Werkgroep Kwartiermaken

Er is een heuse werkgroep over de manier waarop we plaats willen maken voor mensen met een psychische kwetsbaarheid, plaats in organisaties die buiten de geestelijke gezondheid liggen: sportclubs, verenigingen, organisaties. We willen drempels weghalen, toegangen vergemakkelijken.

Oorspronkelijk bedoeld voor casemanagers uit Mobilteams en voor professionals in het algemeen willen we de groep open stellen voor iedereen. Op deze manier wordt de groep zelf een gastvrije plaats. We mikken dan ook op ervaringsdeskundigen, (ex)patiënten, buurtbewoners... Onze vergaderingen gaan telkens op een andere plaats door. De volgende bijeenkomst is op maandag 6 januari om 14.00u in het buurtcentrum Godshuishammeke in Gent. Nancy zal ons daar ontvangen en wat info geven over de werking van haar buurtcentrum. We praten, discussiëren... De teksten van Doortje Kal vormen de leidraad.

Het Blauwe Kind

Nog op zoek naar een leuk kerst- of nieuwjaarscadeautje? Het boek "Het Blauwe Kind" van Henry Bauchau is een aanrader.

In een Parijs daghospitaal neemt de psychoanalytica Véronique de zorg van Orion op zich, een jongen met ernstige psychische problemen. Ze stelt vast dat hij, ondanks zijn moeilijkheden, een krachtige verbeelding heeft en ze leidt hem in de richting van het tekenen en het beeldhouwen. Orion slaagt er in de loop der jaren in om zo te verwoorden wat hem in de greep houdt.

De waanzin, de verwarring, de verrassende effecten van de kunst en de hoop die koppig vecht tegen het onuitsprekelijke mysterie van het lijden vormen de thema's van Het blauwe kind. Maar voor alles is deze roman een verhaal van hoop en mededogen, van een on-eigentijds, menselijk geloof in de mogelijkheden van een psychiatrische patiënt.

Van oud naar nieuw...

Zeer blij dat we ook dit jaar werden uitgenodigd door de mensen van het Vermeylenfonds om samen met hen de overgang van oud naar nieuw te vieren. We kijken er naar uit hen terug te zien. (Ex-)patiënten en buurtbewoners samen aan tafel en ook op de dansvloer. Zaal Germinal we komen er aan :-)

Kwartiermaken

Voor wie er niet bij was op vrijdag 13 december, ziehier de volledige voordracht van Doortje Kal over Kwartiermaken

Kiosk op bezoek bij Doortje Kal in Utrecht

                                                                                                                                                                  

                                                                                                                                                                                                                                                                                                              

                          

Het was een hartelijk weerzien met Doortje Kal, gisteren in Utrecht. Ze gaf er haar afscheidsrede als speciale lector van de Hogeschool. Na een lange reis met het busje (dank trouwens aan Nico om te rijden) waren we nog net op tijd voor een tas koffie met de hoogsteigen koekjes van de Hogeschool. Muziektheater "As I left my Fathers House" door de New Dutch Connections was een aangrijpend stuk over onderdrukking en maatschappelijke geweld doorheen alle tijden en over alle continenten. Dan was er de verwelkoming door Anton Franken (lid college van bestuur van Hogeschool Utrecht). De hoofdmoot was uiteraard het college van Doortje Kal. Ze gaf een overzicht van het werk dat ze in anderhalf jaar tijd had verzet en dat was toch heel wat. Ze deed het aan de hand van enkele kritische dialogen over onderwerpen als onder meer kunst, burgervriendschap, wijkgericht werken, inclusieve economie en hoe uitsluiting ziek maakt. De rode draad telkens weer is het reïntegreren van al wie met uitsluiting heeft te maken en dat zijn onder meer ook mensen met een psychische kwetsbaarheid.

Voor ons een toch wel een emotioneel en leuk moment toen Peter door Jean-Pierre Wilken (lector Participatie, Zorg en Ondersteuning en voorzitter Kenniscentrum Sociale Innovatie) op het podium werd gevraagd om één van de eerste exemplaren van het nieuwe boek van Doortje "Verder met Kwartiermaken" in ontvangst te nemen. Wilken kondigde ons aan als de Kwartiermakers die België vertegenwoordigen. We kregen het boek uit handen van Doortje zelf en ze voegde er nog eens aan toe hoe mooi ze onze bijdrage, de tekst "Allemoale tuupe tegoare" (Gents voor "allemaal samen") over onze buurtwerking vanuit het psychiatrisch centrum in Sleidinge en Gent, vond.

De verrassingsact was een optreden van "de fanfare van de eerste liefdesnacht". Het is de groep waarin Doortje Kal trombone speelt. Zeer swingend gezelschap dat heel veel stijlen aankan.

En nadien nog een receptie met bitterballen. Nog wat bijpraten met Doortje en dan de avond in, heel tevreden weer terug naar Gent.

zorg aan huis

Ondertussen 11 geïnteresseerde hulpverleners uit een psychiatrische afdeling die kijkstages willen lopen in het Mobilteam. Een succes !!!

Terugblik

Net voor we het einde van haar lectoraat gaan meemaken in Utrecht, toch nog even een terugblik op het moment waarop Doortje Kal er aan begon, twee jaar geleden...

Breien zonder naalden

Breien zonder naalden garen
weven in meerdere weeëns baren
Beelden wredere tekening scharen
scheelden bredere kenteringen te garen

Hersteldagen in 't krijt tax betaald
wekte bijdragen ter wijt volle gas verhaald
Kwelslagen verhalen per nieuwe fax gehaald
Liefde plagen naar 't gerieflak gemaald

Huisdieren tekort welk instituut schort
tijdspanne-meter geldt tureluut gort
Nic nac van letter scheldt statuut mort
Elk een weter melkt zijn haar in 't bord.


Jason componeerde in Kiosk deze morgen een nieuw gedicht

Ontmoeting

Deze morgen komt in Kiosk een student langs met de vraag of hij één van onze (ex)patiënten een tijdje mag opvolgen en spreken, om dan foto's te maken die aansluiting vinden bij het verhaal. De student spreekt zeer openlijk over zijn eigen psychische kwetsbaarheid. Een geslaagde ontmoeting.

Wat als iedereen hulpverlener was?

klik hier

zorg aan huis voor mensen met ernstige psychische kwetsbaarheid

Vandaag gehoord dat er in Vlaanderen nog steeds vele regio's zijn waarin mensen met een zware psychische problematiek geen zorg aan huis krijgen. Schrijnende situaties waarin mensen zwaar verwaarloosd geraken en niemand iets wil of kan doen. Huurbegeleiders van sociale verhuurkantoren worden samen met hun bewoners aan hun lot overgelaten. Gevaar zit erin dat deze bewoners uiteindelijk hun woning kwijt geraken. Hopelijk ook hier snel zorg op maat en zorg aan huis...

kioskreporter over optreden Stef Bos (cultuurcentrum Evergem)

Enkele weken geleden trad Stef Bos op in het cultuurcentrum Evergem. Onze reporter Wim was ter plaatse. Hieronder zijn verslag. Het optreden begon met “Is dit nu later?”. Opvallend toch dat Stef Bos heel veel praat tussen de liedjes door. Hij zong ook een van zijn nieuwe liedjes “de Kloofstraat”. Zuid-Afrika was opmerkelijk aanwezig tijdens het optreden. Stef Bos is ook getrouwd met een Zuid-Afrikaanse. Leuk verhaal was dat waarin een dikke Zuid-Afrikaanse vrouw op zondagochtend gospelliederen zingt over de zuippartij van de avond ervoor. Stef Bos wil zijn liefde voor de Zuid-Afrikaanse taal ook niet verstoppen en verzet zich tegen het idee dat deze liefde politiek incorrect zou zijn omdat het Zuid-Afrikaans de taal van de onderdrukkers is geweest. Een hoogtepunt van het optreden was zeker het lied “wodka” en het nummer waarmee hij eindigde “papa” dat eigenlijk over politiek gaat. Leuk om te horen dat zijn hoogbejaarde vader zo tevreden is dat vrouwen over het algemeen langer leven dan mannen waardoor hij in het bejaardentehuis bij heel veel vrouwen verblijft.
We bleven wat op onze honger zitten omdat liedjes zoals “Pepermunt”, “Wat een wonder” en “vrouwen aan de macht” niet werden gebracht.

Film en psychiatrie: Javier Tellez in het SMAK (Gent)

Eén van de meest indrukwekkende films van Javier Tellez SMAK Gent is toch wel de video-installatie ‘La Passion de Jeanne d’Arc’ (2004). Je zit in een zaal, op het scherm aan je linkerkant kan je getuigenissen zien van 12 patiënten van het psychiatrisch ziekenhuis Rozelle in Sydney. Sommige doen dit onder de vorm van aangrijpende liederen. Terwijl je op het scherm aan je rechterkant de stomme film La Passion de Jeanne d'Arc (1928) van Carl Theodor Dreyer kan volgen. De getuigenissen van het linkerscherm worden in die zin een soundtrack van de film op het rechter scherm. De tussenbordjes met tekst in de film rechts zijn dan ook nog eens vervangen door andere tekstbordjes en dit wordt aldus een ander verhaal. Een patiënte die denkt Jeanne d'Arc te zijn wordt gedwongen opgenomen. Ze moet ondertekenen dat ze bereid is zich te schikken naar de behandeling. De geestelijken die haar in de oorspronkelijke film als ketter beschouwen zijn door de nieuwe tussenbordjes de psychiaters die haar willen overtuigen dat ze ziek is. De patiënte die meent dat ze Jeanne d'Arc is verlangt tot op het eind naar haar vrijheid. Mooi als net op dat moment op het scherm aan de linkerkant iemand zingt dat men haar personage of haar alias niet mag afnemen, omdat ze dit personage nodig heeft. Tellez blijft doorheen de hele tentoonstelling trouwens patiënten verbinden aan personages. Immers iemand anders spelen, een andere rol aannemen kan heel bevrijdend werken...

tentoonstelling SMAK en psychiatrie

In het Smak (Gent) loopt nog tot 26 januari 2014 de tentoonstelling "Praise of Folly" van Javier Tellez (geb. 1969, Valencia). Als zoon van twee psychiaters groeit hij op in een omgeving waarin geesteszieken deel uit maken van het dagelijkse leven. In zijn filmprojecten gaat hij intense samenwerkingen aan met psychiatrische patiënten. Het is een prachtige tentoonstelling, ontroerend, onthutsend, met veel respect gemaakt maar nooit vrijblijvend. Als je alle films volledig wil bekijken begin er dan heel vroeg aan want je hebt toch zo'n dikke 5 uur tijd nodig. 
PRAISE OF FOLLY van JAVIER TELLEZ

Nieuw boek Kwartiermaken Nederland met daarin ook tekst van Kiosk Sleidinge.

Vandaag bericht gekregen Van Doortje Kal dat haar nieuwe boek klaar is. Het wordt uitgegeven ter gelegenheid van haar afscheid als lector Hogeschool Utrecht. We zijn blij en trots dat er ook een tekst over de werking van Kiosk en over het overlegplatform Sleidinge in is opgenomen.
We kijken er zeer naar uit om Doortje terug te zien op 13 december. Hier meer info over deze dag. 

"participatiesamenleving": een ander woord voor bezuinigen?

In Nederland werd gisteren het woord van het jaar gekozen: "participatiesamenleving". Men wil van een verzorgingsstaat naar een participatiesamenleving overgaan. Bij Pauw en Witteman werd in september al aan premier Rutten van Nederland voorgelegd of de participatiesamenleving niet gewoon een ander woord is voor bezuinigen. Kijk hier vanaf tijdstip 2.25 tot 8.45...

Participatie is eigenlijk een recht en als het een plicht wordt die samenvalt met besparingen dan wordt het recht op zorg ondermijnd. Het zal voor hulpverleners steeds belangrijker worden om de woorden uit de herstelbeweging niet te laten recupereren door politici die een andere definitie aan deze woorden geven om ze op die manier te misbruiken om bezuinigingen door te voeren die nadelig zijn voor de zwaksten in onze maatschappij.

Eigen kracht en recht op zorg

Ik wou graag nog eens terugkomen op de termen zoals "eigen kracht". (zie ook bericht van 12 november). Het mag geen ideologie waarbij iedereen nu zou gewezen worden op zijn eigen kracht en dus geen hulp meer mag of kan vragen. Met "eigen kracht" wordt bedoeld dat je als hulpverlener iemand helpt zoeken naar wat hij op eigen kracht kan en waar hij hulp nodig heeft. 
Er zit een gevaar in dat het "eigen kracht"-denken vanuit politiek oogpunt wordt gerecupereerd om besparingen door te voeren in de hulpverlening. Dit blijkt op dit moment wel het geval te worden in Nederland. Het recht op zorg wordt vanuit dit "eigen kracht"-denken ondermijnd. Het kan niet de bedoeling zijn dat het herstel-denken dat net ook in Nederland heel sterk werd ontwikkeld misbruikt wordt om besparingen door te voeren. Het lijkt me alsof hulpverleners dan weer moeten gaan Kwartiermaken bij de overheden om de gepaste hulp en ondersteuning te blijven voorzien voor hen die kwetsbaar zijn.
Kijk maar naar de reportage vanaf tijdstip 24:48. met onder meer een tussenkomst van Andries Baart (presentie)

Psychiatrie en sexualiteit

Sexualiteit binnen psychiatrie is nog altijd een taboe... Blogger Ron (verpleegkundige Fact in Nederland) geeft hieronder enkele vragen mee om over na te denken. Wij bij Kiosk zijn al langer voorstander van het geven van sexcheques aan sommige mensen met een psychische kwetsbaarheid zodat ze bij een sekswerker terecht kunnen. We komen op dit onderwerp later uitgebreider terug.

Denk eens aan de volgende vragen:

Hoe ga je om met een verwarde cliënt die ongeremd openlijk masturbeert op de afdeling?
Hoe ga je om met het thema seksualiteit met cliënten die in behandeling zijn, die geen gemeenschap mogen hebben op de afdeling, maar die je samen de deur uit ziet gaan, hand in hand, gebruik makend van hun vrijheden?
Ondersteun je als verpleegkundige bezoek aan een prostitué door de cliënt naar de plek toe te begeleiden?
Denk eens aan de Stichting SAR.
Ga je in gesprek met een cliënt met een kinderwens?
Hoe ga je om met ongeremd gedrag van een psychotische cliënte die geen voorbehoedmiddel wil gebruiken?
Kom je voor de cliënt op wanneer hij om Viagra vraagt?

het volledige artikel van Ron kan U hier lezen... Meer info kan U ook lezen op SAR (stichting alternatieve relatiebemiddeling)

Boek over sociale psychiatrie

Lijkt me wel de moeite waard, dit boek...

"De sociale psychiatrie is het antwoord vanuit de psychiatrie die niet wil medicaliseren en daarmee mensen wil ondersteunen in hun leven, in hun eigen omgeving... 
De sociale psychiatrie wil mensen met psychiatrische problemen ondersteunen in de wijk waar ze wonen om met gebruik van eigen mogelijkheden een zo volwaardig mogelijk maatschappelijk bestaan te leiden. Daarbij is er oog voor de buurt, maatschappelijke belang en de wisselwerking tussen cliënten en hun omgeving. In dit boek de nieuwste ontwikkelingen, mooie voorbeelden en reflecties op hulpverlenen."

een boek van Gerard Lohuis en Alice Beuker

Hoe overleven met weinig geld in het Meetjesland?

Ook Kiosk Sleidinge staat vermeld in dit handige boekje "Hoe (over)leven met weinig geld in het Meetjesland?"

Te gast zijn...

Weet je wat zo mooi is aan de job van casemanager in het Mobilteam? Je komt aan huis bij mensen die het vaak heel erg moeilijk hebben en zij vinden het dan ook onder de meest moeilijke omstandigheden zo heel erg belangrijk dat ze je een tas koffie of een cola kunnen aanbieden. Het lijkt er op alsof je jezelf in eerste instantie laat bedienen terwijl je praat en ondersteuning geeft, maar door bij hen langs te gaan zijn ze niet langer patiënt of ex-patiënt of cliënt maar gastheer en jij bent niet langer psycholoog, hulpverlener... maar gast. Je een tas koffie of een cola laten inschenken is meer dan wat het lijkt, het is een herdefiniëring van de manier waarop je hulp verleent.

Tentoon stellen...

Of we iemand die in opname is willen helpen bij het zoeken naar plaatsen in de stad waar hij of zij de schilderijen kan tentoonstellen die hij op de afdeling maakt? Zeer graag!

Sociale media...

Volgende week komt iemand langs van de Arteveldehogeschool om ons te interviewen. Ze doet onderzoek naar de manier waarop we met facebook proberen om bepaalde doelgroepen (ex-psychiatrische patiënten, hulpverleners en buurtbewoners van de instelling) te bereiken. We hopen dat de resultaten ons iets kunnen leren om facebook en blogspot nog doeltreffender te gebruiken.

op tv, op toneel en vandaag meegemaakt...

Een creatherapeute in een psychiatrische instelling zegt me dat er in een lokaal heel bijzondere schilderijen staan. Ik ben verrast en ontroerd door de kwaliteit van de werken. Hij komt er alle dagen op houten panelen schilderen: bloemen, een schip op zee, maar ook doodshoofden en monsters. Het werk is erg afwisselend en toch is een stijl herkenbaar. Opvallend is dat hij eens een schilderij af is hij er de volgende dag een ander overheen schildert. De man die ze schildert is heel bedeesd en is niet echt geneigd om zijn werk te tonen. Toch bijzonder dat sommige mensen pareltjes maken zonder daarbij een publiek voor ogen te hebben...



Toneel over depressie

reeks over psychiatrisch centrum Bedlam op Channel 4 

gesprek...

Interessant gesprek en discussie vandaag rond euthanasie en psychisch ziek zijn. Kan een psychiatrisch patiënt deze vraag stellen en zo ja, wanneer? Heeft hij ook recht op deze vraag, namelijk als burger die heel erg lijdt onder zijn ziekte of wordt deze vraag onmiddellijk gekaderd net als een kenmerk van de ziekte, waardoor je op de vraag zelf niet meer moet ingaan? Je zou verwachten dat psychiatrische patiënten ook burgers zijn, dacht ik zo, burgers die heel erg kunnen lijden... Hebben ze trouwens niet het recht op info over euthanasie zoals alle burgers?

Overlegplatform

Overlegplatform is net afgelopen. Vergadering met geëngageerde, enthousiaste en kritische buurtbewoners houden ons, personeel van de instelling scherp en alert. Veel nieuwe energie en nieuwe ideeën opgedaan deze avond

participatie

Vandaag was er in Brussel een studiedag rond participatie in de geestelijke gezondheid. Patiëntenverenigingen, zoals Uilenspiegel en Psytoyens, kwamen er samen met familieverenigingen zoals Similes. Ook hulpverleners werkten mee. Er is ook wetenschappelijk onderzoek lopend naar betrokkenheid van patiënten en familie. Opvallend is dat patiëntenverenigingen en familieverenigingen echt samen werken en niet tegenover elkaar staan. Dat is ook het geval met de hulpverlening. Door artikel 107 is er echt iets veranderd in de geestelijke gezondheid. De factteams (zorg aan huis voor psychisch kwetsbare mensen) zorgen voor meer openheid en experimenteren volop met meer participatie.
In de toekomst zullen patiënten en hun families zeker meer inspraak krijgen op alle vlakken en dat is zeer hoopvol. Het was een inspirerend en enthousiasmerende bijeenkomst. Uitkijken naar het vervolg.

Kwartiermaken

Gisteren was er de werkgroep Kwartiermaken. Casemanagers Mobilteams van alle teams in het Gentse en Meetjesland, ervaringsdeskundige, buurtbewoner, begeleiders beschut wonen, sporttherapeute van een rehabafdeling... komen samen om te praten over de manier waarop ze aan Kwartiermaken doen en zouden willen doen. Een zeer boeiende en aangename ervaring! Ik kijk al uit naar de volgende bijeenkomst op maandag 6 januari 2014...

Volterra (Italië)

"Ospedale Psichiatrico di Volterra". Midden september 2013. Het is niet toegelaten de oude gebouwen van het in de jaren 70 gesloten psychiatrisch centrum te bezoeken. We doen het toch. We willen de aantekeningen zien die door Oreste Fernando Nannetti op de buitenmuren werden aangebracht. Gedurende dertien jaar dat hij daar verbleef kerfde hij dagelijks met de punt van zijn gesp in de wanden. Hij schreef zijn verhaal. Hij meende dat hij een astronaut was en beschrijft zijn ruimteverhalen. Het is niet makkelijk het gebouw te vinden. Een opvoeder die een aantal gehandicapten begeleidt zegt ons welke richting we uit moeten. We klimmen voorbij de omheining en hopen dat ons niemand zal tegenhouden. We gaan het gebouw binnen. Het verval heeft echt wel toegeslagen. De begeleider zei ons

dat er niet veel meer overbleef van het werk van Nannetti. We vinden de aantekeningen, fotograferen ze en lopen verder het terrein op. We komen een nieuw gebouw tegen en tot onze grote verrassing en ook vreugde zijn hier nog heel wat restanten van het werk van Nannetti. Iemand heeft om het toch wat te beschermen een smal afdak geïnstalleerd over de muren. Veel zal het niet helpen. Als er niet snel wordt opgetreden is dit kunstwerk vrij snel voorgoed verloren

Blu Cammello: atelier voor outsider art in Livorno (Italië)

Begin september in Livorno. Het is zo’n 35 graden. We zijn op bezoek in Blucammello. Ricardo Bargellini ontvangt ons. Hij is begeleider in het atelier waar expsychiatrische patiënten komen schilderen. Het centrum dat ook de naam Basaglia draagt ligt aan de rand van Livorno, in een beetje een verlaten straat die eerder aan een veredelde landweg doet denken. We krijgen een rondleiding in de tuin dat een centrum voor moderne kunst is met ook outsiderart. De allereerste persoon die we die ochtend hebben ontmoet is een wat oudere cliënt die over Anversa en Ostend spreekt als we zeggen dat we uit Belgio zijn. Onze kennis van het Italiaans is beperkt maar dat weerhoudt hem niet enthousiast verder te praten. We vermoeden dat hi j het heeft over  zijn vader die iets deed bij de marine.

Ook Riccardo spreekt bijna geen Engels. Hij laat ons tekeningen en schilderijen zien en vermeldt de namen van de kunstenaars. Hij heeft het over Alessandro Michelangelo en Franco Bellucci. Deze verbleef tientallen jaren in de psychiatrische instelling in Volterra, vaak in moeilijke omstandigheden. Hij werd er soms vastgebonden. De man verbindt nu op zeer originele wijze speelgoedpoppen met elkaar. Veel van zijn werken liggen in de bibliotheek van het atelier. Het werk van Bellucci dat Riccardo het meest aanspreekt is dat van met elkaar verbonden voorwerpen die allen afkomstig zijn uit de instelling van Volterra. De fotograaf Mario Del Curto bracht de voorwerpen mee uit de al jaren gesloten instelling van Volterra en gaf die aan Bellucci om er mee aan de slag te gaan. Bellucci tekent ook prachtig en mengt er zijn logo’s doorheen. Het zijn speciale composities op bruingeel papier.

 Manuela Sagona schildert vooral portretten in een zeer krachtige stijl met veel kleur. Haar werk is ondermeer geliefd bij  Bruno Deschamps  van ABCD. Volgend jaar komt er dan ook van haar een tentoonstelling in het “Maison Rouge” in Parijs.

Overlijden ex-premier Wilfried Martens

In 2004 mochten we op bezoek bij Wilfried Martens in zijn bureau in Brussel. Hij was van geboorte Sleidingenaar en we hadden het dan ook over zijn geboortedorp, over psychiatrie, over zijn zoon die zelf is opgenomen, over Europa.

Ook wij zagen een zeer gedreven en sociaal bewogen man.

Rust zacht Wilfried...

Even tussen uit...

.

In september zullen er gedurende een maand geen Kioskberichten meer zijn op deze blog. We gaan er even tussen uit. 
De vergaderingen in Cardijnwijk blijven gewoon doorgaan. Volgende bijeenkomsten zijn op dinsdag 10 september en op dinsdag 24 september, telkens om 10.15u.

Bijeenkomst werkgroep rond Kwartiermaken

Bijeenkomst werkgroep rond Kwartiermaken 
op maandag 14 oktober 2013 om 14.00u in DokNoord 6, Gent


(ex-)psychiatrische patiënten en mensen met een psychische kwetsbaarheid hebben het niet makkelijk hun plaats op te nemen in de samenleving. Kwartiermaken is het installeren van niches, veilige plaatsen in de samenleving. Dit werk gebeurt door de hulpverleners.
Onze werkgroep bestaat uit casemanagers van Mobilteams (thuiszorg bij mensen met een psychische kwetsbaarheid), ervaringsdeskundigen psychiatrie, patiënten en expatiënten, hulpverleners in buurthuizen, straathoekwerkers, psychiatrisch verpleegkundigen, psychologen, ergotherapeuten... maar ook buurtbewoners en sympathisanten en geïnteresseerden

Fietstocht Eeklo

Vandaag fietsten 27 (ex-)psychiatrische patiënten, ervaringsdeskundigen, buurtbewoners, personeelsleden en sympathisanten van het Psychiatrisch Centrum Gent-Sleidinge (campus Sleidinge) richting Eeklo. We bezochten wijkcentrum De Kring en kregen er een zeer gedegen uitleg van Melissa Vandenabeele over de manier waarop ze omgaan met armoede en kansarmoede. Daarna een stop aan het Leen. We fietsten zo’n 35 kilometer. Met heel veel dank aan Joseph Hamerlynck voor alweer een zeer geslaagde organisatie.

In de krant...

We staan in de krant vandaag...

Alemoale-tuupe-tegoare

Ik ben op uitnodiging van Doortje Kal een tekst aan het schrijven over Kwartiermaken. 
Ter gelegenheid van het einde van haar lectoraat Kwartiermaken in de Hogeschool van Utrecht heeft ze 11 mensen gevraagd om mee te werken aan een boek. Ik mag een Vlaams standpunt vertegenwoordigen. Titel van mijn tekst is "Alemoale-tuupe-tegoare".  (Peter)

buiten het gewone

Vandaag een bijeenkomst gehad met de bedoeling mensen te overtuigen om mee te werken om degenen te helpen die het psychisch zo moeilijk hebben dat ze zelfs niet meer in staat te zijn hulp te vragen. En nu afwachten en hopen op een positief antwoord en dan kunnen we echt samen aan het werk.
"Buiten het gewone dingen doen met mensen die buiten het gewone staan" het blijft een schitterende zin, met dank aan Doortje Kal.

fietstocht

U kan nog steeds inschrijven voor de fietstocht naar Eeklo op dinsdag 20 augustus.
Bellen voor meer info naar Peter 0490445914

verhalenproject

Altijd een leuk moment als een brainstorm wat meer vorm en richting begint te krijgen. De deelnemers aan Kiosk gisteren deden een grote bijdrage om dichter bij "een verhalenproject" te komen...
Nog enkele vergaderingen en we kunnen beginnen denken aan een plan.

deze ochtend was er Kioskvergadering...

Is het mogelijk een uitgave van ons tijdschrift Kiosk te maken met daarin levensverhalen van (ex-)psychiatrische patiënten en levensverhalen van buurtbewoners zusterlijk en broederlijk naast elkaar? Dat was een idee deze morgen.
Andere creatieve ideeën was het organiseren van een dansavond waarop patiënten en buurtbewoners elkaar kunnen ontmoeten.

Jason schreef prompt een gedicht waarin onder meer poëzie en de Kokoroki naast elkaar stonden.

