Begin september in Livorno. Het is zo’n 35 graden. We zijn op bezoek in Blucammello. Ricardo Bargellini ontvangt ons. Hij is begeleider in het atelier waar expsychiatrische patiënten komen schilderen. Het centrum dat ook de naam Basaglia draagt ligt aan de rand van Livorno, in een beetje een verlaten straat die eerder aan een veredelde landweg doet denken. We krijgen een rondleiding in de tuin dat een centrum voor moderne kunst is met ook outsiderart. De allereerste persoon die we die ochtend hebben ontmoet is een wat oudere cliënt die over Anversa en Ostend spreekt als we zeggen dat we uit Belgio zijn. Onze kennis van het Italiaans is beperkt maar dat weerhoudt hem niet enthousiast verder te praten. We vermoeden dat hi j het heeft over zijn vader die iets deed bij de marine.
Ook Riccardo spreekt bijna geen Engels. Hij laat ons tekeningen en schilderijen zien en vermeldt de namen van de kunstenaars. Hij heeft het over Alessandro Michelangelo en Franco Bellucci. Deze verbleef tientallen jaren in de psychiatrische instelling in Volterra, vaak in moeilijke omstandigheden. Hij werd er soms vastgebonden. De man verbindt nu op zeer originele wijze speelgoedpoppen met elkaar. Veel van zijn werken liggen in de bibliotheek van het atelier. Het werk van Bellucci dat Riccardo het meest aanspreekt is dat van met elkaar verbonden voorwerpen die allen afkomstig zijn uit de instelling van Volterra. De fotograaf Mario Del Curto bracht de voorwerpen mee uit de al jaren gesloten instelling van Volterra en gaf die aan Bellucci om er mee aan de slag te gaan. Bellucci tekent ook prachtig en mengt er zijn logo’s doorheen. Het zijn speciale composities op bruingeel papier.
Manuela Sagona schildert vooral portretten in een zeer krachtige stijl met veel kleur. Haar werk is ondermeer geliefd bij Bruno Deschamps van ABCD. Volgend jaar komt er dan ook van haar een tentoonstelling in het “Maison Rouge” in Parijs.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten