Gisteren hebben personeelsleden van Rehab2 hun afdeling voorgesteld aan de collega's van andere afdelingen. Onderstaande zin is een citaat:
"De laatste tijd zijn we op onze afdeling echt meer en meer overtuigd geraakt van het belang van een woning. We zien het als een basisrecht. Iets dat essentieel is en noodzakelijk om hen niet nodeloos lang in de rol van patiënt vast te houden. Langdurig verblijf in een ziekenbed zonder het recht buiten de instelling te wonen zorgt ervoor dat iemand zich helemaal zal identificeren met de ziekte. Een langdurige opname kan ervoor zorgen dat de patiënt zich alleen nog maar patiënt kan voelen en geen andere identiteiten meer heeft.
Aangezien het niet meer uit te maken is wat oorzaak is of gevolg wat betreft de praktische problemen en de ziektebeelden, starten we met een tweesporen-werking. De twee sporen: praktische hulp bij het zoeken naar woonst en praten over de achterliggende problematiek, vullen elkaar aan.
vrijdag, oktober 21, 2011
dinsdag, oktober 18, 2011
Op bezoek bij K.A.A. Gent
Vandaag werden we, reporters van Kiosk, ontvangen door commerciëel directeur van K.A.A. Gent, Patrick Lips.
Zijn taak is het vinden van sponsors en het zoeken van bedrijven die de loges willen huren. Hij ondervindt dat het makkelijker is om sponsors te vinden als de resultaten van de ploeg beter zijn. Hij heeft het (terecht) trots over het nieuwe stadion dat plaats zal bieden voor 20.000 toeschouwers. Dat is het dubbel van de huidige capaciteit. Er zal parkeerplaats zijn voor 1000 wagens en er zal een shuttle naar het stadion worden voorzien. Het stadion moet rekening houden met het nabijgelegen ziekenhuis. Er worden in het stadion geen concerten voorzien en één van de tribunes werd zo aangelegd dat er geen geluidsoverlast voor het ziekenhuis zal zijn. In augustus 2012 zou het nieuwe terrein bespeelbaar moeten zijn.
Gent staat nu al een vijftal jaar aan de top van het Belgisch voetbal. De positieve trend werd ingezet door trainer Leekens en dan verder gezet door Preud'homme en ook door Dury. Preud'homme kon zijn spelers zeer goed motiveren. Dury zorgde vorig jaar voor zeer goede prestaties in de competitie tot het foutliep bij de play-offs.
We hebben het over de toenemende invloed van het geld op het voetbal. Vroeger kon een club als Lierse of Mechelen kampioen spelen. Dit lijkt nu onmogelijk geworden. Het budget van deze clubs is te beperkt geworden in vergelijking met de topclubs. De duurdere en betere spelers komen in de topclubs terecht.
In de winter komt er alweer een nieuwe transferperiode aan. Het is logisch dat spelers naar een andere club willen als ze daar meer geld kunnen verdienen. Door het nieuwe stadion zullen er meer inkomsten zijn waardoor Gent wellicht de kans zal krijgen om de betere spelers een grotere vergoeding te geven waardoor ze langer bij Gent zullen blijven. Voor Gent is een goede scouting zeer belangrijk. Er wordt voortdurend naar nieuwe en dus nog relatief goedkoop talent gezocht. Uiteindelijk worden die spelers dan doorverkocht als hun talent tot uiting is gekomen. Gent zou heel graag eens een getalenteerde Turkse speler willen kopen zodat de Gentse supporters van Turkse origine hun weg naar het Ottenstadion vinden. Goede Turkse spelers zijn echter duur.
Gent is ambitieus en wil de beker winnen en zou ook heel graag weer Europees spelen.
Aan het eind van het gesprek laat Patrick ons het stadion zien. We bekijken de loges en we bekijken de kleedkamer van de spelers. Patrick voorziet dat ook die in het nieuwe stadion wat meer uitstraling zullen hebben. We zien het bord waarop Sollied zijn tactiek voor de match toont.
Volgende zaterdag, op 22-10-2011, is er K.A.A. Gent-Lokeren.
zondag, oktober 16, 2011
artikel 107: vermaatschappelijking van zorg
Onze reporter Tony, een ervaringsdeskundige, schreef het verslag van de studiedag die op 24 juni dit jaar werd georganiseerd door PC Sleidinge samen met PC Sint-Amandus Beernem. De studiedag kende een grote opkomst.
Van bij de aanvang was het duidelijk dat de werkconferentie zou slagen en dit reeds door hetgeen de dagvoorzitter, Dr. Meesen, naar voor bracht.
Volgens Dr. Meesen is er wat betreft de huidige evolutie geen weg terug mogelijk en dit is het beste, volgens hem. Eveneens bracht hij naar voor dat er voldoende financiële middelen ter beschikking staan voor het welslagen van de vermaatschappelijking van de psychische zorg , althans voor de aanvang.
De meeste presentaties zou , voor het welslagen van deze conferentie , gedeeltelijk besproken worden en geleid door Nederlandse professionelen. Zij hebben immers ruime ervaring inzake de toepassing van deze vermaatschappelijking van de psychische zorg.
Zoals medegedeeld startte de conferentie met het voorstellen van de stand van zaken van het eerste goedgekeurde artikel 107-project en dat betrekking heeft op de projectregio Leuven + zorgregio Tervuren.
De voorstelling van dit project was positief , zeker hetgeen betrekking heeft op de ambulante zorg van de personen die (sociaal?) psychische zorg nodig hebben en die moeilijk te bereiken zijn. Het betreft hier bemoeizorg: een woord dat dikwijls tijdens de conferentie naar voor komt.
Wat betreft de toepassing van interventie - en crisisteams , staat men nog in de kinderschoenen en behoudens dat men het opgericht heeft , werd er weinig concreets over medegedeeld.
Het "FACT" bord wordt voorgesteld als hulpmiddel voor de professionele zorgverstrekkers die aan thuiszorg doen vanuit bemoeizorg. Dit is een soort raamwerk waardoor het werk overzichtelijk kan worden ingedeeld.
Twee zaken vielen tijdens dit betoog op en dit is enerzijds dat men problemen heeft met de contacten en dit door het reeds naar voor gebrachte bemoeizucht en anderzijds hetgeen werd naar voor gebracht als dat op het "FACT"bord iedereen vermeld wordt die één of andere handeling stelt die niet overeen komt met de normen van de maatschappij.
Hierbij kan men zich afvragen "Wat met de privacy en de vrijheid van handelen van de modale burger"?
Ook werd in één van de plenaire presentaties de forensische psychiatrie niet vergeten en als voorbeeld werd de situatie van de stad Drenthe naar voor gebracht.
Men heeft 2 jaar de tijd gekregen om tot resultaten te komen en tot heden kan men stellen dat men positieve uitslagen heeft.
Men werkt met signaliseringsplannen en crisiskaarten. Wat ook genoemd wordt in de Nederlandse rechtleer , de "positieve voorafgaande wilsverklaring".
Hierin wordt over een bepaalde patiënt beschreven hoe hij zich gedraagt als er een crisis opkomt en wat de patiënt en de beroepsbeoefenaar kunnen doen om te voorkomen dat de crisis uit de hand loopt. Meestal zijn er bij toepassing van deze mogelijkheid geen dwangmaatregelen meer nodig.
Een andere belangrijke presentatie was de getuigenis van de heer Hans Spekman , die wethouder was in Utrecht en verantwoordelijk voor Sociale zaken ,Maatschappelijke Opvang en Verslavingszorg.
In die materie was en is hij , nu als lid van de Tweede Kamer, gemotiveerd voor het oplossen van die problematieken. Zijn motivatie ontstond doordat hij een zus had die opgenomen was met zware psychische problemen. Hij zag de tekortkomingen in de instelling. Het is juist die ervaring die maakt dat hij op positieve wijze mee kan werken aan het oplossen van de problematiek voor diegene die psychische zorg nodig hebben. Ook van belang bij die getuigenis was het feit dat hij verklaarde dat in Utrecht er een nauwe samenwerking is tussen de sociale woningmaatschappijen en de psychiatrie , maar waarbij men echter (zoals in Zeeuws Vlaanderen) opteerde v oor de vorm van woonblokken.
Op de vraag van omstanders of dit het stigma hetzij de negatieve beeldvorming niet verergde , gaf hij toe dat dit een zwaar probleem was. Als voorbeeld van een preventieve werking werd trouwens verwezen naar het meldpunt van PC Sleidinge.
Ter beëindiging van dit alles werd er per regio nog de mogelijkheid geboden aan de deelnemers , hun plannen en ideeën naar voor te brengen voor het opstarten van de verschillende types van mobiele teams.
Gezien dit alles mogen we spreken van een succesvolle dag voor iedereen en dat werd afgesloten met een receptie.
Van bij de aanvang was het duidelijk dat de werkconferentie zou slagen en dit reeds door hetgeen de dagvoorzitter, Dr. Meesen, naar voor bracht.
Volgens Dr. Meesen is er wat betreft de huidige evolutie geen weg terug mogelijk en dit is het beste, volgens hem. Eveneens bracht hij naar voor dat er voldoende financiële middelen ter beschikking staan voor het welslagen van de vermaatschappelijking van de psychische zorg , althans voor de aanvang.
De meeste presentaties zou , voor het welslagen van deze conferentie , gedeeltelijk besproken worden en geleid door Nederlandse professionelen. Zij hebben immers ruime ervaring inzake de toepassing van deze vermaatschappelijking van de psychische zorg.
Zoals medegedeeld startte de conferentie met het voorstellen van de stand van zaken van het eerste goedgekeurde artikel 107-project en dat betrekking heeft op de projectregio Leuven + zorgregio Tervuren.
De voorstelling van dit project was positief , zeker hetgeen betrekking heeft op de ambulante zorg van de personen die (sociaal?) psychische zorg nodig hebben en die moeilijk te bereiken zijn. Het betreft hier bemoeizorg: een woord dat dikwijls tijdens de conferentie naar voor komt.
Wat betreft de toepassing van interventie - en crisisteams , staat men nog in de kinderschoenen en behoudens dat men het opgericht heeft , werd er weinig concreets over medegedeeld.
Het "FACT" bord wordt voorgesteld als hulpmiddel voor de professionele zorgverstrekkers die aan thuiszorg doen vanuit bemoeizorg. Dit is een soort raamwerk waardoor het werk overzichtelijk kan worden ingedeeld.
Twee zaken vielen tijdens dit betoog op en dit is enerzijds dat men problemen heeft met de contacten en dit door het reeds naar voor gebrachte bemoeizucht en anderzijds hetgeen werd naar voor gebracht als dat op het "FACT"bord iedereen vermeld wordt die één of andere handeling stelt die niet overeen komt met de normen van de maatschappij.
Hierbij kan men zich afvragen "Wat met de privacy en de vrijheid van handelen van de modale burger"?
Ook werd in één van de plenaire presentaties de forensische psychiatrie niet vergeten en als voorbeeld werd de situatie van de stad Drenthe naar voor gebracht.
Men heeft 2 jaar de tijd gekregen om tot resultaten te komen en tot heden kan men stellen dat men positieve uitslagen heeft.
Men werkt met signaliseringsplannen en crisiskaarten. Wat ook genoemd wordt in de Nederlandse rechtleer , de "positieve voorafgaande wilsverklaring".
Hierin wordt over een bepaalde patiënt beschreven hoe hij zich gedraagt als er een crisis opkomt en wat de patiënt en de beroepsbeoefenaar kunnen doen om te voorkomen dat de crisis uit de hand loopt. Meestal zijn er bij toepassing van deze mogelijkheid geen dwangmaatregelen meer nodig.
Een andere belangrijke presentatie was de getuigenis van de heer Hans Spekman , die wethouder was in Utrecht en verantwoordelijk voor Sociale zaken ,Maatschappelijke Opvang en Verslavingszorg.
In die materie was en is hij , nu als lid van de Tweede Kamer, gemotiveerd voor het oplossen van die problematieken. Zijn motivatie ontstond doordat hij een zus had die opgenomen was met zware psychische problemen. Hij zag de tekortkomingen in de instelling. Het is juist die ervaring die maakt dat hij op positieve wijze mee kan werken aan het oplossen van de problematiek voor diegene die psychische zorg nodig hebben. Ook van belang bij die getuigenis was het feit dat hij verklaarde dat in Utrecht er een nauwe samenwerking is tussen de sociale woningmaatschappijen en de psychiatrie , maar waarbij men echter (zoals in Zeeuws Vlaanderen) opteerde v oor de vorm van woonblokken.
Op de vraag van omstanders of dit het stigma hetzij de negatieve beeldvorming niet verergde , gaf hij toe dat dit een zwaar probleem was. Als voorbeeld van een preventieve werking werd trouwens verwezen naar het meldpunt van PC Sleidinge.
Ter beëindiging van dit alles werd er per regio nog de mogelijkheid geboden aan de deelnemers , hun plannen en ideeën naar voor te brengen voor het opstarten van de verschillende types van mobiele teams.
Gezien dit alles mogen we spreken van een succesvolle dag voor iedereen en dat werd afgesloten met een receptie.
Te Gek in Gent afgelopen donderdag
De organisatie Te Gek waarin Bekende Vlamingen aandacht vragen voor de negatieve kijk op mensen die beroep doen op geestelijke gezondheidszorg kwam aan in Gent. Ze hadden er al een tournee doorheen de andere Vlaamse provincies opzitten. Volgens Kristien Hemmerechts had Gent het meest enthousiaste publiek maar de grotere opkomst kan natuurlijk ook aan het mooie weer hebben gelegen. Patiënten en personeelsleden van PC Sleidinge waren goed vertegenwoordigd en maakten er een gezellig feestje van tijdens de optocht doorheen de stad.
Daarna mochten we genieten van ondermeer optredens van Hannelore Bedert, Guy Swinnen, Kommil Foo, Klaas Delrue (Yevgueni), Koen Buyse (Zornik), Guy Swinnen (Scabs). Het hoogtepunt van de avond was voor mij toch het optreden van Helmut Lotti met Walter De Buck met het lied "Ik zou zo gere wille leve". Toch mooi als De Buck dan na het nummer zegt: "Ik die samen met Helmut Lotti kan optreden, wie had dat nog gedacht".
Even een aparte vermelding voor Bougez Bougez dat het voorprogamma deed, een bont koor vanuit de emancipatorische groepen van het OCMW. Ze hadden het op een ludieke manier over armoede.
Proficiat aan organisator Marc Hellinckx.
Deze week op tv (1)
Hij is een muzikaal genie en ook geestesziek. Ik mocht hem vorig jaar nog ontmoeten voor een interview in de AB te Brussel. Deze week kan u een zeer mooie documentaire over hem bekijken
donderdag 20 oktober 2011: Canvas om 00.00u
The devil and Daniel Johnston
In deze documentaire krijgt U een inkijk in het leven van deze singersongwriter en ook een beeld van zijn gevecht met zijn ziekte. Hij wordt ondermeer bewonderd door Bowie en Tom Waits. Daniel werd vooral beroemd toen Kurt Cobain zijn beeltenis op t-shirt begon te dragen tijdens optredens van Nirvana.
Daniel Johnston
donderdag 20 oktober 2011: Canvas om 00.00u
The devil and Daniel Johnston
In deze documentaire krijgt U een inkijk in het leven van deze singersongwriter en ook een beeld van zijn gevecht met zijn ziekte. Hij wordt ondermeer bewonderd door Bowie en Tom Waits. Daniel werd vooral beroemd toen Kurt Cobain zijn beeltenis op t-shirt begon te dragen tijdens optredens van Nirvana.
Daniel Johnston
deze week op tv (2)
De derde aflevering van de reeks "Te Gek" op Canvas gaat over het brein.
Dinsdag 18 oktober: Canvas om 22.05u
ZIJN WE ONS BREIN?
Sommige wetenschappers zijn ervan overtuigd dat psychische aandoeningen puur chemische processen in de hersenen zijn. Annick Ruyts onderzoekt in deze derde aflevering of die hersenwetenschap ondertussen voor nieuwe inzichten heeft gezorgd in de behandeling van psychische aandoeningen. Ze praat daarover met verschillende getuigen en experten. Simonne lijdt aan een chronische depressie en kreeg elektroshocktherapie. Peter kreeg een elektrode ingeplant in de hersenen om zijn dwanggedrag een halt toe te roepen. Een andere Peter kreeg jaren geleden de diagnose schizofrenie. Experten Patrick Allegaert, Trudy Dehue, Loes Gabriëls en Jim Van Os lichten toe.
Hersenwetenschap is alom tegenwoordig. Neurotransmitters, frontale kwabben, limbische systemen, enz. ‘Wij zijn ons brein’: dat is het refrein. Waarom is hersenwetenschap de nieuwe religie in de psychiatrie?
Wetenschappers vandaag zoeken en masse naar biologische verklaringen voor psychische problemen maar dat is niet altijd zo geweest. Patrick Allegaert van het Dr. Guislain Museum schetst de verschillende stromingen binnen de psychiatrie van de afgelopen eeuw.
Ook in deze aflevering praat Annick Ruyts met diverse getuigen en experten. De Nederlandse professor en wetenschapsfilosofe Trudy Dehue schreef het ophefmakende boek ‘De depressie-epidemie’. Met een uiterst kritische blik benadert zij de hele ‘hersenhype’ en het biologische gedachtegoed dat vandaag onderwezen wordt aan onze universiteiten.
Annick ontmoet ook Simone, die al vele jaren depressief is. Ze volgde een lijdensweg van de ene therapie naar de andere, waarbij elke behandeling zijn voor- en nadelen bleek te hebben. En dan blijkt elektroshocktherapie, een behandeling die haar oorsprong heeft in de jaren ’30, het meest effectief. Maar wat weten we na al die jaren eigenlijk over onze hersenen?
Psychiater Loes Gabriëls is een pionier in hersenbehandelingen. Zij begeleidt 28 patiënten met een obsessieve-compulsieve stoornis die een elektrode kregen ingeplant in het brein. De behandeling lijkt futuristisch en controversieel maar blijkt bij sommigen toch te werken. Peter leed 22 jaar lang aan een dwangstoornis en leefde in een hel. Sinds bij hem zo’n elektrode werd ingebracht, functioneert hij opnieuw normaal en is het dwanggedrag verdwenen. Maar ook Loes Gabriëls benadrukt dat de hersenwetenschap nog maar in haar kinderschoenen staat.
Annick praat ook met een andere Peter: hij kreeg jaren geleden de diagnose ‘schizofrenie’: een moeilijk te begrijpen aandoening die vele vormen kan aannemen. Algemeen wordt aangenomen dat de oorzaak van deze aandoening ergens in de hersenen te vinden moet zijn. Jim van Os, een wereldwijd gerespecteerde autoriteit op het gebied van schizofrenie, denkt tegen de stroom in en trekt die stelling in twijfel.
Dinsdag 18 oktober: Canvas om 22.05u
ZIJN WE ONS BREIN?
Sommige wetenschappers zijn ervan overtuigd dat psychische aandoeningen puur chemische processen in de hersenen zijn. Annick Ruyts onderzoekt in deze derde aflevering of die hersenwetenschap ondertussen voor nieuwe inzichten heeft gezorgd in de behandeling van psychische aandoeningen. Ze praat daarover met verschillende getuigen en experten. Simonne lijdt aan een chronische depressie en kreeg elektroshocktherapie. Peter kreeg een elektrode ingeplant in de hersenen om zijn dwanggedrag een halt toe te roepen. Een andere Peter kreeg jaren geleden de diagnose schizofrenie. Experten Patrick Allegaert, Trudy Dehue, Loes Gabriëls en Jim Van Os lichten toe.
Hersenwetenschap is alom tegenwoordig. Neurotransmitters, frontale kwabben, limbische systemen, enz. ‘Wij zijn ons brein’: dat is het refrein. Waarom is hersenwetenschap de nieuwe religie in de psychiatrie?
Wetenschappers vandaag zoeken en masse naar biologische verklaringen voor psychische problemen maar dat is niet altijd zo geweest. Patrick Allegaert van het Dr. Guislain Museum schetst de verschillende stromingen binnen de psychiatrie van de afgelopen eeuw.
Ook in deze aflevering praat Annick Ruyts met diverse getuigen en experten. De Nederlandse professor en wetenschapsfilosofe Trudy Dehue schreef het ophefmakende boek ‘De depressie-epidemie’. Met een uiterst kritische blik benadert zij de hele ‘hersenhype’ en het biologische gedachtegoed dat vandaag onderwezen wordt aan onze universiteiten.
Annick ontmoet ook Simone, die al vele jaren depressief is. Ze volgde een lijdensweg van de ene therapie naar de andere, waarbij elke behandeling zijn voor- en nadelen bleek te hebben. En dan blijkt elektroshocktherapie, een behandeling die haar oorsprong heeft in de jaren ’30, het meest effectief. Maar wat weten we na al die jaren eigenlijk over onze hersenen?
Psychiater Loes Gabriëls is een pionier in hersenbehandelingen. Zij begeleidt 28 patiënten met een obsessieve-compulsieve stoornis die een elektrode kregen ingeplant in het brein. De behandeling lijkt futuristisch en controversieel maar blijkt bij sommigen toch te werken. Peter leed 22 jaar lang aan een dwangstoornis en leefde in een hel. Sinds bij hem zo’n elektrode werd ingebracht, functioneert hij opnieuw normaal en is het dwanggedrag verdwenen. Maar ook Loes Gabriëls benadrukt dat de hersenwetenschap nog maar in haar kinderschoenen staat.
Annick praat ook met een andere Peter: hij kreeg jaren geleden de diagnose ‘schizofrenie’: een moeilijk te begrijpen aandoening die vele vormen kan aannemen. Algemeen wordt aangenomen dat de oorzaak van deze aandoening ergens in de hersenen te vinden moet zijn. Jim van Os, een wereldwijd gerespecteerde autoriteit op het gebied van schizofrenie, denkt tegen de stroom in en trekt die stelling in twijfel.
Aanloophuis Poco Loco wint...
Aanloophuis Poco Loco (Gent) is al jaren lang de plaats waar psychiatrische patiënten en ex-patiënten welkom zijn voor ontspanning maar ze timmeren ook aan de weg om die mensen meer inspraak te geven en om hen te laten praten over hun eigen ervaringen. Dit weekend wonnen ze dus de prestigieuse prijs... In augustus dit jaar hadden we de eer en het genoegen al hen bij ons in het Overlegplatform aan het woord te laten. Van hier uit een dikke proficiat aan Jochen Vandensteen en zijn ervaringsdeskudigen. Doe vooral zo verder...
Aanloophuis Poco Loco wint met het WED project de hoofdprijs en de publieksprijs van de VVGG Reintegration Award!
vrijdag 14/10 werd de elfde VVGG reïntegration-award uitgereikt. Een jury bestaande uit vertegenwoordigers van de zorgverstrekkers, de zorggebruikers en mantelzorgers en familieverenigingen beoordeelde de veertien ingediende projecten. Het project samen deskundig van het AZ St Jan AV Brugge Oostende mocht de tweede prijs in ontvangst nemen. Verdiend, want een project waar ervaringsdeskundigen op de werkvloer staan en hun samenwerking met 'ups en downs' en 'Similes' toont dat het in de praktijk mogelijk is. Tot onze grote verrassing en stille hoop mochten we de hoofdprijs in ontvangst nemen, tot grote vreugde van alle aanwezigen van het aanloophuis en van de werkgroep. Opnieuw een project dat de waarde onderstreept van ervaringsdeskundigheid. Alsof dat niet genoeg was werd de publieksprijs de kers op onze taart. Beide prijzen zijn erkenning voor het vele werk van de leden van de WED, en een hart onder riem voor de niet altijd evidente keuze van de ingeslage! n weg. De daaraan verbonden geldprijs ter beschikking gesteld door Eli Lilly Benelux en de Vlaamse Vereniging voor Geestelijke Gezondheid ( www.vvgg.be) geeft ons het vooruitzicht op de uitwerking van de vele projecten binnen de werkgroep
zaterdag, oktober 15, 2011
Einstein had gelijk...
Als u 's nachts alleen op straat loopt en een man komt U tegemoet uit de tegenovergestelde richting voelt U zich dan minder op U gemak als blijkt dat degene die dichterbij komt van Turkse afkomst lijkt te zijn? En haalt U opgelucht adem als hij even vriendelijk glimlacht terwijl hij U voorbij loopt?
Ik kom langs bij iemand die ik enkel via mail heb gecontacteerd. Hij kent mijn naam en mijn functie als psycholoog. Ik ben in het gezelschap van twee patiënten. Iemand laat ons binnen en vraagt even te wachten op de man waarvoor we komen. We gaan zitten en praten wat met elkaar. Als onze gastheer binnenkomt kijkt hij ons heel even aan, een fractie van een seconde. Hij stapt op mijn metgezel af, geeft hem de hand en zegt vriendelijk vragend mijn achternaam met Meneer ervoor. De patiënt in kwestie draagt een donker kostuum dat hem past alsof hij net een modeshow voor Dries Van Noten heeft gelopen. Hij wijst mij: halflang haar, t-shirt, zomerbroek, aan als de psycholoog en hij voegt eraan toe dat hij zelf patiënt is. De gastheer schudt mij even vriendelijk de hand. Het duurde allemaal maar heel heel even en terwijl het gebeurt denk ik dat de gastheer verwacht had dat de man in het strakzittende pak de psycholoog moest geweest zijn en niet die met de eerder nonchalante kledij.
Onderzoekspsychologen hebben ontdekt dat mensen een onbekend gezicht onmiddellijk allerlei karaktertrekken toeschrijven en dat we die toeschrijvingen naarmate we de persoon leren kennen steeds meer aanpassen en ook herzien. Mooie vrouwen worden over het algemeen als intelligenter beoordeeld dan minder mooie vrouwen. Mensen gaan bij een eerste ontmoeting op het uiterlijk af. Dat lijkt zeer logisch. Je probeert je van bij het begin een beeld te vormen van wie je voor je hebt. Als je tegelijk twee mensen ontmoet dan zal je er misschien van uitgaan dat degene in het kostuum de psycholoog is en de andere de psychiatrische patiënt. Je gist, maar die gissing gebeurt nooit helemaal vanuit het niets. Je hebt beelden in je hoofd, beelden die bij de ene mens passen en niet bij de ander. Dat heb je met scha en schande geleerd. Het heeft een tijd geduurd vooraleer je die beelden kende en eens je ze kent lijkt de wereld een heel stuk voorspelbaarder. Je kan al die onbekende mensen netjes een plaats geven. Je splitst hen op mooi/lelijk, slordig/net... en je gaat verder naar vriendelijk/onvriendelijk, aangenaam/onaangenaam tot je uiteindelijk uitkomt bij betrouwbaar/onbetrouwbaar, gevaarlijk/niet-gevaarlijk.
Het beeld dat mensen van psychiatrische patiënten hebben is vooral negatief. Geen nood zou je denken: we passen ons beeld geleidelijk aan naarmate we de persoon beter leren kennen. Dus dat eerste oordeel zal vrij snel gecorrigeerd worden. Degene die eerst als onbetrouwbaar werd bestempeld omdat hij vermeldde dat hij psychiatrisch patiënt is blijkt na langduriger contact heel erg goed mee te vallen en komt in de categorie betrouwbaar terecht. Dit zou de ideale situatie zijn. De vooroordelen die ons allen eigen zijn en die noodzakelijk zijn voor ieder van ons omdat ze de wereld tot een herkenbare plaats maken, deze vooroordelen worden aangepast als we de persoon leren kennen.
Blijkt echter dat we in de meeste gevallen niet de moeite doen om die vooroordelen bij te sturen omdat we met iemand die ons in de eerste plaats als onbetrouwbaar overkomt liefst niet veel willen te maken hebben. We geven onszelf niet de kans om die vooroordelen aan te passen. Het is zoveel makkelijker te blijven leven in de wereld zoals we denken dat die is dan ons beeld van die wereld aan te passen. Einstein benoemde het gezond verstand als de vooroordelen die we hebben opgebouwd vanuit leerervaringen tot ons 18de levensjaar. We zijn nauwelijks nog bereid deze leervaringen aan te passen.
Ik denk dat het belangrijk is dat mensen die in psychiatrische instellingen werken inspanningen doen om de vooroordelen rond psychiatrische patiënten in vraag te laten stellen. Hoe dat dan best gebeurt is niet vanzelfsprekend. Het is een zoektocht met vallen en opstaan, maar zeker de moeite waard om het te proberen.
Ik kom langs bij iemand die ik enkel via mail heb gecontacteerd. Hij kent mijn naam en mijn functie als psycholoog. Ik ben in het gezelschap van twee patiënten. Iemand laat ons binnen en vraagt even te wachten op de man waarvoor we komen. We gaan zitten en praten wat met elkaar. Als onze gastheer binnenkomt kijkt hij ons heel even aan, een fractie van een seconde. Hij stapt op mijn metgezel af, geeft hem de hand en zegt vriendelijk vragend mijn achternaam met Meneer ervoor. De patiënt in kwestie draagt een donker kostuum dat hem past alsof hij net een modeshow voor Dries Van Noten heeft gelopen. Hij wijst mij: halflang haar, t-shirt, zomerbroek, aan als de psycholoog en hij voegt eraan toe dat hij zelf patiënt is. De gastheer schudt mij even vriendelijk de hand. Het duurde allemaal maar heel heel even en terwijl het gebeurt denk ik dat de gastheer verwacht had dat de man in het strakzittende pak de psycholoog moest geweest zijn en niet die met de eerder nonchalante kledij.
Onderzoekspsychologen hebben ontdekt dat mensen een onbekend gezicht onmiddellijk allerlei karaktertrekken toeschrijven en dat we die toeschrijvingen naarmate we de persoon leren kennen steeds meer aanpassen en ook herzien. Mooie vrouwen worden over het algemeen als intelligenter beoordeeld dan minder mooie vrouwen. Mensen gaan bij een eerste ontmoeting op het uiterlijk af. Dat lijkt zeer logisch. Je probeert je van bij het begin een beeld te vormen van wie je voor je hebt. Als je tegelijk twee mensen ontmoet dan zal je er misschien van uitgaan dat degene in het kostuum de psycholoog is en de andere de psychiatrische patiënt. Je gist, maar die gissing gebeurt nooit helemaal vanuit het niets. Je hebt beelden in je hoofd, beelden die bij de ene mens passen en niet bij de ander. Dat heb je met scha en schande geleerd. Het heeft een tijd geduurd vooraleer je die beelden kende en eens je ze kent lijkt de wereld een heel stuk voorspelbaarder. Je kan al die onbekende mensen netjes een plaats geven. Je splitst hen op mooi/lelijk, slordig/net... en je gaat verder naar vriendelijk/onvriendelijk, aangenaam/onaangenaam tot je uiteindelijk uitkomt bij betrouwbaar/onbetrouwbaar, gevaarlijk/niet-gevaarlijk.
Het beeld dat mensen van psychiatrische patiënten hebben is vooral negatief. Geen nood zou je denken: we passen ons beeld geleidelijk aan naarmate we de persoon beter leren kennen. Dus dat eerste oordeel zal vrij snel gecorrigeerd worden. Degene die eerst als onbetrouwbaar werd bestempeld omdat hij vermeldde dat hij psychiatrisch patiënt is blijkt na langduriger contact heel erg goed mee te vallen en komt in de categorie betrouwbaar terecht. Dit zou de ideale situatie zijn. De vooroordelen die ons allen eigen zijn en die noodzakelijk zijn voor ieder van ons omdat ze de wereld tot een herkenbare plaats maken, deze vooroordelen worden aangepast als we de persoon leren kennen.
Blijkt echter dat we in de meeste gevallen niet de moeite doen om die vooroordelen bij te sturen omdat we met iemand die ons in de eerste plaats als onbetrouwbaar overkomt liefst niet veel willen te maken hebben. We geven onszelf niet de kans om die vooroordelen aan te passen. Het is zoveel makkelijker te blijven leven in de wereld zoals we denken dat die is dan ons beeld van die wereld aan te passen. Einstein benoemde het gezond verstand als de vooroordelen die we hebben opgebouwd vanuit leerervaringen tot ons 18de levensjaar. We zijn nauwelijks nog bereid deze leervaringen aan te passen.
Ik denk dat het belangrijk is dat mensen die in psychiatrische instellingen werken inspanningen doen om de vooroordelen rond psychiatrische patiënten in vraag te laten stellen. Hoe dat dan best gebeurt is niet vanzelfsprekend. Het is een zoektocht met vallen en opstaan, maar zeker de moeite waard om het te proberen.
maandag, oktober 03, 2011
Brief van organisator Te Gek!?
Deze brief zat in mijn mailbox en ik wil hem graag met U delen Wij nemen alvast deel aan de optocht in Gent op donderdag 13 oktober. Wil U met ons mee opstappen geef dan een seintje naar peter.dierinck@pcsleidinge.be...
Beste,
Van 5 tot 13 oktober trekt de Te Gek!? Karavaan, gekoppeld aan de werelddag geestelijke gezondheid van 10 oktober, langs de 5 Vlaamse Provincies.
De Te Gek!? Karavaan houdt in:
-een optocht/voettocht in elke provinciehoofdstad waarbij de boodschap van Te Gek!? wordt uitgedragen, de voettocht vertrekt en eindigt op een openluchtplein in de stad.
-nadien een groot event op dit plein met een grote infomarkt over welzijn en geestelijke gezondheid, een Te Gek!? concert met De Laatste Showband en tal van artiesten (oa Koen Buyse, Guy Swinnen, Hannelore Bedert, Klaas Delrue, Helmut Lotti en Walter De Buck, Kommil Foo (enkel Leuven en Gent), Wannes Cappelle (enkel Brugge), Axl Peleman (enkel Antwerpen). Meter Kristien Hemmerechts presenteert.
-Verder kan men hier voor het eerst de nieuwe Te Gek!? soep van Jeroen Meus bekomen (foto zie bijlage)
De locaties van de Karavaan:
Antwerpen: Antwerpen woensdag 05/10 Groenplaats 14u
Vlaams-Brabant: Leuven donderdag 06/10 Ladeuzeplein 16u
West-Vlaanderen: Brugge vrijdag 07/10 Grote markt 16u
Limburg: Hasselt woensdag 12/10 Kolonel Dusartplein 14u
Oost-Vlaanderen: Gent donderdag 13/10 Vrijdagmarkt 16u
Voor de optocht/voettocht wordt bij de brede bevolking opgeroepen om mee te stappen en de boodschap van Te Gek!? uit te dragen nl psychische problemen: praat erover, luister ernaar, laat ons wat gewoner doen over psychische problemen, allemaal mensen allemaal kwetsbaar, niemand is gevrijwaard, zoek hulp indien nodig zonder schaamte of schuldgevoel enz...
In de optocht stappen, naast meter Kristien Hemmerechts, per provincie een 2-tal ambassadeurs mee
In Antwerpen zijn dat al Tine Embrechts en Ware Borgmans.
In Leuven Rutger Beke en gedeputeerde Karin Jiroflee
In Brugge Lieven Verstraete
In Gent de 2 mascottes - buffalo's van voetbalploeg AA Gent
In Hasselt al Marc De Bel
Kortgezegd is de oproep:
Hoog tijd om normaal te doen over geestelijke gezondheid. Spreek je uit voor een zorgzame samenleving en stap mee in de Te Gek!? Karavaan tussen 5 en 13 oktober, in elke Vlaamse provincie.
Proef nadien van de nieuwe heerlijke Te Gek!? soep van Jeroen Meus, neem een kijkje op de infobeurs en geniet van het Te Gek!? concert met De Laatste Showband en tal van artiesten.
Overal wordt samengewerkt met tal van organisaties en scholen.
In Hasselt bvb tracht men met de studenten het wereldrecord 'De luidste schreeuw om hulp' te halen, met 3200 studenten.
Nog kort over Te Gek!?:
Te Gek!? tracht psychische problemen in Vlaanderen bespreekbaar te maken en te komen tot een juiste kijk tav mensen met psychische problemen. Ondanks het feit dat één op vier ooit zelf te maken krijgt met geestelijke gezondheidsproblemen bestaat nog een groot taboe en tal van vooroordelen.
Een negatieve beeldvorming houdt mensen tegen om over hun problemen te praten of tijdig hulp te zoeken.
Te Gek!? bracht 4 cd's uit, 6 krantendossiers, gaat op muzikale en literaire tournee, toert met een infomobiel langs de Vlaamse scholen en zet schoolvoorstellingen op. Na Tous fous du Tour (een kleine Te Gek!? Tour de France) is er nu in oktober in elke Vlaamse provincie de Te Gek!? Karavaan, gekoppeld aan een 6-delige reeks op Canvas over geestelijke gezondheid. Kristien Hemmerechts is meter en Guy Swinnen is peter van Te Gek!?
In de bijlage vindt u de flyers van de Karavaan per provincie.
Te Gek Canvasreeks
In dezelfde periode start op Canvas een 6-delige reeks 'Te Gek' over geestelijke gezondheid,
gemaakt door productiehuis Kultuur van Canvas, dit vanaf dinsdag 4 oktober, 6 afleveringen van 50 minuten.
Het verhaal van de reeks begint bij de constatering dat de Vlaming massaal antidepressiva slikt, dat de wachtlijsten bij psychologen nog nooit zo lang geweest zijn en dat het zelfmoordcijfer in ons land schrikwekkend hoog is.
Annick Ruyts maakt zich dan ook zorgen en gaat op zoek naar antwoorden op haar vragen tijdens een reis door Vlaanderen, die tegelijkertijd een reis door ons hoofd zal zijn. Ze gaat langs bij psychiaters en psychologen die de vinger aan de pols houden van ons psychisch welzijn. Maar ze legt ook haar oor te luisteren bij ervaringsdeskundigen die haar getuige laten zijn van hun eigen verhaal.
Beide initiatieven (Te Gek Canvasreeks en Te Gek!? Karavaan) zullen mekaar versterken.
Vriendelijke groeten,
Marc Hellinckx
Te Gek!?
0494 843154
www.tegek.be
Beste,
Van 5 tot 13 oktober trekt de Te Gek!? Karavaan, gekoppeld aan de werelddag geestelijke gezondheid van 10 oktober, langs de 5 Vlaamse Provincies.
De Te Gek!? Karavaan houdt in:
-een optocht/voettocht in elke provinciehoofdstad waarbij de boodschap van Te Gek!? wordt uitgedragen, de voettocht vertrekt en eindigt op een openluchtplein in de stad.
-nadien een groot event op dit plein met een grote infomarkt over welzijn en geestelijke gezondheid, een Te Gek!? concert met De Laatste Showband en tal van artiesten (oa Koen Buyse, Guy Swinnen, Hannelore Bedert, Klaas Delrue, Helmut Lotti en Walter De Buck, Kommil Foo (enkel Leuven en Gent), Wannes Cappelle (enkel Brugge), Axl Peleman (enkel Antwerpen). Meter Kristien Hemmerechts presenteert.
-Verder kan men hier voor het eerst de nieuwe Te Gek!? soep van Jeroen Meus bekomen (foto zie bijlage)
De locaties van de Karavaan:
Antwerpen: Antwerpen woensdag 05/10 Groenplaats 14u
Vlaams-Brabant: Leuven donderdag 06/10 Ladeuzeplein 16u
West-Vlaanderen: Brugge vrijdag 07/10 Grote markt 16u
Limburg: Hasselt woensdag 12/10 Kolonel Dusartplein 14u
Oost-Vlaanderen: Gent donderdag 13/10 Vrijdagmarkt 16u
Voor de optocht/voettocht wordt bij de brede bevolking opgeroepen om mee te stappen en de boodschap van Te Gek!? uit te dragen nl psychische problemen: praat erover, luister ernaar, laat ons wat gewoner doen over psychische problemen, allemaal mensen allemaal kwetsbaar, niemand is gevrijwaard, zoek hulp indien nodig zonder schaamte of schuldgevoel enz...
In de optocht stappen, naast meter Kristien Hemmerechts, per provincie een 2-tal ambassadeurs mee
In Antwerpen zijn dat al Tine Embrechts en Ware Borgmans.
In Leuven Rutger Beke en gedeputeerde Karin Jiroflee
In Brugge Lieven Verstraete
In Gent de 2 mascottes - buffalo's van voetbalploeg AA Gent
In Hasselt al Marc De Bel
Kortgezegd is de oproep:
Hoog tijd om normaal te doen over geestelijke gezondheid. Spreek je uit voor een zorgzame samenleving en stap mee in de Te Gek!? Karavaan tussen 5 en 13 oktober, in elke Vlaamse provincie.
Proef nadien van de nieuwe heerlijke Te Gek!? soep van Jeroen Meus, neem een kijkje op de infobeurs en geniet van het Te Gek!? concert met De Laatste Showband en tal van artiesten.
Overal wordt samengewerkt met tal van organisaties en scholen.
In Hasselt bvb tracht men met de studenten het wereldrecord 'De luidste schreeuw om hulp' te halen, met 3200 studenten.
Nog kort over Te Gek!?:
Te Gek!? tracht psychische problemen in Vlaanderen bespreekbaar te maken en te komen tot een juiste kijk tav mensen met psychische problemen. Ondanks het feit dat één op vier ooit zelf te maken krijgt met geestelijke gezondheidsproblemen bestaat nog een groot taboe en tal van vooroordelen.
Een negatieve beeldvorming houdt mensen tegen om over hun problemen te praten of tijdig hulp te zoeken.
Te Gek!? bracht 4 cd's uit, 6 krantendossiers, gaat op muzikale en literaire tournee, toert met een infomobiel langs de Vlaamse scholen en zet schoolvoorstellingen op. Na Tous fous du Tour (een kleine Te Gek!? Tour de France) is er nu in oktober in elke Vlaamse provincie de Te Gek!? Karavaan, gekoppeld aan een 6-delige reeks op Canvas over geestelijke gezondheid. Kristien Hemmerechts is meter en Guy Swinnen is peter van Te Gek!?
In de bijlage vindt u de flyers van de Karavaan per provincie.
Te Gek Canvasreeks
In dezelfde periode start op Canvas een 6-delige reeks 'Te Gek' over geestelijke gezondheid,
gemaakt door productiehuis Kultuur van Canvas, dit vanaf dinsdag 4 oktober, 6 afleveringen van 50 minuten.
Het verhaal van de reeks begint bij de constatering dat de Vlaming massaal antidepressiva slikt, dat de wachtlijsten bij psychologen nog nooit zo lang geweest zijn en dat het zelfmoordcijfer in ons land schrikwekkend hoog is.
Annick Ruyts maakt zich dan ook zorgen en gaat op zoek naar antwoorden op haar vragen tijdens een reis door Vlaanderen, die tegelijkertijd een reis door ons hoofd zal zijn. Ze gaat langs bij psychiaters en psychologen die de vinger aan de pols houden van ons psychisch welzijn. Maar ze legt ook haar oor te luisteren bij ervaringsdeskundigen die haar getuige laten zijn van hun eigen verhaal.
Beide initiatieven (Te Gek Canvasreeks en Te Gek!? Karavaan) zullen mekaar versterken.
Vriendelijke groeten,
Marc Hellinckx
Te Gek!?
0494 843154
www.tegek.be
Abonneren op:
Posts (Atom)