Het verhaal van mijn depressie

Op vrijdag 9 januari in de voormiddag om 9.00u hebben we een gesprek met Boudewijn Vanpeteghem over zijn depressie en zijn opname in een psychiatrische instelling. . Wil U dit gesprek mee volgen dan kan U zich aanmelden aan de receptie van de instelling

Boudewijn Vanpetegehem is momenteel werkzaam bij het tijdschrift Trends. Hij is auteur van het boek “Paars met groen. De vorming van Verhofstadt I” (2001) en hij is ook co-auteur van het boek “Numero uno. Guy Verhofstadts weg naar de top” (2003).
In september 2008 verscheen zijn boek “Dantes tiende cirkel. Het verhaal van mijn depressie”. In dit boek heeft hij het ondermeer over zijn opname in een psychiatrische instelling en over het leven in deze instelling. Hij zal er tien maanden verblijven.
Uit een recent buurtonderzoek weten we dat nogal wat buurtbewoners veel vragen hebben bij wat er achter de muren van een psychiatrische instelling gebeurt. Het boek van Boudewijn Vanpeteghem biedt een helder en mooi leesbaar verslag over therapieën en therapeuten en hoe het mogelijk is te herstellen van een levensbedreigende depressie. Voor therapeuten geeft het nog eens aan hoe belangrijk het werk is wat we doen en voor patiënten biedt het hoop op uitkomst zelfs in de meest moeilijke omstandigheden.

Brief aan Barack

We haalden deze morgen ons beste Engels en onze stoutste schoenen boven of is het we trokken ons beste Engels en onze stoutste schoenen aan? Euh... We schreven een brief naar Barack Obama, toekomstig president van de Verenigde Staten.

Dear Barack,

We are from Belgium. We are a group of people from a Psychiatric Institution and we compose a magazine. We are socially very engaged.
We were glad to hear that you were elected because we believe you take care or will take care of minorities such as people that are poor, sick or are from another race.
We would like to hear your opinion about our magazine, named Kiosk. In this magazine we are very concerned about prejudices concerning psychiatric patients. We try to inform people to create a better understanding of mental problems. We know that in the United States the healthcare is a hot item and we believe that you want to improve it.
We write this letter with a feeling of solidarity for all psychiatric patients all over the world.

Best regards

Merry Christmas
Happy New year

Laatste Overlegplatform van dit jaar

Op woensdag 3 december om 20.00u zijn Sleidingenaars uitgenodigd om langs te komen naar de bijeenkomst in het psychiatrisch centrum.

Volgende punten staan op de agenda.
Eerst worden de binnengekomen meldingen overlopen en besproken. Er is de voorstelling van de werking van een afdeling van het psychiatrisch centrum. Dit keer komt de psychosenafdeling aan bod. We hebben het ook over een mogelijks buddyproject waarbij inwoners van Sleidinge in contact komen met (ex-) psychiatrische patiënten
Er is de voorstelling van de resultaten van de buurt-enquete door studenten orthopedagogie aan de Hogeschool Gent en tenslotte gaan we na hoe de samenwerking tussen Overlegplatform en Westvoordekermis in 2009 kan plaats hebben.

Wil U komen meedenken? U bent welkom.

Zigzag

Ze kwamen uit zigzag (St.-Niklaas) de hele dag op bezoek in onze instelling. In de voormiddag voor een gesprek en in de namiddag werd er een vriendschappelijk matchje mini-voetbal gespeeld.

Je mag het niet verwarren met een naaiatelier in een Brussel. Zigzag is een huis voor ontmoeting in de geestelijke gezondheidszorg in St.-Niklaas. Het is ontstaan uit het psychiatrisch centrum St.-Hieronymus. Bedoeling is dat ex-patiënten elkaar kunnen ontmoeten in een beschermde omgeving. Je kan er gewoon langslopen om iets te drinken. Er worden enkel niet-alcoholisch dranken verkocht om mensen met een drankprobleem niet in verleiding te brengen. Je kan ook lid worden van Zigzag en dan kan je voor een goedkope prijs meedoen aan allerlei activiteiten: badminton, bowling, voetbal, feestje en uitstappen maar ook vormingsactiviteiten. Ze doen mee aan voetbaltornooien en dit via Psylos. Maar er is ook een competitie met ploegen die niets met geestelijke gezondheidszorg te maken hebben. Enkelen van hen hebben ook meegewerkt aan toneel. Op het driemaandelijks feest is de dj van plan met een lijst te werken waarbij de deelnemers hun favoriete nummer op voorhand kunnen kiezen. Ze blijven creatief bij Zigzag, zoveel is duidelijk.

De bedoeling is dat de leden zelf zoveel mogelijk verantwoordelijkheid nemen in de organisatie. Er zijn drie betaalde medewerkers, werknemers van de psychiatrische instelling en zij zorgen vooral voor de continuïteit. Het grootste deel gebeurt door de vrijwilligers. Deze, ook spelers van de minivoetbalploeg, zijn ook talrijk aanwezig op onze ontmoeting en dat ze gemotiveerd zijn blijkt uit het gering aantal vragen dat we moeten stellen over hun werking. Ze praten met veel enthousiasme over de talrijke activiteiten die ze zelf organiseren. Ze willen zich blijven richten naar de maatschappij ook al vinden ze dat veel mensen hen te vaak bekijken alsof ze niet volwaardig zijn. Stigmatisatie van de psychiatrische patiënt is duidelijk nog steeds een probleem. Organisaties als Zigzag doen zeer positief werk om de vooroordelen rond psychiatrische patiënten bij te sturen.

Zigzag bevindt zich in de Dalstraat 27, te 9100 St.-Niklaas. (tel 03/780.38.98)
Openingsuren zijn
maandag en woensdagavond van 18.00u tot 22.00u
dinsdag en zaterdag van 14.00u tot 17.00u
donderdag van 9.00u tot 12.30u
vrijdag van 16.00u tot 22.00u

Gedwongen opname: een brochure

Gedwongen opgenomen worden in een psychiatrisch centrum is ingrijpend en gebeurt best zo rekening houdend met de belangen van iedereen dus ook met die van degene die wordt opgenomen. Er wordt gewerkt aan een infobrochure voor mensen die in crisis geraakt zijn en waarbij een gedwongen opname noodzakelijk was.

Deze brochure staat nog niet helemaal op punt. Kiosk zal zijn medewerking hieraan verlenen. Op vrijdag 14 november komen een aantal studenten orthopedagogie van de Hogeschool Gent langs met deze brochure en vragen ze feedback. Kioskmedewerkers hoeven niet noodzakelijk ooit zelf gedwongen opgenomen geweest te zijn om mee te werken aan dit project.
De bijeenkomst gaat door in vergaderzaal 1 van onze instelling.

woestijnbuizerd

Vorige vrijdag was er speciaal bezoek bij Kiosk. Patrick Goossens kwam langs met zijn woestijnbuizerd. Patrick is sedert kort officieel "valkenier" en hij kwam een demonstratie geven.

Fans

Vanaf nu kan U de wereld kenbaar maken dat U deze blog volgt. U kan dit doen door hiernaast te klikken op "deze blog volgen". Op deze manier kan U ook op de hoogte blijven wanneer er een nieuwe post verschijnt op deze weblog

Enquete

Op maandag 10 november zullen een tiental laatstejaarsstudenten professionele bachelor in de orthopedagogie aan de Hogeschool Gent langskomen bij inwoners van Sleidinge met een enquete. Deze wordt uitgevoerd in samenwerking met het psychiatrisch centrum Sleidinge. Voor ons is het belangrijk dat we kunnen samenwerken met de buurt en deze enquete zal nagaan in hoeverre het Overlegplatform en Kiosk bekend zijn bij buurtbewoners.

mini-voetbal

Volgende vrijdag komen spelers van het aanloophuis ZigZag (uit St.-Niklaas) langs voor een minivoetbalmatch tegen spelers van Kiosk. In de voormiddag (10.15u) is er een interview. De match zelf gaat door om 14.00u in het psychiatrisch centrum Sleidinge. Supporters welkom

Mediteren op een heuvel

De 43-jarige beeldende kunstenaar Johan Tahon uit Sint-Denijs-Boekel kreeg van de directie van Psychiatrisch Centrum Sleidinge (PCS) de opdracht om een aangepast kunstwerk te maken. Dat wordt een observatorium waarin de patiënten rustig kunnen mediteren.


Na de vernieuwing van campus Sint-Jozef wordt ook de accommodatie van de nabijgelegen campus Mater Dei gerenoveerd. 'De twee fases voor respectievelijk achtenveertig en tien bedden zijn al vier jaar bezig. In de laatste fase wordt de voorkant gesloopt en vervangen door een nieuwbouw voor zevenentwintig bedden. Dat kan tot 2011 duren', vermoedt PCS-directeur Roel De Cuyper.Omdat de werken door de overheid worden gesubsidieerd, moet een percentage van de toelagen worden besteed aan kunst. 'We kiezen daarvoor niet voor een traditioneel beeld, maar voor een speciaal gebouw. Omdat de kapel op termijn verdwijnt, denken we aan een ruimte om rustig te mediteren. De kunstenaar boog dat om naar een plaats waar de patiënten met zicht op de wereld tot rust kunnen komen. Hij plant een soort observatorium op een heuvel. De constructie zal hij zelf creëren, maar patiënten zullen de inhoud van het gebouw vormgeven', zegt De Cuyper.Tahon studeerde beeldhouwkunst aan de Gentse Academie voor Schone Kunsten en brak in 1996 door met een deelname aan de tentoonstelling De Rode Poort in Gent. Intussen nam hij deel aan diverse groepsexposities in binnen- en buitenland.'Met inbreng van de patiënten zal ik in koper of brons een achthoekig observatorium construeren met een hoogte van vijf tot zes meter. Met een opening bovenaan en zijdelings enkele spleten moet het een spirituele ruimte worden met een gevoel van vrijheid en schoonheid', schetst Tahon

Psychiatrie in Oost-Congo

Op zondag 2 november kan U in het Cultuurcentrum Stroming in Sleidinge een feestelijke benefiet meemaken ten voordele van een psychiatrisch centrum in Sosame/ Bukavu (Congo). Ter gelegenheid hiervan hadden wij op voorhand al een interview met Noëlla Muderhwa, sociaal assistente in die instelling. Ook Mieke Van Hecke, organisatrice van de benefiet was aanwezig


Het is duidelijk dat de psychiatrie in Oost-Congo nogal verschilt van deze in West-Europa. Het gesprek werd een boeiende uitwisseling van ideeën. De plaats waar Noëlla werkt ligt in Zuid-Kivu en de instelling kan tot 80 mensen opnemen en een 70-tal ambulant begeleiden. Er is één instelling voor een populatie van 3.600.000 mensen. En op dit moment wordt er zo'n 350 kilometers verderop een nieuwe instelling gebouwd, alleen... in dat gebied zijn geen wegen en het transport moet gebeuren met oude Russische Antonov-vliegtuigen. Deze storten vrij regelmatig neer zodat de regering heeft beslist dat er geen mensen meer mogen vervoerd worden met de vliegtuigen. En dan is er ook nog de oorlog... De taak van Noëlla bestaat erin om de familieleden van patiënten op te sporen en deze te stimuleren de patiënt terug in huis te nemen na het verblijf in de instelling. Veel mogelijkheden zijn er niet in Oost-Congo. Het is ofwel het ziekenhuis ofwel thuis. Er zijn geen beschut woonvormen of opvanghuizen voor daklozen of dagactiviteitencentra.

Wie meer wil horen kan volgende zondag nog naar het Cultuurcentrum voor de benefiet. Inschrijven kost 10 euro en je reserveert best je plaats bij Mieke Van Hecke, via het nummer 0472981562
Wilfried Martens en Miet Smet zullen er ook zijn...

Tussen kunst en psychose

Olens artiest stelt schilderijen tentoon. Hoeveel levens kan een mens hebben? Zeker twee, want toen hij zich in de jaren tachtig voor een trein gooide, was dat van woelwater Danny Smolders (48) oop 24-jarige leeftijd bijna voorbij. Vanaf 27 oktober stelt hij zijn schilderijen tentoon ini Geel.

Hij verbleef geruime tijd in psychiatrie en begon er gedichten te schrijven. "De psychiatrie maakt U creatief. Als dat in U zit, laten ze het eruit komen." "Ofwel een gestoorde kunstenaar ofwel een geniale patiënt" zei één van mijn therapeuten eens. "Ik denk dat ik daar ergens tussenin zit" zegt Danny. Er kwamen drie dichtbundels en in de schuif thuis liggen nog eens 300 gedichten. Plus de manuscripten van vijf romans. "Die publiceren ze misschien wel na mijn dood," lacht hij.
Acht jaar geleden liet hij zich inschrijven aan de Herentalse kunstacademie en na zijn laatste opname in het OPZ te Geel, nu vier jaar geleden belandde hij in het kunsthuis Yellow Art. In Geel ooit nog het ouderlijk huis van Jan Hoet.

Danny Smolders, Paul Blockx en Karel Laenen poseren nog tot 7 december in de Halle,
Markt 1 in Geel.

(info uit "GVA Kempen", met dank aan Hilde)

Tussen tragedie en komedie

Drukke tijden voor onze reporters. Gisteren was er de voorstelling "Inside Stories" in CC Stroming te Sleidinge. Peter De Graef (tekst, regie, spel), Lilian Keersmaekers, Tristan Versteven (spel)

In een wereld van wreedheid, gekte en fantasie stap ik de rode loper op, te laat.
Gegeven een eerste ervaring. Wat een doordeweekse avond lijkt ontaardt in een spel van hersenschimmen, het hallucinogeen. Op slag driekwart van het stuk herken ik mezelf in de hoofdfiguur die een vorm van schizofrenie vertoont.
De werkloze Rik wordt geconfronteerd met zijn broer die plotseling komt opdagen. Om de verveling te doorbreken beslissen ze in een bankkluis binnen te breken. Wanneer hun tunnel instort komen ze vast te zitten in de kluis en moeten ze veroordeeld tot elkaar hun trauma's verwerken.

"Weak action on the environment": zwakke zelfhandhaving geringe aandachtsconcentratie, een uiterst zwakke greep op het kenmerkende van de ander, een zeer gering gevoel van efficiëntie en competentie, een verlamming van het gevoel het initiatief te hebben en te nemen (met de neiging contacten te vermijden)

Ik ervaar de wereld soms zodanig dat ik ze niet kan beïnvloeden (searching for distance, further all the time) Het gevoel geen enkele beheersing over mijn omgeving uit te oefenen maar door de omgeving te worden beheerst.

Anyway: If you want to know how things really are - try to change them!



Tekst van Jason

Visueel impressionant

Onze reporter was vorige week in het Cultuurcentrum Stroming en zag daar het optreden van Rock4. De muziek van Sting en The Police, maar dan wel acapella. Onze man ter plaatse vond het visueel impressionant en bracht ons onderstaand verslag.

Met veel enthousiasme onthaald door het publiek.
Imiteren of interpreteren, dat is de vraag.
De kip of het ei.
Gepolijste maatpakken (Spirits in a Material World)
Spreken met betoverende stemmen (Synchronicity)
Rock4 geeft zich niet te kennen (King of pain)
Het haar gelakken
De tuin waar we rookten (Wrapped around your finger)
van nicotine verdroten
Weinigen éénzaam (Don't stand so close to me)
verstopte traan
Herfstdraden rond mijn hoofd (Invisible sun)
Met muziek die verdoofd (Message in a bottle)
Mijn kans schoon (Roxanne)
Een verloren zoon
Kiezelstenen te grabbel (Walking on the moon)
Grauw gebabbel (Every breath you take)
Mannelijk gestamel
Vrouwelijk Babel (Every little thing she does is magic)
Ik in 't zweet (Can't stand losing you)
Eenzaam verdriet (So lonely)

De Do Do Do, De Da Da Da.

tekst van Jason

"Rotsen en houtblokken zijn mijn inspiratiebronnen"

Vandaag hadden we Ann te gast in ons Kiosklokaal.
Ze houdt van oude dingen, niet alleen antiek, maar ook oude stenen of houtblokken. Deze voorwerpen inspireren haar om te schilderen. Ze abstraheert de vormen van die voorwerpen en het resultaat zijn abstracte werken die heel er fris ogen. Het schilderij dat ze meebrengt tijdens het interview bestaat voornamelijk uit blauw, rood en wit. "Het heeft iets primitiefs" zegt ze zelf. Ze schildert graag met snelle bewegingen en dit in tegenstelling tot haar moeder die ze als kind vaak aan het werk zag. "Moeder schilderde bloemen en landschappen, alles zeer nauwgezet. Ik werk graag snel." Het werk dat ze laat zien is op vier uur afgewerkt, en toch kan je doorheen de spontaniteit een zorgvuldige structuur ontdekken. Iemand uit het publiek vond dat je iets van de oorspronkelijke inspiratiebron, de stenen, er nog kon in terugvinden. De kunstenaars waar Ann van houdt zijn Giacometti en het grafisch werk van Rodin. Zeer recent probeert ze zelf ook met keramiek te werken. Ann heeft een eigen atelier naast dan van haar vriend. Ze schilderen samen, soms heel letterlijk want ze werken soms samen aan één schilderij. Ann is van opleiding ergotherapeute, en volgde later enkele jaren academie.
Je kon het werk van Ann enkele maanden geleden zien in de cafétaria van onze instelling. Het was pas de tweede keer dat ze tentoonstelde. Wie er niet bij was krijgt een tweede kans want binnenkort komt er een groepstentoonstelling waarbij Ann ook zal aanwezig zijn.

Tentoonstelling in Psychiatrisch Centrum Caritas (Melle)

In het kader van 100 jaar psychiatrisch centrum Caritas en 200 jaar psychiatrische zorg door de Zusters van Liefde van J.M. loopt van 18 oktober tot 16 november de tentoonstelling " ’t loopt in ‘t 100" met beeldend werk en poëzie van patiënten, bewoners en medewerkers.
U bent welkom op woensdag, zaterdag en zondag van 14 tot 17 uur. Groepsbezoek op afspraak.
Info: johan.demets@pccaritas.be

- ajaai! t' Loopt in het 100
- wat? Caritas? 100 werken?
- allebei
- 100 werken van wie?
- van Jan Alleman
- ah! Die grote kunstenaar?
- nee, die grote kunstenaars en poëten
- en waarom?

"Het was plezierig."
"Uit dankbaarheid voor de Zusters Van Liefde die mij als jongen van 8 jaar
goed hebben verzorgd in het Sanatorium te Kwaremont van tuberculose gedurende 13 maanden."
"Omdat ik het graag doorgeef aan anderen."
"Daarom."

Meer wil ik je niet verklappen...
Kom kijken wat we gemixt, gekist en gebotteld hebben!

Stem voor "Te Gek!"

Marc Hellinckx, de man achter het project Te Gek! doet een oproep op radio 1 te stemmen op het lied Glazen Bol van Mira uit de nieuwe Te Gek!? cd (release 9 oktober)om op die manier het lied in de speellijst van Vox te krijgen. je kan dit doen via de website van Radio 1.

'Help, mijn mama drinkt'

(bericht uit Het Nieuwsblad van 29 september 2008)

BRUSSEL - Steeds meer vrouwen drinken. Nu trekken ook hun kinderen aan de alarmbel. Bij de Anonieme Alcoholisten stijgt het aantal oproepen van tieners die raad vragen over het drankmisbruik van hun moeder.

'Vaak zijn de kinderen die ons bellen, niet veel ouder dan 10jaar', zegt een woordvoerder van de Anonieme Alcoholisten (AA). 'Ze zijn helemaal in paniek. Helaas kunnen wij niet veel meer doen dan ze aanraden om hun moeder naar een vergadering te sturen. We mogen niet ter plekke gaan helpen.'

Politiek journalist Boudewijn Van Peteghem en depressie

Politiek journalist Boudewijn Van Peteghem is door de hel gegaan en gelukkig ook weergekeerd. Een levensbedreigende depressie hield hem maandenlang in zijn greep. In "Dantes tiende cirkel" brengt hij het aangrijpende en openhartige relaas van zijn strijd tegen een ziekte die zo vaak miskend wordt.
link naar dit item
["Dantes tiende cirkel. Het verhaal van mijn depressie" - Boudewijn Van Peteghem. Lannoo, 2008]

Een dagdromer en levensgenieter

Iemand bezorgt Kiosk een beschrijving over iemand anders...

Als je hem ziet zit hij ergens op een gezellige plaats. Hij is druk aan het nadenken of aan het dagdromen. Hij heeft soms opmerkingen, een hele tijd lang, liefst tegen vrouwen. Dat duurt het langst. Maar eigenlijk is hij mij een raadsel. Als hij stil is dan voelt hij zich slecht, zegt hij, maar als hij een vrouw ziet dan praat hij met haar en dan begint het dagdromen. Hij kent wel tamelijk veel van vrouwen. Hij ziet hun fijnheid in gestalte en doet er sympathieke gesprekken mee.
Maar als die man over zichzelf spreekt dan beschrijft hij zichzelf als lelijk. Hij heeft naar mijn weten wel zelfvertrouwen. Het blijft mij een raadsel wie die man is. Hij is wel een beetje een wijnkenner en hij wordt graag gezien.

Benefietavond tvv een psychiatrie in Bukavu

Bij deze wil ik iedreen uitnodigen op de benefietavond tvv een psychiatrie in Bukavu (Oost-Congo) op 2 november 2008 om 19u in CC De Stroming.

In februari 2007 reisde ik naar Rwanda en Congo en bezocht ik er tal van projecten van Caraes, de NGO van de Broeders van Liefde.

Vooral door SOSAME, de psychiatrie in Bukavu, raakte ik danig onder de indruk.

Binnenkort komt Noëlla Muderhwa, sosiaal assistente van Sosame, naar België om hier stage te lopen en te getuigen over haar werk en leven in Oost-Congo.

Het orgelpunt wordt 2 november.

Mevr. Miet Smet (en misschien haar kersverse echtgenoot), de burgemeester himself, Luc De Vos, een Afrikaans vrouwenkoor, ... zullen voor een avond met Laatste Show gehalte zorgen.
Maar vooral de beklijvende getuigenis van Noëlla zal centraal staan en is een aanrader van formaat.

Ik hoop u te mogen ontmoeten op die avond. Reserveren is noodzakelijk via CC De Stroming.


Mieke Van Hecke

Vierdezaterdagwandeling van oktober tussen Brugge en Sijsele

Elke vierde zaterdag van de maand organiseren de Sportdienst en de gangmakers van Evergem Sport! vzw een wandeling. Op zaterdag 25 oktober wordt er gewandeld tussen Brugge en Sijsele.

Naar de boekenbeurs met de bus van de bib.

Van vrijdag 31 oktober tot dinsdag 11 november heeft in Antwerpen de jaarlijkse Boekenbeurs plaats (Antwerp Expo, Jan Van Rijswijcklaan 191). De bibliotheek legt een bus in om op vrijdag 31 oktober naar de Boekenbeurs te gaan.

drankautomaten...

Nogal wat patiënten komen in opname naar aanleiding van een verslavingsproblematiek en dan nog vaak met een alcoholverslaving. In de buurt van de instelling bevinden zich een aantal drankautomaten met ondermeer alcoholhoudende dranken.

Het psychiatrisch centrum Sleidinge ligt midden in een woonbuurt. Bijna alle omringende winkels hebben drankautomaten waarin ook alcoholhoudende dranken aanwezig zijn. Dit zorgt ervoor dat alcohol zeer aanwezig is in het straatbeeld en op een al te laagdrempelige manier voor mensen die toch al veel inspanningen moeten doen om geen alcohol te drinken. Vanuit de instelling zijn er al een aantal gesprekken geweest met handelaars en ook het gemeentebestuur beseft het probleem. Vorige maand was er een bijeenkomst van het ALE. Dit is het adviesorgaan voor de lokale ekonomie. De hoop was dat er vanuit dit orgaan een advies zou komen om de alcoholhoudende dranken uit de automaten te halen, maar dit advies kwam er niet. Burgemeester en schepenen waren hierover zeer ontgoocheld, maar zijn niet geneigd tegen dit advies in te gaan. Bij burgemeester en schepenen is er zeker de wil om alcohol in automaten te laten stopzetten. Er is federaal een wetsontwerp in de maak waarbij het zou verboden worden om aan –16 jarigen alcohol te verkopen, hierdoor zou het niet meer mogelijk zijn om alcoholhoudende dranken in automaten te verkopen.

Ondertussen worden de besprekingen verder gezet. Er komt nog een overleg met de handelaars en er zal ook binnen de gemeenteraad worden gepraat. Blijkt dat het verbod op alcohol in automaten op dit moment juridisch niet kan worden afgedwongen.

Tijdens het overlegplatform van vorige woensdag kwam dit punt ook ter sprake. Er ontstond een gesprek tussen buurtbewoners onderling over de drankautomaten. Sommige buurtbewoners vinden dat de al te gemakkelijke bereikbaarheid van alcohol in de buurt van patiënten die er een probleem mee hebben niet kan. Een handelaar vindt dat het probleem best meevalt en dat er ook problemen zijn rond alcohol door patiënten die binnen in de winkel alcohol aankopen. Daar wordt dan weer tegenover gesteld dat een winkelier toch een grotere vorm van controle heeft over wat er in zijn winkel wordt verkocht in tegenstelling tot de verkoop in drankautomaten. De meningen blijven verdeeld over dit onderwerp.

Bij het verlies van een vriend

In het volgende leven heeft het geluid van je stem geen enkele zin, alleen het ritme van je hart telt.

Het verlies van een vriend is als een leeg glas water dat nooit meer zal gevuld worden.




Michaël

Overlegplatform

Het is nog even maar we willen U nu al (een deel van) de agenda meedelen van het volgend overlegplatform op woensdag 1 oktober om 20.00u

Op de bijeenkomst van 1 oktober komen mensen van meta-wonen hun buddyproject rond ex-psychiatrische patiënten voorstellen. Er zal ook een vrijwilliger zelf aanwezig zijn. Hij gaat op regelmatige basis langs aan huis bij een ex-psychiatrische patiënt. Wie weet vinden we ook op Sleidinge mensen die vrijwilliger willen worden. Een buurtbewoner vertelt alvast over zijn eigen ervaringen. Een medewerker van de instelling stelt de seniorenafdeling van het psychiatrisch centrum voor aan buurtbewoners en geïnteresseerden.Er is ook een evaluatie van de voorbije zomeractiviteiten die we samen met de buurt organiseerden.

Westvoordekermis: terugblik

Op zondag 24 augustus was er een samenwerking tussen onze instelling en de mensen van Westvoordekermis.

Anne-Marie, Els, Carlos en Peter ontvingen de deelnemers aan de sneukeltoer met een ijsje.
Voor de praktische proef moesten de Sleidingenaars een partijtje bollen in de tuin. En het zoeken naar het antwoord op de vraag wie de Kneipp-kuur invoerde in onze instelling was voor de meesten geen probleem. De man, Dr. August Ruyssen, kreeg immers een straat met zijn naam niet ver van het psychiatrisch centrum.

Polenstraatkermis

van vrijdag 12 september 2008 tot en met maandag 15 september 2008 is er Polenstraatkermis in Sleidinge. Een deel van het programma, namelijk voor het Boldershof, kan U hieronder lezen.

Op vrijdag 12 september is er een biljarttornooi om 19.00u
Op zaterdag 13 september is er boogschieting (15.00u) en travestieshow (21.00u), maar we willen Uw speciale aandacht vestigen op de fuif met discobar Robert en Pierke (20.00u).
Op zondag 14 september is er om 13.30u Oldtimerrit en om 18.00u Country and Western met Little Texas.
Op maandag 15 september kan U ontbijten in het Boldershof. Om 10.00u is er een gebedsmoment met de pastoor van Sleidinge en om 15.00u wordt de kermis afgesloten met een boogschieting.

Westvoorde Kermis

Onze instelling wil niet voorbijgaan aan haar plaats in de gemeente Sleidinge (Evergem) en bevindt zich op het gebied dat ook wel Westvoorde wordt genoemd. Daarom willen we ook aanwezig zijn op de nieuwe start van deze kermis.
Op vrijdag 22 augustus komt rond 19.00u de fanfare langs en op zondag 24 augustus is er in de cafétaria van onze instelling de eerste stop van de sneukeltoer. Iedereen welkom voor een babbel....

Slenne Feest 2008: een terugblik

6 juli laatstleden ging voor de zesde keer Slenne Feest door in onze instelling. U kan hierboven enkele sfeerfoto's bekijken. Patiënten en familieleden, personeelsleden en buurtbewoners maakten er een gezellige bijeenkomst van. Er waren optredens van Okra, Aardvark en een zeer gesmaakte demonstratie jump.

Meta-wonen

Gisteren ging ik op bezoek bij Ans Hillebrant en Eric Herman van Vzw Metawonen. Ze werken er onder de koepel van De Schelp in het mooie artdeco-huis aan de Elyzeese Velden (Gent).

Metawonen organiseert vriendschappelijke contacten tussen vrijwilligers en mensen met psychische moeilijkheden. Psychiatrische en ex-psychiatrische patiënten hebben het soms moeilijk om contacten te leggen en voelen zich vaak alleen. De vereniging zoekt vrijwilligers die gedurende 2 tot 3 uur per week of 14-daags langsgaan bij iemand met psychische moeilijkheden. De bedoeling is om samen een wandeling te maken, te gaan winkelen, zwemmen, iets gaan drinken of gewoon een babbeltje te slaan. Er wordt gezocht naar een goede match, dit betekent dat er een verstandhouding kan onstaan tussen beide personen.

We zijn op Sleidinge al een aantal jaar intensief aan het werken om de relatie tussen buurt en instelling te optimaliseren. Een uitloper van een goede samenwerking kan er misschien voor zorgen dat er op Sleidinge mensen zich geroepen voelen om buddy te zijn voor een psychiatrische of ex-psychiatrische patiënt. We zijn er ons van bewust dat dit niet vanzelfsprekend is. Een vereniging zoals Meta-wonen kan daarin ondersteunend zijn.

Meer info over metawonen: lees hier.

En wat met je geliefde huisdier?

Je hebt lang getwijfeld. Je probeerde steeds verder te doen, dag in dag uit. Je voelde hoe je het uiteindelijk niet meer kon uitstellen omdat het volledig verkeerd dreigde te gaan en je kwam in opname in de psychiatrie. Je kent de afdeling en de mensen die er werken en je vertrouwt hen dat ze je kunnen helpen. Er is echter een groot probleem: het huisdier dat altijd aanwezig was en in je moeilijkste momenten troost bracht moet je achterlaten. Je bent ongerust want je wil het allerbeste voor je trouwe viervoeter. Het voortdurend heen en weer rijden tussen kliniek en je woning om voor voedsel en water te zorgen is moeilijk lang vol te houden. Een asiel is duur. Onderstaande tekst die wat is ingekort omwille van privacy is van iemand die bij ons is opgenomen.

Dinsdag 20 mei 2008
Ik ben vanmiddag naar mijn hondje geweest. Ze had nog altijd korrels en droog voer maar het water was bijna op en daarom gaf ik haar onmiddellijk koud water. Daarna heb ik haar halsbandje genomen en ben ik met haar gaan wandelen. Mijn hondje was zeer content. Ze kon vrij lopen. Rechtover de plaats waar ik train is een plein waar hondjes vrij kunnen lopen en ze deed daar haar pisje en haar kakje. Daarna riep of floot ik haar en ze was zo fier en content. Daarna ben ik op mijn gemak naar mijn woning gegaan en heb ik haar bandje losgemaakt. Toen ik de voordeur opendeed liep ze naar boven, naar het derde verdiep waar ik woon. Ze luistert zeer goed naar mij en naar mijn broer Danny ook. Hij las het briefje dat ik voor hem had klaargelegd. Hij komt ’s namiddags in mijn huis rusten. Ik weet dat hij er geweest is door de sigarettenrook. (...)

Dan ben ik naar de sociale dienst geweest en we gingen samen naar de Dexia-bank. Er stond echter slechts 20 euro op de rekening. (...) Mijn hondje Jane moet echter dringend haar spuitje hebben tegen allerlei ziektes en dat kost 50 euro. (...)

Donderdag 22 mei ’08
24.12u Ik ben naar mijn hondje geweest. Gelukkig maar… Ze had nog genoeg water en mijn broer Danny was er en hij had haar vers drinken gegeven. Maar het was nodig dat ik er was anders had mijn Jane geen eten meer gehad. Ik heb onmiddellijk haar bakje gevuld met korrels.

1.55u Gedaan met schrijven. Tot dan

Overlegplatform

Volgende week woensdag op 4 juni om 20.00u is er alweer overlegplatform in het psychiatrisch centrum Sleidinge. Buurtbewoners en personeelsleden van het centrum komen samen.

Volgende punten staan deze keer op de agenda. Eerst en vooral worden de meldingen overlopen die binnengekomen zijn vanuit de buurt. Ivan zal een voorstelling brengen over de afdeling Crisisbehandeling. Dit is een gesloten afdeling. Het bezoek van de burgemeester van Zoersel zal worden geëvalueerd. Een stand van zaken over de voorbereiding van Slenne Feest. Dat gaat dit jaar door op zondag 6 juli. En ook een stand van zaken over de samenwerking met de mensen van Westvoordekermis.

wandeltocht supportersclub KFC St.-Joris Sleidinge

Op zondag 15 juni 2008 organiseert de supportersclub voor het eerst een wandeltocht. Vertrek tussen 13.00u en 14.00u in de gemeentelijke basisschool Sleidinge (ingang langs Kerkstraat). Onderweg zijn er drie stops voor hapje en drankje. Bij aankomst in de gemeentelijke school is er warme beenhesp. Voor wolwassenen 15 euro en voor kinderen tot 12 jaar bedraagt de inschrijving 12 euro.
Inschrijven kan via Willy Van Verdegem 0476 37 34 53 of Robert Lefebre 0474 73 69 52.

Iedereen welkom

Politie zoekt getuigen van vandalisme aan schuilhuisjes van De Lijn

(bericht uit Het Nieuwsblad)
SLEIDINGE - De politie van de zone Assenede-Evergem vraagt mensen die in de nacht van woensdag 23 op donderdag 24april vandalen aan het werk zagen aan de schuilhuisjes van De Lijn of die daarover informatie kunnen verschaffen, contact op te nemen met het politiecommissariaat.Vooral de glazen panelen van de bushokjes werden zwaar aangepakt. Dat gebeurde tussen het voorbijrijden van de laatste autobus van woensdagavond en de eerste van donderdagochtend.'Dus vermoedelijk tussen middernacht en 6 uur. Er is een route gevolgd die loopt van de grens met Lovendegem tot die met Lembeke. De fel beschadigde schuilhuisjes liggen op een traject dat van de halte aan Eeksken via die van Weegse-Meistraat en de twee haltes in de Weststraat naar Hooiwege (ter hoogte van rusthuis Ave Maria) loopt. Voorts werden nog de bushokjes aan de kruispunten Hooiwege-Mithremstraat en Vierhuizen-Singel beschadigd', somt commissaris Steven De Smedt op.Van de dader(s) is voorlopig geen spoor. Buurtonderzoek leverde geen nieuwe gegevens op. Hoewel sommige bushokjes dichtbij woningen staan, heeft blijkbaar niemand iets gehoord.Eventuele getuigen kunnen telefonisch contact opnemen via het nummer 101 of op 09-257.00.10 van het hoofdcommissariaat in de Kapellestraat 1, Evergem. (ivh)

Jeugdkamp in psychiatrisch centrum

(bericht uit het Nieuwsblad van vandaag)

SLEIDINGE - In de zomervakantie organiseert vzw Joka jongerenkampen in voorzieningen voor mensen die oud of ziek zijn of een handicap hebben. Een ervan is het Psychiatrisch Centrum Sleidinge. Aan dat kamp, van zondag 6 tot vrijdag 11juli, kunnen enkel jongeren die ouder zijn 18jaar deelnemen. Ze leven een week in de instelling, geven de bewoners extra aandacht en organiseren animatie. (ivh)
Info bij vzw Joka, Vanderlindenstraat 17, 1030 Brussel,

02-248.10.42 en www.jokaweb.be

Psychiatrie luidt noodklok over chronische patiënten

Psychiatrie luidt noodklok over chronische patiënten
(bericht uit de krant "De Morgen" van vandaag)

De systematische afbouw van ziekenhuisbedden voor chronische psychiatrische patiënten maakt dat die patiënten steeds vaker op straat terechtkomen. De sector luidt de noodklok.

"De uitbouw van alternatieven verloopt veel trager dan de afbouw van bedden, zodat chronische patiënten tussen wal en schip terechtkomen." Dat zegt psychiater-psychotherapeut Dirk De Wachter, diensthoofd gezinstherapie aan het Universitair Centrum KU Leuven in een gesprek met De Morgen.

Aan de vooravond van de publieksdag Anders Gewoon, georganiseerd door de Vlaamse Vereniging Geestelijke Gezondheidszorg, vraagt De Wachter aandacht voor de groep chronische patiënten die in de vergeetputten van onze maatschappij terecht dreigt te komen.
Oorzaak van die ontwikkeling is een gebrekkige financiering. Volgens de Leuvense psychiater sluit de weinig benijdenswaardige situatie van chronische psychiatrische patiënten aan bij een maatschappelijke evolutie die zich ook weerspiegelt in de medische wereld, waar alles snel, meetbaar en spectaculair moet zijn.

"Het is een maatschappelijke keuze die niet alleen door politici wordt gemaakt. De academische wereld, de ziekenhuizen, de psychiaters, iedereen volgt. De chronische patiënt hoort niemand, ook niet binnen de psychiatrie zelf."

De afbouw van de chronische psychiatrische bedden hoeft, nog volgens De Wachter, op zichzelf geen slechte zaak te zijn, maar de alternatieven worden onvoldoende gefinancierd en te weinig gecoördineerd.

"Voor een relatief kleine groep blijft een chronisch ziekenhuisbed de enige oplossing, maar het overgrote deel van de patiënten kan onder bepaalde voorwaarden functioneren in de maatschappij. Structuren zoals begeleid wonen, psychiatrische thuiszorg, arbeidsrehabilitatie en dagactiviteitencentra helpen daarbij, alleen loopt de uitbouw ervan veel trager dan de afbouw van de chronische bedden. Patiënten vallen bijgevolg tussen wal en schip. Bovendien is er te weinig continuïteit van zorg. Als mensen met een chronisch psychiatrische problematiek van de ene naar de andere voorziening moeten, dan verliezen ze volledig het noorden en dreigt het isolement."

De Wachter vreest dat de situatie in de Verenigde Staten, waar veel daklozen in feite chronische psychiatrische patiënten zijn die nergens meer terechtkunnen, overwaait naar onze contreien. "Je hoeft geen psychiater te zijn om vast te stellen dat veel van die mensen chronische psychiatrische patiënten zijn.

Bij ons valt het, dankzij ons systeem van sociale zekerheid, al bij al nog mee, maar ik hou mijn hart vast. Chronische psychiatrische patiënten zijn sociaal de allerzwaksten. In de Verenigde Staten worden ze steeds meer aan hun lot overgelaten en wat daar gebeurt, waait vaak met een vertraging van vele jaren naar hier over." (Tom Cochez)

Waanzinnig interessant...

Kiosk zal op vrijdag 25 april deelnemen aan een "Waanzinnig interessant evenement rond geestelijke gezondheid" in het ICC te Gent.

Meer info over dit evenement kan U lezen op de website van Anders Gewoon.
http://www.andersgewoon.be

Op maandag 28 april kan U de Kioskstand terugvinden op de jaarmarkt van Sleidinge. We zullen er opnieuw een soepverkoop doen ten voordele van Onderlinge Hulp Sleidinge.

Op 9 mei bent U welkom voor een interview met Matthias. Vorig jaar werd een grote koekjesverkoop georganiseerd om Matthias te helpen bij de aankoop van een rolstoel die hem opnieuw de gelegenheid gaf om mee te doen aan zijn geliefde sport rolstoelhockey. Hij zal ons met enige trots deze nieuwe rolstoel voorstellen.

De zorgende gemeente

Deze ochtend werden we om 10.30u op het gemeentehuis van Evergem verwelkomd door burgemeester De Wispelaere en zijn schepenen Johan Van Hove, Arsène Acke, Joke Schauvliege, Arsène Martens en Filip Lehoucq. Centrale gast was burgemeester van Zoersel Katrien Schryvers. Ze vertelde over de manier waarop de gemeente Zoersel inspanningen doet om het samenleven te optimaliseren tussen patiënten, expatiënten en inwoners van de gemeente Zoersel. Ook de wijkagent uit de buurt van de instelling was meegekomen.

Zoersel heeft vooral aandacht voor preventie van eventuele problemen. De burgemeester gaf aan dat het samenleven vaak een wankel evenwicht dat blijvende aandacht vergt.
Alle mensen die aan de gemeente werken, dus ondermeer mensen van de gemeenteraad, mensen die in het OCMW werken, alle medewerkers van de sportraad en de cultuurrraad, kregen infosessies over psychiatrie en psychiatrische ziektebeelden. Vanuit deze informatie ontstaat er een beter begrip tegenover psychiatrische patiënten maar ook tegenover bepaalde maatregelen wat betreft psychiatrische patiënten; bvb het niet verlengen van een gedwongen opname.

Wat me vooral bijbleef was een initiatief waarbij de gemeente lokalen voorziet waar ex-patiënten terecht kunnen en waarbij de begeleiding nog een deel gebeurt door personeel van de instelling. Op die manier kunnen ex-patiënten in de gemeente zelf ondersteuning krijgen zonder dat ze daarom in de instelling zelf moeten aankloppen. De begeleiding vanuit de instelling verzekert een vorm van continuïteit en kan een signaalfunctie hebben. Het zijn de mensen die de ex-patiënten goed kennen die ook weten wanneer iemand bvb terug psychotisch dreigt te worden. Dit project heet Kameleon. De financiering van de lokalen, ondermeer ook verwarming gebeurt door de gemeente, met subsidie van de provincie. Doorheen het hele verhaal van de burgemeester valt immers een bijzondere aandacht voor ex-patiënten op. Het zijn mensen die weinig sociale contacten hebben, en door hun verblijf in de instelling een aantal sociale contacten uitbouwen in de gemeente en daarom ook graag in de gemeente blijven. Dit is echter een vrij kwetsbare groep, vandaar de grote aandacht voor deze mensen, niet alleen vanuit de instelling maar ook vanuit de gemeente zelf.

De burgemeester legt verder nog de nadruk op de mentaliteit van de inwoners van Zoersel. Deze staan vrij positief tegenover patënten van de instelling. Men hoeft echter niet alles te nemen van een patiënt juist omdat hij patiënt is. Het is goed om toch te blijven aangeven van wat aanvaardbaar gedrag is.

Een aantal gelijklopende punten met de werking van onze instelling is het bestaan van een meldpunt en een regelmatig overleg tussen burgers, instelling en politie.

Mevr. Schryvers geeft toe dat er ook in Zoersel wel eens problemen waren maar volgens haar is het allerbelangrijkste contact tussen de verschillende partijen zodat mensen elkaar leren kennen. Een grote droom van haar blijft het zoeken naar manieren om patiënten en ex-patiënten tewerk te stellen, bvb in de groendienst. Dit blijft een moeilijke oefening omdat psychiatrische patiënten toch vaak last hebben van stemmingswisselingen waardoor ze de ene dag perfect in staat zijn een taak te vervullen, maar de volgende dag dan weer niet.

de gemeente en de psychiatrische instelling

Op 11 april organiseren we een ontmoeting tussen bestuursleden van de gemeente Zoersel en de gemeente Evergem. Katryn Schryvers, burgemeester van Zoersel, is zeer begaan met de bewoners en patiënten van het psychiatrisch centrum Bethanië. Ook in de gemeente Evergem is er veel aandacht voor een goede samenwerking tussen gemeente en psychiatrische instelling.

Katrien Schryvers zal een korte uiteenzetting geven over de manier waarop de samenwerking is tot stand gekomen. De instelling was eerst en het dorp is er achteraf rond gegroeid. Dit alleen al zorgt voor een speciale verstandhouding. Een aantal gemeentediensten moet verhuizen en zal binnenkort onderdak vinden in gebouwen die op het terrein van de instelling staan. Eén van de ideeën van burgemeester Schryvers is het installeren van een peterschap voor psychiatrische patiënten door verenigingen van de gemeente. Hierbij zouden verenigingen er zich op toeleggen om extra laagdrempelig te functioneren voor een psychiatrische patiënt, om daardoor de kansen op reïntegratie te verbeteren.

Voor de gemeente Evergem zullen schepen Johan Van Hove en schepen Filip Lehoucq aanwezig zijn en onder voorbehoud schepen Joke Schauvliege. Wijkagent Geert Martens komt uitleg geven over zijn werk. We voorzien vooral mogelijkheid tot uitwisselen van ideeën en discussie.

Deze bijeenkomst gaat door in het gemeentehuis te Evergem om 10.30u. Wil U aanwezig zijn? Geef dan een seintje via tel 09/358.05.24

programma over psychiatrie

Detlef Petry, psychiater die werkt in Maastrichtse instelling Vijverdal, is al jaren aan het werk met chronische psychiatrische patiënten.

Maandag 31 maart op nederland 2 in het programma NCRV Dokument om 22u50 is er een documentaire met als titel: "Uitbehandeld, maar nog niet opgegeven".
Humo schrijft: " De Nederlands-Duitse psychiater Detlef Petry werkt op de langverblijfafdeling van Vijverdal in Maastricht. Ook al zijn de patiënten uitbehandeld, dat betekent voor hem niet dat ze zijn opgegeven. Petry luistert naar hen en gaat mee in hun gekte. Voor Petry staat niet de patiënt maar de mens centraal." De documentaire zal ongeveer anderhalf uur duren.

In "Uitbehandeld, maar niet opgegeven" volgt filmmaker en Nipkowschijfwinnaar Rob Hof de psychiater Detlef Petry en zijn ‘opgegeven’ patiënten. Een patiënt, Jean-Marie, werkt op de grote vaart, raakt verslaafd aan drugs en eindigt in een psychose. Hij hoort stemmen en wordt agressief. Marian leeft al 20 jaar in haar eigen waanwereld. Ook zij hoort stemmen in haar hoofd en is zwaar depressief. Met 150 andere patiënten wonen Jean-Marie en Marian in psychiatrisch ziekenhuis Vijverdal in Maastricht. Allemaal zijn ze opgegeven door de reguliere psychiatrie. Groepsgesprekken, dagtherapieën en medicijnen hebben voor hen geen zin meer.

De Nederlands-Duitse psychiater Detlef Petry werkt op de langverblijf-afdeling van Vijverdal. Ook al zijn de psychiatrische patiënten uitbehandeld, dat betekent voor hem niet dat ze zijn opgegeven. Petry luistert naar hen en gaat mee in hun gekte. Hij neemt ze mee uit winkelen, viert Sinterklaas met ze en gaat met ze op zoek naar plekken die voor hen dierbaar zijn. Voor Petry staat niet de patiënt, maar de mens centraal. De deur van zijn kantoor staat altijd open. Hij probeert het gebruik van medicijnen te voorkomen. Niet de patiënten wegstoppen en platspuiten, maar op een gelijkwaardige manier met ze omgaan. Het is voor Petry de enige wijze waarop genezing mogelijk is.

Petry emigreerde dertig jaar geleden vol idealen naar Nederland. Als jonge psychiater en kind van de oorlog verzette hij zich tegen het optreden van de machthebbers en de geringe tolerantie in Duitsland. Voortdurend was hij bezig met de gevolgen van de Tweede Wereldoorlog, ingegeven door zijn achtergrond. Zijn vader was als SS’er in Nederland direct betrokken bij oorlogshandelingen. Met zijn emigratie naar Nederland wilde Petry zijn eigen ‘Wiedergut-machung’ uitvoeren. Als Duitser, maar ook als psychiater.

Inmiddels is Detlef Petry de eminence grise van de Nederlandse psychiatrie. Op handen gedragen én omstreden door zijn uitgesproken ideeën en dagelijks gevecht tegen de verzakelijking. In een eerder gehouden debat naar aanleiding van de documentaire Het gelijk van mijn tante over het onvermogen van de hulpverlening reageerde hij geschokt omdat daarin pijnlijk duidelijk wordt hoe het niet moet, maar wel gaat in de praktijk.

Uitbehandeld, maar niet opgegeven werd eerder uitgezonden op 29 november en 6 december 2004.
Regie Rob Hof, Producent Hoffilm.

Geen zwerfvuil in onze buurt

Andermaal werken patiënten, personeel en buurtbewoners van het psychiatrisch centrum sleidinge samen. Dit keer werd zwerfvuil geruimd.


Op Goede Vrijdag zette de hemel de sluizen helemaal open. (dat kon trouwens niet gezegd worden van de ambtenaren ter hoogte van de sluis van Evergem). Maar deze morgen, op stille zaterdag, scheen de zon volop en bleven de sluizen dicht (de schippers ter hoogte van de sluis van Evergem waren dan weer verheugd over het openen van de sluis). Zo bleek iedereen tevreden vandaag: schippers, maar ook de deelnemers aan het ruimen van het zwerfvuil. Het is prettiger op stap te gaan als het droog blijft.
We verzamelden om 9.00u aan de receptie van de instelling. Geert Martens, onze wijkagent, kwam personeelsleden, patiënten en buurtbewoners even moed inspreken.
Platgereden blikjes, kroonkurken, sigarettenpeuken, stukken plastiek, autovelgen... alles werd opgeraapt, in zakken gestopt en op de aanhangwagen weggebracht. Meest bijzondere vondsten deze keer waren washandjes, een trui en twee rollerskates.
Na het werk werd tijdens een maaltijd nog gezellig nagepraat. Iedereen bedankt voor de samenwerking.

De Pompe organiseert

Graag nodigen we je uit op één van de volgende activiteiten van de socio-culturele vereniging De Pompe.

Op ZONDAG 13 April 2008 bezoeken we RONSE. Deze relatief onbekende taalgrensstad heeft een rijk verleden. We organiseren een gevarieerd programma waarbij de levendige demonstratie van textielmachines én het bezoek aan de art nouveau-parel enkel in groep kunnen.

Meepikken dus, en wacht niet te lang met inschrijven want maximum 25 deelnemers toegelaten!

bel op het nr. 09/357 49 08

Westvoordekermis 2008

Na een onderbreking van een zestal jaar zal er dit jaar een nieuwe editie doorgaan van Westvoordekermis. En dit op 22- 23 - 24 augustus. Westvoorde is het gebied dat de hele Weststraat en alle straten links van de Weststraat (komende van de Weegse naar het dorp) omvat.

Vanuit het Overlegplatform psychiatrisch centrum Sleidinge willen we graag meewerken aan het uitbouwen van deze kermis. Alle geïnteresseerden zijn welkom in café Klein Sleine op woensdag 19 maart om 20.00u.

Kiosk op bezoek bij radio Basic Gold

Sebastien Vansever ontving ons deze morgen in café Paradox te Eeklo. Niet dat we met hem gingen pinten pakken. Hij gaf ons uitleg over de werking van Radio Basic Gold.
Voor we de studio ingaan worden we in het café gastvrij uitvangen door de juffrouw achter de toog van danscafé Paradox. Ze verzekert ons dat Sebastien ons zal binnenlaten.
Sebastien is medewerker van Publimedia, een groep van mensen die ondermeer een aantal regionale radio's beheren. Hij doet de promotie en is ook verantwoordelijk voor de programmatie bij de muziek van Basic Gold. We waren blij enkele kenners in ons interview-team te hebben. Mensen die de zendfrequenties uit het hoofd kennen en die dan ook wisten dat Cool Fm sedert vorige week Club Fm is geworden. Sebastien was dan ook bijzonder verheugd met dit trouwe publiek. Je kan het radiomaken niet meer vergelijken met wat het pakweg twintig jaar geleden was. Bij basic Gold zijn er geen dj's. De computer doet het werk. Eén maal per week programmeert Sebastien een aantal singels en geeft daarbij aan de computer een aantal opdrachten. Wist je dat de computer rekening kan houden met de temperatuur buiten. Hij kiest naargelang de temperatuur de aangepaste platen. Is het op moment van uitzending zeer warm buiten dan selecteert de computer de meer zomerse muziek.

Het Overlegplatform

In het Volk en het Nieuwsblad kan U op de regio-pagina een artikel lezen over onze werking met de buurt.

Het artikel kadert in een reeks over het verenigingsleven in Vlaanderen. U kan het artikel hieronderlezen.

'Veel patiënten willen in Sleidinge blijven wonen'
Actiegroep tegen instelling wordt motor achter integratie

EVERGEM - Buurtcomité Sleidinge zet zich in voor de reïntegratie van psychiatrische patiënten in de maatschappij, maar ooit ontstond de vereniging als actiegroep tegen de psychiatrische instelling in de buurt.

Sleidinge, deelgemeente van Evergem, werd bijna vier jaar geleden opgeschrikt door een daad van geweld van een ex-patiënt van het psychiatrisch centrum. De buurt kwam in opstand en verenigde de krachten in Buurtcomité Sleidinge. Dat sloot zich aan bij het Overlegplatform dat de instelling oprichtte. Dat fungeerde in de beginfase als drukkingsgroep om maatregelen te eisen zodat zinloos geweld in de toekomst vermeden zou worden.

'Nu, zoveel jaren later, is de actiegroep, naast Onderlinge Hulp Sleidinge, Okra en het Rode Kruis, geëvolueerd naar de stuwende kracht binnen het Overlegplatform PC Sleidinge (OPCS). Dat is er om de reïntegratie van psychiatrische patiënten in de maatschappij makkelijker te maken', zegt voorzitter van het Overlegplatform Peter Dierinck. Om de drie maanden komt het OPCS bijeen. Het OPCS bespreekt knelpunten en organiseert activiteiten voor buurtbewoners, patiënten en personeel. Zo was er in 2007 een huifkarrentocht en het jaarlijkse volksfeest Slenne Feest op de terreinen van PC Sleidinge, voor het overgrote deel georganiseerd door vrijwilligers van het Buurtcomité Sleidinge. Als kroon op werk ontving het OPCS in 2006 de Lily Reintegration Award en de daaraan verbonden geldprijs van 7.500 euro voor hun inspanningen voor de reïntegratie van psychiatrische patiënten.

'Dat zal in 2008 gespendeerd worden om de banden tussen Sleidinge en het psychiatrische centrum verder aan te halen', vertelt Peter Dierick. 'Het is de bedoeling om het magazine Kiosk verder uit te bouwen en van een oplage van 150 exemplaren naar 1.000 te evolueren. Het tijdschrift wordt voor een groot deel opgesteld door patiënten, beschrijft evenementen en staat vol interviews met patiënten en mensen uit de buurt. 'Bedoeling is om nog breder te gaan en ook nieuws over Sleidinge te brengen', zegt Peter. Daartoe zouden zuilen geplaatst worden bij de bakker, beenhouwer en dokter waar elke bezoeker gemakkelijk een exemplaar kan meenemen. Naast het organiseren van activiteiten, bekijkt het OPCS hoe problemen aangepakt kunnen worden. 'We hebben een meldpunt', zegt Peter. 'Een personeelslid van het centrum gaat dan ter plaatse om de situatie te bekijken.' Zo wordt steeds kort op de bal gespeeld. 'Onze eerstvolgende activiteit is een zwerfvuilactie op zaterdag 22 maart', meldt Peter. Patiënten, personeelsleden, buurtbewoners en sympathisanten worden uitgenodigd om in de omgeving van het psychiatrische centrum samen zwerfvuil op te ruimen. 'Materiaal zoals fluovestjes, handschoenen en vuilzakken worden door de gemeente beschikbaar gesteld', zegt Peter. 'Het OPCS heeft ook de bedoeling om samenwerking tussen verenigingen te stimuleren. Op Slenne Feest stellen de verenigingen zich voor met een demonstratiestand. Wanneer patiënten de instelling verlaten en zich in Sleidinge vestigen, worden ze gestimuleerd om zich aan te sluiten bij een vereniging. 'Sommige patiënten zijn het contact met familieleden of vrienden verloren en komen zo weer in een netwerk terecht', legt Peter uit.

Die stimulans zet hen ertoe aan om terug aan sport of sociale activiteiten te doen. 'Veel patiënten die hier langdurig verbleven hebben en bij de bakker, beenhouwer of op café gingen, hebben hier nieuwe, sociale contacten gelegd en willen echt wel in Sleidinge blijven wonen', concludeert Peter.

Geef jouw mening over het verenigingsleven in jouw gemeente op www.nieuwsblad.be/verenigingsleven Morgen: Aalter

schrijver Eriek Verpale

Kiosk trekt er op uit.

Op dinsdag 4 maart doen we een interview met schrijver Eriek Verpale. We zijn welkom bij hem thuis. Hij werd vooral bekend met zijn boek "Alles in het klein" dat de prestigieuse NRC-prijs won in 1992.

En volgende week vrijdag, op 29 februari, trekken we naar de Basic Gold studio's in Eeklo. We interviewen de medewerkers daar over radio maken.

SCV De POMPE vraagt zich af waarom fietsen zo gemakkelijk is !

Wilt u ook het antwoord weten?

Dinsdagavond 11 maart 2008 om 20.00 uur komt spreker Charles Dauwe, in het Sanderushuis in Sleidinge, over dit onderwerp een spreekbeurt geven.
Komt ook nog aan bod: de idiotie van de UCI regel i.v.m. het minimale gewicht van de fietsen, welke zijn de winnende strategieën voor een lange tijdrit waarom is klimmen zo lastig Is het waar dat de draaiende wielen eigenlijk een dubbele massa hebben moderne technologie is niet altijd beter.

Kortom een ideale voorbereiding voor een zomer waarin u het voornemen hebt om meer te gaan fietsen.

Deelnameprijs 5 Euro

Iedereen welkom ! Zeg het voort !
Graag een seintje vooraf dan staat er een stoel (zadel) voor je klaar.

Peter Dewit. Weststraat 54. 9940 Evergem-Sleidinge.
tel 09/3576222

Antizwervuilactie op 22 maart

Door het zonnige weer lijkt de lente extra vroeg te komen dit jaar. Een lenteschoonmaak lijkt een zeer oubollig idee, maar het kan ook plezant zijn als je met meerdere mensen samenwerkt.
Op zaterdag 22 maart doen we een nieuwe antizwervuilactie in de omgeving van de psychiatrische instelling. Patiënten, personeelsleden en buurtbewoners komen gehandschoend en bekleed met gele fluovestjes langs om blikjes en zakjes en papiertjes deskundig op te rapen.
U kan ook meedoen...

Het centrum biedt de vrijwilligers achteraf een maaltijd aan in de cafétaria.

Bezoek designmuseum Gent

Morgen kan U nog mee met de mensen van v.z.w.Domos (beschut wonen) voor een bezoek aan het designmuseum. Afspraak aan het museum zelf om 13.45u. De deelnameprijs is 2,5 euro.

kalender vrije tijd

De laatste tijd is er een groter aanbod aan activiteiten gericht op psychiatrische en ex-psychiatrische patiënten. Er komen nieuwe aanloophuizen en vrijetijdsbegeleiders bij. Je kan er over discussiëren of dit de reïntegratie tegengaat of niet, maar het apart organiseren van vrije tijdsactiviteiten voor psychiatrische patiënten blijkt voorlopig nog een noodzaak omdat de meesten moeilijk elders terecht kunnen.
Ik hoorde onlangs nog op een studiedag het idee van de burgemeester van Zoersel om aan vrije tijdsorganisaties te vragen het peterschap over een psychiatrische patiënt op zich te nemen. Het lijkt een bijzonder originele manier om tegen het probleem van reïntegratie aan te kijken, maar voorlopig doen we het nog met "aanloophuizen" en "vrijetijdsbegeleiders". Om wat zicht te blijven houden op de verschillende activiteiten die elk van hen organiseert voorziet Kiosk een agenda waarin ondermeer Domos (Gent), De Klik (Merelbeke), Poco Loco (Gent) en Sisyphus (PC Sleidinge) zijn opgenomen. Per dag kan U lezen wat er waar te doen is. Deze kalender bestaat nu reeds op papier en wordt verspreid in de verschillende afdelingen van PC Sleidinge. We zoeken een manier om deze binnenkort ook op deze blog te zetten.

wegenwerken in de buurt van de instelling

De firma Soga NV uit Verrebroek werkt in Weegse, de straat die vanaf het kruispunt Langendam en de Wurm- en Weststraat verbindt met Linde. De betonvakken worden hersteld. De werkzaamheden duren normaliter tot vrijdag 18april. De aannemer voert ze in twee fasen uit. Eerst wordt de kant van de pare huisnummers aangepakt. Daarna de andere helft van de rijweg.

(bericht uit het Nieuwsblad van i.v.h.)

met Kiosk op interview

Even doorgeven dat we op vrijdag 15 februari op gesprek gaan met de mensen van Radio Basic Gold in Eeklo. We worden er rond 11.00u verwacht. Wie nog wil meegaan kan een seintje geven.

Lenny Kuhr in Cultuurcentrum Stroming

op 24 januari bracht deze zangeres "40 jaar Lenny Kuhr". haar mooiste liedjes van de voorbije veertig jaar. Onze reporter Linda was ter plaatse.

Het optreden was schoon en had veel succes. We hebben gezongen. Ze bracht vele liedjes die ik ken: "visite", "de troubadour" enz. Ze speelde zelf gitaar samen met twee anderen. Het was goed.
We reden mee in de auto van Ann van afdeling 1D. We zijn ook iets gaan drinken in de bar van de Stroming. Het was gezellig. Ik at chips en ik dronk een kriekske, voor de eerste keer in mijn leven. Om elf uur 's nachts waren we thuis. Het was een mooie avond.

Linda D.V.

Overlegplatform PC Sleidinge op symposium in Duffel

Op vrijdag 25 januari 2008 organiseert het Psychiatrisch Ziekenhuis Duffel een symposium met als titel "De patiënt als burger". Ook wij van het overlegplatform organiseren er om 14.45u een workshop rond onze buurtwerking.

Het symposium in Duffel wil een kans creëren tot bewustwording, tolerantie en inzicht ten aanzien van het anders-zijn van patiënten en onderzoeken hoe de samenleving hun burgerschap kan bevorderen.
Dit symposium huldigt de stelling dat een samenleving de opdracht heeft zorg te dragen voor haar burgers-met-beperkingen en formuleert hiertoe een aantal argumenten. Er wordt vervolgens verkend hoe ver het staat met de 'vermaatschappelijking'. Hulpverleners van instellingen en diensten zijn een eind weegs gegaan. Komen buurten, gemeenten, provincies, de Vlaamse en federale overheid ook tegemoet? Zijn er drempelverlagende en faciliterende initiatieven? en hoe vertaalt zich dit in wonen, werken, vrije tijd, participatie,'empowerment'...

het volledige programma van het symposium kan U hier nalezen.

palliatieve psychiatrie

Kunnen de raaklijnen tussen psychiatrie enerzijds en filosofie en religie anderzijds een middel zijn om te werken met chronisch psychiatrische patiënten die zonder hoop zijn op genezing. Volgens An Haekens (Psychiatrisch Ziekenhuis Tienen) in ieder geval wel.
"Palliatieve psychiatrie" of "psychiatrische palliatie" zijn relatief nieuwe begrippen in de geestelijke gezondheidszorg. Volgens An Haekens moet de psychiater bescheiden blijven en zich niet aan therapeutische hardnekkigheid bezondigen.

"Als we eerlijk zijn, moeten we toegeven dat veel psychiatrische aandoeningen niet echt te genezen zijn. Strikt genomen doen we ook vaak niet meer dan het lijden verzachten", verklaarde psychiater An Haekens onlangs in het weekblad Tertio. "Hulpverleners moeten zich wel hoeden voor therapeutisch fatalisme, maar soms bezondigen ze zich aan therapeutische hardnekkigheid", voegde ze eraan toe. Om deze ietwat provocerende stelling te verduidelijken, hadden we met haar een gesprek.

Wat betekent voor u therapeutische hardnekkigheid in de psychiatrie?

An Haekens: Therapeutische hardnekkigheid in de psychiatrie betekent hetzelfde als in de "somatische" geneeskunde, met name tegen beter weten in blijven behandelen. Ook in de psychiatrie is dit mogelijk: situaties waar men blijft behandelen, zowel met psychofarmaca als met psychotherapie, en dus hoopt en verwacht dat de patiënt beter zal worden, en op die manier ook aan de patiënt (en zijn familie) irrealistische verwachtingen geeft en stelt, zijn niet denkbeeldig.

Is het niet zo dat in de palliatieve zorg in feite niet de patiënt, maar wel eerder de zorg en onderzoeken met curatieve doeleinden opgegeven worden?

Daar kan ik helemaal mee akkoord gaan! De omschrijving van palliatieve zorg in de "somatische geneeskunde" is perfect toepasbaar op de psychiatrische setting, als met "de zorg" behandelen bedoeld wordt.

U lijkt wel pessimistisch over de psychiatrische behandelingen in het algemeen. Is er de laatste jaren geen vooruitgang meer geboekt?

Ik vind het jammer dat de indruk zou worden gewekt dat palliatieve zorg in de psychiatrie vertrekt vanuit een pessimistische kijk op de behandelingsmogelijkheden. Uiteraard en gelukkig is er de voorbije jaren heel wat vooruitgang geboekt en hopelijk volgen er nog vele nieuwe ontwikkelingen en behandelingsmogelijkheden de komende jaren.

Het is evident dat alle patiënten recht hebben op het maximale gebruik van alle behandelingspotentieel dat voorhanden is (zowel medicamenteus als psychotherapeutisch) en heel veel mensen met een psychische aandoening kunnen dan ook goed geholpen (en genezen) worden.

Het gevaar bestaat evenwel dat bij de "chronische" patiënt, die niet meer "behandelbaar" is, en misschien ook niet meer zo interessant, er een zeker omslag dreigt van wat we "therapeutische hardnekkigheid" zouden kunnen noemen naar "in de steek laten"… Maatschappelijk is die tendens al duidelijk waar te nemen. Er is als het ware geen plaats meer voor de "chronische psychiatrische patiënt" in onze samenleving: er is een lange wachtlijst voor PVT-bedden, ouder wordende "chronische" psychiatrische patiënten verstoren de therapeutische programma's in de psychiatrische ziekenhuizen die alsmaar dynamischer worden en acuter werken, rusthuizen zijn over het algemeen wat huiverig om deze mensen op te nemen…

Het is alsof de geneeskunde het moeilijk heeft om een middenweg te vinden tussen curatief optreden enerzijds en het afstoten van de patiënt anderzijds. Palliatieve zorg erkent dat er grenzen zijn aan de curatieve geneeskunde maar niet aan de medische zorg voor mensen.

Ik wil dan ook niet pessimistisch zijn wat betreft de behandelingsmogelijkheden in de psychiatrie, maar we moeten bescheiden blijven: er blijven ernstige psychiatrische aandoeningen bestaan waar de betrokkenen levenslang mee opgescheept zitten en het blijft heel erg belangrijk om op een goede en humane manier zorg te dragen voor deze gekwetste en kwetsbare mensen.

Hoe kan je de patiënt terug hoop geven?

Pastoraaltheologe Anne Vandenhoeck maakte over de "hoop" een interessante doctoraatsthesis. Zij stelt dat we in de geneeskunde veel te veel het begrip hoop reduceren tot één aspect van de hoop, met name curatieve hoop, de hoop op genezing.

Is de psychiater een machteloze arts?

De psychiater is geen machteloze arts, maar voelt zich soms machteloos, vooral in situaties waar er geen echte hoop op genezing is en patiënten het gevoel hebben van in een situatie van "uitzichtloos psychisch lijden" terechtgekomen te zijn. Het concept "palliatie" kan helpen om met zo'n (dreigend) gevoel van machteloosheid om te gaan. Het betekent immers dat je als psychiater probeert de diagnose en het streven naar genezing los te laten en samen met de patiënt probeert te zoeken naar manieren om zijn pijn te verzachten, naar sporen van hoop (los van de curatieve hoop), en manieren om met de ziekte en zijn symptomen te leven en om te gaan.

Hoe kan de psychiater ervoor zorgen niet te veel betrokken te raken bij het lijden van de patiënt? Met andere woorden, tot waar gaat de empathie?

"Mee lijden" is inderdaad heel belangrijk, maar je mag er als psychiater zelf geen "last" van krijgen. Het blijft belangrijk om de grenzen te bewaken. Dat is een moeilijke evenwichtsoefening die ook verandert gedurende de carrière of het leven van een psychiater. Als ik voor mezelf spreek, merk ik dat ik met het krijgen van kinderen en wellicht ook het ouder worden, gevoeliger word voor het leed van mijn patiënten en het lijden van de ene patiënt raakt me soms dieper dan het lijden van de andere. Uiteraard moet je zelf wat goed in je vel zitten en mag je niet al te veel problemen hebben om met een groot hart en goede oren je patiënt tegemoet te treden. Voortdurend jezelf bevragen (en je laten bevragen) blijft ook hier de boodschap. Intervisie en supervisie zijn in deze context van groot belang.

Hoe kan palliatieve psychiatrische zorgverlening in de praktijk worden toegepast?

De Nederlandse psychiater Koerselman schrijft hierover dat we in zulke situaties (van uitzichtloos lijden waar geen "behandeling" meer mogelijk is) de diagnoses moeten loslaten en ons richten op de symptomen: bijvoorbeeld angst, wanhoop enz., en proberen hiermee om te gaan. Ook aandacht hebben voor het lijden op zich en onze kennis hierover vergroten, is belangrijk, los van de eigenlijke ziekte.

