bericht van buurtbewoner-medewerker

Als buur van de psychiatrische centrum Sleidinge neem ik deel aan de bijeenkomsten van het overlegplatform en “Kiosk”. 

 Ik engageerde mij ook om in de werkgroep rond kwartier maken, in het teken van de ambulante geestelijke gezondheidszorg na te denken over het bevorderen van de integratie van de bewoners van het centrum in de buurt, ons dorp, onze wijk.

Die werkgroep is druk doende met het voorbereiden van een symposium over kwartier maken dat volgend jaar zal doorgaan.

Ik probeer  u uit te leggen waarom ik een gedeelte van mijn vrije tijd ter beschikking stel van deze groepen.

Ik ken de psychiatrische centra vrij goed daar ik geboren ben in de onmiddellijke omgeving van de centra te Sleidinge. Mijn kinderjaren, mijn jeugd en mijn verder leven stonden regelmatig in verbinding met de centra.

Als kind moesten wij naar de mis in het ‘mannengesticht’, wij haalden kattenkwaad uit in den hof tot soms tot ergernis van de broeders. Wij zagen de bewoners van de instelling regelmatig in onze buurt en straat zonder ons daar vragen bij te stellen. Er heerste  een goede verstandhouding tussen de broeders en de bewoners van de buurt zodat er bij enige ergernis op problemen direct en goed werd opgetreden.

Dat de initiatieven van zowel 
het overlegplatform als van Kiosk 
op bijval kunnen rekenen was 
vast te stellen op 
de laatste ontmoetingsnamiddag
 ‘Een hart voor de buurt’ in februari.

Heel wat buurtbewoners kwamen af op dit evenement. 
Sommige met vragen, anderen met wat verwondering,
 soms ook bewondering voor het hele gebeuren.

Geen e-mail of telefoon, direct communiceren met een broeder was voldoende. Iedereen kende de broeders wel gezien zij regelmatig in het dorp aanwezig waren en sociale contacten onderhielden.

De structuur van de instelling veranderde, de cultuur van de buurt en de instelling onderging wijzigingen en de band tussen de instelling en de buurt verwaterde.

Hierdoor ontstonden misverstanden en groeide er hier en daar een zeker ongenoegen tegenover de instelling.

Het moet gezegd dat er bij de buurtbewoners enige vooroordelen vast te stellen waren, soms door gebrek aan informatie, soms door het verspreiden van minder juiste gegevens.

Na het oprichten van het overlegplatform was er een verandering vast te stellen in de verstandhouding buurt – psychiatrische centra. Overleg werd prioritair en informatie verstrekken via het overlegplatform en Kiosk waren zaken die duidelijk naar voor kwamen.

Het meldpunt dat werd opgericht bleek een schot in de roos. Buurtbewoners die problemen zagen of betrokken waren in feitelijkheden met residenten van de instelling konden vrij vlug melding maken van de zaken. Op die wijze was en is het voor de mensen van het psychiatrisch centrum ook mogelijk om adequaat en vlug op te treden bij eventuele probleemgevallen.

Bij het nader bekijken van de meldingen, ook op het overlegplatform, bleek dat niet altijd bewoners van het psychiatrisch centrum betrokken waren. Dikwijls maar niet altijd. Bij de meldingen waarbij het psychiatrisch centrum in de mogelijkheid was om op te treden of een oplossing te vinden, werd dit ook gedaan.

Soms kan het voorvallen dat er in het straatbeeld een gebeurtenis plaatsvindt die niet als de norm  beschouwd kan worden. Mensen die anders door het leven gaan, sommige bewoners van de psychiatrische centra leven, door hun anders zijn soms in een andere wereld. Dit aanvaarden en begrijpen vergt dikwijls heel wat empathie van de medemensen, en dan nog. Soms kan deze gebeurtenis schokkend zijn, soms hilarisch maar ik ben er van overtuigd dat er zelden of nooit blijk gegeven wordt van onwil of kwaad opzet.

Aanvaarden dat mensen anders kunnen zijn, anders kunnen reageren en zich soms anders gedragen is een hele opgave. Dit is echter geen onmogelijke opgave.

Het overlegplatform, Kiosk en de instelling werken voortdurend aan het verbeteren van het nabuurschap.

Op deze wijze ontstaat er een goede verstandhouding tussen enerzijds de bewoners van ons dorp en anderzijds de bewoners van de instelling.

Dat de initiatieven van zowel het overlegplatform als van Kiosk op bijval kunnen rekenen was vast te stellen op de laatste ontmoetingsnamiddag ‘Een hart voor de buurt’ in februari.

Heel wat buurtbewoners kwamen af op dit evenement. Sommige met vragen, anderen met wat verwondering, soms ook bewondering voor het hele gebeuren.

In het kader van de goede buurtwerking “Kwartier maken” zoals in Nederland, werken aan de integratie van het psychiatrisch centrum en zijn bewoners  is er nog heel wat werk voor de boeg.

Mensen die veel tegenwind ondervonden in het leven maar die ook de moed vonden om verder te doen, met vallen en opstaan, zich zelfs inzetten voor anderen door hun rijke ervaringen te delen met anderen verdienen onze bijzondere aandacht.

Zeker als dit het goede samenleven in onze buurt, ons dorp onze gemeente ten goede komt.
Een grotere participatie van de buurtbewoners in de werking van Kiosk en het overlegplatform zou welkom zijn.

Deelnemen aan een organisatie die het goede samenleven in onze buurt stimuleert kan enkel voldoening schenken als er voldoende respons is van de buurt, de bewoners en het personeel van de instelling.

Ik doe een warme oproep aan iedereen om de projecten alle kansen te geven door zoveel mogelijk deel te nemen aan de werkgroepen zoals het overlegplatform en Kiosk.

11/07/2012 Joseph Hamerlynck