(bericht uit Het Nieuwsblad)
SLEIDINGE - De politie van de zone Assenede-Evergem vraagt mensen die in de nacht van woensdag 23 op donderdag 24april vandalen aan het werk zagen aan de schuilhuisjes van De Lijn of die daarover informatie kunnen verschaffen, contact op te nemen met het politiecommissariaat.Vooral de glazen panelen van de bushokjes werden zwaar aangepakt. Dat gebeurde tussen het voorbijrijden van de laatste autobus van woensdagavond en de eerste van donderdagochtend.'Dus vermoedelijk tussen middernacht en 6 uur. Er is een route gevolgd die loopt van de grens met Lovendegem tot die met Lembeke. De fel beschadigde schuilhuisjes liggen op een traject dat van de halte aan Eeksken via die van Weegse-Meistraat en de twee haltes in de Weststraat naar Hooiwege (ter hoogte van rusthuis Ave Maria) loopt. Voorts werden nog de bushokjes aan de kruispunten Hooiwege-Mithremstraat en Vierhuizen-Singel beschadigd', somt commissaris Steven De Smedt op.Van de dader(s) is voorlopig geen spoor. Buurtonderzoek leverde geen nieuwe gegevens op. Hoewel sommige bushokjes dichtbij woningen staan, heeft blijkbaar niemand iets gehoord.Eventuele getuigen kunnen telefonisch contact opnemen via het nummer 101 of op 09-257.00.10 van het hoofdcommissariaat in de Kapellestraat 1, Evergem. (ivh)
zaterdag, april 26, 2008
dinsdag, april 22, 2008
Jeugdkamp in psychiatrisch centrum
(bericht uit het Nieuwsblad van vandaag)
SLEIDINGE - In de zomervakantie organiseert vzw Joka jongerenkampen in voorzieningen voor mensen die oud of ziek zijn of een handicap hebben. Een ervan is het Psychiatrisch Centrum Sleidinge. Aan dat kamp, van zondag 6 tot vrijdag 11juli, kunnen enkel jongeren die ouder zijn 18jaar deelnemen. Ze leven een week in de instelling, geven de bewoners extra aandacht en organiseren animatie. (ivh)
Info bij vzw Joka, Vanderlindenstraat 17, 1030 Brussel,
02-248.10.42 en www.jokaweb.be
SLEIDINGE - In de zomervakantie organiseert vzw Joka jongerenkampen in voorzieningen voor mensen die oud of ziek zijn of een handicap hebben. Een ervan is het Psychiatrisch Centrum Sleidinge. Aan dat kamp, van zondag 6 tot vrijdag 11juli, kunnen enkel jongeren die ouder zijn 18jaar deelnemen. Ze leven een week in de instelling, geven de bewoners extra aandacht en organiseren animatie. (ivh)
Info bij vzw Joka, Vanderlindenstraat 17, 1030 Brussel,
02-248.10.42 en www.jokaweb.be
maandag, april 21, 2008
Psychiatrie luidt noodklok over chronische patiënten
Psychiatrie luidt noodklok over chronische patiënten
(bericht uit de krant "De Morgen" van vandaag)
De systematische afbouw van ziekenhuisbedden voor chronische psychiatrische patiënten maakt dat die patiënten steeds vaker op straat terechtkomen. De sector luidt de noodklok.
"De uitbouw van alternatieven verloopt veel trager dan de afbouw van bedden, zodat chronische patiënten tussen wal en schip terechtkomen." Dat zegt psychiater-psychotherapeut Dirk De Wachter, diensthoofd gezinstherapie aan het Universitair Centrum KU Leuven in een gesprek met De Morgen.
Aan de vooravond van de publieksdag Anders Gewoon, georganiseerd door de Vlaamse Vereniging Geestelijke Gezondheidszorg, vraagt De Wachter aandacht voor de groep chronische patiënten die in de vergeetputten van onze maatschappij terecht dreigt te komen.
Oorzaak van die ontwikkeling is een gebrekkige financiering. Volgens de Leuvense psychiater sluit de weinig benijdenswaardige situatie van chronische psychiatrische patiënten aan bij een maatschappelijke evolutie die zich ook weerspiegelt in de medische wereld, waar alles snel, meetbaar en spectaculair moet zijn.
"Het is een maatschappelijke keuze die niet alleen door politici wordt gemaakt. De academische wereld, de ziekenhuizen, de psychiaters, iedereen volgt. De chronische patiënt hoort niemand, ook niet binnen de psychiatrie zelf."
De afbouw van de chronische psychiatrische bedden hoeft, nog volgens De Wachter, op zichzelf geen slechte zaak te zijn, maar de alternatieven worden onvoldoende gefinancierd en te weinig gecoördineerd.
"Voor een relatief kleine groep blijft een chronisch ziekenhuisbed de enige oplossing, maar het overgrote deel van de patiënten kan onder bepaalde voorwaarden functioneren in de maatschappij. Structuren zoals begeleid wonen, psychiatrische thuiszorg, arbeidsrehabilitatie en dagactiviteitencentra helpen daarbij, alleen loopt de uitbouw ervan veel trager dan de afbouw van de chronische bedden. Patiënten vallen bijgevolg tussen wal en schip. Bovendien is er te weinig continuïteit van zorg. Als mensen met een chronisch psychiatrische problematiek van de ene naar de andere voorziening moeten, dan verliezen ze volledig het noorden en dreigt het isolement."
De Wachter vreest dat de situatie in de Verenigde Staten, waar veel daklozen in feite chronische psychiatrische patiënten zijn die nergens meer terechtkunnen, overwaait naar onze contreien. "Je hoeft geen psychiater te zijn om vast te stellen dat veel van die mensen chronische psychiatrische patiënten zijn.
Bij ons valt het, dankzij ons systeem van sociale zekerheid, al bij al nog mee, maar ik hou mijn hart vast. Chronische psychiatrische patiënten zijn sociaal de allerzwaksten. In de Verenigde Staten worden ze steeds meer aan hun lot overgelaten en wat daar gebeurt, waait vaak met een vertraging van vele jaren naar hier over." (Tom Cochez)
(bericht uit de krant "De Morgen" van vandaag)
De systematische afbouw van ziekenhuisbedden voor chronische psychiatrische patiënten maakt dat die patiënten steeds vaker op straat terechtkomen. De sector luidt de noodklok.
"De uitbouw van alternatieven verloopt veel trager dan de afbouw van bedden, zodat chronische patiënten tussen wal en schip terechtkomen." Dat zegt psychiater-psychotherapeut Dirk De Wachter, diensthoofd gezinstherapie aan het Universitair Centrum KU Leuven in een gesprek met De Morgen.
Aan de vooravond van de publieksdag Anders Gewoon, georganiseerd door de Vlaamse Vereniging Geestelijke Gezondheidszorg, vraagt De Wachter aandacht voor de groep chronische patiënten die in de vergeetputten van onze maatschappij terecht dreigt te komen.
Oorzaak van die ontwikkeling is een gebrekkige financiering. Volgens de Leuvense psychiater sluit de weinig benijdenswaardige situatie van chronische psychiatrische patiënten aan bij een maatschappelijke evolutie die zich ook weerspiegelt in de medische wereld, waar alles snel, meetbaar en spectaculair moet zijn.
"Het is een maatschappelijke keuze die niet alleen door politici wordt gemaakt. De academische wereld, de ziekenhuizen, de psychiaters, iedereen volgt. De chronische patiënt hoort niemand, ook niet binnen de psychiatrie zelf."
De afbouw van de chronische psychiatrische bedden hoeft, nog volgens De Wachter, op zichzelf geen slechte zaak te zijn, maar de alternatieven worden onvoldoende gefinancierd en te weinig gecoördineerd.
"Voor een relatief kleine groep blijft een chronisch ziekenhuisbed de enige oplossing, maar het overgrote deel van de patiënten kan onder bepaalde voorwaarden functioneren in de maatschappij. Structuren zoals begeleid wonen, psychiatrische thuiszorg, arbeidsrehabilitatie en dagactiviteitencentra helpen daarbij, alleen loopt de uitbouw ervan veel trager dan de afbouw van de chronische bedden. Patiënten vallen bijgevolg tussen wal en schip. Bovendien is er te weinig continuïteit van zorg. Als mensen met een chronisch psychiatrische problematiek van de ene naar de andere voorziening moeten, dan verliezen ze volledig het noorden en dreigt het isolement."
De Wachter vreest dat de situatie in de Verenigde Staten, waar veel daklozen in feite chronische psychiatrische patiënten zijn die nergens meer terechtkunnen, overwaait naar onze contreien. "Je hoeft geen psychiater te zijn om vast te stellen dat veel van die mensen chronische psychiatrische patiënten zijn.
Bij ons valt het, dankzij ons systeem van sociale zekerheid, al bij al nog mee, maar ik hou mijn hart vast. Chronische psychiatrische patiënten zijn sociaal de allerzwaksten. In de Verenigde Staten worden ze steeds meer aan hun lot overgelaten en wat daar gebeurt, waait vaak met een vertraging van vele jaren naar hier over." (Tom Cochez)
maandag, april 14, 2008
Waanzinnig interessant...
Kiosk zal op vrijdag 25 april deelnemen aan een "Waanzinnig interessant evenement rond geestelijke gezondheid" in het ICC te Gent.
Meer info over dit evenement kan U lezen op de website van Anders Gewoon.
http://www.andersgewoon.be
Op maandag 28 april kan U de Kioskstand terugvinden op de jaarmarkt van Sleidinge. We zullen er opnieuw een soepverkoop doen ten voordele van Onderlinge Hulp Sleidinge.
Op 9 mei bent U welkom voor een interview met Matthias. Vorig jaar werd een grote koekjesverkoop georganiseerd om Matthias te helpen bij de aankoop van een rolstoel die hem opnieuw de gelegenheid gaf om mee te doen aan zijn geliefde sport rolstoelhockey. Hij zal ons met enige trots deze nieuwe rolstoel voorstellen.
Meer info over dit evenement kan U lezen op de website van Anders Gewoon.
http://www.andersgewoon.be
Op maandag 28 april kan U de Kioskstand terugvinden op de jaarmarkt van Sleidinge. We zullen er opnieuw een soepverkoop doen ten voordele van Onderlinge Hulp Sleidinge.
Op 9 mei bent U welkom voor een interview met Matthias. Vorig jaar werd een grote koekjesverkoop georganiseerd om Matthias te helpen bij de aankoop van een rolstoel die hem opnieuw de gelegenheid gaf om mee te doen aan zijn geliefde sport rolstoelhockey. Hij zal ons met enige trots deze nieuwe rolstoel voorstellen.
vrijdag, april 11, 2008
De zorgende gemeente
Deze ochtend werden we om 10.30u op het gemeentehuis van Evergem verwelkomd door burgemeester De Wispelaere en zijn schepenen Johan Van Hove, Arsène Acke, Joke Schauvliege, Arsène Martens en Filip Lehoucq. Centrale gast was burgemeester van Zoersel Katrien Schryvers. Ze vertelde over de manier waarop de gemeente Zoersel inspanningen doet om het samenleven te optimaliseren tussen patiënten, expatiënten en inwoners van de gemeente Zoersel. Ook de wijkagent uit de buurt van de instelling was meegekomen.
Zoersel heeft vooral aandacht voor preventie van eventuele problemen. De burgemeester gaf aan dat het samenleven vaak een wankel evenwicht dat blijvende aandacht vergt.
Alle mensen die aan de gemeente werken, dus ondermeer mensen van de gemeenteraad, mensen die in het OCMW werken, alle medewerkers van de sportraad en de cultuurrraad, kregen infosessies over psychiatrie en psychiatrische ziektebeelden. Vanuit deze informatie ontstaat er een beter begrip tegenover psychiatrische patiënten maar ook tegenover bepaalde maatregelen wat betreft psychiatrische patiënten; bvb het niet verlengen van een gedwongen opname.
Wat me vooral bijbleef was een initiatief waarbij de gemeente lokalen voorziet waar ex-patiënten terecht kunnen en waarbij de begeleiding nog een deel gebeurt door personeel van de instelling. Op die manier kunnen ex-patiënten in de gemeente zelf ondersteuning krijgen zonder dat ze daarom in de instelling zelf moeten aankloppen. De begeleiding vanuit de instelling verzekert een vorm van continuïteit en kan een signaalfunctie hebben. Het zijn de mensen die de ex-patiënten goed kennen die ook weten wanneer iemand bvb terug psychotisch dreigt te worden. Dit project heet Kameleon. De financiering van de lokalen, ondermeer ook verwarming gebeurt door de gemeente, met subsidie van de provincie. Doorheen het hele verhaal van de burgemeester valt immers een bijzondere aandacht voor ex-patiënten op. Het zijn mensen die weinig sociale contacten hebben, en door hun verblijf in de instelling een aantal sociale contacten uitbouwen in de gemeente en daarom ook graag in de gemeente blijven. Dit is echter een vrij kwetsbare groep, vandaar de grote aandacht voor deze mensen, niet alleen vanuit de instelling maar ook vanuit de gemeente zelf.
De burgemeester legt verder nog de nadruk op de mentaliteit van de inwoners van Zoersel. Deze staan vrij positief tegenover patënten van de instelling. Men hoeft echter niet alles te nemen van een patiënt juist omdat hij patiënt is. Het is goed om toch te blijven aangeven van wat aanvaardbaar gedrag is.
Een aantal gelijklopende punten met de werking van onze instelling is het bestaan van een meldpunt en een regelmatig overleg tussen burgers, instelling en politie.
Mevr. Schryvers geeft toe dat er ook in Zoersel wel eens problemen waren maar volgens haar is het allerbelangrijkste contact tussen de verschillende partijen zodat mensen elkaar leren kennen. Een grote droom van haar blijft het zoeken naar manieren om patiënten en ex-patiënten tewerk te stellen, bvb in de groendienst. Dit blijft een moeilijke oefening omdat psychiatrische patiënten toch vaak last hebben van stemmingswisselingen waardoor ze de ene dag perfect in staat zijn een taak te vervullen, maar de volgende dag dan weer niet.
Zoersel heeft vooral aandacht voor preventie van eventuele problemen. De burgemeester gaf aan dat het samenleven vaak een wankel evenwicht dat blijvende aandacht vergt.
Alle mensen die aan de gemeente werken, dus ondermeer mensen van de gemeenteraad, mensen die in het OCMW werken, alle medewerkers van de sportraad en de cultuurrraad, kregen infosessies over psychiatrie en psychiatrische ziektebeelden. Vanuit deze informatie ontstaat er een beter begrip tegenover psychiatrische patiënten maar ook tegenover bepaalde maatregelen wat betreft psychiatrische patiënten; bvb het niet verlengen van een gedwongen opname.
Wat me vooral bijbleef was een initiatief waarbij de gemeente lokalen voorziet waar ex-patiënten terecht kunnen en waarbij de begeleiding nog een deel gebeurt door personeel van de instelling. Op die manier kunnen ex-patiënten in de gemeente zelf ondersteuning krijgen zonder dat ze daarom in de instelling zelf moeten aankloppen. De begeleiding vanuit de instelling verzekert een vorm van continuïteit en kan een signaalfunctie hebben. Het zijn de mensen die de ex-patiënten goed kennen die ook weten wanneer iemand bvb terug psychotisch dreigt te worden. Dit project heet Kameleon. De financiering van de lokalen, ondermeer ook verwarming gebeurt door de gemeente, met subsidie van de provincie. Doorheen het hele verhaal van de burgemeester valt immers een bijzondere aandacht voor ex-patiënten op. Het zijn mensen die weinig sociale contacten hebben, en door hun verblijf in de instelling een aantal sociale contacten uitbouwen in de gemeente en daarom ook graag in de gemeente blijven. Dit is echter een vrij kwetsbare groep, vandaar de grote aandacht voor deze mensen, niet alleen vanuit de instelling maar ook vanuit de gemeente zelf.
De burgemeester legt verder nog de nadruk op de mentaliteit van de inwoners van Zoersel. Deze staan vrij positief tegenover patënten van de instelling. Men hoeft echter niet alles te nemen van een patiënt juist omdat hij patiënt is. Het is goed om toch te blijven aangeven van wat aanvaardbaar gedrag is.
Een aantal gelijklopende punten met de werking van onze instelling is het bestaan van een meldpunt en een regelmatig overleg tussen burgers, instelling en politie.
Mevr. Schryvers geeft toe dat er ook in Zoersel wel eens problemen waren maar volgens haar is het allerbelangrijkste contact tussen de verschillende partijen zodat mensen elkaar leren kennen. Een grote droom van haar blijft het zoeken naar manieren om patiënten en ex-patiënten tewerk te stellen, bvb in de groendienst. Dit blijft een moeilijke oefening omdat psychiatrische patiënten toch vaak last hebben van stemmingswisselingen waardoor ze de ene dag perfect in staat zijn een taak te vervullen, maar de volgende dag dan weer niet.
Abonneren op:
Posts (Atom)