Bron: Artsenkrant van vrijdag 21 december 2007
met dank aan Popovggz voor het bericht.

Een andere uitspraak van An Haekens:
"De hulpverlening moet zelf de vraag durven stellen wat haar eigen beleving is van 'uitzichtloos psychisch lijden'. En dan gaat het om 'palliatieve psychiatrie', die bij uitzichtloos psychisch lijden van patiënt en omgeving toch zoekt naar perspectieven van hoop en menselijke verbondenheid. Zo'n benadering veronderstelt echter veel rijkere en complexere denkkaders dan de blinde verheerlijking van de autonomie."

Ziek - tussen lichaam en geest

Wat was ziek zijn vroeger, wat betekent het nu? De tentoonstelling in het Guislain-museum te Gent is niet alleen thematisch en zeer gevariëerd, ze laat ook zien hoe ziekte en wereldbeelden nauw met elkaar samenhangen.
Deze fascinerende tentoonstelling loopt nog tot 27 april 2008.

De oude Grieken wisten het al: mens sana in corpore sano, een gezonde geest huist in een gezond lichaam. Maar... wanneer is iemand ziek, en waarom? Wat is de oorzaak van hoofdpijn, depressie of alcoholisme? Heeft de aandoening een lichamelijke of geestelijke oorsprong? Of moet de oorzaak ergens anders gezocht worden: een bozg geest, een emotieloze opvoeding of liederlijk gedrag? Een pasklaar antwoord op al deze en andere vragen beoogt de expositie niet te geven. Samen met de bezoeker gaat men wel eens op zoek naar het fenomeen 'ziekte', dat wereldwijd en in historisch perspectief wordt bekeken.De manier waarop met ziekte wordt omgegaan verschilt namelijk heel sterk naargelang de periode waarin men leeft, of de plaats waar men woont. Dit wordt in deze overzichtstentoonstelling op een boeiende manier geïllustreerd aan de hand van specifieke objecten en kunstvoorwerpen, die voor de gelegenheid uit maar liefst 50 collecties in een tiental kabinetten werden samengebracht. Rode draad door de expo is de verhouding tussen lichaam en geest.

Een eerste gedeelte is opgebouwd rond concrete aandoeningen zoals hoofdpijn, het syndroom van Tourette, en autisme, die uitvoerig aan bod komen. Een apart 'gruwelijk kabinet' toont 19de eeuwse stedelijke ziekten zoals syfilis, tuberculose en alkoholisme. De voorbije honderd jaar circuleerden er diverse verklaringsmodellen voor deze 'stoornissen'. Niet zelden werden ze als een vorm van ontaarding voorgesteld, ziekten met een sociaal stigma. De sociale en culturele dimensie van ziekten is dan ook het hoofdthema van de expo: hoe bepalen tijd en omgeving waarin mensen leven de kijk op ziekten. Aids bvb, werd in 1981 voor het eerst waargenomen en kreeg vrijwel onmiddellijk het etiket 'homo-pest' opgekleefd, omdat de eerste bekende gevallen zich voordeden in het homomilieu van San Francisco. Momenteel maakt ze vooral slachtoffers in Afrika, waar de ziekte omwille van bepaalde traditionele gebruiken niet altijd even bespreekbaar is.

In een tweede luik worden ook bredere thema's belicht: wereldbeelden en visies op mens en gezondheid. Er wordt nagegaan hoe andere culturen ziektes benaderen. Aan de hand van merkwaardige etnografische kunstvoorwerpen zoals houtsculpturen uit Zimbabwe, maskers uit Mexico, amuletten uit Indonesië en Mongolië, gelukspoppetjes uit West-Siberië enz. komen we meer te weten over medicijnmannen, handoplegging, duivelbezwering, accupunctuur en dergelijke meer.

Ziekte duwt de mens ook in isolement, en confronteert hem met zijn onvermogen. Het is een beeld dat treffend opgeroepen wordt in schilderijen, beeldjes, etsen, tekeningen en allerlei creaties over en door patiënten. Tot slot krijgen we nog een blik op de hedendaagse gezondheidscultuur. De (bijna ziekelijke) neiging om het menselijk lichaam te doen beantwoorden aan één of ander schoonheidsideaal doet mensen soms overgaan tot de meest extreme handelingen. De drang van de Westerse mens naar ultieme perfectie uit zich in een voortdurende zoektocht naar de maakbaarheid en copiëerbaarheid van het eigen lichaam. "Ziek - tussen lichaam en geest" is een aantrekkelijke en bijzonder informatieve tentoonstelling voor het oog en voor de geest, tussen kunst en wetenschap.

H.V.D. voor Kiosk

Schilderen

Deze ochtend gingen we met een tiental Kioskreporters op bezoek bij Katrien.

Nu al meer dan een jaar doet Katrien mee met "het creatief atelier voor De Wende". Dit is een organisatie van Krekenland-Oranje. Tweewekelijks is ze aan het werk in het Beukenhof. Je kan niet zeggen dat Katrien "experimenteert met materialen en technieken" zoals op de inschrijvingsfolder van Oranje staat. Haar werk is dat van een kunstenares in wording.
Ze vertelt zelf dat ze vroeger op school altijd blij was als er tekenen of schilderen was. Ze leerde voor grafisch tekenaar maar ze moest deze studie stopzetten op het moment dat ze ziek werd. Dit was een grote ontgoocheling.
In de werken die ze nu maakt is nog steeds iets van die oorspronkelijke blijheid uit haar kindertijd terug te vinden. De werken zijn zeer evenwichtig opgebouwd en neigen naar het impressionisme. De uitgebeeldde taferelen stralen rust en vrede uit: een bergdorp, een meisje in de tuin, een tuin bekeken vanuit de huiskamer... Het licht speelt een grote rol en de borsteltoetsen suggereren vaak meer dan dat er effectief staat.

We wensen Katrien het allerbeste met haar verder werk, bedanken haar voor de vriendelijke ontvangst en kijken met plezier terug op dit bezoek.

(foto's van haar werk kan je op dit bericht begin volgende week terugvinden)

Jeugdpsychiatrie kan maar helft nood aan

In de krant de Standaard staat vandaag een artikel over jeugdpsychiatrie. U kan het hieronder lezen.

"Ondanks de beleidsinspanningen van de afgelopen jaren kan nog altijd maar aan de helft van de jongeren die dringend nood hebben aan ernstige psychiatrische en psychologische begeleiding, hulp geboden worden.

De kreet van ouders, huisartsen en begeleiders over het tekort aan opvang en begeleiding voor jongeren met psychische problemen is oorverdovend, maar alleen voor wie in hun omgeving staat. Die kreet krijgt amper weerklank omdat er geen officiële cijfers en geen centrale wachtlijsten zijn.

'Het tekort is toch vrij nauwkeurig te ramen', zegt Marina Danckaerts, kinderpsychiater in het Universitair Ziekenhuis van de KU Leuven. 'In alle westerse landen geldt de regel dat 18 procent van de jongeren nood heeft aan “enige, psychologische begeleiding en 7 procent aan “dringende en ernstige, begeleiding. In 1998 is gemeten dat we toen de capaciteit hadden om 2,5 tot 2,75 procent van de min-18-jarigen op te vangen. Met de uitbreidingen sindsdien, ook nog het jongste anderhalf jaar, raken we nu aan 3,5 of nipt aan 3,75 procent van de jongeren. Dus kunnen we de helft van de dringende en ernstige noden en een kwart van de totale noden beantwoorden.'

Alle instellingen en voorzieningen hebben wachtlijsten, maar vele ervan houden ze niet meer bij - ze zouden nog meer ontmoedigd raken. Andere doen dat wel, maar ongecoördineerd, zodat men de cijfers niet kan optellen.

Het aantal 'bedden' in 'K-diensten' (kinderpsychiatrie-opvang in ziekenhuizen) is recent licht verhoogd, maar alleen met 'forensische' plaatsen: voor criminele jongeren. 'Ook daaraan is grote nood, maar niet alleen daaraan', zegt Danckaerts.

Ze signaleert ook dat er referentiecentra voor autisme zijn bijgekomen en een reeks outreach-projecten (behandeling buiten instellingen), maar die laatste worden maar gefinancierd van jaar tot jaar, en zijn dus onzeker.

De centra voor geestelijke gezondheidszorg hebben van de Vlaamse regering ook meer geld gekregen de voorbije jaren.

Positief noemt ze ook dat in het jongste akkoord artsenbonden-ziekenfondsen de psychiatrie iets meer kreeg dan gemiddeld en dat die sector daarvan meteen de helft heeft toegekend aan de jeugdpsychiatrie.

Maar dat alles neemt niet weg dat het tekort zeer groot blijft. Het topje van de ijsberg, het tekort aan jeugdpsychiaters, is ooit precies berekend (DS 4 oktober 2004). Er zouden er theoretisch 420 moeten zijn in Vlaanderen; 320 is het absolute minimum. Vandaag zijn er 160. Er worden er 12 per jaar opgeleid van wie er gemiddeld 4 meteen naar Nederland vertrekken, waar de werkomstandigheden beter zijn. Als er niet te veel te vroeg op pensioen gaan, bereiken we het cijfer 320 rond 2050.

Maar het gaat niet alleen over psychiaters. Ex-Spirit-senator Lionel Vandenberghe ijverde jaren voor de erkenning van de klinisch psychologen, zodat zij ook voor de ziekteverzekering zouden kunnen werken. Maar het wetsontwerp dat de vorige federale minister van Sociale Zaken, Rudy Demotte (PS), maakte, steunde uitsluitend de Franstalige psychoanalytische strekking, en werd geen wet.

De Vlaamse minister van Welzijn, Steven Vanackere (CD&V), erkent volmondig het opvangtekort. De verantwoordelijkheid berust maar ten dele bij hem en het geld zit in grote mate bij de federale overheid. En het gesprek tussen die twee overheden verloopt moeizaam."

(bron: De Standaard)

Op bezoek....

Volgende vrijdag gaan we met enkele Kioskreporters op bezoek bij Katrien. Ze schildert al van kindsaf. We zullen U op deze blog verslag uitbrengen van de manier waarop ze werkt en we zullen ook enkele werken tonen.