of het samenleven met anderen mogelijk moeten maken.
Deze keuzes zijn niet altijd de keuzes die je zelf voor de patiënt als de beste beschouwt.
Ze zijn anders.
(tekst van Jan Van Houtte)
3. Waarmee komen mensen in opname ?
Mensen die gekozen hebben voor een opname hebben deze keuze gemaakt vanuit een noodwendigheid, vanuit de ervaring dat het zó niet meer verder gaat met dit leven.
Het is ook niet zo dat iedereen die hier komt ook psychiatrische stoornissen heeft.
Mensen komen in opname omdat de oplossingen die zij hadden om in het leven te kunnen staan niet meer toereikend zijn, of zelf problemen geven.
De aanleiding daartoe kan een psychiatrische ziekte zijn die doorbreekt of dreigt door te breken.
Er komen ook mensen die omwille van psychische problemen hun toevlucht gezocht hebben tot het gebruik van medicatie, alcohol of drugs en het gebruik ervan nog moeilijk in toom kunnen houden.
Het kan ook zijn dat men komt naar aanleiding van een groot verlies : een belangrijke persoon, een familielid die gestorven is, verlies van werk, verlies van inkomsten en onbetaalde rekeningen die zich opstapelen.
Het kan ook dat men in opname komt omdat het samenleven met de partner, ouders of familie zo problematisch verloopt dat een andere omgeving nodig is.
Mensen komen in opname wanneer zij in een moeilijke situatie leven en de mogelijkheden om zelf richting beterschap te gaan, heel beperkt zijn geworden.
4. Wat doen wij ?
Wij pogen de mensen te helpen.
Wij luisteren, onbevangen, naar de patiënt en kijken, samen met hem of haar, naar de problemen die er zijn en naar de oplossingen die zij of hij heeft gezocht om goed in het leven te staan.
Wij zijn getuige van het feit dat mensen zeer creatief kunnen zijn in het organiseren van het eigen leven en in het bieden van weerstand tegen psychische bedreigingen en angst.
Wat op het eerste zicht vreemd overkomt, vreemd gedrag, vreemde gedachten, een vreemde manier van contact leggen, verliest na respectvol luisteren zijn vreemdheid.
Zodoende kan ook de herstellende kant herkend worden in de psychische en psychiatrische symptomen die worden waargenomen, zoals deze ook herkend wordt bij het lichamelijk symptoom ‘koorts’ wanneer men griep heeft.
De symptomen die men op psychisch gebied ontwikkelt hebben een oorzaak en een betekenis. Een waan ontstaat niet altijd zomaar, en vertelt ook iets over de dieper liggende oorzaak van het psychisch lijden. Door met respect te luisteren kan men zien dat het ook een poging is om aan het lijden te verhelpen, een poging om schade te beperken.
Bijvoorbeeld mensen die psychiatrisch ziek zijn en geen duidelijk onderscheid kennen tussen ‘ ik ‘ en ‘ niet- ik ‘ ervaren ook minder de bescherming die van dit onderscheid uitgaat.
Men is als het ware zonder vel, versmolten met het ‘al’ rond zich. Vanuit dergelijke situatie gaat men begrijpelijk ook op zoek naar bescherming, een afscherming.
Er zijn mensen die dit doen door zich een onderscheid in het leven te roepen, een afstand te creëren, en duidelijk maken dat men niet met de anderen is, niet met deze wereld is, dat men er apart van staat, eventueel erboven staat. “Ik ben de redder van de wereld”, of “Ik ben Napoleon”, of “Ik ben diegene die de lucht zuivert”.
Dit zijn voorbeelden van symptomen die, diegene die ze ontwikkeld heeft, toelaten zich te onderscheiden van de anderen, waardoor ook een contact mogelijk wordt zonder direct verzwolgen te worden of compleet op te gaan in de ander die veel te dicht komt.
Het is dus van het grootste belang om de functie van de symptomen na te gaan en ook te weten dat deze functie bij elkeen anders is.
Naast het luisteren, dat steun en erkenning geeft, is er ook het luisteren dat helpt te onderzoeken. “ Wat blijkt mij steeds opnieuw te overkomen en welke zijn mijn mogelijkheden om in wat mij overkomt, of schijnbaar overkomt, toch eigen keuzes te maken ? “. “ Laat ik verder toe dat de vrouwen in mijn leven er altijd met al mijn geld vandoor gaan, of wil ik iets anders ? “. “ Zoek ik verder soelaas in alcohol of kan ik kiezen voor een leven zonder ? “.
Dit steunen en met de patiënt zoeken naar mogelijkheden gebeurt niet uitsluitend in de spreekkamer maar ook in het dagdagelijks samenzijn van patiënten en mensen van het behandelend team : de geneesheer, de psycholoog, de verpleegkundigen, therapeuten, sociaal assistente en verzorgenden.
Ook medicatie helpt.
Naast het zoeken wat er van de kwestie is op psychisch gebied met de patiënt zelf, wordt ook gekeken wat er is rond de patiënt. Hoe de mens het in zijn of haar sociaal leven stelt en of daar voldoende waarborgen zijn voor een goed leven na de periode van opname.
Heeft de patiënt familie, vrienden, enz ... iemand die, indien nodig, op een of andere manier kan zorgen dragen voor de patiënt, wie moet gecontacteerd worden bij opname, ...?
