In 1995 ontstond binnen het Anarchistisch Centrum (ASSEZ) het idee om wekelijks een info-activiteit te organiseren. Zo gezegd, zo gedaan. Zoveel jaar later is Infomania op maandag een vaste traditie geworden. Allerlei actiegroepen zijn er al komen spreken, (min of meer) politieke films van allerlei slag zijn er vertoond en eminente professoren gaven hier hun wijsheden prijs.
In de loop van de volgende maanden loopt een interessant programma over psychiatrie.
woensdag 07 maart 2007 - 20u30
4:48 Psychosis
Een rauwe wanhoopsmonoloog. Liesa Naert vertolkt op aangrijpende wijze een van de meest schokkende, aangrijpende en vervreemdende stukken uit de theatergeschiedenis. Sarah Kane schreef de tekst in 1999, vlak voor ze zichzelf op 28-jarige leeftijd van het leven beroofde. Het scènebeeld is uitermate sober: zwart en wit overheersen, de belichting is ijskoud en strak. Het zorgt ervoor dat de focus compleet gericht blijft op de tekst en op Liesa Naert, die Kanes rauwe poëzie uitschreeuwt, uitademt, uitwasemt. Boven alles is deze psychose over existentiële angsten, verterende zelfhaat en een obsessieve liefde een pijnlijk relaas. Een wanhopige schreeuw om hulp, om liefde ook. Naerts personage sleept ons hardhandig mee doorheen de klinische beschrijvingen over haar ziekte, haar encounters met clueless psychiaters en de warrige poëzie van de psychoses zelf. (Nederlandstalige versie) Een aangrijpende getuigenis via een ijzersterke theatervertolking, niet te missen dus. Bij' de Vieze Gasten, Reinaertstraat 125 - 3,5 euro - reserveren: 09/2370407
zondag 18 februari 2007 - 20u15
Bezoek aan Museum Dr. Guislain
Infomania komt uit zijn kot. We brengen een bezoek aan het Guislain-museum. Dat museum maakte naam met verrassende tentoonstellingen en een boeiende collectie 'outsider-kunst'. Als rode draad loopt door het museum een fascinatie voor 'het andere'. De waanzin stelt ons de vraag hoe we omgaan met de andere maar ook en vooral met het andere in onszelf. Het Museum Dr. Guislain wil deze brandend actuele vragen wakker houden met bijzondere tentoonstellingen waarin waan en wetenschap, kunst en cultuur een aparte belichting krijgen. Momenteel loopt in het museum de tentoonstelling 'Voorbij goed en kwaad'. Goed en Kwaad is een tegenstelling die elke samenleving beheerst en intrigeert. Er zijn altijd verboden en geboden. Er zijn scheidingslijnen tussen wat niet mag en wat moet. Moraal is een onderwerp dat ook ieder mens bezighoudt, doet nadenken en bij momenten zelfs doet huiveren. Wie is ‘psychopaat’? Wat was een ‘moreel krankzinnige’? Bestaan er ‘gemene gezichten’? Aan de hand van oude en hedendaagse kunstwerken, maar ook voorwerpen en documenten wordt ‘moraal en misdaad’ in beeld gebracht. Speciaal voor Infomania wordt de tentoonstelling 'Voorbij goed en kwaad' vakkundig van tekst en uitleg voorzien. Na de rondleiding hebben we ruim de tijd om ook de permanente collectie te bekijken. Een buitenkans! Afspraak om 13u30 aan de hoofdingang van het museum (tram 1 richting Evergem, halte Guislainstraat). Bijdrage in de kosten: 3,5€.
maandag 12 februari 2007 - 20u15
Vrijheidsberoving en dwangmaatregelen in de psychiatrie
Bart Thomas (UZ Gent)Er zijn verschillende bronnen die de toelaatbaarheid en de niet toelaatbaarheid van vrijheidsberoving en dwangmaatregelen beschrijven. Deze geven vooral uitleg over de juridische rechtvaardigheidsgronden voor vrijheidsbeperking. Er wordt een overzicht gegeven van de wetgeving en regels ter zake. De beschrijving van de dwangmaatregelen zal gekaderd worden in een al of niet therapeutische noodzaak. Op basis van de uitzondering en op het principe van de niet-toelaatbaarheid van elke vorm van vrijheidsberoving wordt snel duidelijk dat alles zal draaien rond de appreciatie van de feitelijke situatie. Daarom moeten we elke afzondering afzonderlijk beoordelen en kan op de vraag naar de toelaatbaarheid van een afzondering slechts antwoord gegeven worden nadat de feiten zich hebben voorgedaan. Kan het opstellen van een gedragscode en het verwerken van registratie gegevens ons een beeld geven van 'good practices'. Is het afzonderen nog therapie of het eindpunt van behandeling?
maandag 05 februari 2007 - 20u15
La Clinique de La BordeMarc Ledoux (La Borde)Marc Ledoux werkt al dertig jaar als psychoanalist in de Franse Clinique de Cour-Cheverny (La Borde). Die psychiatrische instelling, waar ook Félix Guattari lange tijd werkte, is de bakermat van de Institutionele Psychotherapie. In de Clinique de La Borde wordt een ruimte geschapen waar de bewoners zelf weer vorm geven aan hun leven. Men probeert er de hiërarchische verhouding tussen arts en patiënt neer te halen. Vanuit de ideeën van de Institutionele Psychotherapie, en vanuit de dagdagelijkse ervaring in La Borde, zet Marc Ledoux kritische vraagtekens bij de klassieke psychiatrie.
maandag 29 januari 2007 - 20u15
De man die zichzelf voor Don Quichot hield - docu
Dominique Van Malder (regisseur)Een rauw poëtische documentaire. Over een repetitieproces in het Guislain Instituut, een psychiatrische instelling in Gent. Een verstoord domein. Patiënten en non-patiënten repeteren aan 'De man die zichzelf voor Don Quichot hield', een muzikale toneelbewerking rond de komi-tragische dolende ridder met droevig gelaat die de gangbare norm doorbreekt. Over de zin en onzin van de waan. Een kroniek van mensen die vechten tegen de waanzin en de zin van theater in het leven omarmen als een laatste strohalm in een geesteszieke tijd. Of hoe sommigen hun dagdagelijkse psychotische realiteit bestrijden met een portie fictie. Over schijn en zijn. Over waarheid en zwaarheid. Don Quichot als bindmiddel, als enige vriend in eenzaamheid. We zien een Mentaal Dorp veranderen in La Mancha. Het decor is hun harde realiteit. Hun fantasie de ideale schuilplaats en een reddingsboei in een wereld die overloopt van treurnis. Een ontroerend en beroerend document. Na de projectie is er een nabespreking samen met regisseur Dominique Van Malder.maandag 22 januari 2007 - 20u15
Psychiatrie en SamenlevingEric RosseelTwee evoluties worden in het bijzonder belicht: evoluties die internationaal merkbaar zijn maar zeker in Vlaanderen goed aanwijsbaar. Ten eerste: de tendens dat steeds meer belevingen en gedragingen hetzij als 'psychische stoornis' hetzij als criminaliteit worden geduid en in die zin medisch of politioneel-juridisch worden 'behandeld'. Ten tweede: de om zich heen grijpende 'filosofie' waarbij mensen gezien worden als dieren (de biologische psychiatrie) hetzij als machines die geprogrammeerd moeten worden (de cognitieve gedragstherapie). Dat de mens een wezen is dat iets over zichzelf en zijn/haar samenleven te zeggen heeft, wordt in die kringen dan ook verdacht gemaakt. De twee evoluties weerspiegelen de tanende kwaliteit van onze democratie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten