Nieuwe Kunstgalerij op Sleidinge

Via de site van het Nieuwsblad vernamen we dat er in de Dellaertsdreef gisteren een kunstgalerij werd geopend.

De plaats was oorspronkelijk een textielfabriek. De galerij heeft een oppervlakte van 350 vierkante meter en heeft ruim 100 meter expositiemuren.
Op vrijdag 7 december gaan enkele Kioskreporters langs bij Kunstgalerij De Wever voor een gesprek met galerijhouder Marc Mestdagh.

Pascal De Bock

Afgelopen vrijdag was de verantwoordelijke voor ontspanning van beschut wonen Domos bij ons te gast voor een interview van Kiosk.


Wie beschut woont in een huis van vzw Domos heeft de kans om deel te nemen aan activiteiten die georganiseerd worden door Pascal De Bock. Dit gebeurt onder de naam van Activiteitencentrum Toreken. Hij werkt sedert april dit jaar voor deze vereniging. In het verleden werkte hij ondermeer met allochtone jongeren. Pascal staat zeer open voor samenwerking, niet alleen in zijn onmiddellijke omgeving: het Toreken zal immers ook gebruikt worden door andere organisaties uit de buurt, maar ook met mensen uit de gezondheidssector. Zo kunnen er op dit moment patiënten vanuit onze kliniek meedoen aan de activiteiten. Pascal houdt ervan om samenwerkingen spontaan te laten opbloeien en pas dan na te gaan of die meer moeten gestructureerd worden. Mochten er te veel deelnemers komen uit andere organisaties dan moeten en nieuwe afspraken gemaakt worden. Zijn doelgroep blijft immers de bewoners van de huizen van Domos. Het gaat om 18 huizen en een zestigtal bewoners. Als we het programma bekijken dan zien we dat dit zeer gevariëerd is: Paard rijden, wafelenbak, badminton, film, zwemmen, hockey, tentoonstelling... De activiteiten gaan zowel door tijdens de week als tijdens het weekend. Niet alle activiteiten trekken veel volk, maar dat is geen noodzaak voor Pascal. Het gaat eerder over de kwaliteit dan de kwantiteit.

Interessant voor Uw agenda is de eindejaarsfuif op 12 december in het buurtcentrum Rabot (JozefII-straat, Gent), met Dj en Kioskmedewerker Robert (en Pierke). Al de geplande activiteiten kan U terug vinden in het krantje van vzw Domos. Er zijn al min of meer afspraken dat hun reporters kunnen langskomen voor een stage op de redactie vanKiosk.

Wislawa Szymborska

In 1996 won deze Poolse dichteres de Nobelprijs voor literatuur. In De Standaard Der Letteren staat er vandaag een interview met haar. Ze heeft het daar zijdelings over psychiatrie.

Ik denk niet dat het één van haar meest rake opmerkingen is als Szymborska antwoordt op de vraag of het maken van collages voor haar een vorm van creativiteit is:

"Niet overdrijven, hoor. Het is gewoon uitrusten. In een psychiatrische inrichting zullen ze patiënten nooit vragen om bij wijze van therapie eens een gedicht te schrijven, ze laten altijd iets met de handen doen. Dat is rustgevend (...)"

Het is een vreemde en foute veronderstelling dat iedere therapie in psychiatrie er op gericht zou zijn om rust te brengen.

De nieuwe bundel gedichten van Szymborska heet "Dubbele punt".

Lang leve de dood!

Dood. Heb geen angst. Talm niet

voor mijn deur. Kom binnen.
Lees mijn boeken. In negen van de tien
kom je voor. Je bent geen onbekende

Hou mij niet voor de gek met kwalen
waarvan niemand de namen durft te noemen.
Leg mij niet in een bed tussen kwijlende
kinderen die van ouderdom niet weten wat ze zeggen.
Klop mij geen geld uit de zak
voor nutteloze uren in chique klinieken.

Veeg je voeten en wees welkom

Eddy Van Vliet

Op 14 november was er in Cultuurcentrum Stroming te Sleidinge poëzietheater rond de dood. Onze reporter Ingrid was ter plaatse.

Een novembervoorstelling rondom de dood en afscheid gebundeld in de "dunne komrij", gebracht door Villanella.

De aanleiding voor de dunne komrij kwam voort uit de "goesting" van kunstencentrum Villanella om een theaterprogramma te maken dat de taal en de poëzie uit de 19de eeuw op een levendige en directe manier op de planken zet.

"Lang leve de dood" is een theater- en poëzieprogramma met een mooie samenhang van stemmen en melodie met een "kleine" kerngroep van vertolkers, die elk op hun manier met tekst en taal overweg kunnen: muzikaal, spelend, stamelend, authentiek, dramatisch, meeslepend...