Ook : heeft de patiënt een inkomen (vb. : is men in orde met de mutualiteit, heeft men een loon of een uitkering, moet er eventueel een leefloon worden aangevraagd aan het OCMW, ... ); hoe zit het met het beheer van de eigen financiën, gaat de patiënt daar zorgzaam mee om, is hier begeleiding voor nodig ? ...
Heeft de patiënt werk, of studeert zij of hij, heeft de patiënt een plaats om te wonen, ... ?
5. Hoe benaderen wij de patiënt ?
Wij dragen er zorg voor om de patiënt op de meest respectvolle manier te benaderen.
Daarbij weten wij dat respect hebben niet iets is dat vanzelf komt of vanzelf gebeurd. Het is vooral een actieve daad.
Respect hebben voor de mens, en voor zijn lijden is verdragen dat er een lijden is, zonder het te willen overnemen, zonder te willen meelijden en zonder het betonen van mede-lijden. Met medelijden wordt een mens niet geholpen.
Respect hebben is verdragen dat een ander mens anders is dan uzelf, met andere normen en waarden. Het is de andere erkennen in zijn anders zijn en ook pogen iets van dat anders zijn te begrijpen en tegelijk ook verdragen dat dit begrijpen dikwijls ook niet lukt
Het is weten dat diegene die om hulp bij u komt, niet om uw raad vraagt, en niet komt om van u te leren, ook al lijkt dat wel zo.
Respect hebben is weten dat je de lijdende mens niet via therapieën kunt kneden naar het beeld dat u voor haar of hem voor ogen had, in een poging er een andere mens van te maken. Integendeel, het gaat er om de patiënt op weg te helpen naar een maximaal deelnemen in het maatschappelijk leven met een maximaal eigen verantwoording hierin.
Als behandelaar ontmoet je de patiënt als mens, en begeleidt je deze naar de hoogst mogelijke vrijheid in het maken van eigen keuzes, uiteraard binnen de beperkingen die de samenleving, of het samenleven met anderen mogelijk moeten maken.
Deze keuzes zijn niet altijd de keuzes die je zelf voor de patiënt als de beste beschouwt.
Ze zijn anders.
(tekst van Jan Van Houtte)
donderdag, januari 11, 2007
PC Sleidinge en psychiatrische ziekten (2)
Gisteren kon u hieronder deel 1 lezen, vandaag hebben we het over psychisch ziek zijn en psychiatrische symptomen
2.1. Wat is psychisch ziek zijn ?
Als men het heeft over psychiatrie en ‘psychisch ziek zijn’, dan hoort men de volgende woorden al wel eens:
schizofrenie
manisch - depressief
paranoia
wanen
hallucinaties
neurose
pleinvrees
depressie
stemmingsstoornis
psychose
delirium
claustrofobie
borderline
melancholie
angst
lusteloosheid
Ik zal u geen toelichting geven bij alle begrippen die ik daarnet heb opgesomd, doch een aantal belangrijke haal ik even aan. Twee woorden moet ik u daarvoor eerst uitleggen: symptoom en ziekte.
Een symptoom is een kenmerk of een klacht, die een aanduiding kan zijn van een ziekte.
Bvb. Koorts is een symptoom die een aanduiding kan zijn van griep.
Men spreekt van ziekte wanneer een aantal symptomen gezamenlijk voorkomen.
Men spreekt bvb. van griep wanneer men koorts, verkoudheid en spierpijn vaststelt.
Een symptoom wordt veelal als een last beschouwd die moet bestreden worden, doch symptomen kunnen ook een nuttige kant hebben. Een symptoom kan ook een aanduiding zijn van een poging tot herstel.
Zo heeft bijvoorbeeld het symptoom 'koorts' ook zijn nuttige kant. Wanneer er in je lichaam ziektekiemen zijn (bacteriën, virussen, parasieten, enz.) dan krijg je koorts. Van koorts wordt aangenomen dat het de afweer tegen de ziektekiemen verbetert. Koorts is dus nuttig doch men heeft er een probleem mee als deze te hoog wordt of te lang duurt..
Ook op psychisch gebied zijn er verschillende symptomen en verschillende ziektebeelden beschreven.
Ook is het zo dat psychische symptomen een aanduiding kunnen zijn van een poging tot herstel van een dieperliggend lijden.
2.2. Psychiatrische symptomen
In de psychiatrie zijn o.a. de volgende symptomen beschreven :
· Stoornissen in het waarnemen.
· Stoornissen in het denken.
· Stoornissen in de stemming.
2.2.1. Stoornissen in het waarnemen, ' hallucinaties' genoemd
Men spreekt over een stoornis in het waarnemen wanneer iemand dingen hoort die een ander niet hoort, of dingen ziet die een ander niet ziet, of dingen ruikt of voelt die een ander niet waarneemt.
Zo zijn er mensen die stemmen horen die anderen niet horen. Stemmen die spreken. Dergelijke stemmen kunnen aangename dingen zeggen, doch ook onaangename zaken. Zo zijn er mensen die continu commentaar op hun doen en laten horen.
Er zijn ook mensen die een andere voeling hebben met hun lichaam.
Het lichaam kan bijvoorbeeld aanvoelen alsof het niet van de persoon zelf is.
Het lichaam kan ook aanvoelen alsof het geen begin en geen einde heeft, niet begrensd is, waardoor de stoel, waarop men zit, de kamer, … evenzeer tot het eigen lichaam lijkt te behoren als de handen en de voeten.
