woensdag, november 22, 2006

Gezin van Paemel: gesprek met Danny (Eduard) De Decker

Kioskreporters Robert en Patrick zagen op 11 november het toneelstuk opgevoerd door het Evergemse Strobos




Kiosk: Hoe zijn jullie er toe gekomen om het stuk “Het gezin Van Paemel” uit te brengen?
Danny De Decker:
Wij zijn een groep acteurs die reeds vele klassieke toneelstukken heeft gebracht en we wijken van dat idee niet af.

Kiosk: Hoeveel acteurs telt Strobos?
Danny De Decker:
Dat hangt af van welk stuk er gespeeld wordt. Er zijn vele mensen aangesloten en iedereen kan zich aanmelden als er een stuk voorbereid moet worden. Wij hebben reeds vele klassiekers gebracht en telkens is de spelersgroep anders samen gesteld. Het zijn altijd toffe mensen die zich inzetten om het stuk tot een goed eind te brengen. Ook na deze voorstelling hadden we een goed gevoel. Het is toch een beloning na het vele repeteren.

Kiosk: Hoe komt het dat acteurs in dit stuk niet meer achter de coulissen plaatsnemen als ze niet spelen?
Danny De Decker:
Als je buiten de lichtbalk treedt dan betekent het dat je niet meer deel neemt aan het spel. maar we gaan niet van het toneel. De mensen moeten zien dat ik ook maar gewoon Danny De Decker ben en op scène Eduard. Als ik buiten de lichtbundel stap ben ik gewoonweg weer mezelf. Dat was het opzet van deze bewerking van het toneelstuk. Acteurs verkleden zich ook op de scène. We willen gewoon duidelijk maken waar het speelvlak begint en eindigt. Je ziet op de scène ook een camera, in plaats van een Leuvense stoof. Dat betekent: God ziet U. Op die manier wordt het traditionele toneelstuk in een moderne versie omgezet.

Geen opmerkingen: