Werkgroep Kwartiermaken

Er is een heuse werkgroep over de manier waarop we plaats willen maken voor mensen met een psychische kwetsbaarheid, plaats in organisaties die buiten de geestelijke gezondheid liggen: sportclubs, verenigingen, organisaties. We willen drempels weghalen, toegangen vergemakkelijken.

Oorspronkelijk bedoeld voor casemanagers uit Mobilteams en voor professionals in het algemeen willen we de groep open stellen voor iedereen. Op deze manier wordt de groep zelf een gastvrije plaats. We mikken dan ook op ervaringsdeskundigen, (ex)patiënten, buurtbewoners... Onze vergaderingen gaan telkens op een andere plaats door. De volgende bijeenkomst is op maandag 6 januari om 14.00u in het buurtcentrum Godshuishammeke in Gent. Nancy zal ons daar ontvangen en wat info geven over de werking van haar buurtcentrum. We praten, discussiëren... De teksten van Doortje Kal vormen de leidraad.

Het Blauwe Kind

Nog op zoek naar een leuk kerst- of nieuwjaarscadeautje? Het boek "Het Blauwe Kind" van Henry Bauchau is een aanrader.

In een Parijs daghospitaal neemt de psychoanalytica Véronique de zorg van Orion op zich, een jongen met ernstige psychische problemen. Ze stelt vast dat hij, ondanks zijn moeilijkheden, een krachtige verbeelding heeft en ze leidt hem in de richting van het tekenen en het beeldhouwen. Orion slaagt er in de loop der jaren in om zo te verwoorden wat hem in de greep houdt.

De waanzin, de verwarring, de verrassende effecten van de kunst en de hoop die koppig vecht tegen het onuitsprekelijke mysterie van het lijden vormen de thema's van Het blauwe kind. Maar voor alles is deze roman een verhaal van hoop en mededogen, van een on-eigentijds, menselijk geloof in de mogelijkheden van een psychiatrische patiënt.

Van oud naar nieuw...

Zeer blij dat we ook dit jaar werden uitgenodigd door de mensen van het Vermeylenfonds om samen met hen de overgang van oud naar nieuw te vieren. We kijken er naar uit hen terug te zien. (Ex-)patiënten en buurtbewoners samen aan tafel en ook op de dansvloer. Zaal Germinal we komen er aan :-)

Kwartiermaken

Voor wie er niet bij was op vrijdag 13 december, ziehier de volledige voordracht van Doortje Kal over Kwartiermaken

Kiosk op bezoek bij Doortje Kal in Utrecht

                                                                                                                                                                  

                                                                                                                                                                                                                                                                                                              

                          

Het was een hartelijk weerzien met Doortje Kal, gisteren in Utrecht. Ze gaf er haar afscheidsrede als speciale lector van de Hogeschool. Na een lange reis met het busje (dank trouwens aan Nico om te rijden) waren we nog net op tijd voor een tas koffie met de hoogsteigen koekjes van de Hogeschool. Muziektheater "As I left my Fathers House" door de New Dutch Connections was een aangrijpend stuk over onderdrukking en maatschappelijke geweld doorheen alle tijden en over alle continenten. Dan was er de verwelkoming door Anton Franken (lid college van bestuur van Hogeschool Utrecht). De hoofdmoot was uiteraard het college van Doortje Kal. Ze gaf een overzicht van het werk dat ze in anderhalf jaar tijd had verzet en dat was toch heel wat. Ze deed het aan de hand van enkele kritische dialogen over onderwerpen als onder meer kunst, burgervriendschap, wijkgericht werken, inclusieve economie en hoe uitsluiting ziek maakt. De rode draad telkens weer is het reïntegreren van al wie met uitsluiting heeft te maken en dat zijn onder meer ook mensen met een psychische kwetsbaarheid.

Voor ons een toch wel een emotioneel en leuk moment toen Peter door Jean-Pierre Wilken (lector Participatie, Zorg en Ondersteuning en voorzitter Kenniscentrum Sociale Innovatie) op het podium werd gevraagd om één van de eerste exemplaren van het nieuwe boek van Doortje "Verder met Kwartiermaken" in ontvangst te nemen. Wilken kondigde ons aan als de Kwartiermakers die België vertegenwoordigen. We kregen het boek uit handen van Doortje zelf en ze voegde er nog eens aan toe hoe mooi ze onze bijdrage, de tekst "Allemoale tuupe tegoare" (Gents voor "allemaal samen") over onze buurtwerking vanuit het psychiatrisch centrum in Sleidinge en Gent, vond.

De verrassingsact was een optreden van "de fanfare van de eerste liefdesnacht". Het is de groep waarin Doortje Kal trombone speelt. Zeer swingend gezelschap dat heel veel stijlen aankan.

En nadien nog een receptie met bitterballen. Nog wat bijpraten met Doortje en dan de avond in, heel tevreden weer terug naar Gent.

zorg aan huis

Ondertussen 11 geïnteresseerde hulpverleners uit een psychiatrische afdeling die kijkstages willen lopen in het Mobilteam. Een succes !!!

Terugblik

Net voor we het einde van haar lectoraat gaan meemaken in Utrecht, toch nog even een terugblik op het moment waarop Doortje Kal er aan begon, twee jaar geleden...

Breien zonder naalden

Breien zonder naalden garen
weven in meerdere weeëns baren
Beelden wredere tekening scharen
scheelden bredere kenteringen te garen

Hersteldagen in 't krijt tax betaald
wekte bijdragen ter wijt volle gas verhaald
Kwelslagen verhalen per nieuwe fax gehaald
Liefde plagen naar 't gerieflak gemaald

Huisdieren tekort welk instituut schort
tijdspanne-meter geldt tureluut gort
Nic nac van letter scheldt statuut mort
Elk een weter melkt zijn haar in 't bord.


Jason componeerde in Kiosk deze morgen een nieuw gedicht

Ontmoeting

Deze morgen komt in Kiosk een student langs met de vraag of hij één van onze (ex)patiënten een tijdje mag opvolgen en spreken, om dan foto's te maken die aansluiting vinden bij het verhaal. De student spreekt zeer openlijk over zijn eigen psychische kwetsbaarheid. Een geslaagde ontmoeting.

Wat als iedereen hulpverlener was?

klik hier

zorg aan huis voor mensen met ernstige psychische kwetsbaarheid

Vandaag gehoord dat er in Vlaanderen nog steeds vele regio's zijn waarin mensen met een zware psychische problematiek geen zorg aan huis krijgen. Schrijnende situaties waarin mensen zwaar verwaarloosd geraken en niemand iets wil of kan doen. Huurbegeleiders van sociale verhuurkantoren worden samen met hun bewoners aan hun lot overgelaten. Gevaar zit erin dat deze bewoners uiteindelijk hun woning kwijt geraken. Hopelijk ook hier snel zorg op maat en zorg aan huis...

kioskreporter over optreden Stef Bos (cultuurcentrum Evergem)

Enkele weken geleden trad Stef Bos op in het cultuurcentrum Evergem. Onze reporter Wim was ter plaatse. Hieronder zijn verslag. Het optreden begon met “Is dit nu later?”. Opvallend toch dat Stef Bos heel veel praat tussen de liedjes door. Hij zong ook een van zijn nieuwe liedjes “de Kloofstraat”. Zuid-Afrika was opmerkelijk aanwezig tijdens het optreden. Stef Bos is ook getrouwd met een Zuid-Afrikaanse. Leuk verhaal was dat waarin een dikke Zuid-Afrikaanse vrouw op zondagochtend gospelliederen zingt over de zuippartij van de avond ervoor. Stef Bos wil zijn liefde voor de Zuid-Afrikaanse taal ook niet verstoppen en verzet zich tegen het idee dat deze liefde politiek incorrect zou zijn omdat het Zuid-Afrikaans de taal van de onderdrukkers is geweest. Een hoogtepunt van het optreden was zeker het lied “wodka” en het nummer waarmee hij eindigde “papa” dat eigenlijk over politiek gaat. Leuk om te horen dat zijn hoogbejaarde vader zo tevreden is dat vrouwen over het algemeen langer leven dan mannen waardoor hij in het bejaardentehuis bij heel veel vrouwen verblijft.
We bleven wat op onze honger zitten omdat liedjes zoals “Pepermunt”, “Wat een wonder” en “vrouwen aan de macht” niet werden gebracht.

Film en psychiatrie: Javier Tellez in het SMAK (Gent)

Eén van de meest indrukwekkende films van Javier Tellez SMAK Gent is toch wel de video-installatie ‘La Passion de Jeanne d’Arc’ (2004). Je zit in een zaal, op het scherm aan je linkerkant kan je getuigenissen zien van 12 patiënten van het psychiatrisch ziekenhuis Rozelle in Sydney. Sommige doen dit onder de vorm van aangrijpende liederen. Terwijl je op het scherm aan je rechterkant de stomme film La Passion de Jeanne d'Arc (1928) van Carl Theodor Dreyer kan volgen. De getuigenissen van het linkerscherm worden in die zin een soundtrack van de film op het rechter scherm. De tussenbordjes met tekst in de film rechts zijn dan ook nog eens vervangen door andere tekstbordjes en dit wordt aldus een ander verhaal. Een patiënte die denkt Jeanne d'Arc te zijn wordt gedwongen opgenomen. Ze moet ondertekenen dat ze bereid is zich te schikken naar de behandeling. De geestelijken die haar in de oorspronkelijke film als ketter beschouwen zijn door de nieuwe tussenbordjes de psychiaters die haar willen overtuigen dat ze ziek is. De patiënte die meent dat ze Jeanne d'Arc is verlangt tot op het eind naar haar vrijheid. Mooi als net op dat moment op het scherm aan de linkerkant iemand zingt dat men haar personage of haar alias niet mag afnemen, omdat ze dit personage nodig heeft. Tellez blijft doorheen de hele tentoonstelling trouwens patiënten verbinden aan personages. Immers iemand anders spelen, een andere rol aannemen kan heel bevrijdend werken...

tentoonstelling SMAK en psychiatrie

In het Smak (Gent) loopt nog tot 26 januari 2014 de tentoonstelling "Praise of Folly" van Javier Tellez (geb. 1969, Valencia). Als zoon van twee psychiaters groeit hij op in een omgeving waarin geesteszieken deel uit maken van het dagelijkse leven. In zijn filmprojecten gaat hij intense samenwerkingen aan met psychiatrische patiënten. Het is een prachtige tentoonstelling, ontroerend, onthutsend, met veel respect gemaakt maar nooit vrijblijvend. Als je alle films volledig wil bekijken begin er dan heel vroeg aan want je hebt toch zo'n dikke 5 uur tijd nodig. 
PRAISE OF FOLLY van JAVIER TELLEZ