Daardoor kunnen er problemen komen in de omgang met anderen. Zo zijn er mensen die het gevoel hebben dat de andere door hen kan kijken, hen volledig kan door-zien, omdat zij niet het gevoel hebben dat zij beschermd zijn door een lichaam en zo ook niets kunnen verbergen.
Er zijn ook mensen die dingen zien die er niet zijn, of dingen anders zien. Dat kan het gevolg zijn van druggebruik. Doch ook zonder druggebruik kunnen deze verschijnselen bij mensen optreden. Wij stellen geregeld bij druggebruikers vast dat het druggebruik is begonnen vanuit het feit dat men last heeft van psychische symptomen en niet omgekeerd.
2.2.2. Stoornissen in het denken, ' wanen' genoemd
Wanen zijn overtuigingen die niet op de werkelijkheid zijn gebaseerd, maar waarin iemand heel sterk gelooft. Veelal neemt de persoon zelf een belangrijke plaats in bij deze waandenkbeelden.
Zo kunnen mensen ervan overtuigd raken, dat zij een belangrijke taak hebben te vervullen. Sommige wanen, gedachten zijn voor degene die ze heeft zeer beangstigend.
Bij anderen kunnen de wanen van die aard zijn dat zij een zeer geruststellend effect hebben.
2.2.3. Stoornissen in de stemming, de emotionele toon
Men kan zich neerslachtig voelen, of opgetogen.
Men spreekt van een stoornis wanneer de neerslachtigheid of de opgetogenheid een extreme vorm aanneemt. Men spreekt dan van depressie en manie. Er zijn mensen die in fasen depressief en manisch zijn.
Zowel depressie als manie kunnen voor de persoon in kwestie destructieve gevolgen hebben. In een manische periode kan men bvb. een jarenlang opgebouwd kapitaal in één keer op doen.
Ook zelfmoord kan een gevolg zijn.
2.3. Psychiatrische ziekten
De psychiatrische geneeskunde heeft veel termen om psychiatrische ziekten te benoemen. Zo spreekt men van schizofrenie, manisch depressieve psychose, borderline, de melancholie, ….
Bij veel van deze ziekten is er bij de patiënt een andere band met de realiteit.
Zoals reeds genoemd kan deze verandering zich voordoen t.a.v. het waarnemen, het denken en de stemming.
Van mensen die dergelijke verstoring meemaken wordt gezegd dat zij een psychose doormaken of dat zij psychotisch zijn.
Psychotische mensen nemen de wereld anders waar. Veelal betekent dit dat het onderscheid tussen wat ' ik ' is en wat ' niet-ik ' is, voor iemand in een psychose onvoldoende duidelijk is.
Soms wordt dit onderscheid ook helemaal niet ervaren. Men heeft dan niet het gevoel dat men zich onderscheidt van de rest van de wereld. Er is dan geen afscherming.
Voor psychotische mensen is deze toestand niet iets dat plots opkomt, doch wel een jarenlange situatie. Het is een manier van ‘ zijn ‘ eerder dan iets dat men af en toe ‘ heeft ‘. Er is een aanleg.
Op zich hoeft het hebben van deze aanleg geen belemmering te zijn om autonoom te kunnen leven. Zo zijn er ook voorbeelden van beroemde mensen die psychiatrisch ziek waren en een leven hadden buiten of gedeeltelijk buiten de psychiatrie :
- De schilder Vincent Van Gogh maakte verschillende psychoses mee.
- De schrijver Ernest Hemingway ( bekend van “De oude man en de zee” ) leed aan depressieve paranoïde psychoses.
- De Amerikaanse president Abraham Lincoln, leed aan depressief-melancholische aanvallen.
- De wetenschapper die het begrip zwaartekracht introduceerde Isaac Newton, had een schizoïde karakterstructuur.
Wie psychoses doormaakt, of daar aanleg voor heeft, kan moeilijkheden ondervinden op de momenten waarin men duidelijk wordt aangesproken op zijn persoon. Men kan deze momenten ‘ de grote examens des levens ‘ noemen : het huwelijk, de geboorte van een kind, het sterven van een dierbare, het verlies van een job, ...
Dergelijke momenten kunnen heel pijnlijk prikken of zelfs catastrofale gevolgen hebben voor mensen met aanleg voor het ontwikkelen van een psychose. Het is dan ook veelal na een huwelijk, de geboorte van een kind, bij het sterven van een dierbare, ... dat een psychose doorbreekt en de hallucinaties en wanen vrij spel krijgen, of beginnen boven te drijven
(wordt vervolgd)
2.1. Wat is psychisch ziek zijn ?
Als men het heeft over psychiatrie en ‘psychisch ziek zijn’, dan hoort men de volgende woorden al wel eens:
schizofrenie
manisch - depressief
paranoia
wanen
hallucinaties
neurose
pleinvrees
depressie
stemmingsstoornis
psychose
delirium
claustrofobie
borderline
melancholie
angst
lusteloosheid
Ik zal u geen toelichting geven bij alle begrippen die ik daarnet heb opgesomd, doch een aantal belangrijke haal ik even aan. Twee woorden moet ik u daarvoor eerst uitleggen: symptoom en ziekte.
Een symptoom is een kenmerk of een klacht, die een aanduiding kan zijn van een ziekte.
Bvb. Koorts is een symptoom die een aanduiding kan zijn van griep.
Men spreekt van ziekte wanneer een aantal symptomen gezamenlijk voorkomen.
Men spreekt bvb. van griep wanneer men koorts, verkoudheid en spierpijn vaststelt.
Een symptoom wordt veelal als een last beschouwd die moet bestreden worden, doch symptomen kunnen ook een nuttige kant hebben. Een symptoom kan ook een aanduiding zijn van een poging tot herstel.
Zo heeft bijvoorbeeld het symptoom 'koorts' ook zijn nuttige kant. Wanneer er in je lichaam ziektekiemen zijn (bacteriën, virussen, parasieten, enz.) dan krijg je koorts. Van koorts wordt aangenomen dat het de afweer tegen de ziektekiemen verbetert. Koorts is dus nuttig doch men heeft er een probleem mee als deze te hoog wordt of te lang duurt..
Ook op psychisch gebied zijn er verschillende symptomen en verschillende ziektebeelden beschreven.
Ook is het zo dat psychische symptomen een aanduiding kunnen zijn van een poging tot herstel van een dieperliggend lijden.
2.2. Psychiatrische symptomen
In de psychiatrie zijn o.a. de volgende symptomen beschreven :
· Stoornissen in het waarnemen.
· Stoornissen in het denken.
· Stoornissen in de stemming.
2.2.1. Stoornissen in het waarnemen, ' hallucinaties' genoemd
Men spreekt over een stoornis in het waarnemen wanneer iemand dingen hoort die een ander niet hoort, of dingen ziet die een ander niet ziet, of dingen ruikt of voelt die een ander niet waarneemt.
Zo zijn er mensen die stemmen horen die anderen niet horen. Stemmen die spreken. Dergelijke stemmen kunnen aangename dingen zeggen, doch ook onaangename zaken. Zo zijn er mensen die continu commentaar op hun doen en laten horen.
Er zijn ook mensen die een andere voeling hebben met hun lichaam.
Het lichaam kan bijvoorbeeld aanvoelen alsof het niet van de persoon zelf is.
Het lichaam kan ook aanvoelen alsof het geen begin en geen einde heeft, niet begrensd is, waardoor de stoel, waarop men zit, de kamer, … evenzeer tot het eigen lichaam lijkt te behoren als de handen en de voeten.
Daardoor kunnen er problemen komen in de omgang met anderen. Zo zijn er mensen die het gevoel hebben dat de andere door hen kan kijken, hen volledig kan door-zien, omdat zij niet het gevoel hebben dat zij beschermd zijn door een lichaam en zo ook niets kunnen verbergen.
Er zijn ook mensen die dingen zien die er niet zijn, of dingen anders zien. Dat kan het gevolg zijn van druggebruik. Doch ook zonder druggebruik kunnen deze verschijnselen bij mensen optreden. Wij stellen geregeld bij druggebruikers vast dat het druggebruik is begonnen vanuit het feit dat men last heeft van psychische symptomen en niet omgekeerd.
2.2.2. Stoornissen in het denken, ' wanen' genoemd
Wanen zijn overtuigingen die niet op de werkelijkheid zijn gebaseerd, maar waarin iemand heel sterk gelooft. Veelal neemt de persoon zelf een belangrijke plaats in bij deze waandenkbeelden.
Zo kunnen mensen ervan overtuigd raken, dat zij een belangrijke taak hebben te vervullen. Sommige wanen, gedachten zijn voor degene die ze heeft zeer beangstigend.
Bij anderen kunnen de wanen van die aard zijn dat zij een zeer geruststellend effect hebben.
2.2.3. Stoornissen in de stemming, de emotionele toon
Men kan zich neerslachtig voelen, of opgetogen.
Men spreekt van een stoornis wanneer de neerslachtigheid of de opgetogenheid een extreme vorm aanneemt. Men spreekt dan van depressie en manie. Er zijn mensen die in fasen depressief en manisch zijn.
Zowel depressie als manie kunnen voor de persoon in kwestie destructieve gevolgen hebben. In een manische periode kan men bvb. een jarenlang opgebouwd kapitaal in één keer op doen.
Ook zelfmoord kan een gevolg zijn.
2.3. Psychiatrische ziekten
De psychiatrische geneeskunde heeft veel termen om psychiatrische ziekten te benoemen. Zo spreekt men van schizofrenie, manisch depressieve psychose, borderline, de melancholie, ….
Bij veel van deze ziekten is er bij de patiënt een andere band met de realiteit.
Zoals reeds genoemd kan deze verandering zich voordoen t.a.v. het waarnemen, het denken en de stemming.
Van mensen die dergelijke verstoring meemaken wordt gezegd dat zij een psychose doormaken of dat zij psychotisch zijn.
Psychotische mensen nemen de wereld anders waar. Veelal betekent dit dat het onderscheid tussen wat ' ik ' is en wat ' niet-ik ' is, voor iemand in een psychose onvoldoende duidelijk is.
Soms wordt dit onderscheid ook helemaal niet ervaren. Men heeft dan niet het gevoel dat men zich onderscheidt van de rest van de wereld. Er is dan geen afscherming.
Voor psychotische mensen is deze toestand niet iets dat plots opkomt, doch wel een jarenlange situatie. Het is een manier van ‘ zijn ‘ eerder dan iets dat men af en toe ‘ heeft ‘. Er is een aanleg.
Op zich hoeft het hebben van deze aanleg geen belemmering te zijn om autonoom te kunnen leven. Zo zijn er ook voorbeelden van beroemde mensen die psychiatrisch ziek waren en een leven hadden buiten of gedeeltelijk buiten de psychiatrie :
- De schilder Vincent Van Gogh maakte verschillende psychoses mee.
- De schrijver Ernest Hemingway ( bekend van “De oude man en de zee” ) leed aan depressieve paranoïde psychoses.
- De Amerikaanse president Abraham Lincoln, leed aan depressief-melancholische aanvallen.
- De wetenschapper die het begrip zwaartekracht introduceerde Isaac Newton, had een schizoïde karakterstructuur.
Wie psychoses doormaakt, of daar aanleg voor heeft, kan moeilijkheden ondervinden op de momenten waarin men duidelijk wordt aangesproken op zijn persoon. Men kan deze momenten ‘ de grote examens des levens ‘ noemen : het huwelijk, de geboorte van een kind, het sterven van een dierbare, het verlies van een job, ...
Dergelijke momenten kunnen heel pijnlijk prikken of zelfs catastrofale gevolgen hebben voor mensen met aanleg voor het ontwikkelen van een psychose. Het is dan ook veelal na een huwelijk, de geboorte van een kind, bij het sterven van een dierbare, ... dat een psychose doorbreekt en de hallucinaties en wanen vrij spel krijgen, of beginnen boven te drijven
(wordt vervolgd)
woensdag, januari 10, 2007
PC Sleidinge en psychiatrische ziekten (1)
Vandaag en de volgende dagen brengen we wat meer info over de instelling en over psychiatrisch ziek zijn. De tekst is opzettelijk éénvoudig en daardoor soms wat te éénduidig omdat het de bedoeling is om mensen te informeren die totaal niet vertrouwd zijn met de materie. Deze tekt werd geschreven door Jan Van Houtte
0. Inleiding
Om aan u PC Sleidinge voor te stellen en u iets te vertellen over wat psychisch ziek zijn is, geef ik u eerst een korte omschrijving van dit ziekenhuis.
Daarna zal ik u, ook kort, vertellen over psychische en psychiatrische problemen, symptomen en ziekten.
Ook krijgt u een toelichting over de problemen waarmee mensen tot hier komen, wat wij dan doen en hoe wij de mensen benaderen.
1. Wat is PC Sleidinge ?
Het Psychiatrisch Centrum Sleidinge is een specialistisch ziekenhuis voor mensen met psychiatrische en psychische problemen, die kiezen voor een intramurale en intensieve behandeling.
2. Wat zijn psychische en wat zijn psychiatrische problemen ?
Men heeft psychische problemen wanneer er problemen zijn in het geestelijk functioneren. Vb. depressief zijn, lusteloos zijn, angstig zijn, zeer verlegen zijn, teveel stress voelen, gespannen zijn, …
Psychische problemen hebben, betekent niet altijd dat men een psychiatrisch probleem heeft, doch wel dat men in een situatie is waarbij er op mentaal gebied een verandering is gekomen, die echter ook weer kan voorbij gaan.
Iemand die rouwt om het verlies van een partner of een kind kan zich lusteloos voelen, teneergeslagen zijn, moeilijk slapen,… Dit zijn symptomen die aangeven dat de persoon het mentaal moeilijk heeft.
Bij verlies van een dierbare heeft dit verlies ook niet altijd een plaats gekregen en kan het een tijd worden ontkend.
Iedereen kent wel het voorbeeld van de vrouw die na het sterven van haar man nog steeds de tafel dekt met bord en bestek op de plaats waar de man gewoonlijk zat. Hij wordt nog steeds aan tafel verwacht.
Het feit dat deze vrouw dit doet maakt deel uit van haar verwerkingsproces. Zij is niet ziek maar kan nog niet in alles afscheid nemen.
Bij mensen die psychiatrische ziek zijn is er een dieperliggende oorzaak. De problemen zijn vaak ook ernstiger, maar vooral : de symptomen die men heeft zijn veel minder van voorbijgaande aard.
(wordt vervolgd)
0. Inleiding
Om aan u PC Sleidinge voor te stellen en u iets te vertellen over wat psychisch ziek zijn is, geef ik u eerst een korte omschrijving van dit ziekenhuis.
Daarna zal ik u, ook kort, vertellen over psychische en psychiatrische problemen, symptomen en ziekten.
Ook krijgt u een toelichting over de problemen waarmee mensen tot hier komen, wat wij dan doen en hoe wij de mensen benaderen.
1. Wat is PC Sleidinge ?
Het Psychiatrisch Centrum Sleidinge is een specialistisch ziekenhuis voor mensen met psychiatrische en psychische problemen, die kiezen voor een intramurale en intensieve behandeling.
2. Wat zijn psychische en wat zijn psychiatrische problemen ?
Men heeft psychische problemen wanneer er problemen zijn in het geestelijk functioneren. Vb. depressief zijn, lusteloos zijn, angstig zijn, zeer verlegen zijn, teveel stress voelen, gespannen zijn, …
Psychische problemen hebben, betekent niet altijd dat men een psychiatrisch probleem heeft, doch wel dat men in een situatie is waarbij er op mentaal gebied een verandering is gekomen, die echter ook weer kan voorbij gaan.
Iemand die rouwt om het verlies van een partner of een kind kan zich lusteloos voelen, teneergeslagen zijn, moeilijk slapen,… Dit zijn symptomen die aangeven dat de persoon het mentaal moeilijk heeft.
Bij verlies van een dierbare heeft dit verlies ook niet altijd een plaats gekregen en kan het een tijd worden ontkend.
Iedereen kent wel het voorbeeld van de vrouw die na het sterven van haar man nog steeds de tafel dekt met bord en bestek op de plaats waar de man gewoonlijk zat. Hij wordt nog steeds aan tafel verwacht.
Het feit dat deze vrouw dit doet maakt deel uit van haar verwerkingsproces. Zij is niet ziek maar kan nog niet in alles afscheid nemen.
Bij mensen die psychiatrische ziek zijn is er een dieperliggende oorzaak. De problemen zijn vaak ook ernstiger, maar vooral : de symptomen die men heeft zijn veel minder van voorbijgaande aard.
(wordt vervolgd)
Geschiedenis van Sleidinge
Nicole van de aankoopdienst stuurde me deze ochtend een mailtje dat ze zijn aangekomen en nu liggen ze hier op de tafel naast me: de twee indrukwekkende delen "Geschiedenis van Sleidinge".
In totaal 1088 bladzijden, voor zo'n klein dorp kan dat tellen. Het is het derde deel rond Evergem. Voordien was er reeds Ertvelde (1971) en Evergem (1994). Het is duidelijk dat aan dit boek over Sleidinge jaren van hard werk is voorafgegaan en het eindresultaat is "met overtuiging te bestoefen" zoals de ex-burgemeester Van Grembergen schrijft in zijn deel van het voorwoord.
Bij een eerste keer doorbladeren valt de rustige bladspiegel op en de afwisseling van tekst met foto's en tabellen. Het boek heeft geen namen- of plaatsindex en daardoor duurt het eventjes vooraleer ik het artikel over de psychiatrische instelling (van p.858 - 866) heb gevonden. De chronologische indeling van de artikelen zorgt dan wel voor de duidelijkheid. Ook in de tekst over de instelling veel foto's en gravures. Op één ervan "het Sint-Jozefinstituut rond 1900" meen ik zelfs een molentje boven de gebouwen te zien uitsteken. Dat het psychiatrisch centrum de voornaamste werkgever in Sleidinge is wist ik niet.
Ik denk dat ik dit boek eens grondig zal doornemen want het verleden kunnen we niet genoeg kennen om iets te begrijpen van het heden.
In totaal 1088 bladzijden, voor zo'n klein dorp kan dat tellen. Het is het derde deel rond Evergem. Voordien was er reeds Ertvelde (1971) en Evergem (1994). Het is duidelijk dat aan dit boek over Sleidinge jaren van hard werk is voorafgegaan en het eindresultaat is "met overtuiging te bestoefen" zoals de ex-burgemeester Van Grembergen schrijft in zijn deel van het voorwoord.
Bij een eerste keer doorbladeren valt de rustige bladspiegel op en de afwisseling van tekst met foto's en tabellen. Het boek heeft geen namen- of plaatsindex en daardoor duurt het eventjes vooraleer ik het artikel over de psychiatrische instelling (van p.858 - 866) heb gevonden. De chronologische indeling van de artikelen zorgt dan wel voor de duidelijkheid. Ook in de tekst over de instelling veel foto's en gravures. Op één ervan "het Sint-Jozefinstituut rond 1900" meen ik zelfs een molentje boven de gebouwen te zien uitsteken. Dat het psychiatrisch centrum de voornaamste werkgever in Sleidinge is wist ik niet.
Ik denk dat ik dit boek eens grondig zal doornemen want het verleden kunnen we niet genoeg kennen om iets te begrijpen van het heden.
maandag, januari 08, 2007
Start van de heraanleg vijver Reigerstraat
De gemeente start vanaf vandaag met het natuurinrichtingsproject vijver Reigerstraat
Het is de bedoeling de vijver in ere te herstellen en het park aantrekkelijker en toegankelijker te maken. Op het 17.150 m² grote terrein komt een duidelijker onderscheid tussen actieve recreatie (het sport- en speelterrein) en passieve recreatie (wandelen), verblijfs- en doorgangsruimten.
Het is de bedoeling de vijver in ere te herstellen en het park aantrekkelijker en toegankelijker te maken. Op het 17.150 m² grote terrein komt een duidelijker onderscheid tussen actieve recreatie (het sport- en speelterrein) en passieve recreatie (wandelen), verblijfs- en doorgangsruimten.
Wandeling
van Merelbeke naar Munte en Baaigem
Elke vierde zaterdag van de maand organiseert de Sportdienst met de gangmakers van Evergem Sport! vzw een wandeling. Op zaterdag 27 januari 2007 vertrekt de wandeling in Merelbeke en gaat het vervolgens naar Munte en Baaigem.
Inschrijven kost 8 euro en kan bij de Sportdienst of bij de gangmakers van Evergem Sport! vzw. Zoals steeds vertrekt de bus in Sleidinge-Dorp om 12.30 uur, aan de Sporthal Evergem-Centrum om 12.40 uur, op de parking in Wippelgem Dorp om 12.50 uur en aan de school in de Lindenlaan in Ertvelde om 13 uur.Wie mee gaat neemt best een paar reserveschoenen mee om de bus niet vuil te maken.
