Er blijven reacties komen op het artikel van Jacinta De Roeck. Onderstaande is een bericht van Patrick Van Krunkelsven (VLD)
ik ben toevallig in de discussie terecht gekomen ivm interview Jacintha.
Persoonlijk vind ik het goed dat debat over alle aspecten van euthanasie gevoerd wordt.
Slechts één opmerking: we moeten onderscheid maken tussen wat er in de wettekst staat en wat er op het terrein gebeurt (evt fout gebeurt). De twee niet voortdurend mengen. Wat euthanasie bij psychisch lijden betreft, bestaat er in de wettekst niet de minste twijfel dat dit mogelijk is, binnen of buiten de psychiatrische centra. De wet is op dat vlak zeer verregaand en ik sta er achter. De indruk mag niet gewekt worden dat de wet op dat vlak hiaten vertoont, dat zaait nog meer verwarring bij artsen. Deze lezen niet elke dag de wettekst na! Zij zullen nog meer twijfelen of euthanasie in zulke situatie kan of niet kan. Op deze manier gaan we dus achteruit!
Dit neemt niet weg dat op het terrein deze euthanasie moeilijk 'afdwingbaar' is door patiënten die het leven absoluut niet meer zien zitten.
In Nederland bestaat er wetenschappelijk materiaal waaruit blijkt dat daar een tiental patiënten per jaar omwille van psychisch lijden euthanasie krijgen. Wij kennen die cijfers in ons land niet (want kan ook buiten wettelijk kader gebeuren). Het is goed dat artsen hier zorgvuldig mee omspringen. De wetgever heeft geen zelfmoord op aanvraag ingevoerd, wel euthanasie waar arts en patiënt op dezelfde golflengte moeten geraken.
Dit laatste blijft echter een moeilijk evenwicht. Nu is die balans uit evenwicht en het is duidelijk dat daar nog een weg is af te leggen. Wat dit aspect betreft kan dit echter perfect binnen het bestaande wettelijke arsenaal. Meer overleg en studie omtrent dit ontwerp is zeker nodig. En ook correcte informatie naar artsen en patiënten. Een goede infofolder zou al veel verwarring kunnen wegnemen. We zullen de minister nog eens op zijn verantwoordelijkheid wijzen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten