In 1996 won deze Poolse dichteres de Nobelprijs voor literatuur. In De Standaard Der Letteren staat er vandaag een interview met haar. Ze heeft het daar zijdelings over psychiatrie.
Ik denk niet dat het één van haar meest rake opmerkingen is als Szymborska antwoordt op de vraag of het maken van collages voor haar een vorm van creativiteit is:
"Niet overdrijven, hoor. Het is gewoon uitrusten. In een psychiatrische inrichting zullen ze patiënten nooit vragen om bij wijze van therapie eens een gedicht te schrijven, ze laten altijd iets met de handen doen. Dat is rustgevend (...)"
Het is een vreemde en foute veronderstelling dat iedere therapie in psychiatrie er op gericht zou zijn om rust te brengen.
De nieuwe bundel gedichten van Szymborska heet "Dubbele punt".
Geen opmerkingen:
Een reactie posten