Geïmproviseerd maanlicht diskoteek 't sensibiliseer
gepikeerd van agressieve beats op hartenzeer
verfoeide welkom botst de portier op ons leer
Gedraaide electriek Kiosk breekt met veer

Percent hangjongeren zat en meiskens in staten
in de kudde verdere lenskens fonkelen
Boos op 't ruig en destructieve aftakelen
in witte gewaden de jeugdigen ontwaken

Kokoriko's roos nu af de geluidsinstallatie
porselein broos nette presentatie
zwijnen zwijgen bevorderde prestaties
van dans op rijm naar gezonde frustratie.

"Als de psychiatrie geen antwoorden meer heeft..."

In een psychiatrische instelling doen hulpverleners hard hun best. Ze proberen heel vaak patiënten te leren omgaan met hun beperkingen. Dit valt onder de noemer van "herstel", het zoeken naar manieren om patiënten optimaal mogelijk gebruik te laten maken van de mogelijkheden die ze overhouden. Soms is dit niet voldoende. Het lijden kan moeilijk en zelfs ondraaglijk zijn. Patiënten blijven zoeken naar behandeling en ervaren daarbij dat de psychiatrie, ondanks de grote inspanningen om te helpen, te weinig antwoorden heeft. Jean (dit is een schuilnaam) is zo iemand. Hij heeft last van stemmen, al sedert 1984, en hij zoekt ook nu nog steeds naar een manier om er van af te komen. Het leven met de stemmen is ondraaglijk moeilijk voor hem. Wij van Kiosk willen heel graag ingaan op zijn vraag om andere mensen aan te spreken, mensen buiten de instelling waar hij verblijft, om hulp te zoeken. Misschien kan U wel iets doen voor hem. Neem dan gerust contact op met Kiosk via peter.dierinck@psygent.be

Hieronder kan U het verhaal van Jean nalezen...
Het is midden jaren ’80 en Jean werkt in een café. Een man nodigt hem uit om mee te werken in een zaak in Senegal. Jean gaat er heen maar door lange wachttijden voor vergunningen en verzekeringen loopt het zakelijke verkeerd af.
OP een avond in Afrika loopt het helemaal fout. Jean merkt dat zijn associé weg is. Als hij aan een kennis vraagt waar zijn associé heen is antwoordt deze dat hij bij een grote Marabou is gegaan. De associé keert terug en deze spreekt hem aan: “Ik ken heel Uw leven.” De avond daarop hoort Jean in een discotheek voor de allereerste keer een stem in zijn hoofd die hem aanspoort om te gaan dansen. Als hij antwoordt dat hij dat niet wil doen voelt hij een duw in zijn rug. Er is echter niemand in zijn buurt. De stemmen worden steeds erger en zijn associé neemt Jean mee naar een priester. Het helpt niet. De associé blijft contact hadden met marabous.
Jean keert terug naar België en hoopt dat het daar beter zal gaan. Niets is minder waar. Een relatie met een vriendin loopt op de klippen. Door de stemmen begint hij rond te dolen. Hij krijgt opdrachten, hoort de stemmen zeggen dat zijn moeder zal vermoord worden. Hij krijgt de opdracht van de stemmen om een auto te stelen en steelt ten einde raad de wagen van zijn baas. Hij bekent dan ook onmiddellijk als de politie hem tegen houdt. De baas die snapt dat Jean in moeilijkheden is besluit geen klacht in te dienen. De politie ziet de problemen ook en laat hem in de gevangenis opsluiten omdat hij landloper is. De stemmen blijven hem bedreigen en lastig vallen. Jean wordt overgeplaatst naar Wortel, in die tijd een open gevangenis voor landlopers. Hij komt uiteindelijk in de psychiatrie terecht. Hij krijgt medicatie maar dat helpt niet. De stemmen blijven en ook de vreemde waarnemingen, zoals mensen die van gedaante veranderen. Er volgen meerdere en andere instellingen maar niets helpt. Na al die tijd blijft Jean last hebben van stemmen. Hij kan zich bijna niet concentreren op een gesprek, kan zijn woorden niet vinden om te zeggen wat hij wil zeggen omdat de stemmen tussenbeide komen.
Jean denkt dat zijn problemen verband houden met de invloed van de Marabous die hij in Afrika heeft ontmoet. Het was alsof er iemand in hem is gekropen. Zijn spraak werd hem afgenomen en ook zijn bewegingen werden overgenomen vanuit deze voodoo-praktijken. Hij is eigenlijk op zoek naar iemand die de voodoo-invloeden ongedaan kan maken. Vandaar zijn oproep om zijn verhaal te laten publiceren via Kiosk.

mobil team

"Het is zeer deugddoend om als hulpverlener bij mensen met een psychische kwetsbaarheid aan huis te gaan en te merken dat ze er met moed, doorzetting en geduld in slagen hun leven weer op de rails te zetten..."