Elke vierde zaterdag van de maand organiseert de Sportdienst met de gangmakers van Evergem Sport! vzw een wandeling. Op zaterdag 27 januari 2007 vertrekt de wandeling in Merelbeke en gaat het vervolgens naar Munte en Baaigem.Inschrijven kost 8 euro en kan bij de Sportdienst of bij de gangmakers van Evergem Sport! vzw. Zoals steeds vertrekt de bus in Sleidinge-Dorp om 12.30 uur, aan de Sporthal Evergem-Centrum om 12.40 uur, op de parking in Wippelgem Dorp om 12.50 uur en aan de school in de Lindenlaan in Ertvelde om 13 uur.Wie mee gaat neemt best een paar reserveschoenen mee om de bus niet vuil te maken.
vrijdag, januari 05, 2007
Aardvark
We zijn grote fans van het Sleinse levenslied zoals alleen maar Bob Dylan het zou zingen
Daarom laten we U weten dat Aardvark hun lied voor Eddy Wally zullen voorstellen op Radio 1. Michel Goessens (van Aardvark) laat ons het volgende daaromtrent weten:
Nen klenne stap voor den mens, moar nen oneijndige sprong veur een Aardvark!
Zaterdag (morgen dus) voorstelling van "Eddy, de keizer van 't schuone Vloamse lied" in Shuffle op Radio 1
bij Wouter Mattelin. tssn 17 en 19h.
Daarom laten we U weten dat Aardvark hun lied voor Eddy Wally zullen voorstellen op Radio 1. Michel Goessens (van Aardvark) laat ons het volgende daaromtrent weten:
Nen klenne stap voor den mens, moar nen oneijndige sprong veur een Aardvark!
Zaterdag (morgen dus) voorstelling van "Eddy, de keizer van 't schuone Vloamse lied" in Shuffle op Radio 1
bij Wouter Mattelin. tssn 17 en 19h.
Evergem: "Geert Van Istendael op gedichtendag"
Woensdag 24 januari is het in de bibliotheek Gedichtendag.
De bib heeft twee bijzondere gasten uitgenodigd: dichter schrijver Geert Van Istendael en zijn dochter Judith Vanistendael, striptekenares. De avond wordt muzikaal begeleid door Jaune Toujours.
De Van Istendaels zijn bezige bijen. Geert Van Istendael kent iedereen als auteur maar ook als dichter. In zijn hoedanigheid van dichter komt hij naar de Gedichtendag. En hij brengt zijn dochter, striptekenares Judith mee. Beiden worden geïnterviewd door Brusselaar en vriend Frank Decrits. Geert Van Istendael leest vervolgens zijn gedichten voor. Judith Vanistendael vertelt hoe ze teksten (van haar vader) verstript. Haar eerste stripverhaal, ‘De maagd en de neger’, komt eind januari of begin februari uit. Een maand lang kan men haar grafisch werk in de hoofdbibliotheek bewonderen. Tussendoor is er swingende muziek van Jaune Toujours, met Piet Maris (accordeon & stem), Theophane Raballand (percussie) en Mattias Laga (rietblazers). De bibliotheek biedt de bezoekers ook een drankje aan.
(voor meer praktische info lees hier)
De bib heeft twee bijzondere gasten uitgenodigd: dichter schrijver Geert Van Istendael en zijn dochter Judith Vanistendael, striptekenares. De avond wordt muzikaal begeleid door Jaune Toujours.De Van Istendaels zijn bezige bijen. Geert Van Istendael kent iedereen als auteur maar ook als dichter. In zijn hoedanigheid van dichter komt hij naar de Gedichtendag. En hij brengt zijn dochter, striptekenares Judith mee. Beiden worden geïnterviewd door Brusselaar en vriend Frank Decrits. Geert Van Istendael leest vervolgens zijn gedichten voor. Judith Vanistendael vertelt hoe ze teksten (van haar vader) verstript. Haar eerste stripverhaal, ‘De maagd en de neger’, komt eind januari of begin februari uit. Een maand lang kan men haar grafisch werk in de hoofdbibliotheek bewonderen. Tussendoor is er swingende muziek van Jaune Toujours, met Piet Maris (accordeon & stem), Theophane Raballand (percussie) en Mattias Laga (rietblazers). De bibliotheek biedt de bezoekers ook een drankje aan.
(voor meer praktische info lees hier)
Kiosk: nieuwe interviews
Onze reportages over dierenwelzijn gaan verder.
Er zijn twee interviews gepland. Het eerste gaat door op dinsdag 23 januari om 10.00u in het asiel te Kromvelde en het tweede is voorzien op dinsdagmiddag 13 februari rond 14.00u in het dierenasiel te Waarschoot. Wil U mee als reporter, geef ons dan een seintje.
Er zijn twee interviews gepland. Het eerste gaat door op dinsdag 23 januari om 10.00u in het asiel te Kromvelde en het tweede is voorzien op dinsdagmiddag 13 februari rond 14.00u in het dierenasiel te Waarschoot. Wil U mee als reporter, geef ons dan een seintje.
Sisy...
Het gaat niet om een verkeerd gespelde vrouwennaam. Sisyphus is een activiteitenorganisatie voor de psychiatrische instelling
Uit de vorige grote bijeenkomst van Sisyphus onthouden we vooral dat de komst van Sinterklaas op de verschillende afdelingen een niet onverwachte zeer aangename gebeurtenis was. Elke tweede dinsdag van de maand wordt een spelnamiddag georganiseerd. Elke vrijdag is er een filmnamiddag. Vandaag kan U nog naar "Der Untergang" komen kijken. Er is een heus verhalenbordeel waarin sprookjes en verhalen worden verteld enz. Voor ieder wat wils.
Nieuw is dat er elke laatste donderdag van de maand Volleybal is en dat gaat door in de sportzaal Mater Dei, tussen 15u en 16u.
Uit de vorige grote bijeenkomst van Sisyphus onthouden we vooral dat de komst van Sinterklaas op de verschillende afdelingen een niet onverwachte zeer aangename gebeurtenis was. Elke tweede dinsdag van de maand wordt een spelnamiddag georganiseerd. Elke vrijdag is er een filmnamiddag. Vandaag kan U nog naar "Der Untergang" komen kijken. Er is een heus verhalenbordeel waarin sprookjes en verhalen worden verteld enz. Voor ieder wat wils.
Nieuw is dat er elke laatste donderdag van de maand Volleybal is en dat gaat door in de sportzaal Mater Dei, tussen 15u en 16u.
donderdag, januari 04, 2007
Installatie nieuwe gemeenteraad, aanstelling schepenen, verkiezing leden OCMW-raad en politieraad
Op dinsdag 2 januari 2007 vond de installatievergadering van de nieuwe gemeenteraad plaats.
De nieuw verkozen gemeenteraadsleden legden hun eed af en de schepenen werden aangesteld. Ook de nieuwe leden van de politieraad en de OCMW-raad werden verkozen.
Erik De Wispelaere (CD&V/N-VA) is, zoals reeds geweten, de nieuwe burgemeester voor de komende zes jaar. De CD&V/N-VA heeft een bestuursakkoord gesloten met de PVG-sp.a. De burgemeester zit de gemeenteraad voor.
De nieuw verkozen gemeenteraadsleden legden hun eed af en de schepenen werden aangesteld. Ook de nieuwe leden van de politieraad en de OCMW-raad werden verkozen.
Erik De Wispelaere (CD&V/N-VA) is, zoals reeds geweten, de nieuwe burgemeester voor de komende zes jaar. De CD&V/N-VA heeft een bestuursakkoord gesloten met de PVG-sp.a. De burgemeester zit de gemeenteraad voor.
woensdag, januari 03, 2007
Jongeren naar psychiatrie voor volwassenen
De afgelopen weken zijn opvallend veel minderjarigen opgenomen in psychiatrische instellingen voor volwassenen.
Dat zeggen enkele jeugdpsychiaters in De Morgen.Volgens professor Dirk Deboutte van het Universitair Centrum Kinder- en Jeugdpsychiatrie Antwerpen komt dat door het nieuwe jeugdsanctierecht en de nieuwe wet over een gedwongen opname. Vroeger besliste een vrederechter of een minderjarige al dan niet naar een instelling moest. Nu kan een jeugdrechter daar zelf over beslissen.
Die beslist sneller om een jongere te laten opnemen, getuige het sterk gestegen aantal opnames. "Maar er zijn niet genoeg plaatsen", zegt Deboutte. Voor criminele jongeren bestaan alleen de gesloten instellingen. Maar die zitten vol en zijn niet geschikt voor jongeren met psychiatrische problemen.
(lees meer op de website van PopovGGZ)
Dat zeggen enkele jeugdpsychiaters in De Morgen.Volgens professor Dirk Deboutte van het Universitair Centrum Kinder- en Jeugdpsychiatrie Antwerpen komt dat door het nieuwe jeugdsanctierecht en de nieuwe wet over een gedwongen opname. Vroeger besliste een vrederechter of een minderjarige al dan niet naar een instelling moest. Nu kan een jeugdrechter daar zelf over beslissen.
Die beslist sneller om een jongere te laten opnemen, getuige het sterk gestegen aantal opnames. "Maar er zijn niet genoeg plaatsen", zegt Deboutte. Voor criminele jongeren bestaan alleen de gesloten instellingen. Maar die zitten vol en zijn niet geschikt voor jongeren met psychiatrische problemen.
(lees meer op de website van PopovGGZ)
Buurtactiviteit
Wordt het een wandeltocht, een fietstocht? Zullen we opnieuw een zwerfvuilactie doen? Een filmavond?
Op woensdag 17 januari komen patiënten, personeelsleden en buurtbewoners van de psychiatrische instelling samen om een gezamenlijke activiteit te plannen. Er werden al heel wat ideeën naar voor geschoven in voorgaande vergaderingen van het overlegplatform en het wordt tijd om er één uit te kiezen. We hopen zoveel mogelijk mensen te mogen begroeten om de activiteit te plannen en daarna zien we wel hoe we nog meer mensen kunnen warm maken om ook deel te nemen.
De bijeenkomst gaat door op woensdag 17 januari om 20.00u in St.-Jozef, Weststraat 135
Op woensdag 17 januari komen patiënten, personeelsleden en buurtbewoners van de psychiatrische instelling samen om een gezamenlijke activiteit te plannen. Er werden al heel wat ideeën naar voor geschoven in voorgaande vergaderingen van het overlegplatform en het wordt tijd om er één uit te kiezen. We hopen zoveel mogelijk mensen te mogen begroeten om de activiteit te plannen en daarna zien we wel hoe we nog meer mensen kunnen warm maken om ook deel te nemen.
De bijeenkomst gaat door op woensdag 17 januari om 20.00u in St.-Jozef, Weststraat 135
dinsdag, januari 02, 2007
Abonneren op:
Posts (Atom)