Gerrit Komrij, marcel Vanthilt en Ruth Joos, drie namen die dan ook letterlijk klinken als een klok, brachten de kwart gevulde zaal van CC Stroming in vervoering. De muziek door Lode Dieltiens (cello) bracht evenwicht in het lang niet altijd sombere "lang leve de dood"! Het bracht een meerwaarde aan de lyrische teksten.

Sterven zonder muziek lijkt me onevenwichtig en koud. De muziek en de stemmen waren ying en yang, geen zon zonder maan, geen koud zonder warm, alles was in harmonie.

Afscheid nemen is van alle tijden, zo waren er ondermeer Oudnederlandse teksten zoals "aan mijn sterfbed" van Jeremias de Decker of het meer gekende "Egidius, waer bestu bleven?" van een anonieme schrijver. Guido Gezelle mocht uiteraard niet ontbreken: "Ik misse U". De hedendaagse poëzie kwam meer aan bod: "broer en sonnet XIV" van Hugo Claus en "dood" van Eddy Van Vliet. "Dodenpark" van Komrij zelf mocht uiteraard niet ontbreken.

Dat afscheid nemen ook niet steeds droef hoeft te zijn ontdekten we in de poëzie van bv bart Chabot met "troost" en met "voor ari" van de berucht Jules Deelder.

Naast de klassieke cello hoorden we ook "Kinderballade" van Boudewijn De Groot op tekst van Komrij himself.

Een avond over dood, afscheid en troost werd beklijvend afgesloten met "Lamento" van Remco Campert. Dit gedicht, waarin Komrij het laatste woord had, werd in echte canon-stijl geproclameerd door de vier acteurs: bravo, een ode aan onze overledenen, bravon bravo!

Na afloop werd het heel stilletjes in mij en ik dacht nogmaals aan zij die ons te vroeg hebben verlaten. In het bijzonder dacht ik aan onze collega-vriend Vincent, die ons onlangs heeft achtergelaten.
Afscheid is van alle tijden: Vincent, waer bestu bleven? Ik misse U!

Ingrid S.

Beginnende studenten verpleegkunde hebben vaak negatief beeld Geestelijke Gezondheidszorg

Hoe het in België is weten we niet precies maar Nederlands onderzoek liet uitschijnen dat studenten HBO-Verpleegkunde bij aanvang van hun studie vaak negatieve, stereotiepe beelden hebben over de GGZ en over patiënten. Hierdoor kiezen maar weinigen van hen voor de psychiatrische sector.

Dat blijkt uit onderzoek onder eerstejaars HBO-V studenten, beschreven in het novembernummer van het Maandblad Geestelijke Volksgezondheid (MGv).

Uit het onderzoek blijkt dat studenten Verpleegkunde flink wat vooroordelen hebben over de psychiatrie en haar cliënten. Zelfs studenten die in hun privéleven ervaring hebben met psychiatrische cliënten zijn daardoor niet toleranter of positiever ten opzicht van de groep.

Studenten associëren psychiatrische cliënten met agressie en onberekenbaar gedrag. Tegelijk blijkt dat ze nauwelijks kennis hebben van psychiatrische ziektebeelden. Zo gaan ze er vanuit dat mensen die zijn opgenomen in een GGZ-instelling niet in staat zijn om een normaal leven te leiden, leggen ze de verantwoordelijkheid voor de stoornis bij de cliënt zelf (vooral waar het gaat om verslaving en depressie) en vinden ze dat cliënten niet genoeg hun best doen om uit de problemen te raken. Het gevoel van ongeduld en onmacht dat dit bij hen oproept, maakt dat ze liever in een ‘gewoon’ ziekenhuis gaan werken dan in de GGZ.

Weinig verpleegkundigen–in-opleiding kiezen voor de GGZ. Het aantal cliënten neemt echter toe, zodat de behoefte aan geschoold personeel steeds groter wordt. De onderzoekers pleiten voor het verbeteren van de beeldvorming over de GGZ en voor het beter voorlichten en begeleiden van studenten.

(Bron: Trimbos-instituut)

Patiëntenvertrouwenspersoon in Nederlandse Psychiatrische instellingen

Bij ons in België worden ze ombudspersoon genoemd en in Nederland is het patiëntenvertrouwenspersoon. Ze zijn een van de psychiatrie onafhankelijke plaats waar patiënten terecht kunnen met klachten of opmerkingen.

In Nederland bestaan de PVP's 25 jaar. Ze zijn volgens alle partijen: patiënten, behandelaars, advocaten, ministerie en inspectie nog steeds erg nodig.
"Waarom?
‘Een belangrijke reden is dat er in de geestelijke gezondheidszorg steeds meer gebruik wordt gemaakt van dwangmiddelen. De samenleving is minder tolerant geworden ten aanzien van afwijkend gedrag. Tussen 2000-2006 steeg het aantal dwangopnames met 45 procent. Je kunt dus zeggen dat de pvp meer nodig is dan ooit. Als de mogelijkheid om in te grijpen in de bewegingsvrijheid van mensen toeneemt, wordt de noodzaak van individuele ondersteuning groter. Voor cliënten die met dwang te maken krijgen, is het essentieel dat ze ondersteund worden door iemand die onafhankelijk is van het instituut dat de dwang oplegt.’"
Het volledige interview kan U lezen door op de titel van dit bericht te klikken.

(met dank aan de infosite van popovggz)

Verdienstelijk Sleidingenaar

Albert Forré. We kennen hem als de vriendelijke steeds op nieuws uit zijnde correspondent voor De Eeclonaar. Wat we niet wisten is dat hij op zo'n ongeveer 70 koersen per jaar ook seingever is.

Hij woont niet ver van de watertoren met zijn vrouw Lisette. Ze zijn ondertussen 50 jaar getrouwd. 41 jaar geleden begon zijn journalistiek werk voor Sleidinge bij De Gazet Van Antwerpen. Hij is afkomstig van het Snuifmeuleken in Eeklo, maar is geboren in Frankrijk. Als hij zes weken oud is komen zijn ouders die seizoenarbeiders zijn naar Eeklo. De familie heeft het financiêel niet makkelijk.
Op zijn 25ste huwt hij en van dan af zal hij in Sleidinge wonen. Eerst op 't Eeksken en daarna in de Polenstraat. Hij is ondervoorzitter van de CM en hij zit in de beheerraad van Onderlinge Hulp. Al vlug begon hij naast zijn werk voor de Gazet Van Antwerpen ook bij de dagbladen Het Volk en De Landwacht (voorloper van het Nieuwsblad) Op korte tijd werkt hij in vier gemeenten: Sleidinge, Lovendegem, Zomergem en Evergem en dit voor drie verschillende kranten. Halfweg de jaren 90 neemt Albert afscheid van de kranten. Hij blijft niet bij de pakken zitten en werkt nu nog voor De Eeclonaar, Vrij Maldegem en Taptoe.
Albert houdt ervan om tussen de mensen te zijn zoveel is duidelijk.

Gehandicapten

Bericht uit het Nieuwsblad

EVERGEM - Om kinderen van 8 tot 12 jaar op een positieve manier in contact te brengen en te leren omgaan met personen met een handicap, vindt van zaterdag 17 tot zondag 25 november een thematentoonstelling plaats in de hoofdbibliotheek, Spoorwegstraat 12. Zaterdag 17 november geeft een afgevaardigde van de Katholieke Vereniging voor Gehandicapten (KVG) toelichting over die vereniging en kan het (thema)boek Malus van Marc De Bel tegen 2,5 euro worden gekocht. (ivh)

Scientology en psychiatrie

Gisteren kon je in de Standaard een bericht lezen waarin stond dat scientology een dvd verspreidt onder dokters en apothekers in Vlaanderen en Nederland. Psychiatrie wordt daarin de "industrie van de dood" genoemd. Beetje vreemde boodschap van een vereniging waartegen in ons land een rechtszaak loopt voor fraude en afpersing.

" De brochure bestempelt de psychiatrie als 'pseudo-wetenschappelijk' en waarschuwt dokters en apothekers dat ze schadevergoedingen riskeren als ze medicijnen voorschrijven die wijzigingen teweegbrengen in de gemoedstoestand of in de geestelijke functies (psychotropen).

In Nederland werden zowat 7.000 exemplaren van de dvd verdeeld bij professionelen in de gezondheidszorg.

De Limburgse huisarts Michel Bottu is geschokt door de dvd. 'Dit is een degoutant samenraapsel van leugens en onzin', zegt hij in De Huisarts. 'Psychiaters zouden toegeven dat ze niet weten wat een geestesziekte is, dat ze niemand kunnen genezen en het alleen maar voor het geld doen.'

De Gentse psychiater Myriam Van Moffaert is niet echt verbaasd over de aanval. 'De psychiatrie staat al langer bloot aan allerlei kritiek. Dat mag. Alleen komt ze nu wel uit erg dubieuze hoek. Bang hoeven we er niet van te zijn. Ik mag hopen dat de huisartsen hun oordeel om iemand naar de psychiatrie door te verwijzen, op rationele gronden baseren en niet op dergelijke hetze.'

De afkeer van Scientology tegen de psychiatrie is verklaarbaar vanuit hun visie dat het individu een onsterfelijke geest is die een lichaam heeft en een verstand om met het lichaam in de materiële wereld te verkeren.

In ons land loopt sinds 4 september een rechtszaak tegen de Belgische Scientology-kerk en de Church of Scientology International voor fraude en afpersing. (ty) "

Op Radio Klara

Zoals eerder geschreven gaan we op woensdag 26 december (tweede kerstdag) naar de Radio Klara studio waar we ons zelf samengestelde muziekprogramma zullen voorstellen.

Volgende week donderdag, dat is op 15 november, komen we opnieuw samen om dit programma voor te bereiden. U bent welkom in de kapel (St.-Jozef, Weststraat 135, Sleidinge) om 14.30u.

Burgemeester De Wispelaere was op bezoek

Hij liet via zijn secretaresse weten dat hij iets later ging zijn en vijf minuten na het afgesproken uur komt hij vergaderzaal 5 van onze instelling binnen gestapt. Eén van de aanwezigen biedt hem een koekje aan dat verpakt zit in oranje-blauwe kleuren. Hij reageert glimlachend: "Tja, die kleuren blijken precies ook niet echt samen te lukken."


Het wordt een gemoedelijk gesprek waarin hij ons vertelt over zijn afkomst uit een éénvoudige familie landbouwers. Hij zelf oefent samen met zijn vrouw Katrien nog altijd het beroep uit en is niet te beroerd om rond 5.00u 's morgens op te staan als een koe wordt afgehaald. Meer zelfs, het rijden op de tractor is voor hem een uitstekend ontspannend tegengewicht voor de soms vrij drukke agenda. Er zijn niet alleen de vele vergaderingen, maar ook twee tot drie recepties per week waarop hij gevraagd wordt een woordje te doen. Het is niet altijd éénvoudig om een familiaal en politiek leven met elkaar te combineren.
Al zijn diplomatie moest hij aanwenden toen hij in het vorige gemeentebestuur schepen werd vanuit de oppositie.
Als burgemeester vindt hij het vooral belangrijk om een goede coach te zijn van het team dat hij leidt. Hij vindt het belangrijk dat de verschillende leden van zijn team op de voorgrond kunnen treden. De politiek maakt mensen niet gelukkig door hen vele cadeau's te geven. Hij vindt het veel meer belangrijk dat er een basisgevoel van veiligheid wordt verzekerd en dat er nog wat groen overblijft in de gemeente.
Burgemeester De Wispelaere voelt zich heel erg thuis in deze gemeente en heeft geen hogere politieke ambities dan het burgemeesterschap.


(meer uit dit interview, ondermeer over sexcheques en sociale woningen, leest U binnenkort in de papieren uitgave van Kiosk)

Interview Burgemeester De Wispelaere

Een kleine correctie: het interview met Burgemeester De Wispelaere gaat door op woensdag 7 november om 11.00u in vergaderzaal 5 (en niet in vergaderzaal 1 zoals eerst werd gemeld).

Naar Andorra

Op 4 december om 20.00u kan U in het Cultuurcentrum Stroming te Sleidinge kijken naar de voorstelling "Naar Andorra", gebracht door theater Stap.

Theater Stap vertrekt vanuit een gelijkwaardigheid die vooropstelt dat mentaal gehandicapten met acteertalent dit tot ontwikkeling moeten kunnen brengen. Al meer dan 20 jaar maakt Theater Stap voorstellingen die gebracht worden in het reguliere theatercircuit. Theater Stap is door de inbreng van gastregisseurs uitgegroeid tot een theaterwerkplaats waar minder valide acteurs en valide theatermakers elkaar ontmoeten.

In het stuk "Naar Andorra" maken 17 Stap-acteurs samen met artistiek leider Marc Bryssinck een voorstelling die de mythe van de eigen identiteit doorprikt. Ze nemen je mee op een rollercoaster van vooroordelen, stigma's en collectieve zinsverbijstering. Max Frisch schreef de tekst in 1961 waarin hij antisemitisme en massapsychologie op de korrel neemt.

Ziek. Tussen lichaam en geest

Vanaf 10 november 2007 tot 27 april 2008 loopt in het museum Dr. Guislain in Gent een project met concerten, lezingen, theater... rond de thematiek van lichaam en geest.

"De tentoonstelling ‘Ziek. Tussen lichaam en geest’ benadrukt de diverse houdingen ten aanzien van bepaalde ziektebeelden en de lichaam – geest problematiek. Hierbij staat centraal dat de diagnosevorming cultureel bepaald is. Soms wordt de geest aanzien als oorzaak van een ziekte, soms lijkt het lichaam de oorzaak. Oorzaken van ziektes ontdekken en het vinden van geneeswijzen, blijkt een lange zoektocht, waar toch menigeen heeft gedacht de waarheid in pacht te hebben." (van de website van het museum)

Interview

Op woensdag 7 november komt de burgemeester van Evergem, Eric De Wispelaere, langs voor een Kioskinterview. Iedereen is welkom om 11.00u in vergaderzaal 1, Weststraat 135, Evergem