Peter D. (psycholoog/casemanager bij Mobilteam Gent Noord)

Tijdschrift Pook

Vandaag kwam Michiel van Oemtata Bart langs voor een interview over outsider art. Het artikel over outsider art zal verschijnen in Pook, in het augustusnummer. Enkele patiënten van onze instelling lieten hun werk zien. Aangename ontmoeting.

Buurtoverleg Sleidinge

Mooie vergadering van het Overlegplatform Psychiatrisch Centrum gisterenavond. Gemeentebestuur, wijkagent, buurtbewoners... denken mee rond betaalde werkgelegenheid (ex-)psychiatrische patiënten.

sfeerbeelden studiedag kwartier maken

Doortje Kal spreekt op de studiedag Kwartiermaken in Gent op 7 mei 2013

De formule voor het geluk

Gisterennamiddag organiseerden medewerkers van het Brusselse outsidermuseum “Art et Marges” een rondleiding op het kunstparcours in de Marollen. Een 16-tal winkeliers hangen kunstwerken van mensen met een mentale handicap of psychische kwetsbaarheid in de etalages van hun winkels. 

We zijn het meest gefascineerd door de kleurrijk versierde wandelstokken van Jean-Pierre Rostenne (geb.1942). We zijn dan ook zeer verbaasd maar vooral verheugd de man tegen te komen in de Marollen. Hij heeft er een hele tijd een boekhandel opengehouden en woont er nu in een rusthuis. 
We vragen hem of we foto’s mogen nemen waarop hij antwoordt dat we dit eerst aan Joséphine moeten vragen. Hij glimlacht zeer vriendelijk en laat ons een pluchen kat zien. “Ze is een aristocrate” voegt hij er aan toe terwijl hij een poot van het diertje naar voor duwt. We schudden het pootje alsof het van een levend wezen is . Jean-Pierre zegt dat het ok is voor Joséphine en ik neem foto’s. Als we weer weggaan zal hij het pluchen dier voor zich uit houden alsof het ook afscheid van ons wil nemen. Jean-Pierre vindt ons vriendelijke mensen en wil ons iets geven. Hij haalt een rol karton uit zijn karretje. 

Op het papier staan kolommen met een hele reeks cijfers. Hij zegt dat dit de formule is voor het geluk en dat hij het zelf heeft becijferd. Rechts onderaan staat "le bonheur" geschreven met daarboven de Chinese tekens voor geluk.  Opgetogen over deze mooie ontmoeting zetten we onze tocht verder. We zullen zorg dragen voor de “formule voor het geluk”. Tot een volgende keer Jean-Pierre, als we terug zijn in de Marollen.

In de zon...

Bij de fase die voorafgaat aan een nieuw project is er een brainstorm. Zo werken we bij Kiosk. Deze ochtend was het niet zozeer een storm maar veeleer wat "keuvelen". Het hoeft niet altijd vollen bak te zijn. Het was heerlijk in de zon in de Cardijnwijk (Sleidinge) gisteren.

volgende bijeenkomst overlegplatform

De volgende bijeenkomst gaat door op

maandag 8 juli 2013 om 20.00uOp het overlegplatform ontmoeten buurtbewoners en personeelsleden van PC Gent-Sleidinge, campus Sleidinge elkaar om raakpunten en samenwerking tussen de instelling en de buurt te bespreken.

De meldingen van buurtbewoners worden overlopen.

We hebben het over nieuwe acties in de gemeente om de integratie te bevorderen.

Op deze bijeenkomst zullen "de spoorleggers" hun werking uiteen zetten. Zij proberen systemen uit te werken om (ex-)patiënten aan het werk te helpen. Wij hopen dat inwoners van Sleidinge ons daarbij kunnen helpen. Kom gerust eens luisteren...

verleiden tot zorg...

Jules Tielens over hoe je kan omgaan met mensen die psychotisch zijn en die geen hulpvraag hebben ivm hun psychose...voordracht van 14 minuten

fietstocht door Meetjesland

Op dinsdag 21 mei fietsten buurtbewoners, personeelsleden en (ex-)patiënten uit Sleidinge samen doorheen een deel van het Meetjesland. Ondanks het slechte weer waren er toch 24 deelnemers. Joseph (buurtbewoner) organiseerde de tocht.

Studiedag Brussel

Net terug van studiedag in Brussel. Leuk om te mogen deelnemen aan een panel waarin ervaringsdeskundigen cliënten en ervaringsdeskundigen familie zaten. Veel enthousiasme naar aanleiding van artikel 107 waarin de vermaatschappelijking van de psychiatrie mogelijk wordt gemaakt.

Daniel Johnston in Antwerpen

Psychisch kwetsbaar zijn en toch goede nummers schrijven en ze ook jaar na jaar brengen op wereldtournee: Daniel Johnston doet het...
Afgelopen donderdag was hij in Antwerpen.
De gelegenheidsbegeleiding gebeurde door School is Cool